จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1735

ในเวลานี้ จู่ๆหลินหยุนก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่คุ้นเคยมากมายปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา

ดูเหมือนว่าจะมีพลังอยู่ในนั้น และความรู้สึกใกล้ชิดระหว่างเขานั้น แข็งแกร่งมาก

ในเวลานี้ พลังกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ของเขาก็เริ่มส่งเสียงดังกึกก้องขึ้นมา

“หรือว่าจะเป็นกฎเกณฑ์แห่งกระบี่เหรอ?”

“ดูเหมือนระยะห่างจะไม่ไกลจากฉันมากนัก!”

“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง!”

“พลังแห่งกฎเกณฑ์ทั้งหมดที่พวกเราฝึกฝนมาแต่เดิม มาจากแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์ทั้งหมดจริงๆด้วย แต่ทว่า ทำไมถึงมีแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์อยู่?”

“งั้นที่ชางหมิงพูดก่อนหน้านี้ สวรรค์เหนือหัวของพวกเรา คือจอมปลอมและหลอกลวง สวรรค์บนหัวนี้เป็นแบบไหนกันแน่?”

“สวรรค์ และแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์ จะมีอะไรเชื่อมโยงกันหรือไม่?”

“อ๊ากกกกกกกก……”

ในเวลานี้ หลินหยุนถูกพลังกฎเกณฑ์นับไม่ถ้วนซัดกระหน่ำกวาดล้าง และถูกทำลายล้างอย่างสมบูรณ์

ก็ไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหนแล้ว

ในที่สุดเขาก็ลืมตาทั้งสองขึ้นมา ยังอยู่บนยอดเขา และกระท่อมมุงจากก่อนหน้านี้

แต่ว่าในเวลานี้ ในสมองของเขา ยังคงถูกเติมให้เต็มด้วยแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์ที่ทำให้เขาตกใจอย่างไร้ขอบเขต

ถึงกับทำให้เขาลืมที่จะมองเข้าไปในสถานการณ์ของตัวเอง

“แม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์นั้นมีอยู่จริงเหรอ?”

“ถ้าหากเป็นจริง งั้นแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์ เป็นแบบไหนกันแน่?”

“อีกอย่าง สวรรค์เหนือหัวนี้ ก็เป็นแบบไหน?”

เขาปะทะฝีมือกับเต๋าสวรรค์อย่างแท้จริง!

เขาในชาติก่อน ก็ตายอยู่ในมือของเต๋าสวรรค์

แต่เขาไม่เคยเห็นเต๋าสวรรค์ที่แท้จริงมาก่อน!

ในความคิดของเขา เต๋าสวรรค์ ก็เป็นกฎเกณฑ์ฟ้าดินที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง!

แต่ว่าตามด้วยคำพูดเหล่านั้นของชางหมิง ตามด้วยเขาเห็นแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์กับตาตัวเอง ความคิดแบบนี้ของเขา เกิดการเปลี่ยนแปลง

สิ่งที่เขากำลังคิดอยู่ในตอนนี้ หรือว่าเต๋าสวรรค์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตเหรอ?

ถ้าหากเป็นแบบนี้จริงๆ เขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะตั้งกฎเกณฑ์

กฎเกณฑ์อะไร?

ก็คือไม่ปล่อยให้ผู้บำเพ็ญเซียนคนไหนในจักรวาลนี้ ทะลวงแดนขีดจำกัดสุดขีด!

งั้นพลังแห่งแม่น้ำ เขาได้เห็นกับตาตัวเอง

กว้างใหญ่ไพศาลขนาดไหน ใหญ่โตแค่ไหน!

นี่มันไม่สามารถจินตนาการได้จริงๆ!

ถ้าหากสวรรค์คือทิพย์ งั้นก็ไม่อยากปล่อยให้เผ่าไหน ผู้บำเพ็ญเซียนคนไหน ส่งผลให้ทะลวงขีดจำกัดไหนได้

แน่นอนว่า บางทีคือกฎเกณฑ์ของสวรรค์ ก็ถูกกำหนดออกมาโดยผู้แข็งแกร่งที่ไม่สามารถปรากฏการณ์ได้

ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นทิพย์ที่แท้จริง

เพียงแต่ว่า สิ่งที่ทำให้หลินหยุนไม่สามารถเข้าใจได้ ก็คืออีกหนึ่งคำถาม นั่นก็คือแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์นี้เป็นรูปเป็นร่างได้อย่างไรกันแน่

ถ้าหากตามตำนานโบราณ แม่น้ำสายนี่คือไหลผ่านหมื่นจักรวาล ถ้าอย่างนั้นหมื่นจักรวาลนี้ ตามความเข้าใจของหลินหยุน จะเป็นส่วนโค้งที่ไม่ตามกฎระเบียบ

หรือว่าแม่น้ำสายนี้เป็นส่วนโค้งของวงจร?

แม่น้ำไม่มีต้นน้ำ และไม่มีปลายน้ำอยู่เหรอ?

สมองของหลินหยุนถูกครอบงำโดยความคิด เกี่ยวกับการดำรงอยู่ของเต๋าสวรรค์และแม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์

ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหน มีคำถามมากมายผุดขึ้นในหัว เขาก็ไม่สามารถตอบได้เลยในตอนนี้

หลินหยุนทำได้เพียงปล่อยวางอย่างช่วยไม่ได้ และตั้งสติได้อย่างสมบูรณ์

และหลินหยุนในเวลานี้ ถึงได้สนใจสถานการณ์ของตัวเอง

โลกกำลังภายในตัวของเขาและจุดฝังเข็มทั้งหมด เต็มไปด้วยพลังแห่งกฎเกณฑ์ทั้งหมด

ไม่เป็นระเบียบชัดๆ

ยิ่งไปกว่านั้นกฎเกณฑ์เหล่านี้ มีมากมายที่เขาไม่ได้เข้าใจ

ร่างกายของเขาไม่ถูกทำลาย ในขณะนี้ดูเหมือน ว่าจะเป็นปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่แล้ว

หลินหยุนสูดหายใจเข้าลึกๆ เริ่มสะสางโลกกำลังภายในตัวทันที

บวกกับว่าเขาเข้าใจพลังแห่งกฎเกณฑ์แล้ว

ในเวลานี้เขาต้องการทำความเข้าใจกฎเกณฑ์ มีแปดร้อยกว่าจุด

จำนวนนี้ สำหรับหลินหยุน ถ้าหากเข้าใจอย่างถ่องแท้ ก็อาจใช้เวลาไม่นานเกินไป หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จะใช้เวลาประมาณสามเดือนเท่านั้น

ต่อให้ไม่ราบรื่น ภายในครึ่งปี ก็สามารถทำได้!

นี่ก็คือสิ่งที่หลินหยุนแตกต่างกับคนอื่น

อันที่จริงเขาสงสัยว่า หลังจากที่ชางหมิงดูดซับส่วนหนึ่งของพลังแห่งกฎเกณฑ์ ก็ไม่สามารถที่จะทำความเข้าใจพลังแห่งกฎเกณฑ์ได้มากขึ้น ดังนั้นถึงได้หยุดลงมา

ถ้าอย่างนั้นเขาหลอกตัวเองแบบนั้น กลับพูดได้ว่ามีเหตุผล

เพราะว่าหลังจากที่ตอนนั้นเขาได้ฟัง ก็ไม่ได้ใส่ใจจริงๆ

ตอนที่หลินหยุนกำลังสะสางพลังแห่งกฎเกณฑ์อยู่

ชื่อของเขา ก็ติดอันดับที่หนึ่งในอันดับของดั่งเทพตั้งนานแล้ว

ผู้บำเพ็ญที่ตีนเขารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ

ก่อให้เกิดความรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆ

เพียงแต่ว่า เมื่อเวลาผ่านไปทีละนิด หลินหยุนไม่เคยปรากฏขึ้น และยังทำให้ผู้คนวิพากษ์วิจารณ์กันมากขึ้น

ถึงกับมีผู้คนมากมายก็พูดอีก หลินหยุนน่าจะเสียชีวิตอยู่บนเขา

เดิมทีเสียงแบบนี้น้อยมาก แต่คนที่พูดสิ่งนี้มากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งทำให้ฉินหลันและจี้ฝานซิงเป็นกังวลอย่างมาก

แต่ทว่า ยังมีอีกหลายคนที่ยังไม่ได้พูดออกมา และยังคงรอคอยผล

ในนั้นเริ่มแรกสุดก็รวมทั้งสุ่ยหลิงชิน ฮวาเอี๋ยน และเจี้ยนหวูซวงกับจ้าวจื่อที่ออกมาจากทางบนเขาตั้งนานแล้ว

คราวนี้ทั้งสองคนก็เข้าสู่เก้าสิบอันดับแรก เจี้ยนหวูซวงอยู่ที่แปดสิบเจ็ด

และจ้าวจื่ออยู่ในอันดับที่แปดสิบเอ็ดอย่างไม่คาดคิด

แต่ยังคงกำราบเจี้ยนหวูซวง

ดังนั้นหลังจากที่ออกมา จ้าวจื่อยังอยากจะหัวเราะเยาะเจี้ยนหวูซวง แต่พวกเขากลับไม่ได้สังเกตเลยสักนิด

อันดับของคนด้านบนสุด ได้เปลี่ยนชื่อไปแล้ว

ปรากฏว่า ชางหมิงอยู่มาหลายปีนับไม่ถ้วน หายไปในทันที กลายเป็นหลินหยุนสองคำนี้