สรุปเนื้อหา บทที่ 229 การฝังเข็มตามจุดชีพจร – จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บท บทที่ 229 การฝังเข็มตามจุดชีพจร ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
และทุกคนในที่เกิดเหตุ มีเพียงหลินหยุนเท่านั้นที่มีความสามารถนี้
เพียงแต่ว่า เมื่อสักครู่เซี่ยหยู่เวยปฏิบัติต่อหลินหยุนเช่นนั้น หลินหยุนจะช่วยเธอหรือไม่?
เซี่ยเจี้ยนโก๋เองยังรู้สึกว่า เขาไม่มีหน้าที่จะไปขอความช่วยเหลือจากหลินหยุน
กู่เซิงยู่ก็เร่งเวลา “คุณอาเซี่ย ต้องทำตามสัญญาเดิมพันแล้ว”
เซี่ยเจี้ยนโก๋หดหู่ใจ กัดฟัน ช่างมันเถอะ วันนี้ฉันขอทำเต็มที่ไม่อายอะไรแล้ว
“เดี๋ยวก่อน หลานกู่ ตระกูลเซี่ยของเรายังไม่แพ้!”
หลังจากพูดจบ ก่อนที่กู่เซิงยู่จะตอบสนอง โดยไม่คำนึงถึงสายตาของเซี่ยหยู่เวยและทุกคน เซี่ยเจี้ยนโก๋หันมาใช้สองมือประสานกันโค้งคำนับให้หลินหยุน “หลินหยุน ฉันรู้ว่าเสี่ยวเวยได้ทำสิ่งไม่ดีกับนายมากมาย แต่ว่า ได้โปรดออกมาช่วยเธอด้วย มิฉะนั้น นางจะต้องตายแน่ๆ!”
หลินหยุนไม่ได้พูด สายตามองไปยังผู้คนที่อยู่ข้างหน้า แต่ผู้คนที่อยู่ข้างหน้าเขาดูเหมือนว่างเปล่า ดวงตาของเขา ดูเหมือนจะมองไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวที่อยู่ห่างไกล
เป็นอย่างที่คิด ไม่ยอมตกลง!
เซี่ยเจี้ยนโก๋สิ้นหวัง
ใบหน้าของเซี่ยหยู่เวยแดงก่ำ กำหมัดไว้แน่น และเธอก็จ้องไปที่หลินหยุน ด้วยความรู้สึกว่าชีวิตมีครบทุกรส
“เมื่อกี้ฉันหัวเราะเยาะทักษะทางการแพทย์ของเขาที่ไร้ประโยชน์ โดยบอกว่าในสายตาฉันเขาเหมือนไอ้เศษสวะ นี่พึ่งชั่วพริบตาก็ต้องขอร้องให้เขามาช่วยชีวิต พระเจ้าคงจงใจลงโทษฉันใช่ไหม?”
แม้ว่าเซี่ยหยู่เวยขอร้องใครก็ได้แต่ไม่อยากขอร้องหลินหยุน แต่ในขณะนี้เธอไม่สามารถปฏิเสธได้
เพราะเธอรู้ดีว่า คนเดียวที่สามารถช่วยเธอในสถานการณ์นี้ได้ คือหลินหยุนคนเดียว
มีเพียงหลินหยุนเท่านั้น ที่มีความสามารถนี้
เมื่อเห็นหลินหยุนไม่ได้พูดอะไร โจวเฟินที่อยู่ข้างๆก็คุกเข่าให้หลินหยุน แต่หลินหยุนจับไว้ทันเวลา
“เสี่ยวหยุน ฉันรู้ว่าเสี่ยวเวยคนนี้ได้ทำเรื่องผิดกับนายไว้มากมาย แต่พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน นายจะต้องช่วยเธอ! ฉันไม่อยากเห็นเธอต้องไปทำตามสัญญาการเดิมพันที่ไร้สาระนั่น!”
หลังจากพูดจบ โจวเฟินก็จ้องไปที่เซี่ยเจี้ยนโก๋อย่างเกลียดชัง
เซี่ยเจี้ยนโก๋รู้สึกละอายใจ ก้มศีรษะลง และไม่กล้าสบตาโจวเฟิน
“น้าเฟินวางใจเถอะ ในเมื่อท่านไม่ต้องการ ถ้าอย่างนั้นผมจะให้เขาไป” หลินหยุนพูดเบาๆ
กู่เซิงยู่หัวเราะเยาะ “ไอ้หนุ่ม นายช่างกล้าพูดโอหัง! นี่คือเรื่องระหว่างตระกูลกู่และตระกูลเซี่ย ฉันแนะนำให้นายไม่ต้องมาจุ้นจ้าน!”
หลินหยุนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระกับเขา ก้าวไปข้างหน้าสองก้าว และพูดเบาๆ “ฉันเดิมพันกับนาย ถ้านายแพ้รีบออกไปจากที่นี่ทันที”
เมื่อเห็นท่าทีที่หยิ่งผยองของหลินหยุน กู่เซิงยู่ก็หัวเราะเสียงดัง “ไอ้หนุ่ม นายมีสิทธิ์อะไรมาเดิมพันกับฉัน? อีกอย่าง ถ้าฉันชนะ นายสามารถตัดสินใจแทนตระกูลเซี่ยได้ไหม?”
หลินหยุนพูดอย่างจริงจัง “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่แพ้แน่นอน”
พุด!
กู่เซิงยู่เกือบสำลัก!
รองประธานถังกับหมอเทพเย่ รวมถึงโจวชิงเหอและโม่หัวถิงและคนอื่น ก็ดูลำบากใจเช่นกัน
โจวชิงเหอถอนหายใจอย่างจนปัญญา “หมอเทพหลินไม่ว่าเขาจะเผชิญหน้าใคร ก็มีความมั่นใจมาก สภาวะจิตใจนี้ช่างน่าชื่นชมจริงๆ!”
“ทำไมคุณไม่บอกว่าเขาโอ้อวด?” โม่หัวถิงโต้กลับ
“อีกฝ่ายหนึ่งเป็นคนในตระกูลใหญ่แพทย์แผนจีน ไม่ใช่คนที่ไร้ประโยชน์อย่างพวกเรา จากการเปรียบเทียบที่เขาได้แข่งขันกับหญิงสาวของตระกูลเซี่ย จะเห็นได้ว่าภูมิหลังของตระกูลใหญ่แพทย์แผนจีนนั้นน่ากลัวมาก!”
โจวชิงเหอยิ้มและพูดว่า “ฉันคิดว่าหมอเทพหลินสู้รบไม่เคยแพ้!”
เซี่ยเจี้ยนโก๋มองไปที่กู่เซิงยู่ และพูดอย่างเคร่งขรึม “หลินหยุนเป็นลูกเขยของฉัน เขามีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะมาแทนที่ตระกูลเซี่ยของฉัน ถ้าคุณชนะเขา คุณก็สามารถพาเซี่ยหยู่เวยไปได้!”
“โอเค นี่คือสิ่งที่คุณพูด คุณห้ามกลับคำ!” กู่เซิงยู่เยาะเย้ย ในฐานะที่เป็นผู้สืบทอดตระกูลใหญ่การแพทย์แผนจีน จะกลัวไอ้หนุ่มในโลกมนุษย์ธรรมดาหรือ?
กู่เซิงยู่มองไปที่หลินหยุน ด้วยสายตาเหยียดหยาม “ไอ้หนุ่ม ในเมื่อนายกำลังหาเรื่องให้ตัวเองด้อยค่า งั้นฉันจะทำให้นายสมหวัง!”
หลังจากพูดจบ กู่เซิงยู่ก็หยิบหุ่นทองสัมฤทธิ์ขนาดเท่าฝ่ามือออกจากกระเป๋า และกล่องใส่เข็ม
แม้ว่ากู่เซิงยู่จะเย่อหยิ่งมาก แต่ว่า คราวนี้การลงมือแสดงของเขา ทำให้ทุกคนหวาดกลัวจนต้องเชื่อฟัง
เซี่ยเจี้ยนโก๋อ่านจุดฝังเข็มขนาดใหญ่30จุดติดต่อกัน และไม่เกินหนึ่งนาที โดยเฉลี่ยหนึ่งวินาทีอ่านจุดฝังเข็มใหญ่หนึ่งจุด
และกู่เซิงยู่ก็ใช้เวลาเพียงสามสิบวินาที ฝังเข็มลงไปในหุ่นทองสัมฤทธิ์ทั้งหมด30เข็ม
กู่เซิงยู่มองเซี่ยเจี้ยนโก๋ที่มีสีหน้าตกตะลึง และยิ้ม “คุณอาเซี่ย โปรดตรวจสอบ!”
“ทุกคน หากมีข้อสงสัยประการใด ก็สามารถเข้ามาตรวจสอบด้วยกันได้!” กู่เซิงยู่พูดกับหมอเทพเย่และคนอื่นๆ
“โอเค!” หมอเทพเย่ไม่เกรงใจ เขาก็อยากเห็นหุ่นทองสัมฤทธิ์คุณธรรมที่ปรากฎนี้เหมือนกัน
กลุ่มคนล้อมรอบหุ่นทองสัมฤทธิ์ เฝ้าดูเซี่ยเจียนโก๋ดึงเข็มเงินออกมาทีละอันด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ฝังเข็มสามสิบจุด ผิดแค่ห้าจุด!
ใบหน้าของเซี่ยเจี้ยนโก๋เคร่งเครียด ในบริเวณจุดฝังเข็มที่ใกล้ชิดกันขนาดนี้ ด้วยสัญชาตญาณ หนึ่งวินาทีหนึ่งจุด แทงจุดฝังเข็มที่ถูกต้องได้25จุดติดต่อกัน ความแข็งแกร่งแบบนี้มันน่าตกใจจริงๆ!
หมอเทพเย่ตกใจ และพูดว่า “ตระกูลใหญ่แพทย์แผนจีน สมกับคำเล่าลือจริงๆ!”
“เยี่ยม เยี่ยมมาก! ฉันยอมรับจริงๆ!”
“ใช่แล้ว ตระกูลใหญ่แพทย์แผนจีน ร้ายกาจมากจริงๆ!”
ไม่ว่าจะเป็นหมอชื่อดังที่มาจากปักกิ่ง หรือหมอท้องถิ่นในหลินโจว ทุกคนต่างตกตะลึง
ใบหน้าของเซี่นหยู่เวยยิ่งซีดเซียว เธอก็เคยได้เรียนรู้การฝังเข็มและถามตัวเองว่า แม้ว่าเธอจะฝึกมาห้าปีแล้ว เธอก็ทำไม่ได้
แม้ว่าหลินหยุนจะมีทักษะทางการแพทย์ที่ดี แต่ สามารถเอาชนะได้หรือไม่?
มันเป็นความผิดของหลินหยุนที่เย่อหยิ่ง ถ้าเขาเลือกวิธีการแข่งขัน ไม่แน่อาจมีความหวังที่จะชนะ
“ฉันน่าจะคิดไว้แต่เนิ่นๆ หลินหยุนไม่ได้อยากช่วยฉันจากใจจริงๆ ก่อนหน้านี้ทำให้เขาอับอายขายหน้าเช่นนั้น และตอนนี้เขาคงอยากที่จะแก้แค้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...