จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 190

ยิ่งกว่านั้น ผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ปฏิบัติต่อไอ้หนุ่มโง่ที่ชอบเสนอหน้าคนนั้น ดูเหมือนจะเคารพมาก”

“คุณก็สังเกตเห็นเหรอ? แม้ผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ส่วนใหญ่จะแค่พยักหน้า แต่ สามารถเห็นได้ชัดว่าท่าทางของผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ที่มีต่อไอ้หนุ่มคนนั้นไม่ธรรมดา!”

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

แขกทุกคน รวมถึงคนในตระกูลหาน ทุกคนต่างงุนงง!

ข่งอู่มองไปที่หลินหยุนด้วยความสงสัย เขารู้สึกว่า หลินหยุนเหมือนคนคนหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม เขาปฏิเสธความคิดนี้อย่างรวดเร็ว

วันนั้นหลินหยุนต่อสู้กับสำนักยินซือ แต่งกายด้วยชุดสีขาว ราวกับเทพลงมาจากสวรรค์ และเพราะความโกลาหลในตอนนั้น หลายคนจึงมองไม่เห็นรูปลักษณ์ของหลินหยุนอย่างชัดเจน

ยิ่งไปกว่านั้น ออร่าไม่เหมือนกัน หลินหยุนในขณะนั้นมีอำนาจแข็งแกร่ง ใช้คันธนูยิงผีร้าย ราวกับเทพเซียน

หลินหยุนในขณะนี้ เป็นเพียงนักศึกษาธรรมดาที่หยิ่งผยอง แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

ดังนั้น แม้ว่าข่งอู่จะเข้าร่วมในการต่อสู้ครั้งนั้น เขาก็เดาไม่ออกว่าหลินหยุนก็คือปรมาจารย์หลิน

หวางเสี่ยวซีพูดด้วยความงุนงง “อะไรเนี่ย นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ผู้มีอิทธิพลเหล่านี้คุ้นเคยกับอีหลิงเหรอ? ทำไมรู้สึกว่าพวกเขากำลังแย่งกันประจบอีหลิง!”

“คุณดูไม่ผิด ผู้มีอิทธิพลเหล่านี้กำลังประจบอีหลิง” หลี่เหยนและจ้าวกางพูดไม่ออก

เซี่ยหยู่เวยสงสัยว่า “หรือว่าผู้มีอิทธิพลเหล่านี้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของอีหลิง? เป็นไปไม่ได้! แม้แต่อีหลิงก็ไม่รู้เรื่องนี้ เพียงแต่บางครั้งเธอจะพูดขึ้นมาว่า พ่อของเธอคงจะเป็นผู้มีอิทธิพลที่มีอำนาจมาก”

เว่ยเทียนหมิงครุ่นคิด ถ้าตัวตนของอีหลิง เหมือนกับน้าชายของเธอพูดจริงๆ เป็นลูกสาวนอกสมรสของผู้มีอิทธิพลใหญ่ และผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ทุ่มเทแรงใจเพื่อเอาใจอีหลิง รู้สึกจะฟังขึ้นเหมือนกัน”

“ปัญหาคือว่าแม้แต่อีหลิงก็ยังไม่รู้ พวกเขารู้ได้อย่างไร?” เซี่ยหยู่เวยไม่เข้าใจ

ข้างๆ หานเซี่ยนหัวและหลี่ซูซินจ้องตากัน ตื่นตระหนกใจ

“คุณแม่ เป็นไปได้ไหมที่ก่อนหน้านี้คุณพ่อพูดเป็นเรื่องจริง? พ่อผู้ให้กำเนิดของอีหลิง เป็นคนที่มีอำนาจยิ่งใหญ่” หานเซี่ยนหัวถามเสียงเบาๆ

หลี่ซูซินฉายแววอิจฉาริษยา “ฉันก็เคยได้ยินพ่อของลูกเคยพูด และฉันก็ถามหลายครั้ง ผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นเป็นใคร พ่อของลูกไม่เพียงแต่ไม่พูด ยังมากล่าวโทษฉันอีก!”

“ดูจากปฏิกิริยาของผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ คาดว่าสิ่งที่พ่อของแกพูดคงจะเป็นเรื่องจริง!”

“อีกอย่าง ผู้มีอิทธิพลเหล่านี้คงรู้ฐานะตัวตนของอีหลิงแล้ว”

หานเซี่ยนหัวเหลือบมองอีหลิงที่มีใบหน้างุนงง และพูดว่า “แต่ฉันดูการแสดงออกของน้องแล้ว! คิดว่ายังไม่รู้อะไร !และตอนที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ก็เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับตลอด แม้แต่พวกเราก็ยังกันไว้ไม่ยอมบอก เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกคนนอกได้?

หลี่ซูซินขมวดคิ้วและพูดว่า “ถ้าผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ไม่รู้ฐานะตัวตนที่แท้จริงของอีหลิง ฉันก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงกับฉากเหลือเชื่อตรงหน้านี้?”

อีหลิงถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มผู้มีอิทธิพล และยังคงถามไถ่ทุกข์สุข ในตอนแรกเพราะสถานะอันสูงส่งของคนเหล่านี้ อีหลิงก็ได้ตอบอย่างสุภาพ

เพียงแต่ว่า หลังจากถูกถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า อีหลิงก็รู้สึกทนไม่ไหว

ขณะที่อีหลิงตอบคำถามผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ ก็มองไปที่หลินหยุนด้วย โดยหวังว่าหลินหยุนสามารถให้คำอธิบายกับเธอได้

อีกอย่าง ในที่สุดเธอก็เข้าใจ เมื่อกี้ทำไมหลินหยุนถึงบอกว่า ถ้าเธอจากไป ตระกูลหานจะต้องเชิญเธอกลับมา

ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับหลินหยุน

เพียงแต่ว่า เป็นเพียงการคาดเดาของอีหลิง เพราะเธอคิดไม่ออกจริงๆว่า หลินหยุนสามารถสั่งการผู้มีอิทธิพลจำนวนมากได้อย่างไร

หลินหยุนยังคงนิ่งเงียบ ยืนนิ่งอยู่ตรงจุดเดิม เฝ้าดูการแสดงของผู้มีอิทธิพลเหล่านี้

ในเวลานี้ จู่ๆนอกประตูก็มีเสียงร้อง “ควีนจินมาถึงแล้ว!”

ทุกคนนิ่งเงียบอีกแล้ว!

คราวนี้ แม้แต่ผู้มีอิทธิพลเหล่านั้นก็นิ่งเงียบเหมือนกัน

“ใคร ฉันฟังผิดหรือเปล่า? ควีนจิน!”

“ควีนจินคนไหน?”

“เธอเป็นคนโง่หรือเปล่า ทั่วทั้งหลิงหนาน จะมีควีนจินกี่คน!”

ควีนจินพูดอย่างเฉยเมย “พี่หานเสียชีวิตในสนามรบ ฉันเหมือนขาดแขนไปข้างหนึ่ง ฉันขอแสดงความเสียใจอย่างมาก!”

หลี่ซูซินรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ควีนจินเรียกพี่หาน นี่ถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่ง!

ผู้คนในตระกูลหานที่อยู่เบื้องหลัง ก็ตื่นเต้นเช่นกัน นั่นคือควีนจิน! ถึงกับเรียกหานกั๋วเฉียงว่าพี่หาน ต่อจากนี้ไปตระกูลหานจะแซงหน้าผู้มีอิทธิพลคนอื่นๆแล้ว

แขกอื่นๆที่มาแสดงความเสียใจ ต่างพากันแสดงความเคารพต่อควีนจิน

ควีนจินก็ตอบสนองอย่างคล่องแคล่ว เรียบง่ายและไม่เสียมารยาท

เจี่ยงสงและผู้มีอิทธิพลท่านอื่นๆ ก็ทำความเคารพต่อควีนจิน “ขอคารวะควีนจิน”

“ทุกท่านลุกขึ้นได้!” สายตาของควีนจิน มองไปที่หลินหยุน และพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อทักทาย

จากนั้น ก็มองไปที่อีหลิงที่อยู่ข้างหลังผู้มีอิทธิพลเหล่านั้น

คุณคือคุณหนูอีหลิงใช่ไหม? รูปลักษณ์โดดเด่นกว่าคนอื่นจริงๆ!”

อีหลิงตกตะลึง นี่คือควีนจิน! ไม่รู้ว่าสถานะสูงกว่าน้าชายของเธอมากขนาดไหน และตอนนี้คุยกับเธอพร้อมรอยยิ้ม

อีหลิง ขอคารวะควีนจิน!” อีหลิงตกใจ และเรียนรู้จากคนเหล่านั้น เพื่อทำความเคารพควีนจิน

ลุกขึ้นเร็ว ไม่ต้องพิธีรีตองกับฉัน! แม้ว่าพี่หานจะไม่อยู่แล้ว ต่อไปนี้ก็คิดซะว่าฉันเหมือนญาติคนหนึ่งของเธอ ถ้าต้องการอะไร ก็มาบอกกับฉัน”

ควีนจินเดินไปหาอีหลิง และจับมือของอีหลิงอย่างอบอุ่น พร้อมแสดงสีหน้าอ่อนโยน

อีหลิงรู้สึกเวียนหัวมึนงง เป็นถึงควีนจินแห่งหลิงหนาน ทำไมถึงอ่อนโยนและเป็นกันเองขนาดนี้?

ก่อนที่อีหลิงจะตั้งสติได้ ควีนจินก็พูดว่า “เด็กคนนี้ยิ่งมองยิ่งชอบ หรือมาเป็นลูกสาวบุญธรรมของฉันดีกว่า?”

ทุกคนเอามือปิดหน้า “……เป็นไปไม่ได้ อีกแล้ว!”

คราวนี้แม้แต่ควีนจินก็มีท่าทีเหมือนกัน พระเจ้า ใครสามารถบอกฉันได้ว่าเกิดอะไรขึ้น!”