สรุปเนื้อหา บทที่ 1836 ใส่ไฟเพิ่มขึ้น – จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บท บทที่ 1836 ใส่ไฟเพิ่มขึ้น ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ได้ฟังหวูเหวยอธิบายเกี่ยวกับการปิดผนึกโลก เขาที่อยู่ตรงนี้ก็วางใจลง
อย่ามองว่าชาติที่แล้วเขาก้าวไปถึงจักรพรรดิชั้นสูงสุด ชั้นสูงสุดของหมื่นจักรวาล แต่ยังไม่เคยเจอเรื่องการปิดผนึกโลกแบบนี้เลยจริงๆ
หลังจากที่ได้รับคำตอบที่แน่ชัดยิ่งขึ้น ในใจของหลินหยุนก็มีการคำนวณไว้แล้ว
ดูเหมือนว่ายังต้องรออีกระยะเวลาหนึ่ง
ขณะที่เข้าสู่วันนับถอยหลัง 10 วัน รับมืออย่างระมัดระวังอีกครั้งก็ยังทัน
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ภายในพริบตา ก็ผ่านไปแล้ว 20 วัน
ห่างจากวันกำหนดเดดไลน์สุดท้าย ยังเหลืออยู่ 4 วัน
หลังจากที่นับถอยหลัง 10 วัน หลินหยุนมีความคิดซ้ำๆว่าอยากจะลงมือในทันที แต่ก็ยังฝืนทนเอาไว้
อดทนจนถึงตอนนี้
เมื่อเวลาใกล้เข้ามา ยอดฝีมือทั้งหมดต่างก็รู้สึกประหม่ามากยิ่งขึ้น
เห็นได้ชัดว่า พวกเขามีการคาดเดาบางอย่าง เกี่ยวกับวันกำหนดการเปิดครั้งสุดท้าย
พริบตาเดียว ก็ผ่านไปอีก 1 วัน
หลินหยุนรู้สึกว่ารอต่อไปอีกไม่ได้แล้ว
3 วัน
เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสม
เรียกได้ว่า สมบูรณ์แบบแล้ว
คิดถึงตรงนี้ เขาก็หยิบป้ายหยกออกมาอย่างเงียบๆ ติดต่อกับการดำรงอยู่ของกลุ่มโจรดวงดาวสองสามแห่งที่นี่
จากนั้นหลินหยุนก็เห็น ผู้บำเพ็ญเซียนแดนสู่ธรรมะตอนกลางคนหนึ่ง เดินมุ่งไปยังเผ่าอีกาไฟโดยที่ไม่สนใจเลยสักนิด
ไม่นานนัก
สู่ธรรมะหนึ่งในเผ่าอีกาไฟ จู่ ๆ ก็ปะทุขึ้น และทะเลาะกับคนๆนั้นแล้ว
คนๆนั้นหัวเราะอย่างเย็นชา ดาบพุ่งตรงไปฟันยังฝ่ายตรงข้าม
ลงมือแล้ว!
เรื่องนี้ไม่ควรทำแบบนี้เลย!
เดิมทีเผ่าอีกาไฟมีนิสัยที่ชอบการปะทะ ไม่ค่อยคิดอะไรมากเลยด้วยซ้ำ
ในเมื่อมีคนลงมือ พวกเขาก็ไม่มีเหตุผลที่ไม่ตอบโต้กลับ!
ทันใดนั้นยอดฝีมืออีกาไฟทั้งหมดก็ค่อยๆลงมือ
สักพัก ก็มีการจลาจลเกิดขึ้น
คนๆนั้นรีบเคลื่อนตัวไปรวมกองกำลังกันทางของเผ่ามนุษย์ เผ่าอีกาไฟในตอนนี้จะไปสนใจอะไรได้มากมาย จึงตามไล่ล่าโดยตรง
ในเวลานี้ กองกำลังเหนือชั้นของเผ่ามนุษย์ ก็สังเกตเห็นการปะทะกันอย่างวุ่นวาย เช่นเดียวกันกับทางฝั่งเผ่าอื่นๆที่นำโดยสี่ภพศักดิ์สิทธิ์ที่ยิ่งใหญ่
แต่เมื่อพวกเขาต้องการหยุด ทั้งสองฝ่ายได้มีการต่อสู้กันอย่างเต็มที่แล้ว
เผ่าอีกาไฟ นั่นคือการไม่สนใจใยดีเลยสักนิด
ไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆ เลยที่จะพูด
เมื่อลงมือก็คลุ้มคลั่งโดยสิ้นเชิง
หากไม่ฆ่าฝ่ายตรงข้าม ก็จะไม่มีทางจบจนกว่าจะต่อสู้จนตาย
อีกอย่างพวกเขาต่างก็เป็นการต่อสู้แบบกลุ่ม
อีกาไฟนับร้อย ไม่ควรประมาทเชียว
พุ่งตรงเข้าสู่กองกำลังขนาดใหญ่ของเผ่ามนุษย์ ทางฝั่งกองกำลังเผ่ามนุษย์ ก็ไม่ต้องการให้เกิดความเสียหาย แต่เมื่อไม่สามารถแม้แต่จะหลบหนี ก็ทำได้เพียงถูกบังคับให้ลงมือแล้ว!
ณ เวลานี้ไม่รู้ว่าใครตะโกน เผ่ามนุษย์ต้องการที่จะกลืนสมบัติของโลกครุฑทอง ทำลายโลกครุฑทอง พวกเขาลงมือแล้ว ฆ่าเลย!
จากนั้นด้วยเสียงนี้ดังขึ้นมา
เดิมเป็นเพียงการจลาจลระดับปานกลาง ทันใดนั้นผู้บำเพ็ญเซียนของทั้งโลกครุฑทองต่างก็ตกอย่างในความโกลาหล
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเผ่าอื่นๆ ได้เข้าร่วมเข้าไปทีละคนๆ
ทางเผ่ามนุษย์ที่มีกองกำลังเหนือชั้น เดิมทีคิดว่าต้องทำให้มั่นคงก่อน อย่าเกิดการปะทะสงครามกัน
คิดว่าเป็นยอดฝีมือของภพศักดิ์สิทธิ์มังกรฟ้า พลังต้าเต๋าปรากฏ กำลังจะถาโถมเข้ามาทุกทาง มองดูเผ่าอีกาไฟที่กำลังต่อสู้อย่างสุดชีวิต
จากนั้นก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เผ่าอีกาไฟ หยุดลงมือเดี๋ยวนี้!”
ในตอนนี้ ดวงตาของยอดฝีมือคนนี้ก็แทบจะลุกเป็นไฟ เดือดดาลแทบจะไม่ไหว เผ่าอีกาไฟนี้ความสามารถที่จะทำให้งานสำเร็จนั้นมีไม่พอ แต่ความสามารถที่จะทำลายงานนั้นมีอยู่เหลือเฟือ
และเมื่อเผ่าอีกาไฟที่ได้ยินคำพูดของยอดฝีมือคนนี้ กลับไม่ได้หยุดลงมือใดๆเลย ยังคงโจมตีใส่ยอดฝีมือเผ่ามนุษย์ฝ่ายนั้นต่อ!
แม้ว่าคนในเผ่าเดียวกันจะยังตายอยู่ แต่ก็ไร้ซึ่งความกลัว ภายใต้การนำของยอดฝีมือจ้าวแห่งเต๋า ก็ก้าวรุดไปข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัวอุปสรรคใดๆทั้งสิ้น
แต่ ณ ตอนนี้ หลินหยุนที่มองดูไกลๆที่เหนือนภาก็ยังคงขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่า ทั้งสองฝ่ายไม่อยากต่อสู้กัน จะต้องใส่ไฟถึงจะได้
มิฉะนั้น เกรงว่าสงครามที่เพิ่งเริ่มขึ้น มีความเสี่ยงที่จะตายก่อนวัยอันควรจริงๆ
จะปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่ได้
คิดถึงตรงนี้ หลินหยุนก้าวเท้าออกไป แทบจะในชั่วพริบตา ก็มาถึงที่ตั้งของเผ่าอีกาไฟ ส่องประกายในมือ เขาฟันตรงไปที่ยอดฝีมือจ้าวแห่งเต๋าของเผ่าอีกาไฟ
อีกฝ่ายรีบกัดฟันตัวเองคว้าดาบของหลินหยุน และได้รับบาดเจ็บสาหัส จากนั้นก็เสียชีวิตทันที
ในเวลานี้ ทั้งเผ่าอีกาไฟเห็นสถานการณ์ตรงหน้า ก็ลุกขึ้นมาอย่างบ้าระห่ำ คำราม กรีดร้องและโจมตีอย่างต่อเนื่อง!
หลินหยุนก้าวถอยหลังอย่างบ้าคลั่ง
ข้างหลังมีเผ่ามนุษย์จำนวนมากที่ถูกเผ่าอีกาไฟตัดหัวด้วยความโมโห อีกทางด้านหนึ่ง ท่ามกลางกำลังของเผ่ามนุษย์ที่กำลังจะหยุดลงมือ มียอดฝีมือแดนสู่ธรรมะ 2 คนเห็นเหตุการณ์ ทันใดนั้นก็ตะโกนขึ้นมา ทักทายและพุ่งมาทางด้านนี้
ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอีกครั้ง
และทางฝั่งเผ่าอื่นๆเห็นสถานการณ์ ยิ่งเป็นเช่นนี้ แม้ว่าพวกเผ่าอีกาไฟจะน่าขยะแขยงอย่างมาก หน้าไม่อายอย่างมาก แต่ขณะที่พวกเขาอยู่ต่อหน้าเผ่าที่แข็งแกร่ง สับฆ่าเผ่าอีกาไฟเช่นนี้ และตบหน้าพวกเขาโดยตรง
พวกเขาเริ่มบ้าคลั่งอีกครั้ง
นอกจากยอดฝีมือของจ้าวแห่งเต๋า กระโจนเข้าสู่การต่อสู้ตะลุมบอนอีกครั้ง
เมื่อสักครู่หยุดพักไปเพียงครู่หนึ่ง แล้วมันก็ดำเนินต่อไปอีกครั้ง
ยอดฝีมือระดับจ้าวแห่งเต๋าทั้งสองฝ่ายเห็นสถานการณ์ ทั้งหมดก็มีสีหน้าที่ดูแย่
แต่พวกเขากลับไม่เลือกที่จะลงมือโดยตรง
ทุกวันนี้ จ้าวแห่งเต๋านับสิบของทั้งสองฝ่าย ถ้าหากเกิดสงครามขึ้นอีก งั้นผลสุดท้ายจะเกิดเหตุการณ์เลวร้ายจนไม่กล้าคิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...