จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1736

หลินหยุนไม่ปรากฏตัวสักที ทำให้ความนิยมของเรื่องราวนี้ค่อยๆลดลงไป แต่ว่าสิ่งเหล่านั้นก็เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแค่นั้นเอง

ไม่ใช่อัจฉริยะอย่างแท้จริง ก็ยิ่งไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งอย่างแท้จริง

ผู้แข็งแกร่งและอัจฉริยะอย่างแท้จริง ราวกับสุ่ยหลิงชินเป็นอยู่แบบนี้ ยังต้องรอคอยอย่างเงียบๆ

และในเวลานี้เจี้ยนหวูซวงและจ้าวจื่อทั้งสองคน เดิมทีที่ต่อสู้กันอย่างดุเดือด ในเวลานี้กลับยืนอยู่ด้วยกัน

เจี้ยนหวูซวงเป็นคนพูดออกมาก่อน “หลินหยุนคนนั้น เป็นแค่ผู้ฝึกอิสระจริงเหรอ ทำไมฉันรู้สึกไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้น?”

จ้าวจื่อพูดด้วยน้ำเสียงฟึดฟัดว่า “ฉันก็คิดแบบนี้ เพียงแต่ว่าผู้ชายคนนี้มีที่มาอย่างไรกันแน่? แม้ว่าในหมู่ดาวบำเพ็ญหลายดวงที่อยู่ใกล้ๆ ก็ไม่มีผู้แข็งแกร่งแซ่หลินเลยนะ? หรือว่าไม่ใช่ดาวบำเพ็ญหลายดวงที่อยู่ใกล้ๆเหรอ?”

เจี้ยนหวูซวงแตะเขา มองไปที่ฉินหลันและจี้ฝานซิงซึ่งอยู่ไม่ไกล และพูดขึ้นมาว่า “หญิงสาวสองคนนี้น่าสนใจ ในนั้นมีคนหนึ่งเป็นคนธรรมดา ไม่มีผลการฝึกตนใดๆ! หลินหยุนคนนั้นทำไมถึงได้พาผู้หญิงแบบนี้มาได้?”

อันที่จริงจ้าวจื่อก็มองอยู่ตั้งนานแล้ว และพูดขึ้นมาว่า “เรื่องนี้ฉันจะไปรู้ได้ยังไง แต่ว่า หน้าตาของผู้หญิงสองคนนี้กลับดีมาก ตอนแรกฉันคิดว่า หลิงชินและฮวาเอี๋ยนทั้งสองคน สวยที่สุดแล้ว สง่างามไม่มีใครเทียบได้”

“แต่ว่าผู้หญิงสองคนนี้ เมื่อเทียบกับหลิงชินและฮวาเอี๋ยน ไม่ได้แย่เลยสักนิด! ถ้าหากว่า……”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ จ้าวจื่อไม่ได้พูดต่อไป เจี้ยนหวูซวงที่อยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะหัวเราะฮ่าฮ่า และพูดขึ้นมาว่า “นายอยากจะพูดว่า ถ้าหากหลินหยุนคนนั้นตายอยู่ในหอเขาทอง ผู้หญิงสองคนนี้……”

จ้าวจื่อพูดด้วยน้ำเสียงฟึดฟัด “จัญไร! เจี้ยนหวูซวง คนอย่างนายก็จัญไรแบบนี้มาตลอด นายรู้ไหมว่าทำไมฉันจ้าวจื่อถึงรู้สึกละอายที่จะอยู่กับนาย? ก็เป็นเพราะว่าคนอย่างนาย ก็คือคนหน้าซื่อใจคดอย่างแท้จริง!”

“ฉันก็สงสัย คำพูดแบบนี้ นายมีหน้าพูดออกมาได้ยังไง?”

เจี้ยนหวูซวงกลับไม่รู้สึกสะทกสะท้าน และพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “งั้นนายก็ต้องบอกกับฉันสิ ถ้าหากหลินหยุนคนนั้นตายอยู่ในหอเขาทอง นายคิดจะทำอะไร?”

จ้าวจื่อกลอกตาขาวใส่เขาแวบหนึ่งแล้วพูดขึ้นมาว่า “ในฐานะเพื่อนที่ดีของสหายหลินหยุน ฉันจ้าวจื่อจะเหมือนกับคนหน้าซื่อใจคดอย่างนายเหรอ? แน่นอนว่าฉันจะต้องพาคู่ฝึกฝนสองคนนี้ของสหายหลินหยุนไปที่สำนักอัคคี่ของพวกเรา!”

เมื่อเจี้ยนหวูซวงได้ยินเช่นนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปในทันที ตกตะลึงทันที หายใจเข้าลึกๆมองไปที่จ้าวจื่อแล้วพูดขึ้นมาว่า “จ้าวจื่อ ถ้าพูดถึงคนหน้าซื่อใจคด พูดถึงความไร้ยางอาย ฉันเจี้ยนหวูซวงไม่สามารถเทียบกับนายได้เลยจริงๆ!”

จ้าวจื่อยิ้มอย่างภาคภูมิใจ และพูดว่า “ขอบคุณคำชม ในที่สุดนายก็รู้ช่องว่างระหว่างนายกับฉันสักที!”

ในไม่ช้า เจี้ยนหวูซวงพูดขึ้นมาว่า “งั้นตอนนี้ทำยังไงดี? หรือว่าพวกเราจะรอต่อไปแบบนี้เหรอ?”

จ้าวจื่อพูดด้วยรอยยิ้มว่า “รีบอะไร? ไม่เห็นเหรอว่าหลิงชินและฮวาเอี๋ยนก็ยังรออย่างอดทน? ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ในฐานะผู้พิทักษ์สาวสวยที่ผ่านเกณฑ์ พวกเราสองคนก็ย่อมไม่สามารถไปได้!”

เจี้ยนหวูซวงพยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “นั่นมันก็จริง แต่นายว่าผู้ชายอย่างหลินหยุน ตายอยู่ข้างในจริงเหรอ?”

จ้าวจื่อพูดขึ้นมาว่า “ความเป็นไปได้นี้ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่ทว่า สิ่งที่ฉันกำลังคิดอยู่ตอนนี้คือ หลังจากไปปีนข้างด้านบนแล้ว หลินหยุนได้รับเคล็ดวิชาสืบทอดของเซียนเขาทองจริงๆ!”

เจี้ยนหวูซวงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วส่ายหน้าพูดขึ้นมาว่า “ฉันว่าไม่หรอก นายน่าจะรู้เรื่อง เกี่ยวกับตำนานบางอย่างของชางหมิงนะ?”

“ในตำนานหลายปีนับไม่ถ้วนก่อนหน้านี้ ชางหมิงคนนั้นก็เป็นสุดยอดอัจฉริยะดาวเขาทองของพวกเรา ถึงกับถูกเรียกว่าคนแรกในหนึ่งหมื่นปี! ตั้งแต่ที่เขาขึ้นเขา หลังจากที่ขึ้นชื่ออันดับหนึ่งดั่งเทพก็ไม่เคยปรากฏตัวอีก!”

“นายว่าหลินหยุนคนนี้ จะเหมือนกับชางหมิงในปีนั้นหรือไม่?”

จ้าวจื่อสายตาเปลี่ยนไป พยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “นี่มีความเป็นไปได้ แต่ว่าตอนนี้ก็ไม่มีทางที่จะยืนยันได้ ดังนั้นรอดูกันต่อ!”

ผู้ฝึกอิสระมากมายก็เดินมา สำนักใหญ่และเล็กมากมายก็เหมือนกันทั้งหมด

ถึงขนาดกองกำลังสำนักของดาวบำเพ็ญอื่นๆมากมาย ผู้แข็งแกร่งผู้ฝึกอิสระ ทั้งหมดก็ตามขึ้นมา

เพราะว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับท่านนั้นในตำนาน เคล็ดวิชาสืบทอดของเซียนเขาทอง!

ชื่อเซียนเขาทอง อยู่ในเขตดาวที่ใกล้ๆแห่งนี้ เคล็ดวิชาสืบทอดนานมากเกินไป

มีตำนานมากมาย

ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นกองกำลังอะไรก็ตาม ต่างก็จะหวั่นไหว!

แต่หลินหยุนในเวลานี้ กลับไม่รู้สิ่งเหล่านี้ ก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนี้

เขายังทำความเข้าใจพลังแห่งกฎเกณฑ์มากยิ่งขึ้นอย่างไม่หยุด

ห้าเดือนผ่านไปในพริบตา