แต่เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ เบื้องหลังของหลินหยุนจะมีสุดยอดฝีมือขนาดนั้นอยู่!
ตอนนี้เมื่อได้ยินการสนทนาของหลินหยุนกับสวินหยู่แล้ว จูอวิ๋นซานเข้าใจได้ทันที เบื้องหลังของหลินหยุนนั้นคงมีอิทธิพลและแข็งแกร่งมากๆ
โลกชางฉอง!
ชื่อนี้ ดูเหมือนเขาเคยได้ยินมาก่อน
ดูเหมือนจะเป็นโลกที่แดนกษัตริย์เซียนที่อยู่จุดสูงสุดเป็นคนสร้างขึ้น
เรื่องนี้มันเหลือเชื่อมากๆ!
ตอนนี้เขารู้สึกดีใจมากๆที่ตัวเองได้เลือกที่จะติดตามอยู่ข้างกายหลินหยุน!
หลังจากสวินหยู่จากไป หลินหยุนมองหน้าจูอวิ๋นซานกับภรรยาของเขาและจี้ฝานซิงแล้วพูด "เรื่องที่ฉันพูดกับเขา มันไม่ใช่เรื่องโกหก! ฉันเป็นคนของโลกชางฉองจริงๆ! เมื่อก่อนที่ฉันไม่ได้พูดออกมา ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะปกปิดเรื่องนี้!"
"เพียงแต่ฉันคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องจำเป็นที่ต้องพูดออกมา!"
"ดังนั้น พวกคุณก็ไม่จำเป็นต้องคิดมาก!"
คำพูดเหล่านี้เขาต้องการพูดให้จี้ฝานซิงฟัง แต่จี้ฝานซิงไม่ได้พูดอะไรเลย ตรงกันข้าม จูอวิ๋นซานรีบเอ่ยปากพูด "คุณชาย คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรกับพวกเราเลย ฉันเลือกที่จะติดตามคุณชาย ไม่ใช่เพราะฐานะและเบื้องหลังของคุณชายเลย !"
"จนถึงตอนนี้ ฉันถึงรู้จักฐานะของคุณชาย คุณเป็นคนของโลกชางฉอง"
"ฉันแค่รู้สึกดีใจที่ตัวเองตัดสินใจถูกแล้วมากกว่า!"
หลินหยุนพยักหน้า เขามองหน้าจี้ฝานซิง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาจับมือของฉินหลันและเดินเข้าไปในห้องพัก
พวกเขาพักผ่อนในดาวโจรสองสามวัน จากนั้นหลินหยุนก็พาทุกคนออกจากดาวโจรโดยมีสวินหยู่ค่อยปกป้องความปลอดภัยของทุกคน และพวกเขาก็ตรงไปยังส่วนลึกของหมื่นจักรวาล
ครั้งนี้ เมื่อเดินทางผ่านดาวบำเพ็ญเซียนทุกครั้ง หลินหยุนก็จะหยุดพักบนดาวบำเพ็ญเซียนสักช่วงหนึ่ง เรื่องแรกคือตามหาร่องรอยของเย่เยว่ เรื่องที่สองเพื่อหารากทิพย์ที่เหมาะกับฉินหลัน
แต่ระหว่างทางที่เดินผ่านมา พวกเขาเจอดาวบำเพ็ญเซียนมาหลายร้อยอัน แต่กลับหาอะไรไม่เจอเลย
เขาหาร่องรอยที่เย่เยว่ทิ้งไว้ไม่เจอ และหารากทิพย์ที่เขาพอใจไม่ได้ด้วย!
อย่างไรก็ตาม พวกเขาเดินทางมาถึงส่วนลึกของหมื่นจักรวาลได้สำเร็จ
หลินหยุนมีความรู้สึกเพียงอย่างเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่ไม่ได้กลับมานานมากๆแล้ว!
มันเป็นความรู้สึกที่ไม่ได้กลับมานานแล้วจริงๆ!
ระหว่างทางที่กลับมา เขาเจอเรื่องราวมากมาย แต่ในที่สุด เขาก็กลับมาถึงแล้ว!
สำหรับสวินหยู่นั้น ระหว่างทางที่กลับมา เขาไม่ได้จงใจหาเรื่องเลย
ท่าทางและการแสดงออกมาของหลินหยุน เขาไม่ได้รู้สึกสงสัยอะไรเลย
นั้นเป็นเพราะเรื่องต่างๆนั้น ไม่ใช่คนอายุน้อยๆอย่างหลินหยุนสามารถเข้าใจและอธิบายได้
อย่างไรก็ตาม หลินหยุนรู้เรื่องต่างๆมากกว่าสวินหยู่ด้วย
อย่าคิดว่าสวินหยู่เป็นยอดฝีมือที่เหนือกว่าแดนสู่ธรรมะ
แต่ด้านการบำเพ็ญเซียนนั้น หลินหยุนสามารถชี้แนะเขาได้
ถ้าหลินหยุนไม่ได้ออกมาจากโลกชางฉอง เขาจะมีความรู้มากขนาดนี้ได้ยังไง?
ในวันนี้ ทุกคนเดินทางมาถึงดาวรกร้างเล็กๆแห่งหนึ่ง หลินหยุนหายใจเข้าลึกๆและมองหน้าสวินหยู่แล้วพูด "สหายสวินหยู่ ตลอดระยะทางที่ผ่านมา ต้องขอบคุณสหายมากๆ! ตอนนี้ได้เดินทางมาถึงสถานที่แห่งนี้แล้ว ฉันก็ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยแล้ว ฉันก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอื่นๆอีกด้วย!"
"แน่นอนว่าสหายสวินหยู่สามารถตามฉันกลับไปที่โลกชางฉองได้!"
"เพราะถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากสหายสวินหยู่ ฉันคงมาถึงที่นี่ไม่ได้เร็วขนาดนี้อยู่แล้ว!"
เพราะสวินหยู่เป็นยอดฝีมือที่เหนือกว่าแดนสู่ธรรมะ!
ตลอดทางที่ผ่านมา เขาพาทุกคนบินมาอย่างรวดเร็ว!
ความเร็วของเขานั้น เร็วกว่าหลินหยุนกับจูอวิ๋นซานสิบกว่าเท่า!
สีหน้าของสวินหยู่มีแต่ความเคารพ เขามองหน้าหลินหยุนและพูด "ขอบคุณคุณชายมากๆ!"
หลินหยุนพูด "ไปกันเถอะ พวกเราไปสุดหล้าทะเลก่อน จากนั้นค่อยกลับไปที่โลกชางฉอง!"
ในที่สุดก็กลับมาถึงโลกชางฉองแล้ว
หลินหยุนถอนหายใจอยู่ในใจ สมัยนั้นตอนที่เขาจากไป เขาได้ปิดผนึกโลกชางฉองเอาไว้!
แต่ตอนนี้เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าโลกชางฉองจะเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน
ถ้าสุดยอดฝีมือพวกนั้นอยากได้โลกชางฉอง มันคงเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลย
อย่างไรก็ตาม เวลาผ่านไปไม่ค่อยนานนัก ค่ายกลป้องกันที่เขาเหลือเอาไว้ ถึงแม้สุดยอดฝีมือพวกนั้นร่วมมือกัน พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรโลกชางฉองได้
และตลอดระยะทางที่เดินผ่านมา จากร่องรอยต่างๆที่พบเห็น มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าโลกชางฉองน่าจะไม่ได้เกิดปัญหาอะไรขึ้น
สวินหยู่พาทุกคนบินไปยังสุดหล้าทะเล
ส่วนจูอวิ๋นซานกับจี้ฝานซิงและสวินหยู่นั้น พวกเขามาที่นี่เป็นครั้งแรก พวกเขารู้สึกตื่นเต้นดีใจมากๆ
พวกเขารู้จักสุดหล้าทะเลอยู่แล้ว แต่พวกเขาไม่เคยมาที่สุดหล้าทะเลเลย
ตอนนี้พวกเขามาถึงสุดหล้าทะเลด้วยตัวเอง ทำให้พวกเขาดีใจมากๆและเผยความตื่นเต้นออกมา
หลินหยุนนิ่งสงบเหมือนเดิม เขาไม่ได้อยากมองสถานที่แห่งนี้เลย หลังจากค้นหาค่ายกลเคลื่อนย้ายมิติแห่งหนึ่งแล้ว เขาก็พาทุกคนเข้าไปในค่ายกลเคลื่อนย้ายมิติและกลับไปที่โลกชางฉอง
……
ที่นี่เป็นเขตดาวสีฟ้า
เขตดาวแห่งนี้มีพลังต้าเต๋าที่เยอะมากๆ และด้านตะวันออกเฉียงเหนือ มีดวงดาวที่ส่องสว่างมากๆ!
ตรงนั้นคือภพศักดิ์สิทธิ์เต่ามังกรที่เป็นหนึ่งในสี่ภพศักดิ์สิทธิ์!
ว่ากันว่าโลกชางฉองอยู่ใกล้ๆกับภพศักดิ์สิทธิ์เต่ามังกร อย่างไรก็ตาม ตอนนี้กลับมองไม่เห็นโลกชางฉองเลย
สวินหยู่มองดูสักพัก จากนั้นก็เอ่ยปากพูด "คุณชาย ทำไมไม่เห็นโลกชางฉองเลย?"
หลินหยุนมองไปยังท้องฟ้าที่อยู่ทิศใต้ ตรงนั้นเป็นสถานที่เงียบสงบมากๆ
มันไม่ได้ต่างอะไรกับตอนที่เขาจากไปเลย
หรือว่าสุดยอดฝีมือพวกนั้นไม่อยากได้โลกชางฉองเหรอ?
หรือว่าพวกเขาหาโลกชางฉองไม่เจอ?
เรื่องนี้ทำให้เขาผิดหวังเล็กน้อย!
หลินหยุนส่ายหัวเบาๆ จากนั้นก็พาฉินหลันกับหยูเอ๋อร์บินไปยังทิศใต้
พวกเขาบินอยู่อย่างนี้หลายเดือน
ด้านหน้ามีทะเลหวายขนาดใหญ่ปรากฏ
ทะเลหวายพวกนี้ ปกคลุมไปทั่วฟ้าดิน ราวกับไม่มีที่สิ้นสุด
เดิมทีมันควรมีพลังชีวิตที่แข็งแกร่งมากๆ แต่ในเวลานี้ ทะเลหวายขนาดใหญ่พวกนี้ พวกมันได้รับความเสียหายอย่างหนัก
สวินหยู่เป็นคนที่มีความรู้ไม่น้อย เมื่อมองเห็นทะเลหวายพวกนี้ เขาพูดด้วยความตกใจ "คุณชาย มันคือหวายมัดเซียนใช่ไหม?"
หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ใช่ มันคือหวายมัดเซียน!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...