จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1700

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ฉินหลันก็รีบพูดออกมา "เสี่ยวหยุน อย่าทำแบบนี้ ยังไงซะเธอก็ยังเป็นเด็กอยู่!"

หลินหยุนไม่สนใจคำพูดของฉินหลัน เขาตบหน้าเด็กผู้หญิงอย่างแรงอีกครั้ง

หญิงชราที่อยู่ข้างๆโกรธมากๆ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป ร่างกายสั่นไหวและกัดฟันพูดกับหลินหยุน "เด็กหนุ่ม แกต้องตายแน่ๆ! แกต้องตายอย่างแน่นอน! แกกล้าตบหน้าคุณหนูของพวกเรา แกไม่มีทางรอดชีวิตอย่างแน่นอน!"

หลินหยุนไม่สนใจการดิ้นรนของเด็กผู้หญิง เขาหันหน้าไปมองหญิงชราและพูดอย่างเย็นชา "ถ้ายังกล้าเอะอะโวยวายต่อหน้าฉันอีก ฉันอาจจะทำเรื่องที่ร้ายแรงมากกว่าการตบหน้าก็ได้!"

เมื่อหลินหยุนพูดจบ มีน้ำเสียงของชายวัยรุ่นดังขึ้นจากด้านหลังของผู้คนทันที "ใช่เหรอ? ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน แกจะกล้าทำอะไรอีก!"

เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย ผู้คนที่อยู่บริเวณโดยรอบเกิดความหวาดกลัวและหลีกทางให้เขา จากนั้นหลินหยุนก็มองเห็นชายวัยรุ่นที่แต่งตัวหรูหรา ในมือของเขาถือพัดอันหนึ่งอยู่และค่อยๆเดินเข้ามา

ถึงแม้สีหน้าของชายคนนี้จะนิ่งสงบมากๆ แต่สายตาของเขามีแต่รังสีฆ่าฟัน

เมื่อมองเห็นชายวัยรุ่นปรากฏตัว หญิงชรารีบคุกเข่ากับพื้น "คุณชาย! โปรดช่วยคุณหนูด้วย! เพราะฉันดูแลคุณหนูไม่ดี มันเป็นความผิดของฉันเอง!"

ชายวัยรุ่นมองหญิงชราด้วยสายตาเย็นชา ทำให้หญิงชราหวาดกลัวจนตัวสั่น

ชายวัยรุ่นมองหน้าหลินหยุน "เอาเลย ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน แกจะกล้าทำอะไรเธอ! เอาเลย ฉันกำลังรอดูอยู่!"

สีหน้าของหลินหยุนแย่มากๆและพูด "แกกับเธอมีความเกี่ยวข้องกันเหรอ?"

ชายวัยรุ่นพยักหน้าและพูด "ใช่แล้ว เธอเป็นน้องสาวของฉัน!"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ในเมื่อคุณอยากดู ฉันก็จะทำตามที่คุณต้องการ!"

เพลี๊ยะ เพลี๊ยะ เพลี๊ยะ

หลินหยุนตบหน้าเด็กผู้หญิงอย่างแรงอีกสามครั้ง ทำให้หน้าของเด็กผู้หญิงบวมแดงทันที

สีหน้าของหลินหยุนปกติมากๆและพูด "ตอนนี้ คุณยังอยากจะดูอีกไหม?"

สีหน้าของชายวัยรุ่นแย่มากๆ สายตาของเขาเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน เขากัดฟันพูดทีละคำ "อยากเห็น แกกล้าทำให้ฉันเห็นอีกไหม!"

หลินหยุนวางเด็กผู้หญิงที่พยายามดิ้นรนและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดลงมา จากนั้นก็มีพลังที่มองไม่เห็นปิดล้อมเด็กผู้หญิงเอาไว้ ทำให้เด็กผู้หญิงขยับตัวไม่ได้เลย

หลินหยุนมองหน้าชายวัยรุ่นและพูด "โอเค ฉันจะทำให้คุณเห็นเอง!"

เมื่อพูดจบ หลินหยุนตบหน้าเธออย่างแรง ทำให้เด็กผู้หญิงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและปลิวออกไป

และชายวัยรุ่นก็ปะทุพลังทั้งหมดของตัวเองออกมา

เขาไม่ได้สนใจน้องสาวของตัวเอง เขาสะบัดพัดที่อยู่ในมือ มีแสงสีฟ้าพุ่งไปหาหลินหยุนอย่างรวดเร็ว

หลินหยุนเปล่งเสียงไม่พอใจออกมา เขายื่นมือออกไปจับและบีบแสงสีฟ้าจนแตกสลาย มือที่มองไม่เห็นบีบคอของอีกฝ่ายเอาไว้

อีกฝ่ายเป็นแค่ยอดฝีมือแดนจิตปฐมตอนปลายเท่านั้น

เมื่ออยู่ต่อหน้าหลินหยุน เขาเป็นได้แค่มดตัวเล็กๆเท่านั้น!

หลินหยุนบีบมือนิดหน่อย คอของวัยรุ่นมีเสียงดังเกิดขึ้น ราวกับวินาทีต่อมาจะหักออกจากกัน

เมื่อมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกคนตกใจมากๆ และถอยหลังทันที

วัยรุ่นชายกัดฟันตัวเองและจ้องหน้าหลินหยุน "แก……ถ้าแกแน่จริงก็ฆ่าฉันได้เลย ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน แกจะหนีออกจากที่นี่ได้ยังไง!"

"เด็กหนุ่ม ฉันรับประกันได้ แกต้องตายอย่างแน่นอน!"

หลินหยุนเปล่งเสียงเย็นชาออกมา "กล้าข่มขู่ฉัน? ฉันไม่สนใจว่าแกจะเป็นใครมาจากไหน ตอนนี้ชีวิตของแกอยู่ในมือของฉัน!"

"น้องสาวของแก กล้าชนภรรยาของฉัน!"

"คนรับใช้ของเธอยังกล้าลงมือกับฉันอีก!"

"แกลองพูดมาสิ ฉันสั่งสอนเธอ มันถูกหรือเปล่า?"

สีหน้าของชายวัยรุ่นเปลี่ยนไป แต่เขาก็ยังคงพูดจาอย่างดูถูก "ทำให้ภรรยาแกบาดเจ็บเหรอ? น้องสาวของฉันมีฐานะสูงศักดิ์ อย่างว่าแต่ชนภรรยาของแกได้รับบาดเจ็บเลย แม้แต่ชนภรรยาขอแกจนตาย มันก็เป็นความโชคร้ายของมดตัวเล็กๆอย่างพวกแกเท่านั้น!"

เมื่อหลินหยุนได้ยิน จู่ๆเขาก็หัวเราะออกมา "ใช่เหรอ? ถ้างั้นแกก็ไปตายได้เลย!"

เมื่อพูดจบ ก็ได้ยินเสียงกระดูกหัก หลินหยุนบีบคออีกฝ่ายจนหักไปเลย

จากนั้นก็ปล่อยพลังออกมา และทำลายโลกกำลังภายในตัวที่อยู่ในร่างกายของอีกฝ่ายทันที

ชายวัยรุ่นเบิกตากว้าง จนถึงตอนเสียชีวิต เขาก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง