หลินหยุนนิ่งอึ้งไปในทันที และถามขึ้นมาด้วยความสงสัยว่า “ทำไมนายถึงพูดเช่นนี้?”
ชางหมิงพูดขึ้นมาว่า “เรื่องที่นายพูดนี้ หลายปีมานี้ ฉันก็ไม่เคยคิดมาก่อน แต่ว่าคำตอบนั้นง่ายดายมาก ก็คือเปิดหนทางเข้าสามทาง ปล่อยให้ผู้บำเพ็ญเซียนทั้งสามแดน ลองปีนขึ้นด้านบนแค่นั้น!”
หลินหยุนพยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “ก็มีเหตุผล มีความเป็นไปได้สูง ฉันก็ยังมีคำถามนี้!”
ชางหมิงไม่ได้ตื่นเต้นและเร่งรีบเหมือนเมื่อกี้นี้ มองไปทางหลินหยุนแล้วพูดขึ้นมาว่า “พูดสิ มีคำถามอะไร ก็สามารถถามไถ่ออกมาได้ ตราบใดที่ฉันรู้ ก็จะบอกกับนายได้อย่างแน่นอน!”
หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “ตอนที่ฉันขึ้นเขามา พบทางแยกสามทาง ปีนั้นนายน่าจะผ่านมาแล้วนะ? ทางแยกสามทางนี้ คืออะไรแน่?”
ชางหมิงพูดขึ้นมาว่า “คำถามนี้ ฉันยังคงไม่สามารถตอบนายได้! เพราะว่าฉันไม่เคยลองมาก่อน ดังนั้นไม่เข้าใจว่าทำไมไอ้เดรัจฉานนั้นต้องออกแบบเช่นนี้ด้วย!”
หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “คำถามสุดท้าย นายค้นพบได้อย่างไร ว่าหลังจากที่นายดูดซับพลังของกฎเกณฑ์ จะมีความเสี่ยงถูกยืมซากคืนชีพ?”
ชางหมิงพูดขึ้นมาว่า “เพราะว่าฉันสัมผัสได้อย่างรวดเร็วว่ากฎเกณฑ์เหล่านี้ดูเหมือนจะบริสุทธิ์เกินไป! บริสุทธิ์จนทำให้ฉันเหลือเชื่อ! ตอนแรกฉันยังคิดว่า ผู้แข็งแกร่งระดับแบบนั้น เคล็ดวิชาสืบทอดทั้งหมดที่ทิ้งไว้ แน่นอนว่าไม่ใช่สิ่งที่ฉันสามารถที่จะจินตนาการได้ ดังนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก!”
“ต่อมา ตามการเปลี่ยนแปลงของเวลา ตามด้วยฉันดูดซับพลังแห่งกฎเกณฑ์ยิ่งอยู่ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันไม่เพียงแต่ค้นพบว่าพลังแห่งกฎเกณฑ์ที่ฉันดูดซับมาไม่ใช่ของฉัน ยังค้นพบว่า พลังแห่งกฎเกณฑ์เหล่านี้ ไม่ใช่ของตายที่ไม่มีเจ้าของ!”
“นายน่าจะรู้ดี นี่หมายความว่าอย่างไร?”
สายตาของหลินหยุนสั่นไหว และพูดขึ้นมาว่า “นายหมายความว่า พลังแห่งกฎเกณฑ์เหล่านี้ แทบจะเป็นสภาพกำเนิดจิตวิญญาณก่อนหน้านี้เหรอ?”
ชางหมิงแสยะยิ้ม และพูดขึ้นมาว่า “ถูกต้อง ก็คือแบบนี้ ดังนั้นฉันตัดสินว่า ถ้าเกิดฉันดูดซับพลังแห่งกฎเกณฑ์ทั้งหมด จะกำเนิดจิตวิญญาณอย่างรวดเร็ว และฉันจะถูกยืมซากคืนชีพ”
หลินหยุนขมวดคิ้วพูดขึ้นมาว่า “นายดูดซับไปเท่าไหร่?”
ชางหมิงพูดขึ้นมาว่า “ปีนั้นฉันดูดซับไปหนึ่งเปอร์เซ็นต์กว่าๆ แต่ว่าหลายปีมานี้ แม้ว่าฉันจะไม่ได้เป็นคนเริ่มดูดซับก่อน แต่เพื่อหลีกเลี่ยงอายุขัยของฉันหมดลงแล้วตายไป ดังนั้นก็ดูดซับเล็กน้อย จนถึงตอนนี้เกินสี่สิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ใช้เวลาไม่นาน ก็จะบรรลุถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์!”
“ฉันคาดเดาอย่างหนึ่ง ถ้าเกิดตอนที่เกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์ งั้นก็ไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของฉันเลย!”
“ดังนั้น ตอนที่นายยังไม่ปรากฏตัว ฉันถึงกับสิ้นหวังแล้ว!”
“หลายปีนับไม่ถ้วนนี้ ฉันถูกกักขังอยู่ที่นี่ แต่สุดท้ายก็ไม่มีทางเปลี่ยนชะตากรรมนี้ได้!”
“แต่คาดไม่ถึงว่า วันนี้นายจะปรากฏตัว!”
“นายเป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่ฉันได้รับมา ในหลายปีนับไม่ถ้วนนี้!”
หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “นอกเหนือจากพลังแห่งกฎเกณฑ์ ยังมีเคล็ดวิชาสืบทอดอย่างอื่นเหรอ? นายก็เอาออกมาให้ฉันดูเถอะ! ฉันจะศึกษามันก่อน ยังไงก็ตามอายุขัยในตอนนี้ของนายก็ไม่มีประโยชน์อะไร! นายก็ไม่ต้องกังวลว่าฉันจะหนีไปได้!”
ชางหมิงพูดขึ้นมาว่า “ยังมีจดหมายฉบับหนึ่ง!”
ทันทีที่เสียงลดลง แผ่นหยกแผ่นหนึ่งก็บินไปทางหลินหยุนนี้
หลินหยุนยื่นมือรับไว้ในมือ
เปิดออกเช้าๆ พลังแห่งกฎเกณฑ์อันทรงพลัง ก็ปรากฏขึ้นมา
กฎเกณฑ์รอยประทับนับไม่ถ้วน สลักอยู่บนแผ่นหยก
ก็เหมือนกับตัวอักษรแต่ละตัว
และในเวลานี้ หลินหยุนถูกห่อหุ้มด้วยพลังแห่งกฎเกณฑ์เหล่านี้อย่างกะทันหัน
ชางหมิงในกระท่อมมุงจากเห็นเช่นนี้ หัวเราะอย่างบ้าคลั่งในทันที “เด็กน้อย ตอนนี้ ในที่สุดก็สามารถที่จะส่งมอบพลังแห่งกฎเกณฑ์เหล่านี้ให้กับนายได้สักที! ในที่สุดกูก็สามารถออกจากสถานที่บ้าๆแห่งนี้ได้สักที!”
ชางหมิงเดินออกจากกระท่อมมุงจากอย่างกะทันหัน หลินหยุนก็มองดูแบบนี้ เขาต้องการหมุนเวียนผลการฝึกตนของตัวเองมาต่อต้าน แต่กลับทำไม่ได้
และชางหมิงเดินออกจากในกระท่อมมุงจาก เข้าใกล้มา กระตุ้นพลังแห่งกฎเกณฑ์เหล่านั้นเข้าสู่ในโลกกำลังภายในตัวของหลินหยุน!
แม้ว่าหลินหยุนจะพยายามสุดชีวิตก็ไม่สามารถต้านทานได้
ชางหมิงพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายว่า “เด็กน้อย ฉันต้องขอบคุณนายมากๆ! เพราะว่านายเป็นคนให้อิสระกับฉัน! ตั้งแต่วันนี้ไปนายก็อยู่ที่นี่แทนฉันให้ดีๆ! บางทีสักวันหนึ่ง ตอนที่ฉันแข็งแกร่งเพียงพอ ฉันจะกลับมาช่วยนายออกไป!”
ด้วยพลังแห่งกฎเกณฑ์ที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่มีขอบเขต โลกกำลังภายในตัวของหลินหยุนไม่มีความสามารถในการควบคุมใดๆถูกบีบคั้นเติมให้เต็ม!
หลังจากที่โลกกำลังภายในตัวถูกเติมให้เต็ม ก็คือจุดฝังเข็ม
จุดฝังเข็มทั้งหมด ก็ถูกบีบคั้นให้เปิดออกมา เดินหน้าเติมกฎเกณฑ์ให้เต็ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...