จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1850

การต่อสู้แห่งต้าเต๋าที่สะเทือนโลก ในที่สุดก็ได้ผลลัพธ์สักที

หนึ่งในสิบอริยปราชญ์ฟ้าใหญ่แห่งเขตไฟอย่างสง่าผ่าเผย จ้าวครองสามเต๋าอย่างสง่าผ่าเผย ภายใต้การปะทะของต้าเต๋า พ่ายแพ้ให้กับชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่แม้แต่จ้าวแห่งเต๋า

แม้ว่าจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ของการเปลี่ยนแปลงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ แต่ก็ทำให้คนรู้สึกเหลือเชื่ออย่างยิ่ง!

และในเวลานี้ หลินหยุนก็ไม่ได้ลงมือต่อไป

เพราะว่าเขารู้ดีเป็นอย่างมาก ถึงแม้จะไม่ได้ลงมืออีก เขาก็ไม่สามารถฆ่าอีกฝ่าย

ถ้าเกิดอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของอริยปราชญ์ฟ้าจื้อหั่วก็ออกมาทั้งหมด เขาก็พ่ายแพ้ในที่สุด

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เบื้องหลังของจื้อหั่วก็นี้ ยังมีผู้แข็งแกร่งเขตไฟสี่คน ก็เป็นระดับจ้าวแห่งเต๋า

ดังนั้น ไม่ทำร้ายความปลอดภัยชีวิตของกันและกัน สำหรับหลินหยุน เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

เมื่อเห็นหลินหยุนไม่ได้ลงมือ อริยปราชญ์ฟ้าจื้อหั่วที่สีหน้าซีดเซียว ก็สูดหายใจลึกๆ มองไปทางหลินหยุน และถามน้ำเสียงหนักแน่ว่า “แกเป็นใครกันแน่?”

ชายหนุ่มแบบนี้ เขาไม่ได้ยินมาก่อน

ก็ยิ่งไม่รู้จัก!

นี่มันไม่สามารถที่จินตนาการได้จริงๆ!

ภูมิหลังของคนคนนี้ จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!

แม้แต่ตอนนี้ ถ้าหากยืนกรานต้องการที่จะฆ่าอีกฝ่าย ภายใต้สถานการณ์ปกติ เขาน่าจะสามารถฆ่าคนคนนี้ได้

แต่ว่า ตอนนี้เขาค่อนข้างเชื่อในประโยคที่หลินหยุนพูดมาก่อน บางทีถ้าฆ่าเด็กที่อยู่ตรงหน้านี้ เขตไฟก็คุ้มหัวของเขาไม่ได้

หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “หลินสวินแห่งโลกชางฉอง !”

เมื่อได้ยินโลกชางฉองสามคำนี้ ทุกคนก็แปลกประหลาดใจ!

หลินสวิน!

คนคนนี้ก็คือนายน้อยคนนั้นของโลกชางฉอง!

มิน่าล่ะน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้!

ปีนั้น ตอนที่มหากษัตริย์ชางฉองเกิดขึ้น ก็น่ากลัวเช่นเดียวกัน ตอนนี้นายน้อยโลกชางฉองคนนี้ เทียบกับมหากษัตริย์ชางฉองในปีนั้น ก็เหนือกว่านั้น!

จื้อหั่ว และผู้แข็งแกร่งระดับจ้าวแห่งเต๋าทั้งสี่คนข้างหลังของเขา สีหน้าก็เปลี่ยนแปลงไปในเวลาเดียวกัน

โชคดีที่พวกเขาไม่ได้ลงมือในทันที

ไม่เช่นนั้น แทบไม่ได้คิดถึงสิ่งใด เขตไฟ ไม่สามารถที่จะคุ้มหัวพวกเขาไว้ได้จริงๆ!

เขตไฟในตอนนี้ แม้ว่ายังคงเป็นของหนึ่งในมหาอำนาจห้าทิศ แต่พวกเขาเป็น มหาอำนาจเดียวที่ไม่มีมหากษัตริย์นั่งบัญชาการอย่างแท้จริง ในบรรดากองกำลังมหาอำนาจห้าทิศ

ถ้าหากฆ่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ยั่วยุให้มหากษัตริย์ชางฉองออกมา ถ้าอย่างนั้นก็อย่าว่าแต่พวกเขา ทั่วทั้งเขตไฟก็ไม่สามารถแบกรับความโกรธนั้นไว้ได้ ถึงเวลานั้น ต่อให้หมื่นจักรวาลกว้างใหญ่อย่างไร้ขอบเขต ไม่มีที่ให้พวกเขายืนอย่างแน่นอน!

สีหน้าของจื้อหั่วเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า สายตาจับจ้องไปบนตัวของหลินหยุน และพูดขึ้นมาว่า “มิน่าล่ะ ที่แท้เป็นนายน้อยของโลกชางฉองนี่เอง! นายวางใจได้ แม้ว่าจะเขตไฟของฉันจะมีผู้แข็งแกร่งจ้าวแห่งเต๋าอยู่ที่นี่ไม่กี่คน! แต่ว่าแก้แค้น เป็นเรื่องของตัวฉันเอง ไม่มีทางหลอกใช้คนอื่น”

“วันนี้ ข้าไม่ได้สามารถที่จะลงมือแก้แค้นด้วยตัวเอง งั้นก็ช่างเถอะ! แต่ว่าแค้นที่ฆ่าลูกชาย ยังไม่ถือว่าจบสิ้น หลินสวิน ในอนาคตข้าจะต้องตามหาตัวของนาย แก้แค้นให้กับลูกชายของฉัน!”

จากนั้น หันหลังกวาดสายตามองไปทางแท่นบูชาด้านล่าง และบินไปยังแท่นบูชาที่ครอบครองโดยจ้าวแห่งเต๋าเผ่าอื่นๆ

ในชั่วพริบตา ก็มาถึงตรงหน้า

ถึงกับไม่ให้โอกาสผู้แข็งแกร่งเผ่าอื่นๆได้ออกไปด้วยซ้ำ ก็ฆ่าอีกฝ่ายในทันที และเข้าแทนที่เอง ยึดครองที่อยู่แท่นบูชานั้น

ผู้แข็งแกร่งทั้งสี่คนของเขตไฟ ก็เป็นเช่นเดียวกัน ในชั่วพริบตา ต่างก็แย่งชิงแท่นบูชา ได้จากในมือของผู้แข็งแกร่งเผ่าอื่นๆ

เมื่อเห็นจื้อหั่วเลือกที่จะยอมแพ้ หลินหยุนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจยาวๆ ต่อจากนั้นก็รีบก้าวไปยังแท่นบูชาอื่นที่ครอบครองโดยผู้แข็งแกร่งของเผ่าอื่นๆ

คราวนี้ ผู้แข็งแกร่งเผ่าอื่นๆก็กระโดดขึ้นในทันที และหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว ไม่ให้โอกาสหลินหยุนได้ลงมือ

หลินหยุนยึดครองแท่นบูชาแท่นหนึ่ง ก็นั่งขัดสมาธิลงมา ถ้าหากก่อนการต่อสู้ครั้งนี้ บางทีทางเขาอาจจะได้รับความสนใจจากผู้คนมากมาย

แต่ว่าตอนนี้ ไม่มีใครอยากที่จะลงมือด้วยซ้ำ!

ความแข็งแกร่งที่หลินหยุนแสดงให้เห็นนั้น น่าสะพรึงกลัวมากจริงๆ!

หลินหยุนก็มีความสุขที่ได้พักผ่อนเช่นกัน

เมื่อเวลาผ่านไป ยังมีผู้แข็งแกร่งมาอีกมากมาย และกำลังแย่งชิงตำแหน่งแท่นบูชา