จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 225

การมาถึงของถังกั๋วหัว หมอเทพเย่กับหมอชื่อดังทั้งหลายจากเมืองหลวง เป็นการยืนยันตัวตนของหลินหยุนอย่างสมบูรณ์แล้ว

เซี่ยหยู่เวยสีหน้าซีดเผือด นั่งลงบนเก้าอี้ด้วยสีหน้าไม่พอใจ สีหน้ามืดมนจนน่ากลัว

เว่ยเทียนหมิงรู้สึกช็อก ถ้าบอกว่าเป็นโม่หัวถิงกับโจวชิงเหอที่มาก่อนหน้านี้ เขาก็ยังพอมีกำลังท้าทายอยู่บ้าง แต่ตอนนี้มีหมอชื่อดังทั้งหลายจากเมืองหลวงและถึงขั้นรองประธานถังด้วย ขนาดพ่อของเว่ยเทียนหมิงเองก็ยังไม่กล้าล่วงเกิน

ต้องรู้ว่า ถึงแม้ว่าพวกชายชราเหล่านี้จะมีนามว่าเป็นหมอ แต่ว่าแต่ละท่าน ก็เกือบเข้าขั้นเทพกันทั้งนั้น !

ไม่ว่าตระกูลเว่ยจะมีภาพลักษณ์เจิดจรัสขนาดไหนในเมืองหลินโจว ก็ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะไปถึงเทพได้

ภายในชั่วขณะหนึ่ง เว่ยเทียนหมิงที่เดิมทีภาพลักษณ์เจิดจรัสเป็นที่สุดนั้น ก็มีสีหน้าย่ำแย่ ราวกับนั่งอยู่บนปลายเข็มทันที !

ไอ้แก่หยางแอบพูดเสียงเบาว่า “น้องเซี่ย ตอนนี้นายเชื่อเรื่องตัวตนของหมอเทพหลินแล้วหรือยัง ?”

เซี่ยเจี้ยนโก๋พยักหน้า แววตาซับซ้อน

แม้ว่าเขาจะไม่เชื่อ แต่หลังจากการมาถึงของถังกั๋วหัวกับหมอเทพเย่แล้ว เขาเองก็ทำได้แค่ต้องเชื่อเท่านั้น

เซี่ยเจี้ยนโก๋พูดอย่างสงสัยว่า “ถึงแม้ว่าหลินหยุนจะเป็นหมอเทพหลินที่รักษาเด็กพวกนั้นจนหายจริงๆ แต่ว่าพวกหมอมีชื่อจากเมืองหลวงพวกนั้นกับหมอเทพเย่และรองประธานถัง คงไม่ถึงขั้นต้องเดินทางมาไกลอย่างเหน็ดเหนื่อย เพื่อมาเจอกับหลินหยุนในงานวันเกิดของฉันแบบนี้ไม่ใช่เหรอ ?”

“หมอมีชื่อจากเมืองหลวงพวกนั้น ว่างงานกันขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ?”

ประเทศจีนเป็นประเทศใหญ่โตที่เต็มไปด้วยผู้คน เบื้องล่างของหมอมีชื่อแต่ละคน วันๆหนึ่งต้องมีผู้มาต่อคิวเป็นร้อยๆคน พวกเขาจะไปมีเวลาเดินทางมาอวยพรวันเกิดให้คนที่ไม่เป็นที่รู้จักอย่างเซี่ยเจี้ยนโก๋ได้อย่างไร ?

จะต้องมีเป้าหมายอื่นอยู่อีกแน่ๆ !

“เรื่องนี้ฉันเองก็ไม่รู้แล้ว จากที่ได้ยินจากคำพูดของพวกเขาเมื่อกี้ น่าจะมาเพื่อของชิ้นหนึ่งที่อยู่ในมือของหมอเทพหลิน !” ไอ้แก่หยางวิเคราะห์

ถังกั๋วหัวถูกหลินหยุนปฏิเสธไปทันที แต่ก็ไม่ได้โมโหอะไร แต่กลับยังยิ้มหน้าระรื่นอยู่เหมือนเดิม

“หมอเทพหลิน ในเมื่อคุณไม่ยอมเข้าร่วมสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีน แต่ที่คุณรับปากว่าจะมอบวิชาฝังเข็มของคุณให้พวกเรานั้นยังไงก็ต้องมอบให้สิใช่ไหม ?” ถังกั๋วหัวหัวเราะแหะๆ

คนพวกนี้ใช้ข้ออ้างว่ามาเพื่อขอบคุณ แต่แท้จริงแล้วมาเพื่อวิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิง

หลินหยุนรู้อยู่แก่ใจดี

“ไม่ผิด ผมรับปากแล้วว่าจะมอบวิชาฝังเข็มชุดนั้นให้ แต่ ตอนนี้ผมมอบให้คนอื่นไปแล้ว ถ้าพวกคุณอยากจะเรียน ก็ไปขอกับผู้เจ้าของในตอนนี้เถอะ !” หลินหยุนพูดพร้อมรอยยิ้ม

พอได้ยินประโยคนี้ ทุกคนต่างก็มีสีหน้าผิดหวังไปทันที

“หมอเทพหลิน คุณพูดคำไม่เป็นคำนี่นา ! คุณรับปากว่าจะให้พวกเราเรียนรู้ ทำไมแค่พริบตาเดียวก็มอบให้คนอื่นไปแล้วล่ะ ?”

“ผมไม่สน ยังไงคุณก็ต้องสอนผมจนกว่าจะเป็น !” ถังกั๋วหัวถึงขั้นใช้ลูกไม้เก่าแก่ แม้กระทั่งยอมขายขี้หน้าเลยทีเดียว

“รองประธานถัง นี่คุณจะขี้โกงหรือไง !” หมอเทพเย่พูดพร้อมรอยยิ้ม

“ขี้โกงก็ขี้โกง ตราบใดที่สามารถเอาเทคนิคการฝังเข็มที่มีมนต์ขลังเล่มนั้นมาได้ ต่อให้ต้องขายขี้หน้าคนแก่อย่างฉันก็ยอม !” ถังกั๋วหัวพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉย

“นักเลงไม่น่ากลัว ที่น่ากลัวก็คือนักเลงที่มีความรู้สินะ !”

โม่หัวถิงหัวเราะพร้อมกับถอนหายใจ ! ทุกคนที่อยู่ในที่นั้น ก็มีแต่โม่หัวถิงเท่านั้นที่กล้าด่าถังกั๋วหัว

“ท่านโม่ ท่านด่าใครว่านักเลง !” ถังกั๋วหัวเบิกตาโตพร้อมตะคอกออกมา

ฟังดูคนทั้งหลายทะเลาะกัน เซี่ยเจี้ยนโก๋และคนที่เหลือ ต่างก็อ้าปากตาค้างตามๆกัน

นี่เป็นถึงรองประธานถังของสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีนเลยนะ !

แต่ตอนนี้กลับทำตัวขี้โกงราวกับนักเลงเพียงเพื่อจะเอาหนังสือเทคนิคการฝังเข็มเล่มเดียว !

หนังสือเทคนิคการฝังเข็มเล่มนั้นมันจะวิเศษขนาดไหนกันเชี่ยว ? ถึงได้ทำให้คนอย่างรองประธานถังต้องทุ่มเทสุดชีวิตขนาดนี้ !

จู่ๆไอ้แก่หยางก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จากนั้น สายตาของเขาก็เหลือบไปทางหนังสือเล่มนั้นที่หลินหยุนมอบให้เป็นของขวัญวันเกิดแต่กลับถูกเซี่ยเจี้ยนโก๋โยนทิ้งบนโต๊ะด้วยความรังเกียจ

“พวกเขาบอกว่าเทคนิคการฝังเข็ม หรือว่าจะเป็นเล่มนี้ ?”

“ตอนนี้หลินหยุนกลายเป็นหมอเทพหลินไปแล้ว ของที่เขามอบให้จะเป็นของธรรมดาไปได้ยังไง ?”

หัวสมองของไอ้แก่หยางนั้นหมุนได้เร็วจริงๆ แค่แวบเดียวก็ค้นพบกุญแจสำคัญของปัญหาแล้ว

ไอ้แก่หยางรีบพุ่งไปข้างหน้า หยิบเอาหนังสือเก่าๆเล่มนั้นขึ้นมาจากโต๊ะ มองไปทางเซี่ยเจี้ยนโก๋แล้วหัวเราะหึหึ “น้องเซี่ย จู่ๆฉันก็รู้สึกอยากจะศึกษาทักษะทางการแพทย์ในหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา หรือไม่นายลองแจ้งราคามาสิ ของเด็กเล่นเล่มนี้ฉันจะขอซื้อไว้เอง !”

ถ้าไอ้แก่หยางไม่พูดก็ยังดี พอเขาพูดแบบนี้แล้ว ไอ้แก่อู๋ที่อยู่ข้างๆก็เข้าใจอะไรขึ้นมาทันที

ไอ้แก่อู๋พุ่งออกมาข้างหน้าทันที แล้วคว้าเอาหนังสือเก่าๆที่อยู่ในมือของไอ้แก่หยางไป แล้วหัวเราะหึหึ “พี่เซี่ย จู่ๆฉันก็มีความคิดหนึ่งขึ้นมา ฉันรู้สึกว่าเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้สามารถส่งเสริมทักษะทางการแพทย์ของฉันได้ ดังนั้นหนังสือเล่มนี้พี่ขายให้เถอะ !”

“ขอแค่พี่แจ้งราคามา เท่าไหร่ฉันก็ยอมซื้อ !”

ไอ้แก่หยางหัวเราะหึหึ “น้องอู๋ เมื่อกี้นายบอกว่าหนังสือเล่มนี้มันไร้สาระสิ้นดีไม่ใช่เหรอ ? แล้วทำไมตอนนี้ถึงคิดอยากจะซื้อขึ้นมาได้ล่ะ ?”

ไอ้แก่อู๋หัวเราะอย่างจงใจแล้วพูดว่า “พี่หยาง เมื่อกี้พี่ยังพูดว่าเป็นของเด็กเล่นอยู่เลย ทำไม ? หรือว่าตอนนี้ขนาดของเด็กเล่นพี่ก็ยังจะมาแย่งกับพี่น้องเลยเหรอ ?”

ทั้งสองคนพูดจาถากถางกันไปมา ทำให้เซี่ยเจี้ยนโก๋เกิดความสงสัยขึ้นมาทันที

เซี่ยเจี้ยนโก๋รู้จักนิสัยของไอ้แก่หยางกับไอ้แก่อู๋เป็นอย่างดี สองคนนี้ปกติแล้วฉลาดยิ่งกว่าลิง สถานะในวงการแพทย์ของเมืองหลินโจวเป็นอันดับสองรองจากโจวชิงเหอและคนอื่นๆเท่านั้น ทำไมตอนนี้ถึงอยากมาแก่งแย่งหนังสือไร้ประโยชน์เพียงเล่มเดียวกัน ?

แล้วอีกอย่าง หนังสือเล่มนี้มาจากมือของหลินหยุน จากสถานะหมอเทพหลินของหลินหยุนในตอนนี้แล้ว คุณค่าของหนังสือเล่มนี้คงไม่ธรรมดา

เดี๋ยวนะ เมื่อกี้พวกรองประธานถังบอกว่าเทคนิคการฝังเข็ม คงไม่ใช่ว่าเป็นหนังสือเล่มนี้หรอกใช่ไหม ?

เซี่ยเจี้ยนโก๋เองก็คนพบความลับแล้ว

“พี่หยาง น้องอู๋ หนังสือเล่มนี้ลูกเขยมอบให้ฉันเป็นของขวัญวันเกิด ถึงแม้จะไม่มีค่าอะไร แต่ก็เป็นน้ำใจจากลูกหลาน ฉันจะเอาไปขายได้ยังไง ?”

เซี่ยเจี้ยนโก๋ตีหน้าซื่อ หัวเราะหึหึแล้วหยิบหนังสือกลับมาจากมือของพวกไอ้แก่หยางทั้งสองคน

แน่นอนว่าไอ้แก่หยางไม่มีทางยอมเลิกราง่ายๆแน่ ต้องรู้ว่าหนังสือเล่มนี้ขนาดรองประธานถังยังยอมขายขี้หน้า ถึงขั้นจะโกงเพื่อให้ได้หนังสือเทคนิคการฝังเข็มเล่มนี้ไปเลยนะ !

“น้องเซี่ย ห้าล้าน ! หนังสือเล่มนี้ฉันขอซื้อเอง !” ไอ้แก่หยางพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ผู้คนที่อยู่ข้างๆต่างก็อึ้งไปตามๆกัน !

“ห้าล้าน ! เพื่อซื้อหนังสือโทรมๆเล่มนี้เนี่ยนะ ไอ้แก่หยางบ้าไปแล้วหรือไง !”

“หนังสือโทรมๆ ฉันว่าคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก !”

ไอ้แก่อู๋เองก็รีบก้าวไปข้างหน้า แล้วพูดเสียงดังว่า “พี่เซี่ย ฉันให้แปดล้าน !”

แปดล้าน !

โจวเถียนเถียนที่อยู่ไม่ไกลตื่นตระหนกจนหน้าแดง

“พระเจ้า ! หนังสือเล่มหนึ่งที่พี่เขยมอบให้เฉยๆ กลับขายได้ตั้งแปดล้าน !”

โจวฝู โจวจิ้งและคนอื่นๆต่างก็อึ้งไปเลย

เมื่อกี้ยังเป็นหนังสือโทรมๆที่ทุกคนพากันรังเกียจอยู่เลยไม่ใช่เหรอ ? ทำไมแค่พริบตาเดียว ก็มีมูลค่าถึงแปดล้านไปแล้วล่ะ ?

นี่มันพลิกความคาดหมายของทุกคนชัดๆเลย !

ใจของเซี่ยเจี้ยนโก๋กระตุกวูบทันที หนังสือเล่มเดียวขายได้ตั้งแปดล้าน นี่มันมากกว่าความมั่งคั่งในตระกูลของพวกเขาตั้งหลายเท่าเลยนะ !

แต่ว่า เซี่ยเจี้ยนโก๋ไม่ค่อยสนใจความมั่งคั่งของโลกฆราวาสเท่าไหร่นัก ความฝันสูงสุดของเขา ก็คือการกลับไปที่ตระกูล เพื่อให้คนที่ขับไล่เขาออกมารู้สึกเสียใจภายหลัง

ถ้าหากหนังสือเทคนิคการฝังเข็มเล่มนี้วิเศษขนาดนั้นจริงๆ อย่าว่าแต่แปดล้านเลย ถึงจะให้เขาหนึ่งพันล้าน เขาก็ไม่มีวันขาย !

“ขอโทษนะ ไม่ขายหรอก !” ยิ่งทั้งสองคนแย่งกัน เซี่ยเจี้ยนโก๋ก็ยิ่งมั่นใจ ว่าหนังสือเล่มนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับเทคนิคการฝังเข็มที่รองประธานถังพูดถึงแน่

“พี่เซี่ย เมื่อกี้พี่ยังรังเกียจหนังสือเล่มนี้มากเลยไม่ใช่เหรอ ? ทำไมแค่พริบตาเดียวก็ไม่ขายแล้วล่ะ ?” ไอ้แก่อู๋พูดด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ แต่ในใจกลับกำลังตีกลอง หรือว่าเซี่ยเจี้ยนโก๋เองก็ทายออกแล้วว่าหนังสือเล่มนี้ก็คือเทคนิคการฝังเข็มที่รองประธานถังพูดถึง ?

การเคลื่อนไหวของทางนี้ ดึงดูดความสนใจของรองประธานถังและคนอื่นๆขึ้นมาทันที

หมอเทพยิ้มๆ เดินเข้าไปเป็นคนแรก

“น้องเซี่ย ขอฉันยืมดูหนังสือเล่มนี้ของนายหน่อยได้ไหม ?” หมอเทพเย่พูดพร้อมรอยยิ้ม

เซี่ยเจี้ยนโก๋กำลังอยากจะยืนยันสักหน่อย ว่าหนังสือเล่มนี้จะใช่เทคนิคการฝังเข็มที่รองประธานถังพูดถึงหรือเปล่า อีกอย่างนิสัยของหมอเทพเย่นั้นเป็นที่เลื่องลือ เขาสามารถไว้ใจได้

“หมอเทพเย่เชิญดูได้เลยครับ !” เซี่ยเจี้ยนโก๋ยื่นหนังสือไปให้หมอเทพเย่

หมอเทพเย่เปิดออก ดูเพียงแค่หน้าสองหน้า แล้วตาก็เป็นประกายขึ้นมาทันที

“วิเศษ วิเศษจริงๆ !”

“น้องเซี่ย ขอถามหน่อยได้ไหมว่าหนังสือเล่มนี้มาจากมือใคร ?” ถึงแม้หมอเทพเย่จะกำลังถามเซี่ยเจี้ยนโก๋อยู่ แต่สายตากลับมองไปทางหลินหยุนที่ยืนอยู่ไม่ไกล

เซี่ยเจี้ยนโก๋มองไปที่หลินหยุนด้วยแววตาซับซ้อน ก่อนจะพูดว่า “คิดว่าหมอเทพเย่เองก็คงเดาออกแต่แรกแล้ว เล่มนี้เป็นของขวัญวันเกิดที่ลูกเขยผมมอบให้ครับ !”