จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1775

ทั้งสองคนสบตากัน จากนั้นก็พยักหน้า

สำหรับการตายของเพื่อนนั้น ไม่ได้ทำให้พวกเขาสองคนรู้สึกโศกเศร้าแม้แต่นิดเดียว

เพราะพวกเขาเป็นโจรดวงดาว

สำหรับเพื่อนที่มาด้วยกัน สามารถเสียชีวิตได้ตลอดเวลา เรื่องนี้สำหรับพวกเขา มันกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว

ไม่ใช่แค่เพื่อนที่มาด้วยกันเสียชีวิต พวกเขาไม่ได้รู้สึกตกใจเลย ถึงแม้ตัวเองจะเสียชีวิต พวกเขาก็คงรู้สึกแบบนั้นเช่นกัน

พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าเพื่อนที่มาด้วยกัน จะยอมช่วยชีวิตพวกเขาในตอนที่เจอเรื่องอันตราย

เพราะนี่ก็คือจรรยาบรรณของพวกเขา

ยอดฝีมือแดนสู่ธรรมะ ถ้าอยู่ในหมื่นจักรวาล ก็ไม่ใช่ยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุด

ทำไมพวกเขาต้องไปเป็นโจรดวงดาวที่ทุกคนรังเกียจด้วย?

อันที่จริงมันก็เหมือนกับการเข้าไปเป็นคนของสำนักแห่งหนึ่งเหมือนกัน

ด้านหนึ่งก็เพราะมีสำนักที่มีอิทธิพลค่อยปกป้อง

ส่วนอีกด้านหนึ่งก็เพราะสามารถได้ทรัพยากรมาอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปไม่นาน พวกเขาสองคนก็ส่งข่าวออกไป อีกด้านหนึ่งของเขตเศษดาว

มีดาวบำเพ็ญเซียนดวงหนึ่งที่ไม่ค่อยใหญ่มากนัก บนดาวบำเพ็ญเซียนดวงนี้ มีตำหนักที่ใหญ่มากๆแห่งหนึ่งอยู่

ด้านในตำหนักในเวลานี้ มีชายวัยกลางคนๆหนึ่งกำลังนั่งอยู่ด้านบนสุด

หลังจากยันต์สื่อสารเปล่งแสงออกมาสักพักแล้ว ทำให้สายตาของชายวัยกลางคนเปล่งประกายทันที เขาพูดอย่างเย็นชา "พวกเศษสวะ!"

ขณะพูด มียันต์อันหนึ่งบินออกจากตำหนักทันที

……

หลินหยุนพาจูอวิ๋นซานและคนอื่นๆเดินอย่างระมัดระวังในเขตเศษดาว

พลังของต้าเต๋าแห่งเวลานั้น ปกคลุมไปทั่วบริเวณ ทำให้หลินหยุนไม่กล้าประมาทเลย

หลินหยุนเดินไปด้วย และสัมผัสบริเวณรอบๆไปด้วย

สถานที่แห่งนี้ เมื่อชาติที่แล้ว เขาเคยมาหลายครั้งแล้ว เพื่อมาสัมผัสพลังต้าเต๋าแห่งเวลา

พลังต้าเต๋าแห่งเวลาก็เป็นหนึ่งในพลังต้าเต๋าที่เขาฝึกฝนสำเร็จ

เป็นหนึ่งในพลังต้าเต๋าที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาด้วย

ชาตินี้ เขาก็ฝึกฝนกฎเกณฑ์แห่งเวลาเหมือนกัน แต่วิธีการใช้กฎเกณฑ์แห่งเวลานั้น เขาเข้าใจได้น้อยมากๆ

มีเพียงตอนนี้เขาใช้วิชาห้วงเวลาเท่านั้น เขาถึงสามารถใช้พลังแห่งเวลาออกมาได้

แต่หลังจากที่เขาศึกษาและเข้าเข้าใจกฎเกณฑ์แห่งอาวุธแล้ว ทำให้เขาหลอมรวมกฎเกณฑ์ห้าธาตุและกฎเกณฑ์แห่งเวลาเข้าไปด้วย

ตอนนี้เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังต้าเต๋าแห่งเวลา ทำให้หลินหยุนไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลย

เขาคุ้นชินกับเขตเศษดาวมากๆ

ถึงแม้สถานที่แห่งนี้จะอันตรายมากๆ แต่สำหรับหลินหยุนแล้ว มันไม่ได้น่ากลัวหรืออันตรายเลย

จากการนำพาของหลินหยุน พวกเขาเดินไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง มีหลายครั้งที่เกือบจะเจอสถานที่อันตราย แต่สุดท้ายหลินหยุนก็พาพวกเขาออกมาจากสถานที่อันตรายอย่างปลอดภัย

หลายเดือนผ่านไป ในที่สุดพวกเขาก็ใกล้จะออกจากเขตเศษดาวแล้ว พวกเขาในเวลานี้ โดนพลังต้าเต๋าแห่งเวลาครอบคลุมอยู่ ทำให้ทุกคนเกิดการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกัน

สิ่งที่เห็นอย่างชัดเจนก็คือ เส้นผมเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว

โดยเฉพาะฉินหลัน เส้นผมของเธอขาวมากๆ ราวกับเธอแก่ไปสิบปีเลย

ฉินหลันเคยทานยายั้งอายุที่หลินหยุนกลั่นออกมา

ถึงแม้ตอนนี้เธอจะไม่ได้เป็นวัยรุ่นแล้ว แต่ใบหน้าของเธอและพลังชีวิตของเธอ ไม่ได้ต่างจากตอนที่เธอออกมาจากดาวไกอาเลย

แต่ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ เมื่อถูกพลังต้าเต๋าแห่งเวลาครอบคลุม ทำให้เธอค่อยๆแก่ลง

เมื่อหลินหยุนมองเห็นการเปลี่ยนแปลงของฉินหลัน ทำให้เขาร้อนใจมากๆ

ก่อนหน้านี้ ตอนที่อยู่ดาวหอยขาว เขาได้ค้นหารากทิพย์ที่เหมาะสมให้ฉินหลัน แต่เขากลับหาไม่เจอ

เมื่อทำอะไรไม่ได้ เขาก็เลยต้องตัดใจ!

เขาไม่ยอมให้ฉินหลันได้รากทิพย์ที่ธรรมดามากๆอย่างแน่นอน

หลังจากครุ่นคิดสักพัก สายตาของหลินหยุนก็เปล่งประกาย มียอดฝีมือที่หลบซ่อนตัวอยู่ถูกเขาค้นพบแล้ว!

สีหน้าของหลินหยุนเคร่งขรึมทันที เป็นอย่างนั้นจริงๆ อีกฝ่ายกำลังรอให้พวกเขาออกมา!

อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายไม่ได้ลงมือทันที เรื่องนี้ทำให้เขาคิดไม่ถึงจริงๆ

กลุ่มโจรพวกนี้โดยปกติแล้ว พวกเขาไปมาอย่างไร้ร่องรอย

หลังจากเจอนักบำเพ็ญจากหมื่นจักรวาล พวกเขาก็จะลงมือทันที ทำสำเร็จหรือเปล่า พวกเขาก็จะถอยหนีอย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่ให้อีกฝ่ายได้มีโอกาสตอบสนองอยู่แล้ว!

แต่โจรที่มาตอนนี้ พวกเขาไม่ได้ทำแบบนี้เลย มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าอีกฝ่ายต้องการสังหารหลินหยุนและทุกคนให้ได้!

หลินหยุนก็ไม่ได้ขยับร่างกาย เขาขมวดคิ้วและครุ่นคิดอยู่นาน จากนั้นหลินหยุนก็บินกลับไป

เมื่อเข้ามาในเขตเศษดาวแล้ว จูอวิ๋นซานกับจี้ฝานซิงรีบถาม "คุณชาย สถานการณ์ด้านนอกเป็นยังไงบ้าง?"

หลินหยุนพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "โจรพวกนั้นรอให้พวกเราทั้งหมดออกไป และอีกฝ่ายน่าจะมียอดฝีมือแดนสู่ธรรมตอนปลายห้าคน!"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน สีหน้าของทุกคนแย่มากๆทันที

ยอดฝีมือแดนสู่ธรรมะตอนปลายห้าคน!

พวกเขาไม่สามารถรับมือยอดฝีมือแดนสู่ธรรมะเยอะขนาดนี้ได้อย่างแน่นอน!

ถึงแม้จี้ฝานซิงสามารถต่อสู้กับยอดฝีมือได้หนึ่งคน

จูอวิ๋นซานต่อสู้กับยอดฝีมืออีกหนึ่งคน

แต่ก็ยังเหลืออีกสามคน

ถ้าต่อสู้กับยอดฝีมือหนึ่งคน หลินหยุนสามารถสังหารอีกฝ่ายได้ แต่ถ้าต้องต่อสู้กับยอดฝีมือสองคน เขาไม่สามารถสังหารอีกฝ่ายได้อยู่แล้ว!

ถ้าต่อสู้กับยอดฝีมือแดนสู่ธรรมะตอนปลายสามคน เขาไม่มีโอกาสทำสำเร็จอยู่แล้ว!

จูอวิ๋นซานหายใจเร็วด้วยความตกใจ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "คุณชาย พวกเราควรทำยังไงดี? พวกเราจะอยู่ในนี้ตลอดไป มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ถ้าต่อสู้กันซึ้งๆหน้า มันทำไม่ได้อยู่แล้ว ดังนั้นพวกเราต้องใช้วิธีอื่นๆ"

มองเห็นหลินหยุนกำลังครุ่นคิดอยู่ พวกเขาไม่กล้าพูดอีกและรอหลินหยุนอย่างเดียว เพียงแต่สีหน้าของจี้ฝานซิงกับเนี่ยหยิ่นเหนียงและคนอื่นๆแย่มากๆ