จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1870

ในเวลานี้ ผู้แข็งแกร่งจ้าวครองห้าเต๋าด้านบนนั้น สายตาก็จับจ้องไปที่หลินหยุน

เห็นได้ชัดว่า ก็อยากจะดูว่าหลินหยุนมีวิธีปีนป่ายขึ้นต่อไปหรือไม่

ก่อนหน้านี้ตอนที่เผชิญหน้ากับหลุมยักษ์

หลินหยุนทำการเลือกได้ค่อนข้างเด็ดขาดจริงๆ

พวกเขาไม่ได้เลือกทางอ้อมก็จริง แต่ผ่านหลุมยักษ์นั้น เรียกได้ว่าเกือบเอาชีวิตไม่รอดจริงๆ ขนาดบนตัวของพวกเขาหลายคน ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ส่วนอีกหลายสิบคนที่เหลืออยู่ มีเกือบเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ ก็ตกลงไปในหลุมยักษ์

แต่ว่าโชคดี ที่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ข้ามมาแล้ว!

แต่กลับค้นพบอย่างกะทันหันว่า หลินหยุนและหมังเซิงทั้งสองคน มาถึงโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ

ถ้าหากตอนนั้นทำตามทางเลือกของหลินหยุน ทำการเดินอ้อม พวกเขาก็จะไม่มีทางได้รับบาดเจ็บ!

อันที่จริงการจะไม่ได้รับบาดเจ็บเป็นอันดับต่อมา

ประเด็นสำคัญคือการกระบวนการนั้น น่าสะพรึงกลัวเกินไปจริงๆ!

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้แข็งแกร่งระดับจ้าวครองห้าเต๋า เมื่อนึกย้อนขึ้นมา ยังคงหัวใจเต้นแรง ไม่สามารถสงบลงได้เป็นเวลานาน

ถ้าหากไม่ใช่เพราะสาเหตุนี้ ผู้แข็งแกร่งฝึกร่างของเขตขวานเมื่อกี้นี้ ก็ไม่มีทางทำการเลือกแบบนี้ และถูกบดขยี้ โดยพลังแห่งการกดขี่ของห้าธาตุที่นี่

หลินหยุนครุ่นคิดครู่หนึ่ง และพูดขึ้นมาว่า “ในเมื่อที่นี่คือที่ตั้งของ‘ท้อง’ งั้นพวกเราก็อ้อมต่อไปกันเถอะ! เดินจากซี่โครงทั้งสองข้าง!”

เมื่อได้ยินหลินหยุนพูดเช่นนี้ ไม่เพียงแต่หมังเซิง ยังมีจ้าวครองห้าเต๋าทั้งสามคนนั้น ก็ดวงตาเปล่งประกายขึ้นมาทั้งหมด และก็ก้าวเดินออกไปทันที

เมื่อหลินหยุนและหมังเซิงเห็นเช่นนี้ ก็เลือกทิศทางอื่น

เพราะว่าใต้ซี่โครงทั้งสอง น่าจะไม่ต่างกันมากนัก

แต่ทว่า เดินอยู่ด้วยกันกับผู้แข็งแกร่งระดับจ้าวครองห้าเต๋าทั้งสามคน ไม่ว่าอย่างไรก็ตามไม่พอที่จะรับรองความปลอดภัยได้!

ใครจะรู้ไปว่าผู้แข็งแกร่งทั้งสามคนนี้ ได้แอบทำข้อตกลงอะไรหรือเปล่า นี่เป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน

แน่นอนว่าหมังเซิงก็เข้าใจสถานการณ์แบบนี้

ทั้งสองเดินไปทางขวาในทันที

แน่นอนว่า หลังจากที่เดินอ้อมมาเป็นเวลายาวนาน ในที่สุดด้านหน้าก็ไม่นูนขึ้นมา และไม่เรียบเนียนอีกต่อไป

เพียงแต่ภูเขาสูงชันมากยิ่งขึ้น

เมื่อเห็นฉากที่อยู่ตรงหน้าแบบนี้ หมังเซิงที่อยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะหายใจเข้าลึกๆ ทอดถอนหายใจจากก้นบึ้งของหัวใจ และพูดขึ้นมาว่า “นี่มันไม่แตกต่างจากสิ่งที่สหายหลินคาดการณ์ไว้เลยสักนิดจริงๆ!”

หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “เพียงแต่ว่าที่นี่สูงชันเกินไป ใต้ซี่โครง น่าจะเป็นแบบนี้!”

หมังเซิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ยังไงก็ข้ามผ่านที่ตั้งของ‘ท้อง’นั้นแล้ว ที่นี่ไม่ว่ายังไงก็ตาม ยังต้องปีนป่ายขึ้นไปต่อไป!”

จากนั้น ทั้งสองคนก็ลงมือเริ่มปีนป่ายขึ้นไป

ปีนขึ้นไปด้วยจัดแจงทิศทางไปด้วย ก็ชิดอยู่ที่ด้านหนึ่งของ“ท้อง”เสมอ

เพราะว่าตามการพิจารณาของหลินหยุน หลังจากที่พวกเขาปีนขึ้นต่อไป ตำแหน่งของรักแร้ก็จะปรากฏขึ้นในที่สุด

แม้ว่ามันจะไม่เหมือนรักแร้ของคนจริงๆ ก็ต้องเป็นสิ่งที่ไม่สามารถปีนป่ายขึ้นไปได้อย่างแน่นอน

แต่ว่าตราบใดที่เข้าใกล้ด้านหนึ่งของ“ท้อง” ตราบใดที่ขึ้นถึงด้านบน งั้นปัญหาก็ไม่ใหญ่เกินไป!

ความจริงก็ไม่ต่างจากที่หลินหยุนคาดการณ์ไว้จริงๆด้วย

ตอนที่พวกเขาค้นพบอย่างชัดเจนว่าใกล้จะถึงบริเวณด้านบน“ท้อง”แล้ว บนหัวก็ปรากฏฉากที่ไม่สามารถปีนป่ายขึ้นต่อไปได้!

แต่ว่าทั้งสองคนรับรู้ว่าจะเกิดสถานการณ์แบบนี้แล้ว ดังนั้นผลกระทบจึงไม่มาก

ยืนอยู่ด้านบนของ“ท้อง” ทั้งสองคนถอนหายใจยาวๆ ยังไม่ทันได้พักผ่อน หมังเซิงที่อยู่ข้างๆพูดขึ้นอย่างรวดเร็วว่า “พี่หลิน พี่ดูเร็วเข้า!”

จากนั้น หมังเซิงยืนมือชี้ไปด้านบน

เขาได้เปลี่ยนการเรียกหลินหยุน จากสหายหลิน กลายเป็นพี่หลิน!

ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะการรับรู้ถึงผลการฝึกตนของหลินหยุน สติปัญญา หรือว่าเกี่ยวกับอะไรอย่างอื่น

เพียงแต่ว่า หลินหยุนดูเหมือนจะค้นพบว่า พลังแห่งการกดขี่ของที่นี่ ไม่ใช่ว่าคงที่ แต่ตามแดนผลการฝึกตนที่แตกต่างกันของผู้บำเพ็ญเซียนที่ปีนป่าย ขนาดของพลังแห่งการกดขี่ ก็แตกต่างกันเช่นกัน!

ว่ากันตามนี้ไม่น่าจะเป็นไปได้

แต่ดูเหมือนว่าความจริงจะเป็นอย่างนั้น!

เพราะว่าจ้าวครองห้าเต๋าหลายคนนั้น เห็นได้ชัดว่าก็ผ่อนคลายกว่าพวกเขา แต่ความสามารถในการทนของพวกเขานั้น แข็งแกร่งกว่าคนเหล่านี้ที่เหลืออยู่!

ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่ด้านล่างของตำแหน่ง“ท้อง” หลินหยุนมีการคาดเดาแบบนี้ เพียงแต่ว่าไม่ค่อยมั่นใจทั้งหมด

ในเวลานี้เมื่อเห็นจ้าวครองห้าเต๋าทั้งสามคนนั้น เขาก็มั่นใจได้ถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์!

นี่ก็หมายความว่า พลังแห่งการปราบปรามที่มองไม่เห็นนี้ ถูกกำหนดตามความแข็งแกร่งอ่อนแอของขีดจำกัด ที่แต่ละคนสามารถต้านทานได้ตามแดนผลการฝึกตนที่แตกต่างกัน!

พูดแบบนี้ พลังแห่งการปราบปรามนี้ อันที่จริงไม่ได้ทดสอบผลการฝึกตน แต่เป็นจิตใจ

ตราบใดที่อยู่ภายในกฎเกณฑ์ งั้นก็ไม่มีอันตรายอะไร?

อย่างน้อยๆ ตอนนี้ดูเหมือนว่าก็เป็นแบบนี้!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินหยุนก็อดไม่ได้ที่จะเร่งฝีเท้า

ด้วยการเร่งความเร็วของเขา พลังแห่งการกดขี่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้นบ้าง!

แต่ว่าหลินหยุนไม่สนใจด้วยซ้ำ ยังคงเร่งความเร็วต่อไป

เมื่อหมังเซิงที่ด้านหลังเห็นเช่นนี้ ตะโกนอย่างรวดเร็วด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “พี่หลิน คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”

หลินหยุนเดินขึ้นต่อไป ความเร็วของเขาเร็วขึ้นเรื่อยๆ แต่แรงกดดันที่แบกรับไว้ก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากนั้นไม่นาน หลินหยุนถึงได้หยุดลงมา หันหน้ามองไปทางหมังเซิงพูดขึ้นมาว่า “สหายหมังเซิง พยายามเร่งความเร็วอย่างเต็มที่ก็พอ!”

หมังเซิงในเวลานี้ก็เร่งขึ้นมาอย่างสุดชีวิต หายใจหอบเฮือกใหญ่ และพูดขึ้นมาว่า “ทำไม? พี่หลิน ถ้าหากพวกเราใช้กำลังมากเกินไป ไม่กักเก็บเอาไว้ มันคงไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน!”

เขาไม่เพียงแต่กังวลเกี่ยวกับอันตรายที่มาอย่างกะทันหันของที่นี่ แต่ยังกังวลว่าจ้าวครองห้าเต๋าทั้งห้าคนนั้นจะโจมตี!

หากไม่เก็บพลังเอาไว้บ้าง หลีกเลี่ยงการใช้กำลังมากเกินไป ยังจะมีที่ว่างต่อสู้กลับเหรอ!