จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 240

เถียนชุ่ยชุ่ยมีสีหน้าเยาะเย้ยและพูดอย่างเย็นชา “ยาจกที่ทำงานในบาร์ บอกว่ารู้จักหยางหยิงซึ่งเป็นดาราดัง และยังโทรเรียกหยางหยิง!”

“ได้โปรด แม้ว่าจะคุยโม้ นายก็ต้องร่างออกมาก่อน!”

หวางหยู่หันและคนอื่นๆหัวเราะอย่างดูถูก

จางซือจู่และคนอื่นๆหน้าแดง พวกเขาก็ไม่เชื่อว่าหลินหยุนจะรู้จักหยางหยิง

หลินหยุนเป็นคนแบบไหน พวกเขารู้ดีกว่าใคร และไม่มีทางที่จะรู้จักหยางหยิง

นอกจากนี้ ถ้าหลินหยุนคุ้นเคยกับหยางหยิงจนถึงขั้นโทรศัพท์ให้หยางหยิง และเรียกเธอมาได้ทุกเมื่อ

ถ้าอย่างนั้นความสัมพันธ์ระหว่างเขาและหยางหยิงงจะต้องคุ้นเคยกันมาก ถ้าอย่างนั้นจะเข้าร่วมออดิชันเพื่ออะไร? แค่โทรศัพท์ครั้งเดียว ให้หยางหยิงจัดการบทบาทตัวละครให้เขาก็พอ?

“ช่างมันเถอะหลินหยุน พวกเรากลับกันเถอะ!” จางซื่อจู่เกลี้ยกล่อมเสียงเบา เขากลัวว่าต่อจากนี้หลินหยุนจะหน้าแตกได้

“ไอ้หมอพูดถูก หลินหยุน เราไม่ควรไปถือสากับคนที่มีความคิดต่ำๆเช่นนี้” หยางเทียนโยว่ก็พูดเกลี้ยกล่อม

สีหน้าของอีหลิงเย็นชาและพูดว่า “หลินหยุน เรื่องนี้เกิดจากฉัน เป็นเพราะฉันที่ทำให้พวกคุณเดือดร้อนไปด้วย พวกคุณกลับไปก่อน ให้ฉันแก้ปัญหาเอง!”

อีหลิงได้ตัดสินใจ จะไปหาควีนจินเพื่อขอความช่วยเหลือ

หวางหยู่หันเยาะเย้ยและพูดว่า “ทำไม? คิดจะหนีเหรอ? คงไม่ได้แล้ว พวกเรากำลังรอให้นายเรียกหยางหยิงมาแน่ะ!"

หลินหยุนขี้เกียจทะเลาะกับคนเหล่านี้ มองไปในระยะไกล และรออย่างเงียบๆ

กู้ซิวหรั่นยังคงเยาะเย้ยและเสียดสี ทำให้จางซือจู่และคนอื่นๆโกรธมาก

ในไม่ช้า ข้างหน้าก็เกิดความโกลาหลในหมู่คนที่เข้าร่วมการออดิชัน

มีคนอุทาน “หยางหยิง ใช่หยางหยิง เธอเดินมาทางพวกเราจริงๆ!”

“ว้าว เดินมาทางพวกเราจริงๆด้วย!”

“หยางหยิง ฉันคือหิ่งห้อยตัวน้อยของคุณ และฉันก็เป็นแฟนคลับพันธุ์แท้ของคุณ! ดูนี่สิ ตรงนี้……”

นักศึกษาที่มาออดิชันนับไม่ถ้วนตะโกนใส่หยางหยิง เสียงดังกระหึ่ม

หยางหยิงแค่พยักหน้าและยิ้มทักทายให้กับนักศึกษา ซึ่งถือเป็นคำตอบรับ เธอถูกล้อมรอบด้วยผู้จัดการส่วนตัวและบอดี้การ์ดหลายคน และมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ออดิชันเขต5

“ไม่จริงมั้ง หยางหยิงมาจริงๆ!” จางซือจู่อุทาน

กู้ซิวหรั่นและคนอื่นๆก็ประหลาดใจเช่นกัน!

“หรือเป็นเพราะว่าเมื่อกี้หลินหยุนโทรหาหยางหยิงจริงๆ?”

“เป็นไปได้ยังไง!”

“บังเอิญ มันต้องเป็นเรื่องบังเอิญ! บางทีหยางหยิงอาจมีธุระอะไร นั่นคือเหตุผลที่ออกมา!”

กู้ซิวหรั่นและคนอื่นๆปลอบใจตัวเอง

เพียงแต่ว่า หยางหยิงได้มาถึงพื้นที่ออดิชันเขต5แล้ว และเดินผ่านจุดออดิชันโดยตรง หลังจากมองดู ก็รีบมุ่งมาทางหลินหยุนและคนอื่นๆทันที

“ฮ่าๆ หยางหยิงมาที่นี่จริงๆ!” จางซือจู่อุทานอย่างตื่นเต้น

ใบหน้าของกู้ซิวหรั่นแย่ขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้น

“คุณชายกู้ ไอ้หมอนั่นคงไม่ใช่รู้จักหยางหยิงจริงๆเหรอ?” หวางหยู่หันถามเสียงเบา

เถียนชุ่ยชุ่ยและคนอื่นๆมองไปที่กู้ซิวหรั่น เห็นได้ชัดว่านี่คือสิ่งที่พวกเขาต้องการถาม

กู้ซิวหรั่นบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ และพูดด้วยเสียงขรึม “เป็นไปไม่ได้! แค่เพียงเขาโทรศัพท์ก็สามารถให้หยางหยิงมาพบเขาได้ ถ้าอย่างนั้นเขายังต้องมาเข้าร่วมการออดิชันทำไม?”

หลายคนคิดอย่างรอบคอบ กู้ซิวหรั่นพูดถูก ถ้าหลินหยุนมีความสัมพันธ์กับหยางหยิงจริงๆ ทำไมไม่ใช้มันล่ะ? ยังจะมาเข้าแถวเพื่อออดิชันทำไม?

เมื่อเห็นหยางหยิงที่เดินมา ฉินโส่วถามด้วยความประหลาดใจ “หลินหยุน คงไม่ใช่ว่านายรู้จักหยางหยิงจริงๆเหรอ?

ก่อนที่หลินหยุนจะตอบ หยางหยิงที่เห็นหลินหยุนแล้ว ก็ตะโกนด้วยความดีใจทันที “คุณหลิน เป็นท่านจริงๆ!”

คุณหลิน? ท่าน?

คนหลายคนในสถานที่นี้ มีเพียงหลินหยุนเท่านั้นที่แซ่หลิน

ทันใดนั้น กู้ซิวหรั่นและคนอื่นๆ ก็ตกตะลึงกันหมด!