หลังจากเดินทางมาแล้วสองวัน ทุกอย่างก็ปกติดี เขาไม่ได้เจอเรื่องอันตรายใดๆเลย และหลินหยุนก็ไม่ได้เจอเรื่องที่ตัวเองสนใจเลย
พูดกันตามตรงเลยว่าหลินหยุนไม่เจออะไรเลยต่างหาก
หลินหยุนเริ่มสงสัยแล้วว่าตัวเองเดินวนอยู่ที่เดิมหรือเปล่า
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่หลินหยุนกำลังคิดจะเปลี่ยนไปเดินอีกทิศทางหนึ่ง จู่ๆด้านหน้าก็เกิดการเปลี่ยนแปลง
หมอกสีเทาที่อยู่ด้านหน้าค่อยๆหายไป ทำให้เขามองเห็นทุกอย่างมากขึ้น
เมื่อหมอกสีเทาลดลงเรื่อยๆ ทำให้พลังจิตวิญญาณของเขาสามารถตรวจสอบได้ไกลขึ้น
ผ่านไปไม่นาน หลินหยุนก็มองเห็นสิ่งที่อยู่ด้านหน้าอย่างชัดเจน มันคือหุบเขาแห่งหนึ่ง
ด้านข้างของหุบเขา คือภูเขาใหญ่สองลูก
อย่างไรก็ตาม ภูเขาที่อยู่ทั้งสองฝั่งได้แตกสลายเหมือนกัน
ภูเขา โดนพลังที่คาดคิดไม่ถึงทำลายจนแตกสลาย ทำให้เส้นทางที่อยู่ตรงกลางภูเขาทั้งสองลูกโดนปิดทันที
ในขณะที่หลินหยุนกำลังมองภูเขาสองลูกอยู่ จู่ๆเขาก็เบิกตากว้างและหายใจเร็วด้วยความตกใจ
ถึงแม้เขาจะเคยเจอเหตุการณ์มานับไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่เคยมองเห็นเหตุการณ์ที่ย่ำแย่ขนาดนี้มาก่อน
เขามองเห็นภูเขาที่อยู่ด้านซ้าย มีศพของอสุรกายที่ใหญ่มากๆและสูงกว่าพันฟุตโดนหอกยาวอันหนึ่งตรึงไว้บนภูเขาลูกนั้น
อสุรกายตัวนี้ไม่ใช่นักบำเพ็ญเซียนจากหมื่นชนเผ่า
ไม่ต้องพูดถึงรูปร่างของมัน แค่พูดถึงสายเลือดเพียงอย่างเดียว มันไม่ใช่สายเลือดของยอดฝีมือจากหมื่นชนเผ่าอยู่แล้ว
หมื่นชนเผ่า ถึงแม้จะต่างจากเผ่ามนุษย์ แต่พวกเขามีอย่างหนึ่งที่เหมือนกันเผ่ามนุษย์
นั่นก็คือร่องรอยของสายเลือด
มีตำนานเล่าว่า อันที่จริงสมัยนั้นเผ่ามนุษย์ก็เป็นหนึ่งในหมื่นชนเผ่า เพียงแต่เผ่ามนุษย์เติบโตและพัฒนาเร็วจนเกินไป
จากการเปลี่ยนแปลงหลายในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ทำให้เผ่ามนุษย์ออกจากหมื่นชนเผ่า
แน่นอนว่าในหมื่นชนเผ่าก็มีตำนานเรื่องนี้อยู่ ตำนานเล่าว่าหมื่นจักรวาลมีบรรพบุรุษคนเดียวกัน
แน่นอนว่ามันก็เป็นเพียงแค่ตำนานเท่านั้น
ตอนนี้ไม่มีใครพูดแบบนี้อีกแล้ว
ไม่เพียงแค่หมื่นชนเผ่ากับเผ่ามนุษย์มีความแตกต่างที่ชัดเจน
หมื่นชนเผ่ามีชนเผ่าต่างๆเยอะมากๆ พวกเขาใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง เพียงแต่ตอนนี้เผ่ามนุษย์แข็งแกร่งมากๆ ทำให้หมื่นชนเผ่าจำเป็นต้องร่วมมือกันเพื่อรักษาชนเผ่าของตัวเองเอาไว้
อสุรกายที่โดนหอกแทงจนเสียชีวิตอยู่บนภูเขา พลังสายเลือดของเขาต่างจากหมื่นชนเผ่ามากๆ
ดังนั้น เขาไม่ใช่ชนเผ่าที่มาจากหมื่นชนเผ่าอย่างแน่นอน
หมื่นชนเผ่าไม่ได้มีชนเผ่าที่น่ากลัวขนาดนี้อยู่แล้ว
ส่วนภูเขาอีกลูกที่แตกสลายนั้น มียอดฝีมือคนหนึ่งจากหมื่นชนเผ่า
เขาคือกิเลน
เผ่ากิเลนไฟ!
ถึงแม้ร่างกายของเขาจะใหญ่มากๆ แต่เขาสูงแค่ห้าร้อยฟุตและสูงได้แค่ครึ่งหนึ่งของอสุรกายเท่านั้น
ตอนนี้กิเลนตัวนั้นโดนหมัดที่ใหญ่มากๆ ต่อยทะลุเข้าไปในร่างกายของมัน ทำให้ร่างกายของมันถูกตรึงอยู่บนภูเขาเหมือนกัน
ส่วนแขนของอสุรกายตัวนั้นห้อยลงไป แต่มือของเขากลับหายไปแล้ว
มือของมันน่าจะโดนตัดขาดก่อนที่เขาจะเสียชีวิต และเขาคงต่อยหมัดออกไปอย่างสุดกำลัง
ทำให้ยอดฝีมือสองคนนี้เสียชีวิตไปพร้อมๆกัน
ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานมากๆแล้ว แต่ในเวลานี้ รังสีฆ่าฟันของสุดยอดฝีมือสองคนนี้ ไม่สามารถใช้คำพูดมาอธิบายได้
เมื่อมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้สีหน้าของหลินหยุนเปลี่ยนไปทันที
"เผ่ากิเลนไฟ เป็นชนเผ่าที่เกิดมาเพื่อเป็นสุดยอดนักสู้!"
"กิเลนไฟที่มีร่างกายสูงใหญ่ถึงห้าร้อยฟุต……"
"บางทีพลังของเขาอาจจะเกินห้าสิบเต๋าไปแล้ว!"
"แม้แต่ตัวเองในชาติที่แล้ว ก็คงสู้กิเลนไฟตัวนี้ไม่ได้!"
ชาติที่แล้ว หลินหยุนเคยต่อสู้กับกษัตริย์กิเลนของเผ่ากิเลนมาแล้ว
กษัตริย์กิเลนคนนั้นเป็นสุดยอดฝีมือที่ฝึกฝนและสามารถควบคุมต้าเต๋ายี่สิบอันได้แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...