จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1821

ในเวลานี้ในใจของอีกฝ่ายไม่มีความมั่นใจที่จะสำเร็จอย่างมาก จริงๆแล้วในใจของหลินหยุนไม่มีความมั่นใจยิ่งกว่า ถึงยังไงในนี้ก็เป็นเขตน้ำ

เป็นอิทธิพลของกษัตริย์

ถ้าหากผู้อาวุโสผู้นั้นลงมือจัดการจริงๆ งั้นวันนี้ก็ถือว่าอันตรายจริงๆ！

ณ โลกชางฉอง เถ่หนิวมีพละกำลังแห่งการต่อสู้อย่างเพียบพร้อมแน่นอน

แต่ว่าเขตน้ำของอีกฝ่ายงั้นก็ทำได้แค่เป็นส่วนที่ถูกบดขยี้

เพราะงั้น แม้ดูเหมือนว่าตอนนั้นตัวเองจะถูกบีบบังคับ แต่หลินหยุนก็เข้าใจ จะแตะเส้นขีดจำกัดของคนผู้อาวุโสนั้นไม่ได้

ไม่เช่นนั้น เรื่องของวันนี้ คงจบได้ไม่ดีแล้ว

เมื่อกี้ที่เถ่หนิวลงมือ ทำให้เขาตกใจมาก

อีกอย่าง โลกชางฉองในตอนนี้ คนอื่นอาจจะยังไม่รู้ แต่ว่าสำหรับคนสามสี่คนนั้นแล้ว รู้ดีอย่างชัดเจน

เห็นท่าทางที่มั่นใจในตัวเองและไม่แยแสเช่นนี้ของหลินหยุน ผู้อาวุโสทั้งสามท่านนั้นก็ไม่กล้าบุ่มบ่ามแล้ว

ทั้งหมดอดไม่ได้ที่จะมองไปยังหญิงสาววัยกลางคนนั่น พร้อมพูดว่า “วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？”

หญิงสาววัยกลางคนสีหน้าดูแย่ พูดกล่าวว่า “ผู้อาวุโสใหญ่ เดิมทีคนผู้นี้มาเข้าร่วมพิธีสมัครเป็นลูกเขยที่เขตน้ำของฉัน แต่ว่าเมื่อถึงด่านคัดเลือกที่สามก็ถอนตัวแล้ว”

“น่าจะผูกพยาบาท เพราะงั้นหลังจากที่พบกับยอดฝีมือในเขตน้ำของฉันท่านหนึ่งแล้ว ก็ลงมือสับฆ่ายอดฝีมือเขตน้ำท่านนั้นของฉันเลย！เรื่องในวันนี้ ก็เป็นเช่นนี้！”

หลินหยุนได้ฟัง ยิ้มอย่างเยือกเย็นทันที แสงแวววับในมือ บอลบันทึกภาพปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ลอยไปยังชายชราแล้ว

เมื่อชายชราได้เห็น สีหน้าหม่นหมองลงทันที มือทั้งสองประสานระดับอกไปยังหลินหยุนพร้อมพูดว่า “คุณชาย เรื่องนี้คนแห่งเขตน้ำของเราไปยั่วยุก่อน คุณชายสับฆ่าคนๆนี้ ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด！หลังจากนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ ล้วนแต่เข้าใจผิดทั้งนั้น คุณชายยินยอมที่จะหยุดเพียงแค่นี้ได้หรือไม่？”

หลินหยุนพูดกล่าว “ดูเหมือนว่าเขตน้ำยังพอพูดเหตุผลกันได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ง่ายมากแล้ว！มอบหูเหยียนนั่นให้กับฉัน！เรื่องนี้ก็ถือว่าแล้วกันไป！”

ชายชราผู้นั้นพูดกล่าวทันทีว่า “หูเหยียนที่คุณชายพูดมานั้น ฉันทราบ ก็คือลูกชายของจวนนายพลหูเทียน ในเวลานี้จวนนายพลหูเทียนกำลังทำธุระอยู่ข้างนอก คุณชาย ถ้าหากนำตัวหูเหยียนมาให้คุณในเวลานี้ งั้นสำหรับเขตน้ำของฉัน เป็นความผิดหวังและเสียใจไม่ใช่เหรอ？ ”

“คุณชาย หวังว่าจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปได้！”

หลินหยุนกล่าว “จริงๆแล้วใช่ว่าจะไม่ได้นะ ถ้าหากไม่อยากส่งตัวหูเหยียนมาให้ฉันล่ะก็ ก็มอบน้ำเทพมรรคาให้ฉันแล้วกัน！ ”

“อะไรนะ？”

“ฉึก——”

“คนๆนี้ช่างคิดเพ้อเจ้อเหลือเกิน！”

“คิดไม่ถึงว่ากล้าดีที่จะเอาน้ำเทพมรรคาสมบัติล้ำค่าแห่งเขตน้ำ？”

“……”

เพียงชั่วครู่หนึ่ง สีหน้าทุกคนเปลี่ยนไปแล้ว！

ไม่ว่าจะเป็นชายชราของแดนสามเต๋าทั้งสามท่านนี้ หรือว่าหญิงสาววัยกลางคนคนนั้น หรือว่าจะเป็นลู่หนงและพวกนายพลสามสี่คนนั่น และทหารที่เป็นสมุนของเขา เป็นเช่นนี้ทั้งหมด

น้ำเทพมรรคา เมื่อวางในหมื่นจักรวาลเป็นสมบัติที่ล้ำค่าแน่นอน

อยู่ที่เขตน้ำก็เป็นแบบนี้เช่นกัน

แต่ว่าในเวลานี้ จากส่วนลึกในภูเขา แสงสลัวสีเขียวมรกตลอยออกมาแล้ว

แทบจะเพียงแค่พริบตาเดียว ก็มาถึงตรงหน้าของหลินหยุนแล้ว

ทันทีที่เห็นแสงสลัวนี้ ทุกคนตกใจอย่างมากอีกครั้ง ผู้อาวุโสสามท่านนั้นเอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจว่า “น้ำเทพมรรคา！”

คนเหล่านี้ไม่เคยเห็นการมีอยู่ของน้ำเทพมรรคามาก่อนเลย ก็ยิ่งจะตกใจจนปากไม่หุบเลยทีเดียว

น้ำเทพมรรคา มีเพียงแค่เทพเซียนชั้นสูงที่สามารถใช้ได้

คนอื่นๆไม่มีทางใช้ได้แน่นอน！

ในเวลานี้น้ำเทพมรรคาปรากฏออกมาแล้ว นี่ก็แสดงให้เห็นว่า กษัตริย์ตอบรับเรื่องนี้แล้ว！

หลินหยุนก็คิดไม่ถึงเช่นกัน จู่ๆท่านผู้นั้นจะยอมสละให้จริงๆ！

จริงๆเรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับคนรอบข้างเหล่านี้มากมาย

ก็แค่ท่าทีของท่านผู้นี้ก็เท่านั้น

หลินหยุนยืนมือออกไปรับน้ำเทพมรรคามาไว้ในมือ เหลือบมองไปยังส่วนลึกของภูเขานั่นแวบหนึ่งทันที หลังจากประสานมือระดับอก หันหลังออกไปจากเขตน้ำแล้ว

เห็นว่าหลินหยุนจากไป ผู้อาวุโสใหญ่นั่นพูดว่า “เรื่องในวันนี้ ไม่ว่าใครก็ห้ามเผยแพร่ออกไปทั้งนั้น ไม่ใช่นั่นจะต้องรับผิดชอบกับผลที่ตามมา！”

กลุ่มคนพยักหน้าด้วยความเคารพ

รีบแยกย้ายทันที

และตัวตนของหลินหยุน กลายเป็นปริศนาในใจของพวกเขาแล้ว