หลังจากนั้น ทุกคนก็มองเห็นร่างกายของเขาเกิดรอยร้าวเต็มไปหมด
และแสงสีเลือดก็พุ่งออกมาจากรอยร้าวที่อยู่บนร่างกายของเขา
ในที่สุด ร่างกายของเขาก็เกิดการระเบิดขึ้น!
ค้อนทองอันนั้นถูกแสงสีเลือดล้อมรอบและบินกลับไปยังตำแหน่งเดิม
ในเวลานี้ เสียงชายชราคนนั้นได้ดังขึ้นอีกครั้ง
"อืมๆ……"
"น่าเสียดายจังเลย!"
"ขาดอีกแค่นิดเดียว เขาก็จะทำสำเร็จแล้ว!"
"ถ้าสามารถได้ค้อนทองเฮ่าเทียนไปครอบครอง อนาคตข้างหน้าของเขา ต้องเป็นสุดยอดฝีมือที่อยู่อันดับต้นๆอย่างแน่นอน!"
"น่าเสียดายจริงๆ!"
"อย่างไรก็ตาม เขาแข็งแกร่งกว่าเศษสวะอย่างพวกคุณมากๆ!"
ในเวลานี้ มียอดฝีมือจากสำนักกระบี่ฟ้าพูดอย่างเคร่งขรึม "อย่าทำตัวลึกลับอีกเลย คุณเป็นใครมาจากไหนกันแน่?"
คนๆนี้เป็นยอดฝีมือจ้าวครองห้าเต๋า!
เป็นหนึ่งในยอดฝีมือจ้าวครองห้าเต๋าที่แข็งแกร่งมากๆและเข้ามาในสถานที่แห่งนี้
หลินหยุนอดไม่ได้ที่หันหน้ากลับไปมองอีกฝ่าย
หลังจากคนๆนี้พูดจบ น้ำเสียงของชายชราได้ดังขึ้นอีกครั้ง "อ้อ? บนร่างกายของคุณ ฉันสัมผัสได้ถึงพลังของกระบี่ฟ้า คุณกับเด็กหนุ่มสมัยนั้นมีความเกี่ยวข้องอะไรกันแน่?"
คำพูดของชายชรา ทำให้ทุกคนสนใจทันที
ยอดฝีมือคนนั้นยังไม่ทันได้เอ่ยปากพูด ชายชราก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง "พวกคุณมองเห็นชั้นที่เก้าสิบสามไหม?"
"ตอนนี้ ชั้นนั้นมีแต่ความว่างเปล่า!"
"เดิมทีชั้นนั้น เป็นตำแหน่งของกระบี่ฟ้า แต่มันกลับถูกเด็กหนุ่มคนหนึ่งเอาไป!"
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ทุกคนตกตะลึงอีกครั้ง
มียอดฝีมือคนหนึ่งจากเขตน้ำบูรพาเอ่ยปากพูด "ทำยังไงพวกเราถึงสามารถได้สมบัติล้ำค่ามาครอบครอง? คุณเป็นภูมิวิญญาณที่คอยปกป้องเจดีย์อันนี้เหรอ?"
น้ำเสียงของชายชราดังขึ้นอีกครั้ง "ฮ่าๆ คุณคิดแบบนี้ก็ได้ ฉันคือภูมิวิญญาณที่ค่อยปกป้องเจดีย์อันนี้และค่อยปกป้องสมบัติล้ำค่าพวกนี้!"
"อันที่จริง สมบัติล้ำค่าพวกนี้เหลือไว้ให้พวกคุณ ให้พวกคุณใช้สมบัติเหล่านี้ไปต่อสู้กับมารฟ้า!"
"อย่างไรก็ตาม พวกคุณจะสามารถได้สมบัติล้ำค่าพวกนี้ไปครอบครองไหม นี่คือการทดสอบพวกคุณอย่างหนึ่ง!"
"ถ้าไม่สามารถเอาไปได้! มันก็แสดงให้เห็นว่าพวกคุณไม่คู่ควร!"
"มีเพียงคนที่คู่ควรเท่านั้น ถึงจะสามารถได้สมบัติล้ำค่าพวกนี้ไปครอบครอง!"
ยอดฝีมือของเขตน้ำบูรพาพูด "ในเมื่อจะให้พวกเราเอามันไปต่อสู้กับมารฟ้า ทำไมไม่ให้พวกเราโดยตรง? ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง พวกเราต้องทำยังไงถึงจะสามารถเอาสมบัติล้ำค่าเหล่านี้ไปได้"
ชายชราเอ่ยปากพูด "ฉันเคยพูดแล้ว ต้องมีความกล้าหาญและเชื่อมั่น ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้!"
ยอดฝีมือจากเขตน้ำบูรพากำลังจะเอ่ยปากพูด แต่โดนคนข้างๆหยุดเอาไว้ คนๆนี้ก็เป็นยอดฝีมือจากเขตน้ำบูรพาเหมือนกัน
"ขอถามผู้อาวุโสหน่อย กระบี่ฟ้าเล่มนั้นถูกเอาออกไปได้ยังไง?"
เขาเปลี่ยนวิธีถามเป็นอีกแบบหนึ่ง
เพราะทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างมองออก ภูมิวิญญาณตัวนี้ อันที่จริงมันไม่ได้ฉลาดอะไรมากนัก
ชายชราพูดอีกครั้ง "เขากับพวกคุณไม่ได้แตกต่างกันเลย แต่เขามีความกล้าและเชื่อมัน ดังนั้นเขาก็เลยทำสำเร็จ!"
ในเวลานี้ มียอดฝีมือคนหนึ่งจากหมื่นชนเผ่าพูดอย่างเคร่งขรึม "ฉันไม่เชื่อคำพูดของคุณแล้ว ฉันจะทำลายเจดีย์อันนี้ให้ได้!"
เมื่อพูดจบ เขาก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า ในมือของเขามีแสงสว่างเกิดขึ้น มีกระบองยักษ์ปรากฏที่มือของเขา จากนั้นมันก็โจมตีใส่เจดีย์ทันที!
"ตูม——"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...