สรุปเนื้อหา บทที่ 1818 เหมือนกันไม่มีผิด – จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บท บทที่ 1818 เหมือนกันไม่มีผิด ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ผู้แข็งแกร่งแดนสู่ธรรมะตอนปลายทั้งหมดเลือดก็พุ่งออกจากในปากทันที แม้ว่าพลังของต้าเต๋าแห่งกระบี่จะกระจัดกระจาย แต่ก็ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะรับไว้ได้อย่างปลอดภัย!
หลินหยุนในเวลานี้ ในมือถือกระบี่เฮ่าเทียนยืนอยู่กลางอากาศ
สายตามองไปทางผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะทั้งห้าคนนั้น “ตอนแรกยังคิดว่าสามารถที่จะจัดการได้อย่างสันติ ในเมื่อพวกแกไม่ให้โอกาสนี้ งั้นก็อย่าโทษฉัน!”
ทันทีที่คำพูดลดลง กระบี่เฮ่าเทียนในมือหลินหยุนเข้าสู่พลังต้าเต๋า และกวาดล้างออกไปอย่างรุนแรง
พลังแห่งต้าเต๋าขังทั้งห้าคนไว้ ไม่ให้อีกฝ่ายมีโอกาสหลบหนี
ในขณะนี้ ชายวัยกลางคนที่เป็นผู้นำรีบตะโกนขึ้นมาว่า “คุณ! คุณต้องการสร้างความบาดหมางร้ายแรงกับเขตน้ำของฉันจริงเหรอ? คุณอย่าลืมนะ ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน!”
และในเวลานี้ ผู้บำเพ็ญเซียนแห่งเขตน้ำจำนวนมากมายก็ให้ความสนใจทางนี้แล้ว
ช่วงเวลาที่กรงขังแห่งน้ำถูกทำลายเมื่อกี้นี้ ต้าเต๋าแห่งกระบี่ของหลินหยุนกวาดล้างไป
สั่นสะเทือนกลางอากาศ
การเคลื่อนไหวที่ใหญ่มาก
นี่มันปกปิดไม่ได้!
แม้แต่นอกพื้นที่ภูเขา แม้ว่าจะผู้บำเพ็ญเซียนที่ถูกค่ายกลขวางกั้นอยู่ ก็ยังรู้สึกถึงความผันผวนของพลังต้าเต๋าแห่งกระบี่อย่างรุนแรง
นอกพื้นที่ภูเขาในเวลานี้ ผู้แข็งแกร่งแดนสู่ธรรมะบางคนก็สายตาจะสั่นไหวขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ในเขตน้ำมีความผันผวนของพลังต้าเต๋าแห่งกระบี่อันทรงพลังเช่นนี้ได้อย่างไร?”
“เป็นจ้าวแห่งเต๋ากระบี่ต้าเต๋าคนไหนที่ลงมือในเขตน้ำเหรอ?”
“ไม่ใช่หรอกมั้ง?”
“ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ไม่ควรมีความกล้าลงมืออยู่ในเขตน้ำถึงจะถูก!”
“ก็ไม่แน่หรอก บางทีอาจจะเป็นผู้แข็งแกร่งภายในเขตน้ำกำลังประลองแลกเปลี่ยนความสามารถซึ่งกันและกัน?”
“เป็นไม่ได้! ผู้แข็งแกร่งระดับจ้าวแห่งเต๋าของเขตน้ำ ก็คือสิบนายพลใหญ่ ยังมีผู้แข็งแกร่งสายเลือดโดยตรงหลายคนนั้น!”
“ก็ไม่มีจ้าวแห่งเต๋าของกระบี่ต้าเต๋าด้วยซ้ำ!”
ทั่วทั้งเขตน้ำ แน่นอนว่าล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งต้าเต๋าแห่งน้ำ
สายเลือดโดยตรงก็เช่นกัน
และสายเลือดโดยตรงของสิบนายพล มหากษัตริย์เป็นคนฝึกฝนออกมา ก็ล้วนเป็นจ้าวแห่งเต๋าของต้าเต๋าแห่งน้ำ!
ดังนั้นมีคนตัดสินทันทีว่า จ้าวแห่งเต๋าของต้าเต๋าแห่งน้ำคนนี้ ไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเซียนของเขตน้ำด้วยซ้ำ ก็ยิ่งพูดไม่ได้ว่าเป็นการประลองความสามารถของผู้แข็งแกร่งภายใน!
ในเวลานี้ ภายในเขตน้ำ ผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วนก็รู้สึกได้ถึงพลังของต้าเต๋าแห่งกระบี่ แม้ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งบางคนที่เก็บตัว ก็ทยอยลืมตาขึ้นมา
ในเวลานี้ ก็ได้ยินในคฤหาสน์นายพลหูเทียนนั้น เสียงของผู้อาวุโสบัณฑิตคนนั้นดังขึ้นมา “ผู้อาวุโสท่านลู่หนง มีผู้บำเพ็ญเซียนข้างนอกฆ่าผู้แข็งแกร่งเขตน้ำของพวกเรา! ผู้อาวุโสหูเทียนของพวกเราไม่อยู่ ผู้อาวุโสท่านลู่หนงได้โปรดลงมือ ฆ่าคนคนนี้ด้วย!”
ไม่นานหลังจากที่เสียงของผู้อาวุโสบัณฑิตลดลง บนภูเขาอีกลูกหนึ่ง ลมปราณผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในทันใด
ต่อจากนั้น ก็ปรากฏอยู่ในกลางอากาศ
และในอีกด้านหนึ่ง ผู้แข็งแกร่งมากมายก็พุ่งเข้าหาฝั่งนี้เช่นกัน ล้อมรอบหญิงวัยกลางคนนั้นที่กำลังอยู่ในหุบเขา ก็ก้าวขึ้นไปในอากาศ
ในไม่ช้า ผู้บำเพ็ญเซียนหลายสิบคนก็ล้อมรอบหลินหยุนขึ้นมาอีกครั้ง
ผู้นำของผู้บำเพ็ญเซียน ก็คือท่านลู่หนงระดับจ้าวแห่งเต๋าคนนั้น คนคนนี้มีอายุประมาณห้าสิบปี
ร่างกายผอมบางมาก
“ด้วยอายุของแกสามารถที่จะฆ่ายอดฝีมือแดนสู่ธรรมะตอนปลายได้ ก็ถือได้ว่าเป็นสุดยอดอัจฉริยะ”
“ข้าให้โอกาสแกได้ ให้แกสั่งเสียให้กับคนรุ่นหลัง!”
หลินหยุนแสยะยิ้ม “ผู้บำเพ็ญเซียนแห่งเขตน้ำ ก็เย่อหยิ่งเผด็จการเช่นนี้เหรอ?”
“ผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะธรรมดาเช่นนี้คนหนึ่ง”
“เหนือแดนสู่ธรรมะธรรมดาเช่นนี้คนหนึ่ง!”
“ตอนนี้ ขนาดแค่จ้าวแห่งเต๋าคนหนึ่ง ก็เป็นเหมือนเช่นเดียวกัน สิ่งที่พูด กลับเหมือนกันไม่มีผิด น่าขันจริงๆ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน สีหน้าของคนรอบข้างก็เปลี่ยนไป ทยอยโกรธขึ้นมา
“เด็กเหิมเกริม! แกรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไร?”
“ใครให้ความกล้ากับแก! ฆ่าคนในเขตน้ำของฉันไม่พอ ยังกล้าหักลบด้วยคำพูดเย่อหยิ่งแบบนี้? รนหาที่ตายชัดๆ!”
“บอกมา บอกภูมิหลังที่อยู่เบื้องหลังของแกออกมา วันนี้ไม่เพียงแต่แกจะตายอยู่ที่นี่ ดูเขตน้ำของฉันจะทำลายอำนาจที่อยู่เบื้องหลังของแกด้วย!”
หลินหยุนแสยะยิ้ม “งั้นเหรอ? เกรงว่าฉันพูดออกมา เขตน้ำของแกก็ไม่มีความกล้านั้น!”
เมื่อได้ยินหลินหยุนพูดเช่นนี้ ชายหนุ่มคนหนึ่งก็โกรธมากในทันที และพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่ “เหิมเกริมจริงๆ! มองไปในจักรวาล ยังไม่มีใครที่เขตน้ำของฉันมีเรื่องด้วยไม่ได้อยู่! เด็กน้อย แกมีอย่างที่ไหนกัน ดูข้าจะลงมือฆ่าแก!”
ทันทีที่เสียงลดลง ชายหนุ่มถือดาบยาว และก้าวตรงออกมา และโจมตีหลินหยุน
หลินหยุนแสยะยิ้ม สะบัดแขนอย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มแดนสู่ธรรมะระยะกลางก็ถูกกวาดล้างออกไปในทันที ไม่มีเรี่ยวแรงต่อต้านเลยแม้แต่น้อย!
เมื่อหลินหยุนเห็นเช่นนี้ แสยะยิ้มพูดขึ้นมาว่า “นี่ก็คืออัจฉริยะของเขตน้ำเหรอ? เศษสวะ!”
ในเวลานี้ หญิงวัยกลางคนพูดขึ้นมาว่า “คุณชายท่านนี้ คุณเป็นใครกันแน่? อีกอย่าง ทำไมต้องฆ่าผู้แข็งแกร่งในเขตน้ำของฉันด้วย? ถ้าหากคุณชายไม่ให้คำอธิบายมา ถ้าอย่างนั้นไม่ว่าคุณจะมีภูมิหลังอะไร ก็ไม่สามารถรักษาชีวิตของคุณไว้ได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...