จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1866

เมื่อหมังเซิงที่อยู่ข้างๆเห็นเช่นนี้ มองไปทางหลินหยุนแล้วพูดขึ้นมาว่า “สหายหลิน พวกเราก็ขึ้นไปกันเถอะ ทางเข้านี้ไม่มั่นคง และอยู่ได้ไม่นานเกินไป!”

หลินหยุนพยักหน้า และพูดกับจูอวิ๋นซานที่อยู่ข้างหลังว่า “ว่ากันว่าชั้นบนอันตรายเป็นอย่างยิ่ง ส่วนจะเข้าไปหรือไม่ นายตัดสินใจเอาเอง!”

หลังจากที่พูดจบ ก็ลอยตัวขึ้นไปพร้อมกับหมังเซิง ราวกับเป็นทางเข้าในกลางอากาศ

ทางเข้านี้มีพลังที่แข็งแกร่งของต้าเต๋าแห่งมิติ

ก็ไม่มั่นคงมากเช่นกัน

แต่ทว่า บางทีสิ่งนี้อาจจะค่อนข้างเป็นอันตรายสำหรับผู้อื่น แต่สำหรับเขา บอกได้แค่ว่าค่อยยังชั่ว ยังไงซะเขาเป็นคนเปิดผนึกต้าเต๋าแห่งมิติ

แทบจะอึดใจเดียว ก็เข้าสู่ในชั้นที่สอง

บนชั้นสองนี้ ลมกางแรงมาก ลมแรงจนจิตญาณของคนก็เจ็บปวดอย่างมาก และในนั้นยังมีพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัวอยู่มากมาย

ยิ่งไปกว่านั้น ในที่มืดมิดแห่งนี้

มองไม่เห็นอะไรเลย

โชคดี ที่นี่แตกต่างจากชั้นล่าง แต่กลับสามารถที่จะปลดปล่อยพลังแห่งจิตญาณได้

ดังนั้นแม้ว่าจะมืดสนิท สำหรับผู้แข็งแกร่งอย่างพวกเขาเหล่านี้ ก็ไม่เท่าไหร่หรอก

หลังจากที่เข้าไป คนส่วนใหญ่ก็ยืนอยู่ในกลางอากาศทั้งหมด และไม่ได้กระทำการที่รีบร้อน มีเพียงผู้บำเพ็ญเซียนไม่กี่คนเท่านั้น ดูเหมือนจะค่อนข้างรู้จักที่นี่ และทยอยบินออกไป

หลินหยุนและหมังเซิงทั้งสองคนเพิ่งจะเข้ามา สายตาหนึ่งก็จับจ้องไปที่บนตัวของหลินหยุน

เมื่อรู้สึกถึงการจ้องมองนี้ หลินหยุนก็มองไปที่อีกฝ่าย

คนที่มองเขาไม่ใช่ใครคนอื่น ก็คืออริยปราชญ์ฟ้าจื้อหั่วของเขตไฟ

หลินหยุนไม่ได้พูดอะไรมาก ละสายตา มองไปทางหมังเซิงที่อยู่ข้างๆ “สหายหมังเซิง รู้เรื่องที่นี่มากน้อยแค่ไหน?”

หมังเซิงพูดขึ้นมาว่า “รู้เรื่องเพียงเล็กน้อยจริงๆ สหายหลิน พวกเราเดินไปด้วยคุยไปด้วยดีกว่า?”

หลินหยุนก็ไม่รู้ว่าเขาจะไปที่ไหน แต่ตัวของเขาเองก็ไม่ได้มีเป้าหมายที่แน่นอน จึงพยักหน้าตอบตกลง

ทั้งสองคนบินออกไปทางเหนืออย่างไม่รีบร้อน

หมังเซิงก็พูดว่า “สหายหลินน่าจะเห็นแล้ว สถานที่ของชั้นที่หนึ่ง ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆตลอดกาล แต่ว่าชั้นที่สองนี้ และชั้นที่สามด้านบน ตำนานแตกต่างกัน!”

“ชั้นที่สองด้านบนนี้ ถึงจะเหมือนโลกที่สมบูรณ์มากกว่า”

“ที่นี่มีหยินหยาง มีกลางวันกลางคืน เพียงแต่ว่านี่เป็นแต่เดิม น่าจะเป็นเพราะสงครามที่ทำลายโลกนั้น ก็ได้ทำลายสถานที่แห่งนี้”

“แต่ทว่า ชั้นที่สองนี้ ว่ากันว่าซ่อนความลับของเทพปีศาจไว้!”

“ระดับความน่ากลัวของเทพปีศาจ สหายหลินน่าจะมีประสบการณ์มาทั้งหมด เพียงแค่เทพปีศาจที่ทำการโจมตีจักรวาลในปีนั้น มีกี่ตน สหายหลินรู้เรื่องไหม?”

หลินหยุนอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า สำหรับเรื่องนี้ เขาไม่รู้จริงๆ

หมังเซิงพูดขึ้นมาว่า “ในตำนานมีเพียงเก้าตน!”

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้ ก็แปลกประหลาดใจทันที “เก้าตน?”

การทำลายล้างของบรรพกาล มีความเกี่ยวข้องกับการรุกรานของเทพปีศาจเป็นอย่างมาก!

ก็เป็นเพราะการเผชิญหน้ากับพวกปิศาจนั่นเอง ทำให้มหาอำนาจของหมื่นจักรวาลได้รับความเสียหาย และความสมดุลของเผ่าอื่นๆก็พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง

สิ่งนี้ทำให้เกิดสงครามทำลายล้างภายในบรรพกาล

ในที่สุดก็นำไปสู่การสูญพันธุ์อย่างสมบูรณ์ของบรรพกาล

แต่ทว่า เทพปีศาจเก้าตน ทำถึงขั้นนี้ได้อย่างไร?

ยกตัวอย่างเผ่ากิเลนไฟชั้นหนึ่งนั้น ยังมีผู้แข็งแกร่งสุดยอดอัจฉริยะของเผ่ามนุษย์บรรพกาลนั้นเป็นตัวอย่างด้วย สามารถที่ได้มองออกได้อย่างชัดเจน ว่ายุคบรรพกาล มหาอำนาจไม่ใช่สิ่งที่ผู้บำเพ็ญเซียนในปัจจุบันสามารถที่จะจินตนาการได้อย่างแน่นอน และจำนวนมากมาย