จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1844

หลินหยุนสายตาสั่นไหว รู้ทั้งรู้ก็แกล้งถามว่า “ฉันได้ยินว่าสหาย ก็เป็นผู้บำเพ็ญเซียนในภพศักดิ์สิทธิ์มังกรฟ้า หรือว่าตั้งใจเดินทางมาสุดหล้าทะเลเป็นพิเศษ เพราะเรื่องนี้เหรอ?”

หวูเหวยพยักหน้า และพูดด้วยความเคารพว่า “ฝ่ายบาทพูดถูก ผมตั้งใจเดินทางมาเป็นพิเศษจริงๆ สันนิษฐาน ฝ่าบาทได้รู้จักตัวตนของผมจากเจ้าหอจื่อหวนแล้ว และฝ่าบาทยอมพบหน้าในวันนี้ จะต้องมีความคิดบางอย่างแน่ๆ ผมพูดถูกใช่ไหม?”

หลินหยุนยิ้มเล็กน้อย พยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “เป็นคนฉลาดจริงๆ ฉันชอบคบค้าสมาคมกับคนฉลาด ฉันได้ยินเจ้าหอจื่อหวนบอกว่า สหายไม่เพียงแต่เป็นหัวหน้าเขตหน่วยฟ้าของกลุ่มโจรดวงดาวแห่งภพศักดิ์สิทธิ์มังกรฟ้า ยังเป็นเจ้าหอของหอซิวซินที่ควบคุมทั่วทั้งภพศักดิ์สิทธิ์มังกรฟ้าด้วย สุดยอดจริงๆ!”

หวูเหวยโบกมืออย่างรวดเร็ว และพูดขึ้นมาว่า “ฝ่ายบาทชมเกินไปแล้ว! ฝ่ายบาท ในเมื่อพูดเช่นนี้ ผมก็พูดตรงๆไม่อ้อมค้อม มาที่นี่ในครั้งนี้ อยากจะช่วยท่านตามที่อยู่ขององค์หญิงจริงๆ และมองไปทางที่หมื่นจักรวาล ถ้าจะบอกว่าสามารถทำได้ ก็มีกลุ่มโจรดวงดาว และหอซิวซิน!”

“บางทีฝ่าบาทอาจจะสนใจ กลุ่มโจรดวงดาวมีชื่อเสียงไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นไม่ค่อยอยากจะคบค้าสมาคมกับกลุ่มโจรดวงดาวอย่างเปิดเผย เรื่องนี้ ผมก็เข้าใจทั้งหมด!”

“แต่นี่ก็ไม่เท่าไหร่หรอก!”

“พวกเราก็ย่อมสามารถดำเนินการเรื่องนี้อย่างลับๆ ทุกอย่างก็เพื่อที่ตามหาที่อยู่ขององค์หญิงโดยเร็วที่สุด ท่านคิดว่าอย่างไร?”

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้ ก็จงใจไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง และพูดขึ้นมาว่า “สหายพูดได้ไม่มีผิด! ขอแค่สามารถที่ตามหาที่อยู่พี่สาวของฉัน ถึงเวลานั้น ต้องการผลประโยชน์อะไร สหายเพียงแค่พูดมาก็พอ! ตราบใดที่โลกชางฉองของฉันให้ได้ งั้นก็ไม่ใช่ปัญหา!”

ดวงตาทั้งสองของหวูเหวยเปล่งประกายทันที และพูดขึ้นมาว่า “นี่มันแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าหากไม่มีข่าวคราว งั้นก็ย่อมไม่กล้าพูดถึงผลประโยชน์!”

นิ่งไปครู่หนึ่ง หวูเหวยพูดขึ้นมาว่า “ฝ่ายบาท ไม่ทราบว่าองค์หญิงมีเบาะแสอื่นๆ นอกจากรูปภาพหรือไม่? นี่จะทำให้พวกเราตามหาขึ้นมามีทิศทางมากขึ้น และลดเวลาการตามหาลงอย่างมาก!”

หลินหยุนถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ และพูดขึ้นมาว่า “ตอนนั้น โลกชางฉองกำลังปิดผนึก การจากไปของพี่สาว ไม่ได้มีข่าวคราวใดๆ ฉันไม่รู้เลย ดังนั้น ก็ไม่มีข่าวคราวอะไรเลย นี่ก็ทำให้ฉันรู้สึกยุ่งยาก!”

“ส่วนอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่ค้นหาเหล่านั้น ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะใช้ได้ มีเพียงเท็นโนที่ทำได้เท่านั้น!”

“เพียงแต่ว่า ตอนนี้มหากษัตริย์ยังไม่รู้เรื่อง ถ้าเกิดมหากษัตริย์รู้เรื่อง ฉันก็ได้จะมีส่วนเกี่ยวข้องไปด้วย!”

หวูเหวยพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เข้าใจในทันที แต่ว่ายังพูดอย่างค่อนข้างลำบากใจว่า “ถ้าหากไม่มีเบาะแสอะไรเลย งั้นตามหาขึ้นมา ก็ยากลำบากเป็นอย่างมาก บางทีอาจใช้เวลายาวนาน ยังหวังว่าฝ่ายบาทจะเข้าใจด้วย!”

หลินหยุนพยักหน้าพูดขึ้นมาว่า “เรื่องนี้ฉันรู้อยู่แล้ว ดังนั้น ในเมื่อเลือกที่จะร่วมมือกับพวกคุณ งั้นก็หวังว่าพวกคุณจะทำให้ดีที่สุด!”

หวูเหวยพูดขึ้นมาว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็อย่ารีรอเลย ขอให้ฝ่ายบาทเขียนพระบรมราชโองการฉบับหนึ่ง มอบให้ผมเก็บไว้ ผมก็สามารถใช้เป็นใบรับรองได้! เริ่มจัดการเรื่องค้นหา!”

หลินหยุนขมวดคิ้ว จากนั้นก็ถอนหายใจ และพูดขึ้นมาว่า “ตราบใดที่กลุ่มโจรดวงดาวของพวกคุณมีการเคลื่อนไหว เรื่องนี้ก็จะต้องปิดบังไม่ได้อย่างแน่นอน ช่างเถอะ ปิดบังไม่ได้ก็ปิดบังไม่ได้!”

จากนั้น แสงในมือของหลินหยุนส่องประกาย แผ่นหยกม้วนหนึ่งก็ปรากฏขึ้น หลินหยุนเขียนพระบรมราชโองการฉบับหนึ่ง และประทับตราใหญ่ และมอบให้กับหวูเหวย

หลังจากที่เขียนเสร็จหนึ่งฉบับ หลินหยุนก็เขียนอีกหนึ่งฉบับ

หวูเหวยพูดขึ้นมาทันทีว่า “ฝ่าบาทนี่คือ?”

หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “ฉบับนี้คือใบรับรองที่ฉันมอบหมายให้หอซิวซินช่วยตามหา มีปัญหาอะไรเหรอ?”

เมื่อหวูเหวยได้ยินเช่นนี้ พยักหน้าอย่างงรวดเร็วพูดขึ้นมาว่า “ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว!”

หลังจากที่เขียนพระบรมราชโองการเสร็จ เมื่อหวูเหวยเห็นเช่นนี้ ก็รับไว้อย่างดีใจขึ้นมา และมองไปหลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “ครับ ฝ่ายบาท งั้นผมก็ขอตัวก่อน!”

หลินหยุนพยักหน้า “เดินทางดีๆ!”

มองดูหวูเหวยออกไป จื่อหวนก็พูดขึ้นมาว่า “คุณชาย ตอนนี้มีความช่วยเหลือของกลุ่มโจรดวงดาวและหอซิวซินมหาอำนาจทั้งสองที่แผ่กระจายไปทั่วหมื่นจักรวาล เชื่อว่าจะไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน!”

แม้ว่าความจริงจะเป็นเช่นนั้น แต่ในใจของหลินหยุนยังคงเต็มไปด้วยความทุกข์ และไม่ได้มองโลกในแง่ดีเหมือนกับจื่อหวน

สูดหายใจเข้าลึกๆ หลินหยุนส่ายหน้าอย่างจริงจัง และพูดขึ้นมาว่า “หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์