ชาติที่แล้วหลินหยุนมาถึงสถานที่แห่งนี้ มันก็เป็นแบบนี้แหละ
แม้แต่ใช้พลังทั้งหมดของตัวเองในสมัยนั้น แต่เขาก็ไม่สามารถเปิดมันออกได้
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ พลังพายุอันรุนแรงได้ดูดทางช้างเผือกจนพุ่งขึ้นมา
แน่นอนว่าทางช้างเผือกไม่ได้ถูกดูดออกมาทั้งหมด
เพียงแต่พื้นที่ที่ค่อนข้างอ่อนแอนั้น มันถูกพลังของพายุดูดจนหายไปเล็กน้อย
เมื่อพายุดูดพื้นดินขนาดเล็กออกมาแต่ละครั้ง จะมียอดฝีมือที่อยู่ใกล้พื้นดินนั้น พวกเขาจะปล่อยพลังออกมาและพุ่งเข้าไปด้านในโดยไม่ลังเลเลย
เพราะพื้นดินที่โดนดูดเข้าไปนั้น ผ่านไปเพียงแค่ชั่วพริบตา มันก็จะกลับมาเป็นสภาพเดิม
หลินหยุนมองเห็นการกระทำแบบนี้มาหลายรอบแล้ว ทำให้เขาเข้าใจได้ทันที
เขาก็รีบพุ่งไปข้างหน้าเลย
เพราะเขาสามารถสัมผัสได้ แสงสว่างที่มาจากแท่นบูชาและอยู่บนตัวเขานั้น มันกำลังหายไปอย่างช้าๆ
ถ้าแสงสว่างพวกนี้หายไปแล้ว เขาก็ไม่สามารถแบกรับพลังอันรุนแรงขนาดนี้ได้อย่างแน่นอน
ผ่านไปไม่นาน หลินหยุนก็มองเห็นพื้นดินที่กำลังจะโดนดูดเข้าไป อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขากำลังจะพุ่งเข้าไป มียอดฝีมือคนหนึ่งพุ่งเข้ามาและชิงตัดหน้าหลินหยุนไปก่อน
คนๆนี้น่าจะเป็นยอดฝีมือของภพศักดิ์สิทธิ์มังกรฟ้า
สายตาของหลินหยุนเปล่งประกาย เขาพุ่งไปข้างหน้าทันที
โอกาสมีเพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น ถ้าพลาดโอกาสครั้งนี้ไปก็ไม่ทำอะไรไม่ได้แล้ว
ถ้าเขาลงมือขัดขวางอีกฝ่าย ผลลัพธ์ก็คือ เขาสามารถหยุดอีกฝ่ายได้ แต่เขาก็จะเสียโอกาสครั้งนี้ไปด้วย!
ถึงเวลานั้นก็คงไม่สามารถข้ามทางช้างเผือกและเข้าไปในซากอารยธรรมราชวงศ์แล้ว
มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ผ่านไปไม่นาน ด้านหน้าของหลินหยุนก็มีโอกาสอีกครั้ง
เขารีบเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว และพุ่งเข้าไปยังพื้นที่ที่โดนพลังของพายุดูดเข้าไป
จากนั้นเขาก็มุดเข้าไปด้านในของทางช้างเผือก
ภายในชั่วพริบตา หลินหยุนก็สัมผัสได้ถึงพลังสายเลือดอันรุนแรงและน่ากลัว
พลังสายเลือดพวกนี้ ด้านในมีพลังสายเลือดของเผ่ามนุษย์ และมีพลังสายเลือดของหมื่นชนเผ่าด้วย และด้านในยังมีพลังสายเลือดอันแข็งแกร่งของชนเผ่าอะไรก็ไม่รู้อยู่ด้วย
พลังของสายเลือดอันแข็งแกร่งพวกนี้ มันแข็งแกร่งมากๆจนน่าเหลือเชื่อ
ไม่สามารถใช้คำพูดมาอธิบายได้
หลินหยุนปลดปล่อยพลังต้าเต๋าออกมา และปกคลุมร่างกายของตัวเองเอาไว้ เมื่อทำแบบนี้ถึงทำให้เขารู้สึกสบายขึ้นมาบ้าง
หลินหยุนถอนหายใจยาวๆออกมา จากนั้นก็พุ่งไปยังก้นแม่น้ำ
เพราะเขาสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน พลังของสายเลือดพวกนี้จะอ่อนแอลงเมื่ออยู่ก้นแม่น้ำ เพียงแต่ทั่วทั้งทางช้างเผือกมันยังอยู่ในสภาพแช่แข็งอยู่
ตอนนี้หลินหยุนเข้าใจแล้ว ทำไมทางช้างเผือกถึงเป็นสภาพแบบนี้
ตรงนี้ เมื่อนานมาแล้ว มันคงเกิดการต่อสู้อย่างยิ่งใหญ่มาแล้วอย่างแน่นอน!
เหตุผลที่ทำให้ทางช้างเผือกสูญสลาย ก็เป็นเพราะพลังสายเลือดพวกนี้ ทำให้ทางช้างเผือกเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้
หลินหยุนพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
เขารู้ว่าความกว้างของทางช้างเผือก มันยาวหลายสิบล้านกิโลเมตร ถ้าโดยปกติแล้ว ด้วยพลังของเขา ใช้เวลาแค่ครึ่งวันก็ผ่านไปได้แล้ว
แต่ตอนนี้เมื่อถึงก้นแม่น้ำแล้ว มันก็จะแตกต่างออกไปเลย
ในตอนแรก หลินหยุนยังรู้สึกกังวลอยู่ แต่ตอนนี้เขาไม่ได้สนใจอะไรอีกแล้ว
ขอแค่ระวังคนอื่นๆก็เพียงพอแล้ว
เพราะฟ้าดินแห่งนี้ ไม่น่าจะมีเรื่องอันตรายเลย
เนื่องจากพลังของสายเลือดพวกนี้ ไม่ได้มีพลังอย่างอื่นๆอีกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...