จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1855

เมื่อหลินหยุนกับหมังเซิงกำลังบินมาที่ประตูสวรรค์ทางทิศใต้ ได้มียอดฝีมือจำนวนมากเข้าไปในป่าแห่งนี้แล้ว

มีหลายๆคนเป็นยอดฝีมือจากหมื่นชนเผ่า

หลินหยุนมองดูสักพัก จากนั้นก็หันหน้ากลับไปคุยหมังเซิง "ตรงนี้เป็นสถานที่แห่งการทำลายจริงๆ มันคงอันตรายและน่ากลัวมากๆ แต่สถานที่แห่งนี้ดูเหมือนไม่มีโอกาสได้สมบัติล้ำค่าอะไรเลย สหายหมังเซิงคิดว่าไง?"

หมังเซิงพูด "โอกาสกับอันตรายมักอยู่ด้วยกัน แต่บางเวลานั้น ถึงแม้พวกเราจะรู้ว่ามีโอกาสได้สมบัติล้ำค่า แต่พวกเราก็ไม่มีพลังมากพอที่จะได้มันมาครอบครอง!"

"สหายหลินหยุน พวกเราเข้าไปดูด้านในก่อนไหม? สถานที่แห่งนี้เป็นประตูสวรรค์ ถึงแม้ตอนนี้มันจะกลายเป็นซากปรักหักพังไปแล้ว แต่มันก็คุ้มค่าที่พวกเราจะเข้าไปดูสักครั้ง!"

หลินหยุนพยักหน้าเบาๆและพูด "ฉันก็มีความคิดแบบนี้เหมือนกัน"

ขณะพูด ทั้งสองคนก็บินไปข้างหน้าและตรงเข้าไปยังป่าผืนนี้ที่มีแต่ซากปรักหักพัง

หลังจากเข้ามาแล้ว พลังที่อยู่บริเวณโดยรอบเปลี่ยนไปทันที พลังทำลายอันนี้ได้ล้อมรอบพวกเขาสองคนเอาไว้ด้านใน

แต่ในเวลานี้ พวกเขาก็มองเห็นตำแหน่งของแสงสีทองที่พุ่งทะลุขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างชัดเจน

มันไม่ใช่ของวิเศษเลย แต่มันเป็นแผ่นป้ายประตูสีทองขนาดใหญ่ที่หักออกจากกัน

แผ่นป้ายประตูอันนี้เป็นสีทอง

แผ่นป้ายประตูได้ส่องแสงสีทองออกมาและพุ่งทะลุขึ้นไปบนท้องฟ้า และตัวหนังสือที่อยู่บนแผ่นป้ายประตูก็ถูกส่องสว่างไปด้วย

หลินหยุนกับหมังเซิงบินตรงไปยังตำแหน่งนั้นทันที และยอดฝีมือหลายๆคน พวกเขาก็สังเกตเห็นหลินหยุนกับหมังเซิงเหมือนกัน

แต่พวกเขาก็ไม่สนใจเรื่องนี้เลย

พวกเขามองหน้าหลินหยุนกับหมังเซิงเพียงแค่ครั้งเดียว จากนั้นก็ไม่มองอีกเลย!

ทั้งสองคนอยู่ในป่าแห่งนี้เพียงแค่หนึ่งวันเท่านั้น ในสถานที่แห่งนี้ นอกจากซากปรักหักพังแล้ว ไม่มีสมบัติล้ำค่าอื่นๆแม้แต่นิดเดียว!

หลินหยุนมองหน้าหมังเซิงและเอ่ยปากถาม "ไม่ทราบว่าหลังจากนี้ สหายจะเลือกไปทิศทางไหน?"

หมังเซิงพูด "ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย แล้วสหายละ คุณจะไปทิศทางไหน?"

หลินหยุนพูด "ฉันไม่ค่อยรู้จักสถานที่แห่งนี้ ฉันคงเลือกสักทิศทางหนึ่งและตรงไปเลย!"

หมังเซิงพูด "ประตูสวรรค์อันนี้ มีอาณาเขตที่ใหญ่มากๆ ด้านในมีซากปรักหักพังของสำนักต่างๆอยู่ไม่น้อย ถ้าสามารถหาซากปรักหักพังที่ยังถูกเก็บรักษาอย่างสมบูรณ์ได้ คุณก็จะมีโอกาสได้สมบัติล้ำค่าเหมือนกัน!"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ฉันคงจะตรงไปยังทิศตะวันตก!"

หมังเซิงครุ่นคิดชั่วครู่แล้วพูด "ขอให้สหายปลอดภัย ฉันเลือกที่จะไปยังทิศเหนือ!"

เมื่อทั้งสองคนพูดจบ หลังจากทั้งสองคนเลือกทิศทางของตัวเองแล้ว พวกเขาก็ออกจากป่าแห่งนี้ทันที

ป่าแห่งนี้มีสมบัติล้ำค่าจำนวนมากอยู่ แต่มันได้ถูกทำลายไปหมดแล้ว

ทำให้สมบัติพวกนี้ไม่มีค่าอะไรเลย

หลังจากออกมาจากป่าแล้ว หลินหยุนบินตรงไปยังทิศตะวันตก หลินหยุนก็เจอทะเลทรายขนาดใหญ่

สีเทาที่อยู่บนท้องฟ้าได้เปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้มันกลายเป็นสีดำสนิทแล้ว

หลินหยุนบินลงมาทันที

เขาเงยหน้ามองฟ้า เห็นเมฆสีดำอยู่เหนือศีรษะ ดูเหมือนมันเต็มไปด้วยอันตราย หลินหยุนรีบมองไปยังทะเลทรายที่อยู่ด้านหน้า

หลังจากหยุดไปสักพักแล้ว หลินหยุนก็เลือกที่จะพุ่งเข้าไป

ไม่ว่าจื่อหวนหรือหมังเซิงที่เจอก่อนหน้านี้ อันที่จริงพวกเขาสองคนเคยพูดถึงทะเลทรายแห่งนี้เหมือนกัน

ด้านในทะเลทรายเต็มไปด้วยอันตราย แต่ด้านในก็มีโอกาสสูงมากๆที่จะได้สมบัติล้ำค่า!

ทะเลทรายแห่งนี้เป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีชื่อเสียงมากๆ

เพราะในหมื่นจักรวาล มีสมบัติล้ำค่าชิ้นหนึ่งที่ทุกคนคาดคิดไม่ถึง ปรากฏตัวที่ทะเลทรายแห่งนี้

มีตำนานพูดว่าสถานที่แห่งนี้มีเจดีย์หลิงหลงที่สร้างโดยธรรมชาติอันหนึ่งอยู่

ด้านในของเจดีย์หลิงหลงนั้น มีทั้งหมดเก้าสิบเก้าชั้น

ทุกชั้นจะมีสมบัติล้ำค่าที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติอันหนึ่งอยู่

หลังจากหลินหยุนพุ่งเข้าไปแล้ว เมื่อเวลาผ่านไปครึ่งวัน เขาค้นพบว่าทะเลทรายที่อยู่ใต้เท้าของตัวเอง มันได้เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว

มันเคลื่อนไหวไปมาราวกับแม่น้ำ

หลินหยุนบินขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที

แต่ทรายดูดที่อยู่ด้านล่างเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง

และด้านในทรายดูดยังมีพลังชีวิตของยอดฝีมือจำนวนมากด้วย

หลังจากนั้นหลินหยุนก็มองเห็น ด้านในทรายดูด มีแสงสีฟ้าส่องสว่างออกมาตลอดเวลา

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกาย เขามองไปยังแสงสีฟ้าที่ปรากฏพวกนั้น มันเหมือนกับเพลิงไฟวิญญาณสีฟ้าเลย

หลินหยุนหยุดร่างกายของตัวเองเอาไว้กลางท้องฟ้า

ผ่านไปไม่นาน เมฆดำที่อยู่เหนือศีรษะก็เกิดการเปลี่ยนแปลง มันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วทันที

หลังจากนั้นทั่วทั้งทะเลทรายก็เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

แสงสีฟ้าที่ส่องสว่างพวกนั้น ยิ่งอยู่ก็ยิ่งเยอะขึ้น

สุดท้ายแล้ว แสงสีฟ้าพวกนั้นก็พุ่งออกมาจากทะเลทราย จากนั้นพวกมันก็รวมตัวกัน

การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ทำให้หลินหยุนระแวดระวังทันที

อย่างไรก็ตาม หลินหยุนไม่ได้ถอยหนีทันที

หลังจากแสงสีฟ้าจำนวนมากรวมตัวกัน มันกลายเป็นเจดีย์อันหนึ่ง

เจดีย์อันนี้มีทั้งหมดเก้าสิบเก้าชั้น

มันเป็นเจดีย์ที่โปร่งใส

ถึงแม้ตอนนี้หลินหยุนจะห่างจากมันไกลมากๆ แต่เขาก็มองเห็นอย่างชัดเจน ด้านในมีสมบัติล้ำค่าจำนวนมากอยู่

หนังตาของหลินหยุนกระตุกทันที "นี่คือเจดีย์หลิงหลงที่สร้างโดยธรรมชาติจริงๆเหรอ?"

หลังจากเจดีย์อันนั้นปรากฏแล้ว ด้านในจิตใจของหลินหยุนนั้น เขาได้ยินอย่างชัดเจนว่ามีเสียงหนึ่งกำลังเรียกเขาอยู่

ดูเหมือนเสียงนี้จะมีอยู่จริง แต่บางทีก็ดูเหมือนมันไม่ได้มีอยู่จริง

แม้แต่ตัวหลินหยุนเองก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่ามันเป็นเรื่องจริงไหม

หลินหยุนนิ่งเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นก็เปิดเนตรแห่งต้าต๋า สิ่งที่อยู่ด้านหน้า แม้แต่เจดีย์หลิงหลงที่สร้างโดยธรรมชาติอันนั้นก็ปรากฏด้านหน้าของหลินหยุนทันที

มันไม่ใช่ของปลอม และไม่เหมือนกับภาพลวงตา

เมื่อมองจากเนตรแห่งต้าต๋า ทำให้เขามองออกอย่างชัดเจน เจดีย์หลิงหลงที่สร้างโดยธรรมชาติเป็นสิ่งของที่มีอยู่จริงๆ!

หลินหยุนหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและเดินตรงไป ในขณะที่หลินหยุนกำลังเดินไปข้างหน้านั้น เขาก็มองเห็นบริเวณรอบๆมียอดฝีมือจำนวนมากอยู่ พวกเขาพุ่งมาจากทิศทางต่างๆ

คนเหล่านี้ ส่วนใหญ่เป็นยอดฝีมือจากหมื่นชนเผ่า

แต่เผ่ามนุษย์มีน้อยมากๆ

เห็นได้อย่างชัดเจน คนเหล่านี้มองเห็นเจดีย์หลิงหลงที่สร้างโดยธรรมชาติแล้ว ทำให้พวกเขาพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง

หลินหยุนไม่ได้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเลย เขาบินไปยังตำแหน่งของเจดีย์หลิงหลงที่สร้างโดยธรรมชาติเหมือนกันทุกๆคนเลย

ผ่านไปไม่นาน ทุกคนมาถึงด้านหน้าของเจดีย์

เจดีย์ได้ลอยอยู่กลางอากาศ ทำให้ทุกคนรู้สึกประหลาดใจมากๆ

ยอดฝีมือทั้งหมดมีสิบกว่าคน ทุกคนยืนอยู่ด้านหน้าเจดีย์

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ไม่มีใครกล้าลงมือก่อน แต่สายตาของทุกคน เต็มไปด้วยความโลภ

สมบัติล้ำค่าที่อยู่ในเจดีย์นั้น ไม่ว่าจะเป็นชิ้นไหน มันก็เป็นสมบัติที่ล้ำค่ามากๆ

ยอดฝีมือเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ

นอกจากยอดฝีมือจ้าวแห่งเต๋าแล้ว ยังมียอดฝีมือแดนสู่ธรรมะและเหนือกว่าแดนสู่ธรรมะ ทุกคนต่างมารวมตัวกันที่นี่

จำนวนของยอดฝีมือเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปไม่นาน มียอดฝีมือมากกว่าสองร้อยคนแล้ว

ยอดฝีมือจ้าวแห่งเต๋าและยอดฝีมือที่ต่ำกว่าจ้าวแห่งเต๋านั้นมีอย่างละครึ่ง

ดูเหมือนครั้งนี้ นอกจากยอดฝีมือสามร้อยหกสิบห้าคนที่ยึดแท่นบูชาแล้ว น่าจะมียอดฝีมือจำนวนมากกำลังไล่ตามมา

หลังจากยอดฝีมือที่ต่ำกว่าจ้าวแห่งเต๋ามาถึงแล้ว สายตาของทุกคนถูกเจดีย์ดึงดูดทันที!

ผ่านไปไม่นาน มียอดฝีมือสิบกว่าคนพุ่งเข้าไปหาเจดีย์อย่างบ้าคลั่ง

แต่ไม่มีใครหยุดพวกเขาไว้เลย

ยอดฝีมือจ้าวแห่งเต๋าไม่ได้มีการเคลื่อนไหวใดๆเลย

ส่วนยอดฝีมือที่พุ่งเข้าไปหาเจดีย์นั้น เมื่อพวกเขาเข้าใกล้เจดีย์ก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

จากนั้นร่างกายของพวกเขาก็ระเบิดออกและกลายเป็นหมอกเลือด

หมอกเลือดทั้งหมด ถูกเจดีย์สีน้ำฟ้าอ่อนๆๆดูเข้าไปทันที