จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1885

ส่งผีเสื้อหยกไปในมือของจื่อหวน หลินหยุนพาหลีซิงเดินผ่านช่องทางทะลุมิติ ออกไปจากสุดหล้าทะเลแล้ว

ตอนที่พวกเขาออกเดินไปอีกครั้ง ปรากฏตัวที่สถานที่ที่ชี่ทิพย์เบาบางแห่งหนึ่งแล้ว

ที่นี่ ก็คือโลกธรรม

เป็นสถานที่ที่อยู่ห่างไกลจากใจกลางของจักรวาลอย่างมาก

แต่ว่า นี่ก็เป็นพื้นที่ที่แข็งแกร่งอย่างมากที่หนึ่ง

พละกำลังลึกล้ำจนยากที่จะคาดเดาได้

อีกอย่าง สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือ ข่าวลือกฎเกณฑ์จักรวาล ก็คือก่อตัวในโลกธรรม นี่ก็เป็นสถานที่ที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ

เพียงแต่ว่าการสืบทอดต่อของโลกธรรมไม่ได้สืบทอดมาจากบรรพกาลแน่นอน

ถ้าหากเปิดต้าเต๋าในโลกแห่งนี้ ก็จะยิ่งเกิดแรงบันดาลใจและเข้าใจได้ง่ายยิ่งขึ้น

เพราะงั้น ที่แห่งนี้รวบรวมผู้บำเพ็ญเซียนที่ใกล้ชิดต้าเต๋าแห่งธรรม เข้าใจต้าเต๋าแห่งธรรมกว่านับไม่ถ้วน

ค่ายกลทะลุมิติของโลกธรรม ไม่ได้อยู่ในพื้นที่

เพราะว่ากฎเกณฑ์เต๋าสวรรค์แห่งโลกธรรม แตกต่างจากด้านนอก เพราะงั้นภายในของโลกธรรม มีวิชาฟ้าดินที่พิเศษมาก สามารถรบกวนการทะลุมิติของค่ายกลได้ เพราะงั้นไม่สามารถสร้างค่ายกลในโลกที่ได้

เดินออกจากค่ายกลทะลุมิติ หลินหยุนมองไปยังโลกธรรม

สถานที่แห่งนี้ จริงๆแล้วเขารู้ในอดีตชาติ ถึงขั้นค่อนข้างสนใจเลยทีเดียว อยากจะพาเยว่เอ๋อมา เพียงแต่เพราะว่าหลังจากนั้นเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นจึงไม่ได้มา

คิดไม่ถึงว่า ตอนนี้จะมาแล้ว

ในข้อมูลที่สมาพันธ์โจรดวงดาวให้มาแสดงให้เห็นว่า เมื่อหลายพันปีก่อนเยว่เอ๋อ เคยปรากฏที่โลกธรรมมาก่อน

คนที่ให้ข้อมูลนี้มา คืออริยปราชญ์ธรรมท่านหนึ่งที่อยู่ในโลกธรรม

อริยปราชญ์ธรรม จริงๆก็คือเหนือแดนสู่ธรรมะ

ไม่มีการเปิดต้าเต๋า

ก่อนหน้านี้พวกเราเคยพูดถึงแดนนี้มาก่อนแล้ว

การเรียกขานของแต่ละสถานที่ล้วนแตกต่างกัน อย่างเช่นเขตไฟ ก็เรียกว่าอริยปราชญ์ฟ้า อยู่ที่โลกธรรม ก็เรียกว่าอริยปราชญ์ธรรม

สรุปแล้วล้วนแต่เรียกผู้บำเพ็ญเซียนเหนือแดนสู่ธรรมะทั้งนั้น

ผู้บำเพ็ญเซียนท่านนั้น มีชื่อว่าฝ่าหลัน！

จากรายละเอียดของข้อมูลที่ปรากฏออกมาบนแผ่นหยก ผู้บำเพ็ญเซียนท่านนี้ชื่อว่าฝ่าหลัน อาศัยอยู่ทางเหนือของโลกธรรม อยู่ในดาวบำเพ็ญดวงหนึ่งที่เรียกว่าฝ่าเจิ้น

หลังจากที่หลินหยุนหันหลังมองหลีซิงแวบหนึ่ง ทั้งสองคนเหยียบขึ้นสู่เหนือนภา เข้าไปท่ามกลางอริยปราชญ์ธรรมเลย หลังจากนั้นก็ไปทางตอนเหนือของโลกธรรมเลย

หลีซิงพูดเสียงเบาๆว่า “จากตำแหน่งที่พวกเราอยู่ในตอนนี้ ไปถึงดาวบำเพ็ญฝ่าเจิ้น ต้องใช้เวลา9เดือน！”

“แต่ว่า ไม่นานพวกเราก็จะถึงดาวบำเพ็ญฝ่าหมังตรงหน้า ถึงตอนนั้นพวกเราซื้อจำพวกยันต์ธรรมที่ช่วยให้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเหล่านี้ ก็ช่วยประหยัดเวลาได้เยอะ”

หลินหยุนพยักหน้าแล้ว

เขารู้ถึงการมีอยู่ของยันต์ธรรม

นี่คือยันต์อย่างหนึ่งที่เทียบเท่ากับค่ายกลทะลุมิติง่ายๆภายในโลกธรรม

เป็นกฎเกณฑ์ฟ้าดินที่พอดีบกับโลกธรรม

บนตัวผู้บำเพ็ญเซียนของโลกธรรมทุกคน ล้วนแต่จะมียันต์ธรรมแบบนี้

นี่เป็นสิ่งที่จะต้องมี

หลังจากผ่านไปประมาณสิบกว่าวัน เป็นอย่างที่คิดไว้ ดาวเคราะห์บำเพ็ญก็ปรากฏตรงหน้าของคนทั้งสอง

ทั้งสามเดินก้าวเข้าไปท่ามกลางดาวบำเพ็ญ ไม่นานก็ไปถึงเมืองยักษ์แล้ว

หลังจากที่ซื้อยันต์ธรรมมาไม่น้อย ทั้งสองคนก็ใช้ยันต์ธรรมในการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเลย

หลังจากที่ใช้ยันต์ธรรมกว่าสิบแผ่น ในที่สุดทั้งสองคนก็ถึงตอนเหนือแห่งโลกธรรมแล้ว

ใช้เวลาไม่ถึงสามวัน

และตรงหน้าของพวกเขา ก็ปรากฏดาวบำเพ็ญที่มองดูแล้วปกติทั่วไปมากดวงหนึ่งอีกครั้งแล้ว

หลินหยุนไม่พูดพร่ำทำเพลง ก้าวเข้าไปตรงกลางนั่นแล้ว

ดาวบำเพ็ญดวงนี้ไม่ใหญ่ พละกำลังแห่งจิตวิญญาณของหลินหยุนกวาดมองแวบหนึ่ง แม้ว่าไม่สามารถปิดบังทั่วทั้งดาวบำเพ็ญได้ แต่ว่าก็สามารถปิดบังพื้นที่ได้สิบเปอร์เซ็นต์แล้ว

บนดาวบำเพ็ญแห่งนี้ แม้แต่ผู้บำเพ็ญแดนสู่ธรรมะก็มีไม่เยอะ

ส่วนที่ว่าเหนือกว่าแดนสู่ธรรมะ หรือว่าจ้าวแห่งเต๋า งั้นก็ยิ่งไม่มีสักคนเดียว

ทั้งสองคนเดินวนรอบดาวบำเพ็ญเกือบสองวันแล้ว