ทั้งสองคนไม่ได้ออมมือเลยแม้แต่น้อย ก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำ ใช้ผลการฝึกตนทั้งหมด และอยากจะรีบฆ่าอีกฝ่ายอย่างบ้าคลั่งให้โดยเร็วที่สุด
เพราะว่าในเวลานี้ ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
ถ้าหากเกิดมีผู้แข็งแกร่งมายังที่นี่อีก
ถ้าอย่างนั้นแรงกดดันที่พวกเขาสองเผชิญหน้าก็มากเกินไปแล้ว!
ผันแปรมากเกินไป!
ดาบกระดูกลอยอยู่ในกลางอากาศ ทั้งสองคนก็ลงมือกันอย่างบ้าคลั่ง
และในเวลานี้ จู่ๆก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้น
ฉวยโอกาสขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะลงมืออย่างเต็มแรง ก็ตรงไปที่ดาบกระดูกนั้น
ลมปราณผลการฝึกตนของร่างนี้น่าจะแตกต่างจากต้าเต๋าแดนสู่ธรรมะระยะกลางเล็กน้อย แต่ความเร็วนั้นกลับเร็วเป็นอย่างยิ่ง
ถึงกับไม่แพ้ยอดฝีมือแดนสู่ธรรมะตอนปลาย
ในเวลานี้ สายตาของหลินหยุนที่อยู่ในส่วนลึกใต้ดินเปลี่ยนไปอย่างช่วยไม่ได้
เพราะคนคนนี้ปรากฏตัวอยู่ไม่ห่างจากเขา
เขาไม่รับรู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายอยู่ด้วย
ดูเหมือนว่าคนนี้ไม่เพียงแต่มีความเร็วที่เหลือเชื่อ แต่ยังมีความสามารถซ่อนตัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ด้วย!
แต่ทว่า ในเวลานี้ ผู้แข็งแกร่งทั้งสองที่กำลังต่อสู้กัน กลับราวกับว่ามีความเข้าใจโดยปริยายสูงมาก ลงมือพร้อมกัน และอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ทั้งสองกวาดล้างไปทั้งสองคนนั้น
เมื่อเห็นว่าคนคนนี้เห็นว่าไม่มีทางได้ดาบกระดูก จึงเปลี่ยนรูปร่างอย่างรวดเร็ว และหนีไปอย่างบ้าคลั่ง!
เห็นได้ชัดว่า คนคนนี้ก็รู้เรื่อง ด้วยผลการฝึกตนของเขา โอกาสที่จะได้ดาบกระดูกนั้นมาน้อยมาก
แต่ทว่า ด้วยความเร็วที่เร็วอย่างยิ่งของตัวเขาเอง ยังต้องการที่จะลองดู
หลังจากที่เห็นว่าไม่มีโอกาสใดๆ ก็จึงเลือกหนีไปในทันที
เมื่อทั้งสองเห็นเช่นนี้ก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือดอีกครั้ง ในกลางอากาศ อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์อันทรงพลังอย่างยิ่งไปๆมาๆ
ลมปราณของทั้งสองคนก็ลดลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
แต่ทว่า ในเวลานี้ ใครก็ไม่อยากยอมแพ้
ผ่านไปอีกสิบอึดใจ
ในที่สุดทั้งสองคนก็หยุดลงมา
เพราะว่าพวกเขาค้นพบว่า ตัวเองเหมือนว่าจะฆ่าอีกฝ่ายไม่ได้จริงๆ
หากต่อสู้กันต่อไป ทำได้แค่ให้โอกาสกับผู้อื่นเท่านั้น!
และในเวลานี้ ร่างของหลินหยุนสั่นไหวอยู่ใต้พื้นดิน และเขาไม่ได้ไปถึงบนกลางอากาศ
ในที่สุดเขาก็รอมันได้สักที!
อันที่จริง สำหรับสมบัติล้ำค่าที่นี่ หลินหยุนไม่ได้ให้ความสำคัญอย่างแท้จริง
อย่างน้อยๆก่อนหน้านี้เป็นแบบนี้
แต่ว่าดาบกระดูกนี้ สามารถที่จะอยู่อย่างสมบูรณ์แบบได้ จากการระเบิดพลีชีพต้าเต๋าของเทพปีศาจ นี่ก็ทำให้หลินหยุนรู้สึกเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก!
ด้วยเหตุนี้ แม้แต่กระบี่เฮ่าเทียนของเขาก็ไม่อาจทำได้!
นั่นเป็นพลังแห่งต้าเต๋าอย่างแท้จริง!
และเป็นกฎเกณฑ์แห่งดาบด้วย!
นี่ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่า ดาบกระดูกเล่มนี้เป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดา!
ในขณะนี้เป็นสถานการณ์เสือทั้งสองกำลังต่อสู้กันเอง
คนรอรับผลประโยชน์อย่างเขา ก็ย่อมไม่พลาดโอกาสแบบนี้เป็นธรรมดา
ถ้าหากสองคนนี้ ยังอยู่ในสภาวะรุ่งเรืองถึงขีดสุด ถ้าอย่างนั้นหลินหยุนก็ไม่มีทางเลือกที่จะลงมือ
เพราะว่าเขาไม่มีทางทำได้ถึงขนาดหนึ่งคนต่อสองคนได้!
แต่เผชิญหน้ากับอาการบาดเจ็บสาหัสของผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะตอนปลายทั้งสอง นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย!
มองดูหลินหยุนมาจากฟากฟ้า
ผู้แข็งแกร่งกลุ่มโจรดวงดาวนั้นสายตาหวั่นไหวในทันที อีกด้านหนึ่ง ผู้บำเพ็ญเซียนของสำนักเจว๋หวูก็เหมือนกัน หลังจากที่ทั้งสองคนต่างสบตากันและกัน ก็อุทานระวังตัวขึ้นมาในทันที
หลินหยุนก้าวขึ้นไปบนกลางอากาศ มาถึงตรงหน้าของทั้งสองคน ทั้งสามคนปรากฏว่ายืนอยู่ตรงมุม
สายตาสั่นไหว หลินหยุนมองไปทางดาบกระดูกที่ลอยอยู่ในทันที
ทันใดนั้นร่างกายก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ก็ลอยไปทางดาบกระดูก
เมื่อทั้งสองคนเห็นเช่นนี้ ทั้งหมดก็ลงมือขัดขวางในทันที
หลินหยุนไม่ได้ให้ความสำคัญเลยด้วยซ้ำ
ฟันออกดาบหนึ่งครั้ง ก็ทำลายอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของทั้งสองคน วินาทีต่อมา ก็มาถึงตรงหน้าของดาบกระดูก
ดาบกระดูกนี้กำลังดูดซับสิ่งที่เป็นพิษในที่นี้
ก่อนหน้านี้ เขาเห็นกับตาตัวเองว่าดาบกระดูกดูดซับพลังแห่งจิตญาณ และดูดซับน้ำรวมเนื้อเลือดของผู้บำเพ็ญเซียน
แต่ว่าในเวลา แม้แต่สิ่งเป็นพิษก็ยังถูกดูดซับ
เล่มนี้กลับไม่ธรรมดา!
เมื่อเขาต้องการตรวจสอบด้วยพลังแห่งจิตญาณ ป้ายหยกบนตัว ก็ส่องแสงขึ้นมาทันที
หลินหยุนหยิบออกมาดูแวบหนึ่ง ไม่ใช่แผ่นนั้นของตัวเอง แต่เป็นป้ายหยกของผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะตอนปลายคนนั้นที่เขาฆ่า
เมื่อหลินหยุนเห็นเช่นนี้ ก็อดพึมพำกับตัวเองไม่ได้ “ตามกฎการของกลุ่มโจรดวงดาว ในเวลานี้คนที่ส่งข้อความมา น่าจะเป็นหวูเหวย!”
“ถ้าอย่างนั้น…….”
“จะบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่นี่หรือเปล่า?”
สมองของหลินหยุนเริ่มคิดทบทวนอย่างรวดเร็ว
ถ้าหากบอก
เขาก็สามารถที่จะตัดขาดความสัมพันธ์ได้อย่างสมบูรณ์
เพราะว่าผลการฝึกตนของเขาอยู่ที่นี่ ตราบใดที่บอกกับหวูเหวย เขาออกจากที่อยู่ของหุบเทียนเมี่ย ไม่รู้เรื่องทุกอย่าง ถ้าอย่างนั้นหวูเหวยก็เชื่อเช่นกัน!
เพราะว่าก่อนที่เขาจะติดต่อกับหวูเหวย ได้ทำการป้องกันแล้ว
ดังนั้นไม่มีปัญหาใดๆ
แต่ทว่า ถ้าหากไม่ตอบ ก็จะใช้เวลานานขึ้นเล็กน้อย หวูเหวยก็จะรู้ตัวในทันที ผู้ชายคนนั้นตายแล้ว!
นี่ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา
แต่ทว่า……..
ถ้าหากพัฒนาได้เช่นนี้จริงๆ ถ้าอย่างนั้นเขาก็ไม่มีทางออกความคิดเห็น อยู่ในเรื่องนี้ และก็ไม่มีทางเพิ่มระดับของตัวเองอยู่ภายในกลุ่มดวงดาวโจร
ตรงกันข้าม ถ้าหากตอนนั้นตัวเองตอบกลับ ถ้าอย่างนั้นมีโอกาส ที่จะแทนที่ของผู้ชายคนนั้นที่ถูกตัวเองฆ่าได้หรือไม่?
น่าจะได้อยู่!
แต่ว่าอยากจะได้รับกุศล ยกระดับสถานะ ก็ต้องส่งมอบดาบกระดูกนี้ออกมาเหรอ?
หลังจากที่หลินหยุนไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง ก็พูดกับตัวเองว่า “นี่เป็นเรื่องไม่ธรรมดา เว้นแต่จะเห็นฉากที่เทพปีศาจระเบิดพลีชีพก่อนหน้านี้ถึงจะรับรู้ได้อย่างถ่องแท้ ไม่เช่นนั้นไม่สามารถมองอะไรออกได้จากภายนอก จะถือว่าเป็นแค่อาวุธชั่วร้ายเท่านั้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...