จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1828

พระราชาดาวจี๋หั่วเพิ่งจะพูดจบ ราชาดาวเมี่ยวอินก็เอ่ยปากพูดว่า “นี่มันก็แน่นอนอยู่แล้ว เรื่องที่พูดไว้ซะดิบดีตั้งนานแล้ว แม้ว่าจะไม่ได้ให้คำปฏิญาณต้าเต๋า ก็เป็นสิ่งที่ควรทำ！ ”

กลุ่มคนต่างก็พยักหน้าทั้งนั้น

สงครามครั้งนี้สำหรับพวกเขาแล้ว สิ้นเปลืองอย่างมาก แต่ว่าภายใต้การรุมโจมตี แม้ว่าจ้าวครองหนึ่งเต๋าทั้งสองท่านจะได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ยังอยู่ในขอบเขตที่ยอมรับได้

ในเวลานี้สับฆ่าพระราชาดาวหนานผิงผู้นั้นสำเร็จแล้ว ต่างก็ดีใจและตื่นเต้นอย่างผิดปกติ

หลินหยุนเห็นเช่นนี้ ประสานมือระดับอกหันไปยังกลุ่มคนพร้อมพูดว่า “เช่นนี้ งั้นก็ขอบคุณทุกท่านมากแล้ว！”

พูดแล้ว พลังทิพย์แห่งดวงวิญญาณแสดงออกมา ลบรอยเว้าที่อยู่บนถุงบรรจุของเลย

แต่ว่า หลังจากตรวจดู หลินหยุนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแล้ว

ราชาดาวเมี่ยวอินที่อยู่ข้างๆเห็นเช่นนี้ รีบพูดถามว่า “สหายมู่ฉอง เป็นอะไรไป？”

หลินหยุนพูดว่า “พวกท่านลองดูเถอะ รากทิพย์ห้าธาตุนั่น ไม่ได้อยู่ในถุงบรรจุของ！”

จี๋หั่วพูดกล่าวทันทีว่า “นี่จะเป็นไปได้ยังไง？รากทิพย์เป็นทรัพย์สมบัติที่สำคัญเช่นกัน ตาเฒ่าหนานฟิงน่าจะพกติดตัวอยู่ตลอดถึงจะถูก”

พูดแล้ว พลังแห่งดวงวิญญาณก็เข้าไปยังถุงบรรจุของทันที ภายใต้การกวาดดู อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาแล้ว

พูดทันทีว่า “ไม่มีจริงๆด้วย！”

หยุดอยู่ครู่หนึ่ง จี๋หั่วมองไปยังหลินหยุนพร้อมพูดว่า “สหายมู่ฉองอยู่ในฐานทัพที่พระราชาดาวหนานผิงครอบมายาวนาน ไม่มีทางที่จะไม่มีแน่！”

เมี่ยวอินก็รีบพูดทันทีว่า “สหายจี๋หั่วพูดถูก สหายมู่ฉองไม่จำเป็นต้องร้อนใจ ฉันและพวกจะไปดูที่ฐานทัพของหนานผิงก่อน น่าจะอยู่ที่นั่น！”

หลินหยุนไม่มีทางเลือกอื่น ก็ทำได้เพียงพยักหน้าเห็นด้วย

เขาก็คิดไม่ถึง จู่ๆรากทิพย์ห้าธาตุไม่ได้อยู่ในถุงบรรจุของของพระราชาดาวหนานผิง

กลุ่มคนลอยตัวลงมา เข้าไปในพระราชวังเลย

ฝานหวูอีนั่นขมวดคิ้วพร้อมพูดทันทีว่า “สหายทุกท่าน จะต้องระวังหน่อยนะ กักขังในนี้เยอะมาก！มีอันตรายทุกย่างก้าว อย่าประมาทเด็ดขาด！”

หลินหยุนมองไปยังอีกฝ่าย

ก็ไม่ได้รู้สึกแปลกประหลาดใจอะไร

คนๆนี้ ก็เป็นผู้เชี่ยวชาญวิชาค่ายกลอย่างมาก

จี๋หั่วมองไปยังฝานหวูอีพร้อมพูดว่า “ฝานหวูอี คุณสามารถทลายกักขังเหล่านี้ได้หรือไม่？”

ฝานหวูอีพูดว่า “ทลายน่ะทลายได้อยู่แล้ว แต่ว่า ถ้าหากหลังจากที่ทุกคนตามฉันมา รอฉันทลายกักขังทีละอันๆ งั้น งั้นเวลาที่เสียไปก็ไม่ใช่เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆแน่นอน”

“อีกอย่าง ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ไม่ระวังไม่ได้ แม้พูดว่าตอนนี้ ทางฝั่งเขตไฟยังไม่มียอดฝีมือมา แต่ว่าก็ไม่มีใครรู้ว่าจะมาจริงๆเมื่อไหร่！”

“เมื่อมียอดฝีมือเขตไฟลงมา งั้นพวกเราก็ค่อนข้างตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบากใจแล้ว！เพียงแค่กลัวว่าพวกเราจะสิ้นเปลืองแรงเสียเปล่า สับฆ่าหนานผิงและกลุ่มยอดฝีมือที่เป็นลูกสมุนของเขาแล้ว ความพยายามเหล่านี้ก็เหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำแล้ว！”

หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของฝานหวูอี สีหน้าของพระราชาดาวจี๋หั่วและราชาดาวเมี่ยวอินพร้อมพวก ดูแย่ลงทันที

และในเวลานี้ ฝานหวูอีพูดว่า “ฉันว่าไม่งั้นเอาแบบนี้ สหายทุกท่าน ฉันและพวกถ้าไม่สร้างทีมขึ้นมาสำรวจ ก็สำรวจเพียงลำพัง ใครเจอสมบัติล้ำค่าแล้ว คนนั้นก็ได้ไป！”

“ไม่รู้ว่าสหายแต่ละท่านมีความเห็นว่าอย่างไร？”

“ไม่เช่นนั้น ฉันและพวกมีอันตรายได้ทุกเมื่อจะไม่พูดถึง กลัวแค่ว่าจะไม่ได้รับอะไรเลยอีกด้วย！”

กลุ่มคนได้ฟัง แม้ว่าจะเป็นกังวล แต่เห็นได้ชัดว่าหวั่นไหวบ้างแล้ว จี๋หั่วพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็เอาตามที่ฝานหวูอีพูดแล้วกันนะ！สมบัติล้ำค่าทั้งหมดในที่แห่งนี้ ใครได้แล้ว งั้นก็เป็นของคนนั้น！”

พูดแล้ว พระราชาดาวจี๋หั่วมองไปยังฝานหวูอีพร้อมพูดว่า “ฝานหวูอี คุณไปด้วยกันกับฉันนะ！”