จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1763

จูอวิ๋นซานพูด "ถึงแม้พวกเขาไม่สังหารฉัน พวกเขาก็ต้องโยนฉันเข้าไปขุดเหล็กเมฆอยู่แล้ว!"

หลินหยุนหัวเราะเบาๆและพูด "ใช่แล้ว ดูเหมือนคุณน่าจะคิดออกแล้ว นี่คือผลลัพธ์ที่สาม และเป็นผลลัพธ์ที่ฉันต้องการที่สุด!"

"ไม่ว่าจะพูดยังไง การมาคุกเข่าขอโทษครั้งนี้ จุดประสงค์ของเขาก็คือให้ตระกูลอู๋ส่งเขาเข้าไปขุดเหล็กเมฆ ถ้าเขาสามารถเข้าไปในเขาเหล็กได้ เขาก็สำเร็จไปหนึ่งก้าวแล้ว!"

จูอวิ๋นซานหายใจเร็วด้วยความตกใจ "เข้าไปขุดเหล็กเมฆเหรอ? ผู้มีพระคุณ ทำไมถึงต้องทำแบบนี้?"

หลินหยุนพูด "เพราะเขาเหล็กของตระกูลอู๋นั้น ด้านในหุบเขาไม่ได้มีแค่เหล็กเมฆอย่างเดียวเท่านั้น!"

เมื่อจูอวิ๋นซานได้ยิน สายตาของเขาเปล่งประกาย "ผู้มีพระคุณ ด้านใน……เขาเหล็กมีอะไรอยู่กันแน่?"

สำหรับคำพูดของหลินหยุน จูอวิ๋นซานรู้สึกเหลือเชื่อมากๆ

เพราะเมื่อสักครู่หลินหยุนพึ่งพูดว่าตัวเองไม่ใช่นักบำเพ็ญเซียนของที่นี่ แต่เขากลับรู้เรื่องที่ตระกูลอู๋ครอบครองเขาเหล็กมาหลายพันปีด้วย

ในเวลานี้ จูอวิ๋นซานรู้สึกสงสัยมากๆเกี่ยวกับฐานะที่แท้จริงของหลินหยุน!

หลินหยุนพูด "ด้านล่างเขาเหล็ก มีค่ายกลอยู่อันหนึ่ง ถ้าใช้ค่ายกลอันนี้ปิดผนึกโลกเล็กๆแห่งหนึ่งเอาไว้!"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน จูอวิ๋นซานรู้สึกว่าสมองของตัวเองว่างเปล่าทันที เขานึกว่าตัวเองหูฝาดด้วยซ้ำ!

หลินหยุนพูดด้วยสีหน้านิ่งสงบ "คุณไม่ได้หูฝาด ด้านล่างเขาเหล็กได้ปิดผนึกโลกเล็กๆใบหนึ่งเอาไว้ แต่โลกใบนั้นเล็กมากๆ และไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่!"

"จุดประสงค์ที่ฉันให้คุณเข้าไปในเขาเหล็ก เพื่อหาค่ายกลอันนั้นให้เจอ หลังจากหาเจอแล้ว ให้เอาแท่นค่ายกลอันนี้วางไว้ด้านใน! ภารกิจของคุณก็ถือว่าสำเร็จแล้ว!"

"ถ้าคุณทำสำเร็จ ฉันจะช่วยคุณแก้แค้น! และช่วยเพิ่มพลังให้คุณ!"

จูอวิ๋นซานหายใจเข้าลึกๆ หลังจากนิ่งเงียบไปสักพัก เขาก็พยักหน้าและพูด "ได้! ผู้มีพระคุณ ฉันรับปากทำเรื่องนี้!"

หลินหยุนพูด "โอเค ตอนนี้คุณก็ลบข้อมูลเกี่ยวกับโลกใบเล็กๆในความทรงจำของตัวเองได้เลย!"

จูอวิ๋นซานอึ้งไปสักพัก จากนั้นก็พยักหน้า เขาลงมือลบข้อมูลเกี่ยวกับโลกใบเล็กๆออกจากความทรงจำของตัวเองทันที!

เมื่อหลินหยุนมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็พยักหน้าเบาๆและพูด "โอเค พวกเราพูดถึงแค่นี้ก็พอ สำหรับเรื่องที่เหลือนั้น คุณก็ไปจัดการเองละกัน!"

เมื่อพูดจบ หลินหยุนก็หันหลังและบินจากไป เมื่อมองเห็นหลินหยุนจากไป ในเวลานี้ จูอวิ๋นซานยืนอึ้งอยู่กับที่

ตอนนี้เขาอยากจะรู้มากๆ หลินหยุนเป็นใครมาจากไหนกันแน่!

อย่างไรก็ตาม เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่เขาสามารถรับรู้ได้ในเวลานี้

หลังจากเขาเก็บตัวฝึกฝนในวิมานสองวัน จูอวิ๋นซานเดินออกมาจากวิมานและตรงไปยังตะวันออกเฉียงเหนือ

เขาบินผ่านเมืองหงเย่และมาถึงเมืองอู๋เทียนอย่างรวดเร็ว!

เมืองอู๋เทียนนั้น ใช้ชื่อของบรรพบุรุษตระกูลอู๋ตั้งขึ้น ด้านหลังเป็นเขาเหล็กที่เป็นทรัพยากรหลักของตระกูลอู๋

เมื่อจูอวิ๋นซานมาถึงเมืองอู๋เทียน มีคนจำนวนมากมองเห็นเขา ทำให้ทุกคนเบิกตากว้าง และรู้สึกเหลือเชื่อมากๆ

ถึงแม้จูอวิ๋นซานจะถูกหลินหยุนช่วยชีวิตเอาไว้ แต่เขาล่วงเกินผิดใจกับคนของตระกูลอู๋

ตอนนี้เขามาถึงเมืองอู๋เทียนอย่างเปิดเผย เขามาหาเรื่องตายชัดๆ

ตอนที่อยู่เมืองหงเย่ ชายหนุ่มคนนั้นสามารถช่วยชีวิตจูอวิ๋นซานไวได้ แต่ตอนนี้เขาอยู่เมืองอู๋เทียน ถึงแม้ชายหนุ่มคนนั้นจะปรากฏตัวที่นี่อีกครั้ง ก็ช่วยชีวิตจูอวิ๋นซานไว้ไม่ได้อย่างแน่นอน!

จูอวิ๋นซานเป็นผู้ฝึกอิสระที่มีชื่อเสียงมากๆในยานเป่ยและบริเวณรอบๆ

เพราะเขาเป็นยอดฝีมือแดนสู่ธรรมะตอนกลาง ดังนั้นคนที่ไม่รู้จักเขามีน้อยมากๆ

ในเวลานี้ เมื่อทุกคนมองเห็นจูอวิ๋นซานบินมา มีคนจำนวนไม่น้อยเบิกตากว้างและสนทนากัน

"จูอวิ๋นซานคนนี้บ้าไปแล้วใช่ไหม?"

"อุตส่าห์หนีรอดไปได้ แต่ก็ยังกล้ากลับมาที่เมืองอู๋เทียนเพื่อแก้แค้นตระกูลอู๋เพียงคนเดียวอีกเหรอ?"

"เขาน่าจะบ้าไปแล้วจริงๆ! ไม่งั้นคงไม่ทำเรื่องโง่ๆแบบนี้อยู่แล้ว!"