จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1813

ยิ่งไปกว่านั้น มาตรฐานที่เรียกว่ารับสมัครลูกเขย ก็ต่ำเกินไปจริงๆ!

ผู้บำเพ็ญเซียนทุกคนที่มีอายุต่ำกว่าสองร้อย ก็สามารถเข้าร่วมได้

ถึงกับแดนผลการฝึกตนก็ไม่ถูกจำกัด

นี่มันเหมือนกับการละเล่นของเด็กชัดๆ!

ถึงกับทำให้คนสงสัยระดับความจริง

แต่ว่าก็มีท่าทีของการลองดู แทบจะเป็นสถานการณ์ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ว่ามีการมาของผู้บำเพ็ญเซียนนับไม่ถ้วน

พื้นที่แกนกลางของเขตน้ำ ไม่ใช่เมืองแห่งหนึ่ง แต่เป็นพื้นที่ภูเขา

แม่น้ำสายหนึ่งแบ่งภูเขาออกเป็นภายในและภายนอก

แกนกลางของเขตน้ำ แน่นอนว่าอยู่ภายใน

ส่วนพื้นที่ภายนอกนั้น จะเป็นสายแยกข้างๆ

เมื่อหลินหยุนพวกเขามาถึง ผู้คนมากมายมาถึงแล้ว

และข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วจักรวาล ไม่ต้องพูดถึงเผ่ามนุษย์ แม้แต่ผู้บำเพ็ญเซียนเผ่านอก ก็มามากมาย

นี่ก็ไม่น่าแปลกใจเลย

ยังไงซะ ขอบเขตของการรับสมัครลูกเขยนี้ใหญ่เกินไป!

สามวันต่อมา ผู้คนยังคงหลั่งไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

โดยพื้นฐานมีผู้บำเพ็ญเซียนหลายหมื่นคน

ถ้าหากรวมกับผู้บำเพ็ญเซียนของเขตน้ำนี้ เกินจำนวนแสนกว่า

ยังไงซะที่มาจากข้างนอกก็ยังจำนวนน้อย

ท้องถิ่นต่างหากที่มากมาย

ต่อให้ไม่มีผลการฝึกตนที่จำกัด ผู้บำเพ็ญเซียนข้างนอกนั้น ถ้าหากไม่ใช่เป็นแดนดั่งเทพ กล้าเดินอยู่ข้างนอกเหรอ?

คงจะไม่กล้าอย่างแน่นอน!

ในเวลานี้ ผู้บำเพ็ญเซียนหญิงวัยกลางคนเดินออกมาจากในพื้นที่ภูเขา

ผู้บำเพ็ญเซียนหญิงคนนี้ยืนอยู่กลางอากาศ มองลงไปที่ผู้บำเพ็ญเซียนเกือบหนึ่งหมื่นนอกพื้นที่ภูเขา อดไม่ได้ที่จะยิ้มเล็กน้อย ต่อจากนั้นพูดขึ้นมาอย่างแผ่วเบาว่า “สหายทุกคน เรื่องที่เขตน้ำของฉันรับสมัครลูกเขย ทุกคนไม่ต้องคิดมาก เป็นอย่างนั้นจริงๆ!”

“สำหรับเงื่อนไขนั้น ก็เป็นเรื่องจริง!”

“ผู้บำเพ็ญเซียนทุกคนที่อายุต่ำกว่าสองร้อยปี ก็สามารถเข้าร่วมได้ และการรับสมัครลูกเขยครั้งนี้ มีทั้งหมดสามด่าน!”

“ด่านที่หนึ่งนี้ ก็คือต่อหน้าภูเขากษัตริย์เขตน้ำของฉัน ยืนหยัดให้ได้ระยะเวลาจุดธูปหนึ่งดอก สหายทุกคนก็สบายใจได้ ย่อมไม่ใช่ภูเขากษัตริย์อย่างแท้จริง แต่เป็นของวิเศษชิ้นหนึ่งที่ได้รับการขัดเกลาตามภูเขากษัตริย์!!”

“และด่านที่สอง ก็คืออิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์หนึ่งกระบวนท่าที่สร้างขึ้นเอง!”

“ส่วนด่านที่สาม ถึงเวลาเจ้าหญิงจะเป็นคนตั้งกฎขึ้นมาเอง”

“สหายทุกคน ในเวลาหนึ่งวัน การประเมินจะเริ่มขึ้น สหายที่ตรงตามมาตรฐาน ควรออกจากที่นี่ก่อน!”

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ ผู้บำเพ็ญเซียนที่ไม่ตรงตามกฎเกณฑ์ส่วนใหญ่ ก็ทยอยออกไปทั้งหมด

ในชั่วขณะหนึ่ง จำนวนคนก็น้อยลงไปเกือบครึ่ง

ในเวลานี้ ชายหนุ่มในชุดงามมองดูหญิงวัยกลางคนที่อยู่เหนือกลางอากาศแล้วถามว่า “ขอถามหน่อยครับ เขตน้ำรับสมัครลูกเขยในครั้งนี้ คือเจ้าหญิงองค์ไหน?”

อันที่จริงเจ้าหญิงเขตน้ำมีมากเกินไปจริงๆ

ถ้าหากขนาดสายแยกก็นับด้วย ไม่ถึงหนึ่งหมื่น ก็มีแปดพัน

ถ้าหานับแค่เจ้าหญิงสายเลือดโดยตรง ก็เกินสิบคนแล้ว

ตกลงว่าเป็นเจ้าหญิงองค์ไหน นี่เป็นคำถามที่ทุกคนกังวลมากที่สุด

หลังจากที่ได้ยินชายหนุ่มคนนั้นถามไถ่ ทุกคนก็เห็นด้วยในทันที

หญิงวัยกลางคนที่อยู่เหนือกลางอากาศ “คือเจ้าหญิงสิบสามของเขตน้ำฉัน!”

เสียงของผู้หญิงคนนั้นลดลง และทุกคนก็เริ่มพูดอีกครั้ง

สายเลือดโดยตรงของเขตน้ำ มีเพียงเจ้าหญิงสิบสององค์เท่านั้น

มีเจ้าหญิงองค์สิบสามเพิ่มขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

แต่ทว่า แม้ว่าจะไม่มีใครเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าเกิดอะไรขึ้น การประเมินรับสมัครลูกเขยก็เริ่มขึ้นแล้ว

ก็เห็นหญิงวัยกลางสะบัดแขน แสงก็สว่างขึ้นมา ของวิเศษรูปหอคอยก็บินออกจากมือ

เจดีย์หอคอยใหญ่ขึ้นตามลม และตกลงมาต่อหน้าทุกคนในทันที

ทันใดนั้น ธูปดอกหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของผู้หญิงคนนั้น

ได้ยินแค่ผู้หญิงพูดขึ้นมาว่า “การประเมินด่านที่หนึ่ง ก็จะเริ่มขึ้นเดี๋ยวนี้ สหายทุกคน ถ้าหากไม่สามารถที่จะยืนหยัดไปได้ เพียงแค่ถอยออกไปด้วยตัวเองก็พอ ไม่ต้องฝืนยืนหยัด ไม่เช่นนั้น รับผิดชอบต่อผลที่ตามมาเอง”

และผู้บำเพ็ญเซียนสองพันคนนี้ สำหรับเนื้อหาการประเมินของด่านที่สอง ก็มีสีหน้าที่แตกต่างกันไป บางคนสีหน้าผ่อนคลาย บางคนสีหน้าจริงจัง

หลินหยุนยังคงไม่กังวล

สิ่งเหล่านี้สำหรับเขา ก็เป็นเรื่องง่ายดายเท่านั้นเอง

เขายิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีกว่า ทำไมเขตน้ำจึงจัดรับสมัครลูกเขยที่เร่งรีบในเรื่องนี้ด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น กฎเกณฑ์การรับสมัครลูกเขยก็น่าประหลาดใจมาก

สร้างอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ เรื่องแบบนี้บอกว่าง่ายก็ง่าย บอกว่ายากก็ยากจริงๆ

แต่ให้เวลาแค่สามวัน ก็จะต้องไปสร้างอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์กระบวนท่าหนึ่ง

เกรงว่าด่านนี้ ก็จะขจัดคนไปมากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์

แต่ทว่า นี่เป็นเรื่องราวที่ไม่จำเป็นทั้งนั้น

แม้แต่ผู้บำเพ็ญเซียนที่สามารถที่จะสร้างอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ขึ้นมาเองได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าแข็งแกร่ง ก็ไม่ได้หมายความว่าจะพัฒนาได้มากเพียงใดในอนาคต

สามวันผ่านไปในพริบตา

หญิงวัยกลางคนที่อยู่เหนืออากาศก็ลืมตาขึ้นมาใหม่

ได้ยินแค่หญิงวัยกลางคนพูดขึ้นมาว่า “สหายที่ไม่สามารถสร้างอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ขึ้นมาเองได้ตอนนี้ก็สามารถออกไปได้แล้ว!”

แน่นอนว่าแทบจะตรงตามการคาดเดาของหลินหยุน

ออกไปมากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ในทันที

ตอนแรกมีเกือบสามพันคน ในเวลานี้ก็เหลือแค่สองร้อยคนในทันที

และในสองร้อยคนนี้ ก็เป็นคนไม่ธรรมดา!

ผู้บำเพ็ญดั่งเทพตอนปลายก็เป็นสิ่งที่อยู่ขั้นพื้นฐานที่สุด

ยิ่งไปกว่านั้นค่อนข้างน้อย

ส่วนใหญ่ก็เป็นคนที่เข้าแดนสู่ธรรมะ

หญิงวัยกลางคนไม่ได้แปลกใจอะไรเลย และพูดว่า “ต่อมา เริ่มแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่ตัวเองสร้างขึ้นมาเองตามลำดับ!”

สองร้อยคน ไม่ถือน้อย

เริ่มแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่ตัวเองสร้างขึ้นเองทีละคน