จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1880

สรุปบท บทที่ 1880 กลุ่มโจรดวงดาวแตกแยก: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

ตอน บทที่ 1880 กลุ่มโจรดวงดาวแตกแยก จาก จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1880 กลุ่มโจรดวงดาวแตกแยก คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ที่เขียนโดย จูผาซู่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เมื่อจื่อหวนได้ยินเช่นนี้ สีหน้าก็ไม่พอใจอย่างช่วยไม่ได้ และมองไปทางหลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “คุณชาย ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ฉันเคยถามหวูเหวยหลายครั้งนับไม่ถ้วน แต่ว่า ก็ไม่มีข่าวคราวอะไรเสมอมา และหนึ่งปีก่อนหน้านี้ หวูเหวยเขา……”

หลินหยุนสายตาสั่นไหว และพูดอย่างรวดเร็วว่า “หวูเหวยทำไม?”

จื่อหวนพูดขึ้นมาว่า “หวูเหวยเสียชีวิตแล้ว!”

หลินหยุนลุกขึ้นอย่างกะทันหัน “นี่มันเป็นได้อย่างไร? แม้ว่าเขาไม่ใช่จ้าวแห่งเต๋า แต่ว่าอยู่ในกลุ่มโจรดวงดาวและหอซิวซิน ก็เป็นคนที่สำคัญอย่างยิ่ง ใครจะกล้าฆ่าเขาเหรอ?”

จื่อหวนพูดขึ้นมาว่า “เป็นปัญหาภายในของกลุ่มโจรดวงดาว เกิดการต่อสู้กันภายในกลุ่มโจรดวงดาว ดังนั้นจึงส่งผลกระทบต่อคนจำนวนมากมาย!”

หลังจากที่นิ่งไปสักพัก จื่อหวนพูดขึ้นมาว่า “กลุ่มโจรดวงดาวในตอนนี้ได้แตกแยกกันทั้งหมดแล้ว หน่วยฟ้าและหน่วยดินแยกออกจากกัน!”

หลินหยุนสะท้านใจอย่างช่วยไม่ได้ “นี่มันเป็นไปได้อย่างไร? กลุ่มโจรดวงดาวมีมหากษัตริย์นั่งบัญชาการอยู่ไม่ใช่เหรอ? มหากษัตริย์ผู้ลึกลับท่านนั้น ทำไมถึงปล่อยให้เกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น?”

จื่อหวนส่ายหน้า และพูดขึ้นมาว่า “เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าคนนอกจะรับรู้ได้ เรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันมาก สรุป กลุ่มโจรดวงดาวในตอนนี้ ไม่เพียงแต่แตกแยก ยิ่งไปกว่านั้นไม่ได้ซ่อนตัวอีก”

“หน่วยฟ้าและหน่วยดิน ต่างก็แสดงตัวออกมา สร้างสำนักที่เป็นของตัวเอง ผู้แข็งแกร่งหน่วยฟ้าครอบครองพื้นที่ทางตะวันออกของโลกโจร ผู้แข็งแกร่งหน่วยดินครอบครองส่วนตะวันตกของโลกโจร ทั้งสองหน่วยตั้งป้อมประจันหน้ากัน!”

“หน่วยฟ้าได้สร้างกองกำลัง ชื่อว่าประตูสวรรค์!”

“หน่วยดินได้สร้างกองกำลัง ชื่อว่าสำนักดิน!”

“และประกาศทั้งหมด ว่าตัวเองออกจากกลุ่มโจรดวงดาวแล้ว!”

“ตอนนี้ เจ้าสำนักของประตูสวรรค์ เป็นจ้าวครองเก้าเต๋าคนหนึ่ง!”

“เจ้าสำนักของสำนักดิน ก็เป็นจ้าวครองเก้าเต๋าคนหนึ่งเหมือนกัน!”

“เรื่องนี้ ทำให้เกิดความโกลาหลในจักรวาล แต่ว่า ไม่มีใครรู้ว่า ทำไมจึงมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นนี้!”

“อีกอย่าง ว่ากันว่ามหากษัตริย์คนนั้นของกลุ่มโจรดวงดาว ก็ไม่เคยปรากฏตัวตั้งแต่ต้นจนจบ และได้กลายเป็นตำนานไปแล้วจริงๆ!”

“ตอนนี้ทยอยมีข่าวลือในจักรวาล อันที่จริงแต่เดิมกลุ่มโจรดวงดาวก็ไม่มีมหากษัตริย์นั่งบัญชาการ! ตำนานของมหากษัตริย์เป็นเรื่องโกหก!”

หลินหยุนพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “นี่มันเป็นไปไม่ได้! กลุ่มโจรดวงดาว จะต้องมีผู้แข็งแกร่งมหากษัตริย์อยู่อย่างแน่นอน!”

เมื่อจื่อหวนได้ยินเช่นนี้ ถามทันทีว่า “ทำไมคุณชายถึงได้มั่นใจเช่นนี้ หรือว่าได้ยินหัวหน้าเขตเท็นโนพูดถึงกลุ่มโจรดวงดาวมาก่อนเหรอ?”

หลินหยุนเงียบ และพูดขึ้นมาว่า “ก็ใช่นะสิ!”

มหากษัตริย์ของกลุ่มโจรดวงดาวนั้นช่างลึกลับอย่างยิ่ง แต่ก็ไม่มีทางจอมปลอมอย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น ยังไม่แน่ว่าจะเป็นเผ่ามนุษย์

เรื่องนี้ จากบนดาวไกอา สายเลือดและภาพลักษณ์ที่ชือโหยวเหลือทิ้งไว้นั้น ก็สามารถที่จะตัดสินได้

ถึงขนาดว่า มหากษัตริย์กลุ่มโจรดวงดาวนั้น ก็ไม่ได้อยู่ในช่วงเวลานี้

มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นผู้แข็งแกร่งช่วงเวลาก่อน

แน่นอนว่า รายละเอียดเป็นสถานการณ์อะไรกันแน่ หลินหยุนไม่ค่อยแน่ใจ แต่จะบอกว่ามหากษัตริย์ท่านนั้นไม่มีอยู่ นั่นก็เป็นเรื่องตลกแล้ว

หลินหยุนพูดอยู่ สีหน้าก็ไม่พอใจขึ้นมา

คาดไม่ถึงว่า โจรดวงดาวไม่เพียงแต่ไม่ได้ช่วยเขาตามหาเบาะแสของเย่เยว่ แต่กลับยังได้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นนี้อีกด้วย!

นี่มันเหลือเชื่อมากจริงๆ!

มีมหากษัตริย์นั่งบัญชาการเอง ไม่มีทางเกิดสถานการณ์แบบนี้อย่างแน่นอน!

นอกจากว่า……มหากษัตริย์ท่านนั้นเสียชีวิตแล้ว!

ภายในไม่มีใครสามารถที่จะกำราบสถานการณ์ได้!

แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม การแตกแยกของกลุ่มโจรดวงดาว ก็เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณหนึ่งปีที่แล้วเท่านั้น!

“เสี่ยวหยุน!”

“อาจารย์!”

มองดูสองสาวดีอกดีใจ หลินหยุนก็ข่มเก็บอัดแน่นอยู่ในใจชั่วคราว เผยให้เห็นรอยยิ้ม “พี่ฉินหลัน หยูเอ๋อร์ คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าพวกเธอจะกำลังบรรลุแดนจิตปฐมแล้ว!”

ฉินหลันรู้สึกโศกเศร้า และพูดขึ้นมาว่า “เสี่ยวหยุน นายไปไหนมา? ใช้เวลาเดินทางนานขนาดนี้!”

ตั้งแต่ที่ออกจากมาจากบนดาวไกอากับหลินหยุน ฉินหลันยังไม่ได้เคยแยกจากหลินหยุนนานขนาดนี้มาก่อน!

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้ อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความรู้สึกผิดว่า “เดิมทีก็ไม่คิดว่าจะนานขนาดนี้ ทำให้พี่ฉินหลันเป็นห่วงแล้ว!”

หยูเอ๋อร์กอดแขนของหลินหยุน และพูดอย่างรวดเร็วว่า “อาจารย์ อาจารย์หญิงนอกจากฝึกตนก็คิดถึงท่าน บ่นทุกวันว่าทำไมท่านยังไม่กลับมา! ไม่รู้ว่าเสียน้ำตาไปเท่าไร่แล้ว ถ้าหากสะสมทั้งหมดขึ้นมา เกรงว่าจะมากกว่าทะเลแห่งหนึ่ง!”

ได้ยินหยูเอ๋อร์พูดเช่นนี้ ฉินหลันหน้าแดงทันที กลอกตาขาวใส่หยูเอ๋อร์อย่างเขินอายแล้วพูดว่า “พูดมาก!”

หยูเอ๋อร์ก็ไม่กลัว แลบลิ้นใส่ฉินหลันอย่างน่ารัก ต่อจากนั้นก็รีบหลบอยู่ข้างหลังของหลินหยุน

หลินหยุนยิ้มเล็กน้อย ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ ต่อจากนั้นก็มองไปทางจี้ฝานซิง ผลการฝึกตนของเธอก็ดีขึ้นมาก กฎเกณฑ์ทั้งสามสิบ ทั้งหมดก็เข้าใจถึงขั้นสมบูรณ์ เริ่มที่จะทำความเข้าใจต้าเต๋าอย่างแท้จริงแล้ว

แต่ว่าหนทางฝึกฝนพลังต้าเต๋าจนสำเร็จ อย่างแท้จริง ก็ยังค่อนข้างยาวไกล

ทำความเข้าใจต้าเต๋าก็เป็นแบบนี้ ซึ่งแตกต่างจากกฎเกณฑ์อย่างสิ้นเชิง

อาศัยความสามารถในการเข้าใจ อาศัยความเข้าใจเหตุผล ก็อาศัยโอกาส และอาศัยโชคชะตา!

แน่นอนว่า ก็สามารถยืมพลังต้าเต๋า

เพียงแต่ว่าอาศัยคนอื่นทำความเข้าใจต้าเต๋า

ข้อดีคือสามารถเข้าสู่แดนจ้าวแห่งเต๋าได้อย่างรวดเร็ว แต่ข้อเสียก็คือ อาศัยต้าเต๋าของผู้อื่น ไม่ใช่ว่าตัวเองเข้าใจตั้งแต่จนจบ!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์