จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1701

"มีอะไรเหรอ?"ผู้หญิงวัยรุ่นได้สติคืนมา

"คุณหนู คุณคิดฟุ้งซ่านอะไรอยู่?"สาวใช้พูด

หญิงวัยรุ่นหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็รู้สึกเสียใจ เธอส่ายหัวและพูด "ไม่มีอะไร!"

สาวใช้พูด "ฉันรู้แล้ว! คุณหนู คุณรู้สึกหรือเปล่า คนเมื่อสักครู่เหมือนคุณชายฉองมากๆ?"

สายตาของผู้หญิงเปล่งประกายและพูด "อย่าพูดมาก!"

สาวใช้แลบลิ้นออกมาและพูด "คุณหนู ฉันรู้ว่าในหัวใจของคุณมีคุณชายฉองมาโดยตลอด แต่เวลาผ่านไปร้อยกว่าปีแล้ว คุณชายฉองก็เสียชีวิตไปนานแล้ว! คุณไม่ควรคิดถึงเขาอีกแล้ว!"

สีหน้าของหญิงวัยรุ่นแย่มากๆ เธอหันหลังจากไป สาวใช้รีบตามไปทันที

……

หลินหยุนจับมือของฉินหลันเอาไว้ แต่จิตใจของฉินหลันหวาดหวั่นมากๆ เธอพูดกับหลินหยุนเบาๆ "เสี่ยวหยุน ฉันคิดว่าตรงนี้ไม่ปลอดภัยแล้ว พวกเรารีบออกจากตรงนี้กันเถอะ!"

หลินหยุนพูด "พี่ฉินหลันวางใจได้ ไม่มีเรื่องอะไรหรอก!"

หลินหยุนพาฉินหลันเข้าพักในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง

หลินหยุนเก็บตัวฝึกฝนอีกครั้ง และพยายามเพิ่มพลังกฎเกณฑ์ของตัวเองให้สูงขึ้น

เวลาผ่านไปสามวันอย่างรวดเร็ว แต่กลับไม่มีคนมาหาเรื่อง เรื่องนี้ทำให้หลินหยุนและฉินหลันรู้สึกแปลกใจมากๆ

ถ้าโดยปกติแล้ว ในเมื่อตระกูลเสิ่นเป็นหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่ของเมืองเจวี้ยน พวกเขาไม่ควรจะนิ่งสงบแบบนี้!

เมื่อถึงวันที่สาม หลินหยุนก็เดินออกมาจากโรงเตี๊ยม

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเดินออกมาจากโรงเตี๊ยม มีผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินมาหาหลินหยุนทันที

หลินหยุนหยุดเดิน และมองอีกฝ่าย ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างเคารพ "คุณชายหลินหยุน คุณหนูของฉันเชิญคุณไปพบ!"

หลินหยุนขมวดคิ้วและพูด "คุณหนูของคุณเป็นใคร?"

ตอนที่ตัวเองเข้าไปในโรงเตี๊ยม ได้แจ้งชื่อตัวเองเอาไว้ อีกฝ่ายรู้ชื่อของตัวเองก็ไม่แปลก แต่จู่ๆก็มีคนมาเชิญตัวเองไปพบ เรื่องนี้หลินหยุนคาดคิดไม่ถึงจริงๆ

หลินหยุนพูดอย่างเคร่งขรึม "ตระกูลเสิ่นไม่ได้มาหาเรื่องฉัน เป็นเพราะฝีมือของคุณหนูพวกคุณใช่ไหม?"

ผู้หญิงหัวเราะเบาๆและพูด "คุณชายหลินหยุนเป็นคนที่ฉลาดมากๆ!"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ในเมื่อเป็นแบบนี้ คุณก็นำทางได้เลย!"

เขาก็อยากรู้เหมือนกัน คนที่หยุดคนของตระกูลเสิ่นเอาไว้ เธอเป็นคนยังไงกันแน่

หลินหยุนพึ่งเดินออกมาได้สองก้าว เขาก็หยุดและหันไปมองโรงเตี๊ยม ผู้หญิงวัยรุ่นดูออกว่าหลินหยุนคิดอะไรอยู่ เธอก็เลยพูดเบาๆ "คุณชายหลินหยุนโปรดวางใจ เพื่อนของคุณพักอยู่ตรงนี้ ไม่มีเรื่องอันตรายกับเธออยู่แล้ว!"

หลินหยุนมองอีกฝ่ายด้วยสายตาแปลกใจ เขาพยักหน้าอีกครั้งและเดินตามผู้หญิงออกจากเมือง

หลายวันผ่านไป

มีคฤหาสน์ที่ใหญ่โตและหรูหรามากๆปรากฏต่อหน้าหลินหยุน

ทั้งสองคนบินลงมายืนอยู่หน้าประตู ผู้หญิงพูดเบาๆ "คุณชายหลินหยุน เชิญเข้าได้เลย!"

หลินหยุนพยักหน้าและเดินตามผู้หญิงเข้าไปในคฤหาสน์

ด้านในคฤหาสน์มีพลังทิพย์เยอะมากๆ ทุกที่เต็มไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์

ค่ายกลยังมีสามชั้นเลยและด้านในยังมีค่ายกลอื่นๆหลบซ่อนอยู่ด้วย

ถ้าคนที่เข้ามาไม่ได้รับอนุญาต เขาคงเจอเรื่องอันตรายมากๆอย่างแน่นอน

แน่นอนว่า เมื่ออยู่ต่อหน้าหลินหยุน ค่ายกลเหล่านี้ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของหลินหยุนได้อยู่แล้ว

เมื่อเดินถึงหน้าประตูสวนดอกไม้ ผู้หญิงพูดกับหลินหยุนเบาๆ "คุณชายหลินหยุน คุณหนูของเรารออยู่ด้านใน คุณเข้าไปได้เลย!"

หลินหยุนพยักหน้าอีกครั้ง และเดินเข้าไปด้านใน ด้านในสวนดอกไม้ใหญ่มากๆและมีทะเลสาบด้วย

หลินหยุนมองไปที่ข้างๆทะเลสาบ เห็นผู้หญิงใส่ชุดสีชมพูกำลังนั่งอยู่ข้างๆทะเลสาบและกำลังตกปลาอยู่

หลินหยุนเดินไปยืนอยู่ด้านหลังผู้หญิงคนนั้นและพูด "ทำไมแม่นางต้องลงมือช่วยฉันด้วย?"