อ่านสรุป บทที่1828 ไม่มีรากทิพย์ จาก จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บทที่ บทที่1828 ไม่มีรากทิพย์ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จูผาซู่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
พระราชาดาวจี๋หั่วเพิ่งจะพูดจบ ราชาดาวเมี่ยวอินก็เอ่ยปากพูดว่า “นี่มันก็แน่นอนอยู่แล้ว เรื่องที่พูดไว้ซะดิบดีตั้งนานแล้ว แม้ว่าจะไม่ได้ให้คำปฏิญาณต้าเต๋า ก็เป็นสิ่งที่ควรทำ! ”
กลุ่มคนต่างก็พยักหน้าทั้งนั้น
สงครามครั้งนี้สำหรับพวกเขาแล้ว สิ้นเปลืองอย่างมาก แต่ว่าภายใต้การรุมโจมตี แม้ว่าจ้าวครองหนึ่งเต๋าทั้งสองท่านจะได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ยังอยู่ในขอบเขตที่ยอมรับได้
ในเวลานี้สับฆ่าพระราชาดาวหนานผิงผู้นั้นสำเร็จแล้ว ต่างก็ดีใจและตื่นเต้นอย่างผิดปกติ
หลินหยุนเห็นเช่นนี้ ประสานมือระดับอกหันไปยังกลุ่มคนพร้อมพูดว่า “เช่นนี้ งั้นก็ขอบคุณทุกท่านมากแล้ว!”
พูดแล้ว พลังทิพย์แห่งดวงวิญญาณแสดงออกมา ลบรอยเว้าที่อยู่บนถุงบรรจุของเลย
แต่ว่า หลังจากตรวจดู หลินหยุนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแล้ว
ราชาดาวเมี่ยวอินที่อยู่ข้างๆเห็นเช่นนี้ รีบพูดถามว่า “สหายมู่ฉอง เป็นอะไรไป?”
หลินหยุนพูดว่า “พวกท่านลองดูเถอะ รากทิพย์ห้าธาตุนั่น ไม่ได้อยู่ในถุงบรรจุของ!”
จี๋หั่วพูดกล่าวทันทีว่า “นี่จะเป็นไปได้ยังไง?รากทิพย์เป็นทรัพย์สมบัติที่สำคัญเช่นกัน ตาเฒ่าหนานฟิงน่าจะพกติดตัวอยู่ตลอดถึงจะถูก”
พูดแล้ว พลังแห่งดวงวิญญาณก็เข้าไปยังถุงบรรจุของทันที ภายใต้การกวาดดู อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาแล้ว
พูดทันทีว่า “ไม่มีจริงๆด้วย!”
หยุดอยู่ครู่หนึ่ง จี๋หั่วมองไปยังหลินหยุนพร้อมพูดว่า “สหายมู่ฉองอยู่ในฐานทัพที่พระราชาดาวหนานผิงครอบมายาวนาน ไม่มีทางที่จะไม่มีแน่!”
เมี่ยวอินก็รีบพูดทันทีว่า “สหายจี๋หั่วพูดถูก สหายมู่ฉองไม่จำเป็นต้องร้อนใจ ฉันและพวกจะไปดูที่ฐานทัพของหนานผิงก่อน น่าจะอยู่ที่นั่น!”
หลินหยุนไม่มีทางเลือกอื่น ก็ทำได้เพียงพยักหน้าเห็นด้วย
เขาก็คิดไม่ถึง จู่ๆรากทิพย์ห้าธาตุไม่ได้อยู่ในถุงบรรจุของของพระราชาดาวหนานผิง
กลุ่มคนลอยตัวลงมา เข้าไปในพระราชวังเลย
ฝานหวูอีนั่นขมวดคิ้วพร้อมพูดทันทีว่า “สหายทุกท่าน จะต้องระวังหน่อยนะ กักขังในนี้เยอะมาก!มีอันตรายทุกย่างก้าว อย่าประมาทเด็ดขาด!”
หลินหยุนมองไปยังอีกฝ่าย
ก็ไม่ได้รู้สึกแปลกประหลาดใจอะไร
คนๆนี้ ก็เป็นผู้เชี่ยวชาญวิชาค่ายกลอย่างมาก
จี๋หั่วมองไปยังฝานหวูอีพร้อมพูดว่า “ฝานหวูอี คุณสามารถทลายกักขังเหล่านี้ได้หรือไม่?”
ฝานหวูอีพูดว่า “ทลายน่ะทลายได้อยู่แล้ว แต่ว่า ถ้าหากหลังจากที่ทุกคนตามฉันมา รอฉันทลายกักขังทีละอันๆ งั้น งั้นเวลาที่เสียไปก็ไม่ใช่เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆแน่นอน”
“อีกอย่าง ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ไม่ระวังไม่ได้ แม้พูดว่าตอนนี้ ทางฝั่งเขตไฟยังไม่มียอดฝีมือมา แต่ว่าก็ไม่มีใครรู้ว่าจะมาจริงๆเมื่อไหร่!”
“เมื่อมียอดฝีมือเขตไฟลงมา งั้นพวกเราก็ค่อนข้างตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบากใจแล้ว!เพียงแค่กลัวว่าพวกเราจะสิ้นเปลืองแรงเสียเปล่า สับฆ่าหนานผิงและกลุ่มยอดฝีมือที่เป็นลูกสมุนของเขาแล้ว ความพยายามเหล่านี้ก็เหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำแล้ว!”
หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของฝานหวูอี สีหน้าของพระราชาดาวจี๋หั่วและราชาดาวเมี่ยวอินพร้อมพวก ดูแย่ลงทันที
และในเวลานี้ ฝานหวูอีพูดว่า “ฉันว่าไม่งั้นเอาแบบนี้ สหายทุกท่าน ฉันและพวกถ้าไม่สร้างทีมขึ้นมาสำรวจ ก็สำรวจเพียงลำพัง ใครเจอสมบัติล้ำค่าแล้ว คนนั้นก็ได้ไป!”
“ไม่รู้ว่าสหายแต่ละท่านมีความเห็นว่าอย่างไร?”
“ไม่เช่นนั้น ฉันและพวกมีอันตรายได้ทุกเมื่อจะไม่พูดถึง กลัวแค่ว่าจะไม่ได้รับอะไรเลยอีกด้วย!”
กลุ่มคนได้ฟัง แม้ว่าจะเป็นกังวล แต่เห็นได้ชัดว่าหวั่นไหวบ้างแล้ว จี๋หั่วพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็เอาตามที่ฝานหวูอีพูดแล้วกันนะ!สมบัติล้ำค่าทั้งหมดในที่แห่งนี้ ใครได้แล้ว งั้นก็เป็นของคนนั้น!”
พูดแล้ว พระราชาดาวจี๋หั่วมองไปยังฝานหวูอีพร้อมพูดว่า “ฝานหวูอี คุณไปด้วยกันกับฉันนะ!”
หลินหยุนได้ฟัง อดไม่ได้ที่จะเปล่งแสงสว่างตรงหน้า พูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นสหายก็อยู่กับฉันเถอะ!”
แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นจ้าวครองสองเต๋า แต่ว่าก่อนหน้านี้ก็เคยให้คำปฏิญาณต้าเต๋ามาก่อน เพราะงั้นหลินหยุนก็ไม่กลัวว่าหลังจากที่หารากทิพย์ห้าธาตุเจอ อีกฝ่ายจะลงมือแย่งชิงไป
ได้ฟังหลินหยุนตอบตกลง ราชาดาวเมี่ยวอินตกใจทันที รีบพูดกล่าวว่า “งั้นก็ขอบคุณสหายมู่ฉองมากเลย!”
“จริงสิสหาย ตามฉันมาดีกว่านะ เมื่อเจอค่ายกลต้องห้าม สหายมู่ฉองค่อยลงมือก็ได้!”
หลินหยุนก็ไม่ได้ปฎิเสธ พยักหน้าทันที
ภายใต้การนำทีมของราชาดาวเมี่ยวอิน ทั้งสองคงไปยังตำหนักด้านหลังเลย
ลอยตัวลงมา ราชาดาวเมี่ยวอินพูดว่า “ที่นี่ต่างหากถึงจะเป็นสังกัดของพระราชาดาวหนานผิง และก็เป็นสถานที่ที่ไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาทั้งสิ้น!ด้านหน้าเป็นสถานที่พิพากษา แล้วก็สถานที่รวบรวมสายเลือดของคนรุ่นหลังของเขา!”
หลินหยุนได้ฟัง พยักหน้าแล้ว “ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง!”
เมี่ยวอินหัวเราะเบาๆพร้อมพูดว่า “พระราชวังทางซ้ายนั่น เป็นที่ตั้งของห้องกลั่นยา พระราชวังทางขวา เป็นหอไตร ล้วนแต่เป็นสถานที่ที่สำคัญทั้งหมด!”
“แต่ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดยังคงเป็นสถานที่ปิดที่อยู่ด้านหลังออกไป!”
“จากการคาดการณ์ของฉัน จี๋หั่วนั่นแล้วก็มีฝานหวูอีทั้งสองคน น่าจะหนีไปยังสถานที่ปิดของหนานผิงแล้ว!”
สายตาของหลินหยุนแวววับ พูดว่า “พระราชาดาวหนานผิงแตกฉานด้านวิชาค่ายกล น่าจะไม่อ่อนแอนะ?”
ราชาดาวเมี่ยวอินพยักหน้าพร้อมพูดกล่าว “แน่นอน ไม่เพียงแค่ไม่อ่อนแอ ในทางกลับกันยังแข็งแกร่งสุดขีด!ทั่วทั้งเขตไฟ ในบรรดาจ้าวแห่งเต๋า จริงๆแล้วผลฝึกตนของพระราชาดาวหนานผิงพูดได้ว่าธรรมดาทั่วไป แต่ว่าเขาแตกฉานด้านวิชาค่ายกล ทำให้มีชื่อเสียงโด่งดัง!”
พูดมาถึงตรงนี้ ราชาดาวเมี่ยวอินอดไม่ได้ที่จะมองไปยังหลินหยุน พูดอย่างสงสัยว่า “สหายมู่ฉองหรือว่า……ไม่ใช่นักบำเพ็ญเซียนแห่งเขตไฟงั้นเหรอ?”
หลินหยุนพยักหน้าแล้ว พูดว่า “ถูกต้อง ฉันไม่ใช่นักบำเพ็ญเซียนเขตไฟ ที่มายังเขตไฟในครั้งนี้ ก็เป็นเพราะรู้ข่าวคราวของรากทิพย์ห้าธาตุ ฉะนั้นจึงได้มาที่นี่ !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...