หลินหยุนนิ่งเงียบไปสักพัก จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและพูด "คงต้องใช้วิธีที่อันตรายอย่างหนึ่งแล้ว!"
ขณะพูด หลินหยุนก็มองไปที่จูอวิ๋นซานกับจี้ฝานซิงแล้วพูด "ไปกันเถอะ พวกเราออกจากสถานที่แห่งนี้ก่อน!"
หลินหยุนพาทุกคนเดินออกมาจากเขตเศษดาว แต่สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายและตะโกนใส่ท้องฟ้าที่อยู่ข้างหน้า "ออกมาได้แล้ว พาฉันไปที่ดาวโจรของพวกคุณเลย!"
เมื่อหลินหยุนพูดจบ มียอดฝีมือแดนสู่ธรรมะตอนปลายคนหนึ่งเดินออกมา
เขามองหน้าหลินหยุนด้วยสายตาที่ตกตะลึง
ประการแรก หลินหยุนรู้ว่าพวกเขาหลบซ่อนอยู่ เรื่องนี้เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ
ก่อนหน้านี้ พวกเขามองเห็นหลินหยุนเดินออกมาจากเขตเศษดาว จากนั้นหลินหยุนก็เดินกลับเข้าไป!
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่รู้เรื่องเลย หลินหยุนรู้ว่าพวกเขาหลบซ่อนตัวอยู่
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ หลินหยุนเรียกพวกเขาที่หลบซ่อนตัวอยู่
ชายวัยกลางคนมองหน้าหลินหยุน เขายังไม่ทันได้พูดอะไรเลย หลินหยุนก็มองไปที่ท้องฟ้าที่อยู่ด้านหน้าและพูด "ยังเหลืออีกสี่คน ถ้าไม่ออกมาก็ไม่เป็นไร!"
ขณะพูด หลินหยุนก็หันไปมองชายวัยกลางคนและพูด "ไปกันเถอะ! พาฉันไปหาหัวหน้าโจรสวินหยู่ของพวกคุณได้เลย!"
เมื่อหลินหยุนพูดถึงสี่คนที่ซ่อนตัวอยู่ ทำให้ชายวัยกลางคนตกตะลึง แต่เมื่อหลินหยุนพูดชื่อของหัวหน้าโจรสวินหยู่ออกมา ทำให้ชายวัยกลางคนตกตะลึงมากๆและพูดอะไรไม่ออก
เขาหันมามองหน้าหลินหยุนและพูดด้วยความเหลือเชื่อ "คุณรู้จักชื่อของหัวหน้าโจรพวกเราได้ยังไง?"
หลินหยุนพูดเบาๆ "เรื่องนี้คุณยังไม่มีสิทธิ์รู้! เดินนำทางได้แล้ว!"
ชายวัยกลางคนพยักหน้า เดิมทีพวกเขาได้รับคำสั่งให้สังหารหลินหยุนและคนอื่นๆ แต่เมื่อพบเห็นสิ่งผิดปกติก็ให้นำตัวกลับไปก่อน
เพียงแต่เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้
ถึงแม้ในจิตใจของชายวัยกลางคนจะเต็มไปด้วยความสงสัย แต่เขาก็พยักหน้าและมองหน้าหลินหยุน จากนั้นก็พูดอย่างเย็นชา "คุณอย่าคิดเล่นอะไรตุกติกก็แล้วกัน!"
เมื่อพูดจบ เขาก็หันหลังและบินขึ้นไปบนท้องฟ้า หลินหยุนกับจูอวิ๋นซานพาคนอื่นๆบินไล่ตามไปทันที
ดาวโจรนั้นอยู่ในเขตเศษดาว เป็นองค์กรที่แข็งแกร่งที่สุดของโจร
สามารถยืนหยัดอยู่ตรงนี้ได้ อันที่จริงมันก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าพวกเขาแข็งแกร่งขนาดไหน
มีข่าวลือว่าองค์กรในดาวโจรมีความเกี่ยวข้องกับสมาพันธ์โจรดวงดาว ดังนั้นสมาพันธ์โจรดวงดาวก็เลยไม่มาหาเรื่องพวกเขา
ข่าวลืออันนี้ มันก็เป็นได้แค่ข่าวลือเท่านั้น ไม่มีใครสามารถยืนยันได้ว่ามันเป็นเรื่องจริงไหม
เมื่อชาติที่แล้ว ชื่อเสียงของหลินหยุนโด่งดังไปทั่วหมื่นจักรวาล
แน่นอนว่าเขาไม่ได้สนใจดาวโจรเล็กๆอันนี้อยู่แล้ว สำหรับสมาพันธ์โจรดวงดาวนั้น หลินหยุนพอรู้จักอยู่บ้าง
ชาติที่แล้วหลินหยุนมาที่เขตเศษดาวสองครั้ง คนที่ชื่อสวินหยู่เคยปรากฏตัวเหมือนกัน
เพียงแต่ถูกหลินหยุนไล่ออกไป
คนที่อ่อนแออย่างสวินหยู่ ไม่สามารถมาถึงด้านหน้าของเขาได้อยู่แล้ว
เพียงแต่วันนี้ เขากลับโดนคนอ่อนแอคนนี้หยุดเอาไว้ พูดกันตามตรง สวรรค์กลั่นแกล้งกันชัดๆ
ทุกคนเดินทางมาถึงดาวโจรอย่างรวดเร็ว
หลินหยุนพูดเบาๆ "พาฉันไปหาสวินหยู่เดี๋ยวนี้!"
เมื่อชายวัยกลางคนได้ยิน เขาก็ขมวดคิ้วและพูด "คุณอย่าโอหังมากจนเกินไป! คนอย่างคุณ ยังไม่คู่ควรเรียกชื่อหัวหน้าโจรของพวกเราอยู่แล้ว!"
สีหน้าของหลินหยุนเย็นชามากๆ เขาพูดอย่างเคร่งขรึม "ถ้ายังไม่อยากตาย ก็รีบไปรายงานเร็วๆ คนส่วนใหญ่ตายเพราะพูดมาก!"
เมื่อชายวัยกลางคนได้ยิน ในขณะที่เขาไม่รู้จักฐานะของหลินหยุน ทำให้เขาไม่กล้าพูดอะไรอีก
เขาเปล่งเสียงเย็นชาออกมาและบินจากไป
ผ่านไปไม่นาน มีชายวัยกลางคนที่ใส่ชุดสีม่วงปรากฏตัวด้านหน้าของหลินหยุน สายตาของเขามองหลินหยุนอย่างละเอียด
จากนั้นเขาก็เอ่ยปากพูด "ฉันรู้สึกว่าฉันไม่เคยเจอหน้าคุณมาก่อน!"
หลินหยุนพูด "แต่ฉันเคยเห็นหน้าคุณมาก่อน!"
เมื่อชายวัยกลางคนชุดม่วงได้ยิน เขาก็หัวเราะเบาๆและพูด "เหรอ? ฉันยังไม่ได้ถึงวัยที่ขี้หลงขี้ลืมเลย คุณลองพูดมาสิ พวกเราเคยเจอกันเมื่อไหร่และเจอกันที่ไหน?"
ยังไม่ได้ติดต่อกับสมาพันธ์โจรดวงดาวเลย
พลังของเขาก็ฝึกฝนถึงแค่แดนสู่ธรรมะตอนปลายเท่านั้น!
ยังไม่ได้เป็นยอดฝีมือที่เหนือกว่าแดนสู่ธรรมะเลย
พูดกันตามตรงเลย เขาในสายตาของมหากษัตริย์ชางฉองยังสู้มดตัวเล็กๆไม่ได้เลย
อย่างไรก็ตาม จิตใจของเขานับถือมหากษัตริย์ชางฉองมากๆ ทำให้มดตัวเล็กๆอย่างเขา ใช้ความกล้าทั้งหมดและเอาชีวิตของตัวเองเป็นเดิมพัน เพื่อไปคารวะมหากษัตริย์ชางฉอง
แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้เจอมหากษัตริย์จริงๆ
แต่มหากษัตริย์ชางฉองก็ไม่ลงมือทำร้ายเขา และไม่ได้โทษที่เขาเข้าไปบุ่มบ่าม มหากษัตริย์ชางฉองแค่ไล่เขาออกไปเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะห่างจากมหากษัตริย์ชางฉองไกลมากๆ แต่เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังอันน่ากลัวของมหากษัตริย์ชางฉอง
เรื่องนี้ทำให้เขาดีใจมากๆแล้ว!
เรื่องนี้คือเรื่องที่เขาภาคภูมิใจที่สุดในชีวิต
อย่างไรก็ตาม เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหน้า และเขามีพลังชีวิตที่ชัดเจนมากๆ เขาน่าจะเป็นวัยรุ่นอายุร้อยกว่าปีเท่านั้น เขารู้เรื่องที่เกิดขึ้นในสมัยนั้นได้ยังไง?
เรื่องนี้มันเหลือเชื่อมากๆ!
หลินหยุนพูดเบาๆ "ดูเหมือนคุณไม่ได้ลืมเรื่องนั้น! ตอนนี้คุณน่าจะกำลังคิดอยู่ ฉันรู้เรื่องนี้ได้ยังไง? อันที่จริงคำตอบง่ายมากๆ เพราะฉันแซ่หลิน!"
"แซ่หลิน?"
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ทำให้สวินหยู่หายใจเร็วด้วยความตกใจ เขามองหน้าหลินหยุนและพูด "คุณแซ่หลิน……หรือว่าคุณเป็น……"
หลินหยุนพูด "ตอนนั้น คุณใส่ชุดสีขาว ถ้าฉันจำไม่ผิดละก็ ตอนนั้นคุณน่าจะมีอายุหนึ่งพันสามร้อยสี่สิบห้าปี พึ่งจะฝึกฝนถึงแดนสู่ธรรมะตอนปลายได้ไม่นาน? ฉันพูดถูกใช่ไหม?"
เมื่อสวินหยู่ได้ยิน เขาหายใจเร็วด้วยความตกใจมากๆ
เพราะหลินหยุนพูดถูกทั้งหมด ไม่ได้พูดผิดแม้แต่นิดเดียว
เมื่อหลินหยุนมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็พูดต่อ "ฉันมาตรงนี้เพื่ออยากจะบอกคุณ คุณไม่ควรลงมือกับฉัน เพราะถ้าคุณกล้าทำ มันจะส่งผลไม่ดีต่อคุณ ถึงแม้คุณจะมีสมาพันธ์โจรดวงดาวค่อยช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง มันก็คงไม่มีประโยชน์อะไรเลย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...