จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1842

หลินหยุนพยักหน้า ก็รับรู้ว่าจื่อหวนพูดความจริง แต่ว่ายังพูดขึ้นมาว่า “ฉันก็รู้เรื่องเหล่านี้ แต่ว่า คราวนี้โลกชางฉองถูกเปิดออก ก็เป็นเพราะว่าเรื่องนี้!”

“ถึงแม้ว่าเรื่องที่ติดต่อกับโลกชางฉองผู้คนจะรับรู้ ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร!”

“ตราบใดที่สามารถตามหาพี่สาวเจอ ทุกอย่างก็ไม่ใช่ปัญหา!”

“ใช่แล้ว เรื่องนี้ ยังหวังว่า…….”

ไม่รอให้หลินหยุนพูดจบ จื่อหวนก็พูดขึ้นมาว่า “คุณชายวางใจได้ เรื่องนี้ไม่มีทางแพร่กระจายไปข้างนอกเด็ดขาด!”

หลินหยุนส่ายหน้า และพูดขึ้นมาว่า “เจ้าหอ ความตั้งใจเดิมของฉันก็คือให้คุณแพร่กระจายเรื่องนี้ออกมา โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ!”

เมื่อจื่อหวนได้ยินเช่นนี้ ยังคิดว่าตัวเองฟังผิด พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อว่า “คุณชาย คุณว่าอะไรน่ะ? ถ้าหากเผยแพร่ออกไป ถ้าอย่างนั้นจักรวาลก็ต้องตกตะลึงอย่างแน่นอน!”

“ยิ่งไปกว่านั้น ต้องรู้ว่า กองกำลังที่เป็นปฏิปักษ์กับโลกชางฉองก็มากมาย ก็พูดถึงภพศักดิ์สิทธิ์เต่ามังกรละกัน ก็เป็นหนึ่งในตัวแทนของในนั้นด้วย!”

“ดังนั้น ถ้าเกิดเรื่องนี้เผยแพร่ออกไป เกรงว่าทุกคนก็จะเริ่มสืบหากันอย่างลับๆขึ้นมา”

“ถึงเวลานั้น เกรงจะมีอันตรายเป็นอย่างมาก!”

หลินหยุนพยักหน้าเล็กน้อย สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ทำไมฉันจะไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ แต่ว่าวันนี้ก็ไม่มีวิธีที่ดีแล้ว ถึงขนาดไม่มีร่องรอยเลยแม้แต่น้อย ไม่มีเบาะแสเลย!”

“ตราบใดที่มีเบาะแส ถึงสามารถที่จะตามหาได้โดยเร็วที่สุด!”

“ฉันคิดว่าเจ้าหอเป็นเพื่อน ดังนั้นถึงได้พูดสิ่งเหล่านี้ในวันนี้ หวังว่าเจ้าหอสามารถที่จะช่วยฉันสักครั้งหนึ่ง! เผยแพร่เรื่องนี้ออกไป”

จื่อหวนสูดหายใจเข้าลึกๆ และพยักหน้าพูดขึ้นมาว่า “ดี ฉันช่วยคุณชายทำเรื่องนี้ให้สำเร็จ ในไม่ช้า เรื่องนี้จะรั่วไหลไปทั่วจักรวาล ฉันก็จะช่วยจับตาดูเบาะแสในด้านนี้ด้วย!”

หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “ก็งั้นขอบคุณมากๆ!”

จื่อหวนพูดขึ้นมาว่า “ได้รับความไว้วางใจของคุณชาย ขอบคุณมากค่ะ!”

……

มองดูจื่อหวนออกไป หลินหยุนก็ถอนหายใจยาวๆ

อันที่จริงจื่อหวนพูดถูก

ถ้าหากเรื่องนี้รั่วไหลออกไป งั้นเย่เยว่ก็จะต้องเผชิญกับอันตรายที่มากยิ่งกว่านี้

แต่เขาไม่สนใจเรื่องเหล่านี้แล้ว

ต้องได้รับข่าวคราวของเย่เยว่โดยเร็วที่สุด ถึงสามารถที่จะช่วยเหลือเย่เยว่ออกมาได้

ไม่มีข่าวคราวแบบนี้มาโดยตลอด หลินหยุนเก็บกดอย่างสุดขีดแล้ว ทนไม่ไหวแล้ว!

ต้องได้รับข่าวของเย่เยว่โดยเร็วที่สุด!

นี่ต่างหากที่เป็นสิ่งสำคัญที่สุด!

เย่เยว่จะต้องถูกขังอยู่ที่ไหนสักแห่ง

และถ้าเกิดข่าวนี้เผยแพร่ไปทั่วจักรวาล งั้นก็จะสร้างแรงกดดันอย่างมากต่อคนที่ขังเธอไว้!

อย่างที่คิดไว้ ประสิทธิภาพของจื่อหวนยังคงเร็วมาก

แต่ว่าภายในไม่กี่วัน ก็แพร่กระจายข่าวนี้ออกไป

สะเทือนทั่วทั้งจักรวาล!

เดิมทีโลกชางฉองไม่เพียงมีแต่นายน้อยหลินสวินคนหนึ่ง หลินสวินนั้นก็ยังมีพี่สาวอีกคนหนึ่งด้วย!

เพียงแต่ว่าระหว่างที่ปิดผนึกอาณาจักร ตัวเองออกจากโลกชางฉอง ตอนนี้เปิดผนึกโลกชางฉอง ก็เพื่อที่จะตามหาผู้หญิงคนนี้

มิน่าล่ะโลกชางฉองที่เงียบสงบมานับพันปี จะเปิดผนึกออกอย่างกะทันหัน

ที่แท้เป็นเพราะสาเหตุนี้นี่เอง!

และในเวลาเดียวกัน โลกชางฉองก็ได้เผยแพร่ข่าวนี้ทันที ทุกคนที่เคยพบเห็นองค์หญิงของโลกชางฉอง ก็สามารถที่จะเข้าสู่ในโลกชางฉองได้ทันที!

ข่าวนี้ร่วมอยู่ด้วยกัน ก็ทำให้จักรวาลแตกตื่น ถึงกับเหนือกว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในโลกครุฑทอง

และในเวลานี้ภพศักดิ์สิทธิ์เต่ามังกร ดวงตาสีเขียวมรกตชราทั้งสองนั้นก็ลืมขึ้นมาอีกครั้ง

“หรือว่า…….ปีนั้นไม่เพียงแต่เขาที่ไม่ได้เสียชีวิต แม้แต่หล่อนก็ไม่ได้เสียชีวิตด้วยเหรอ?”

“พวกเขาทำได้อย่างไรกันแน่…….”

“เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีข่าวคราวเลยแม้แต่น้อย!”

“แม้ว่าจักรวาลนี้จะกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต แต่ไม่มีอะไรที่ทำให้จักรวาลสั่นสะเทือนแล้วสามารถที่จะปิดบังได้!”

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างขมขื่น และสูดลมหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง และพยักหน้าพูดขึ้นมาว่า “หวังว่าจะเป็นเช่นนี้!”

จื่อหวนพูดขึ้นมาว่า “คุณชาย ฉันกลับมีความคิดอย่างหนึ่ง!”

แววตาของหลินหยุนเปล่งประกายในทันที และพูดขึ้นมาว่า “เจ้าหอพูดมาสิ”

จื่อหวนพูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้ข่าวก็แพร่กระจายออกไปแล้ว ไม่ทราบว่าคุณชายมีความรู้สึกจะให้คนของหอซิวซินและกลุ่มโจรดวงดาวช่วยตามหาหรือไม่?”

“ถ้าหากเป็นแต่ก่อน ฉันเข้าใจว่าคุณชายเป็นเพราะว่าไม่อยากให้พี่สาวตกอยู่ในอันตราย ดังนั้นอยากจะแอบตามหาโดยผ่านอำนาจของกลุ่มโจรดวงดาว!”

“ในเมื่อถึงเวลานี้แล้ว ทำไมไม่บอกกล่าวกับกลุ่มโจรดวงดาว และหอซิวซินไปตรงๆ ให้พวกเขาช่วยตามหา?”

“อำนาจทั้งสองฝ่ายนี้ สิ่งเดียวที่แสวงหาก็คือผลประโยชน์!”

“คุณชายให้ผลประโยชน์ที่เพียงพอ พวกเขาก็จะต้องทำให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน!”

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้ ดวงตาทั้งสองก็เปล่งประกายขึ้นมา และพยักหน้าพูดขึ้นมาว่า “จริงๆด้วย ฉันลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลย!”

จื่อหวนพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ช่วงนี้คุณชายก็วิตกกังวลเป็นอย่างมาก คิดไม่ถึงก็เป็นเรื่องปกติ!”

หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “ขอบคุณเจ้าหอจื่อหวนมากๆ!”

จื่อหวนพูดขึ้น “ในเมื่อคุณชายคิดว่าจื่อหวนเป็นเพื่อน งั้นก็ไม่ต้องขอบคุณแล้ว! อีกอย่าง คุณเรียกฉันว่าจื่อหวนก็ได้!”

หลินหยุนพยักหน้าพูดขึ้นมาว่า “เวลาไม่เคยค่อยท่า! ฉันจะจัดการเรื่องนี้เดี๋ยวนี้!”

จากนั้น หยิบป้ายหยกออกมา ก็ติดต่อกับหวูเหวยทันที

ก็ไม่ได้ไปหลบหลีกสิ่งใดตรงหน้าจื่อหวน

จื่อหวนสายตาเปล่งประกาย และพูดขึ้นมาว่า “งั้นคุณชายก็รีบไปทำธุระก่อน ฉันยังมีเรื่องบางอย่างที่ต้องจัดการ คุณมีอะไรจะสั่งการ เพียงแค่ส่งข้อความมาให้ฉันก็พอ!”

จากนั้น หันหลังออกจากเขตแสงม่วง