เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน สวินหยู่รีบเอ่ยปากพูด "คุณ……คุณชายหลิน เข้าใจผิด! ทั้งหมดคือเรื่องเข้าใจผิด! ถ้าฉันรู้จักฐานะของคุณชาย ฉันคงไม่ส่งคนไปลงมือกับคุณชายอยู่แล้ว!"
"คุณชาย เรื่องนี้……ฉันหวังว่าคุณชายจะไม่โกรธ!"
ในเวลานี้ สวินหยู่เดาฐานะที่แท้จริงของหลินหยุนออกแล้ว
"ฉันแซ่หลิน"แค่สามคำนี้มันก็เพียงพอแล้ว!
มันจะเป็นเรื่องโกหกไหม?
มันอาจจะเป็นเรื่องโกหกก็ได้!
เพียงแต่โอกาสที่จะเป็นเรื่องโกหกมันน้อยมากๆ!
ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องโกหก มันก็ใช่เรื่องใหญ่ สำหรับเขาแล้ว มันก็แค่สูญเสียเล็กน้อยเท่านั้น
แต่ถ้ามันเป็นเรื่องจริง!
เขาก็จะโชคดีมากๆและอาจจะได้สมบัติล้ำค่าก็ได้ !
เมื่อหลินหยุนมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็พยักหน้าและพูดเบาๆ "ฉันไม่ได้รู้สึกโกรธอยู่แล้ว ดังนั้นฉันก็เลยเดินทางมาที่ดาวโจรของคุณไง!"
สวินหยู่รีบเอ่ยปากพูด "คุณชาย ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว คุณชายอยู่พักที่ดาวโจรสักสองสามวันได้ไหม? ให้ฉันได้มีโอกาสเลี้ยงฉลองต้อนรับคุณชาย?"
หลินหยุนนิ่งเงียบไปชั่วครู่ เขาหันหน้ากลับไปมองฉินหลันกับจี้ฝานซิง จากนั้นก็พูด "โอเค ในเมื่อสหายเชิญพวกเราแบบนี้ ถ้างั้นพวกเราจะพักที่นี่สักสองสามวัน พวกเราพึ่งเดินทางออกมาจากเขตเศษดาว พวกเราก็ต้องการพักผ่อนสักพักเหมือนกัน!"
"สหายสวินหยู่ คุณช่วยจัดห้องพักให้เพื่อนๆของฉันด้วย!"
เมื่อสวินหยู่ได้ยิน เขาพยักหน้าด้วยความดีใจและพูด "โอเค! เรื่องนี้คุณชายไว้ใจได้เลย!"
ขณะพูด เขาก็สะบัดมือ มีสาวใช้หลายๆคนรีบเดินเข้ามา สาวใช้พาฉินหลันกับจี้ฝานซิงและคนอื่นๆจากไป
หลินหยุนมองหน้าสวินหยู่แล้วพูด "สหายสวินหยู่ ครั้งนี้ฉันขอบใจคุณมากๆ!"
สวินหยู่รีบโบกมือและพูด "คุณชายไม่ต้องเกรงใจเลย? คุณชายสามารถเข้าพักในดาวโจรของเรา มันเป็นเกียรติของพวกเรามากๆ!"
ขณะพูด สวินหยู่นิ่งเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นเขามองหน้าหลินหยุนและพูด "คุณชาย ทำไมคุณถึงเดินทางไปอีกฝั่งหนึ่งของเขตเศษดาวละ?"
หลินหยุนเอ่ยปากพูดเบาๆ "ไปเก็บสิ่งของชิ้นหนึ่ง สมัยก่อนหัวหน้าเขตพบเจอโลกเล็กๆที่พึ่งเกิดขึ้นใหม่ และหัวหน้าเขตใช้โลกเล็กๆใบนั้นสร้างอาวุธเต๋าที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติอันหนึ่งขึ้นมา!"
เมื่อได้ยินโลกใบเล็กๆกับอาวุธเต๋าที่สร้างโดยธรรมชาติ ทำให้สีหน้าของสวินหยู่เปลี่ยนไปทันที "คุณชาย……เรื่องนี้……เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่มากๆ คุณไม่ควรพูดมันออกมา เรื่องนี้……"
หลินหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม "มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย ขอแค่สหายสวินหยู่ไม่พูดออกมา แต่ถ้าพูดออกมาก็ไม่เป็นเรื่อง! เพราะทั่วทั้งหมื่นจักรวาล ไม่มีใครกล้าแย่งสิ่งของๆหัวหน้าเขตอยู่แล้ว!"
ร่างกายของสวินหยู่มีเหงื่อเย็นไหลเต็มตัว เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็พูด "มันเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว! หัวหน้าเขตคือสุดยอดฝีมือที่อยู่อันดับต้นๆในหมื่นจักรวาล!"
หลินหยุนพยักหน้าเบาๆและพูด "ดังนั้นคุณก็ไม่ต้องรู้สึกตกใจ! พอได้แล้ว ฉันไม่อยากจะพูดอะไรมากแล้ว ฉันจะไปพักผ่อนแล้ว ถ้าสหายสวินหยู่มีเรื่องอะไรก็มาหาฉันได้เลย!"
สวินหยู่รีบพูดทันที "โอเค ฉันจะไปส่งคุณชาย!"
เมื่อส่งหลินหยุนออกจากตำหนักใหญ่ สวินหยู่ถอนหายใจยาวๆออกมา ด้านหลังของเขามีคนปรากฏตัวและพูดอย่างเคร่งขรึม "หัวหน้าโจร คุณเชื่อคำพูดของคนๆนี้เหรอ?"
สวินหยู่พูด "ทำไมถึงไม่เชื่อละ?"
ชายชุดดำเอ่ยปากพูด "แต่ในหมื่นจักรวาลมีคนร่ำลือว่าคนๆนั้น……"
สวินหยู่พยักหน้าและพูด "ฉันรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว! แต่คุณจะอธิบายเด็กหนุ่มคนนี้ยังไง? สมัยนั้น ถึงแม้ฉันจะห่างไกลจากคนๆนั้นมากๆ อันที่จริงฉันก็มองเห็นใบหน้าของสุดยอดฝีมือคนนั้นอยู่!"
"คุณชายหลินหยุนคนนี้ เหมือนสุดยอดฝีมือคนนั้นมากๆ ดังนั้นคนๆนี้ต้องเกี่ยวข้องกับสุดยอดฝีมือคนนั้นอย่างแน่นอน!"
"แม้แต่เรื่องพบเจอโลกใบเล็กๆ และใช้มันสร้างอาวุธเต๋าที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ เขาก็ไม่ได้ปกปิดอะไรพวกเราเลย คุณคิดว่ามันยังเป็นเรื่องปลอมอีกเหรอ?"
"ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ตอนนี้เด็กหนุ่มคนนี้ฝึกฝนถึงแดนดั่งเทพตอนปลาย แต่เขาสามารถโจมตีหลานชายของฉันที่ฝึกฝนถึงแดนสู่ธรรมะตอนปลายจนบาดเจ็บสาหัสด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ถ้าไม่เกี่ยวข้องกับสุดยอดฝีมือคนนั้น ทั่วทั้งหมื่นจักรวาล คุณคิดว่ายังมีคนประเภทนี้อยู่อีกเหรอ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...