ส้งอันหมิงพูดจบลงอย่างรวดเร็ว เหลือเวลาเตรียมความพร้อมกับทุกคนประมาณสิบนาที
หลังจากนี้สิบนาที การแสดงจะเริ่มต้นขึ้น
การแสดงของหยางหยิงยังมีเวลาเหลืออีกหนึ่งชั่วโมงจึงจะถึง ช่วงเวลานี้เธอยังคงพาหลินหยุนเดินชมงานภายในห้องโถงต่อไป แนะนำให้หลินหยุนรู้จักกับเศรษฐีและผู้มีอิทธิพลอำนาจที่มาร่วมงานในครั้งนี้
“โอ้ว คุณหยาง บังเอิญเสียจริง! ”
ชายหนุ่มรูปร่างผอมบางผู้หนึ่ง ในชุดทักซิโด้สีขาว ถือแก้วไวน์ พาลูกน้องหลายรายมายืนดักอยู่ที่ด้านหน้าของหยางหยิง
หลินหยุนเห็นชายหนุ่มผู้นี้แล้ว สายตาเย็นชาเล็กน้อย
เขาจำได้ว่าชายหนุ่มผู้นี้ คือเฉียนเจียเหาคุณชายใหญ่ของบริษัท QC entertainment เป็นหนึ่งในลูกสมุนของตระกูลส้ง ชาติที่แล้วเขาติดตามส้งอันหมิง และทำความอัปยศต่อหลินหยุนไม่น้อย
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ทำเกินไปอย่างมาก เฉียนเจียเหาได้พาหญิงสาวที่มีโรคติดต่อคนหนึ่ง และยุยงให้หลินหยุนกระทำการอันมิชอบ ถ้าไม่ใช่เพราะหลินหยุนเอาตัวรอดมาได้ คงจะติดกับหลงกลไปแล้ว
กลับมาคิดอีกครั้งหลังจากเกิดเรื่องขึ้น หลินหยุนตกใจเหงื่อไหลท่วมตัว
พบเจอกับเฉียนเจียเหา หยางหยิงก็คิ้วขมวดเล็กน้อย
ผู้จัดการนักแสดงเฉินซีเฟิ่งได้กระซิบเตือนข้างหูหยางหยิงว่า: “ประธานเฉียนของบริษัท QC entertainment กับประธานลี่ของบริษัท TS entertainment ของพวกเรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ห้ามล่วงเกินเด็ดขาด! ”
หยางหยิงคิ้วขมวดมากขึ้นกว่าเดิม
บริษัท TS entertainment คือบริษัทที่เธอเซ็นสัญญา พูดกันตามตรงก็คือเป็นเจ้านายเบื้องหลังของหยางหยิง ส่วนคุณชายใหญ่ของบริษัท QC entertainment ผู้นี้ หลายครั้งที่ก่อกวนยียวนเธอต่อหน้าสาธารณะ
อยู่ในวงการบันเทิง เรื่องราวลักษณะนี้เกิดขึ้นไม่น้อยอยู่แล้ว หยางหยิงทราบดีอยู่แล้วว่าจะรับมือกับสถานการณ์อย่างไร
คิ้วของหยางหยิงก็กลับคืนเป็นปกติ ยิ้มและพูดว่า: “สวัสดี ผู้บริหารเฉียน”
ชายหนุ่มถอนหายใจด้วยความกลัดกลุ้มและพูดว่า: “โอ้ ฉันไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่เลยนะสิ! ช่วงนี้ฉันป่วย กินไม่ได้ นอนไม่หลับ”
หยางหยิงแสดงอาการเบื่อหน่ายเล็กน้อย แต่ ก็ยังแกล้งทำเป็นยิ้มรับและพูดว่า: “ไม่ทราบว่าผู้บริหารเฉียนป่วยเป็นโรคอะไรเหรอ? ฉันรู้จักหมอเทพท่านหนึ่ง ไม่แน่อาจจะช่วยตรวจดูอาการป่วยของผู้บริหารเฉียนให้ได้”
เฉียนเจียเหาพูดอย่างดีใจว่า: “จริงเหรอ? อย่างนั้นก็คงจะดีมากเลย คือมันเป็นอย่างนี้ ฉันคิดถึง หญิงสาวสวยผู้หนึ่งตลอดเวลา จนป่วยเป็นโรคคิดถึง คุณหยางช่วยสอบถามหมอเทพผู้นั้นให้หน่อยสิว่า จะต้องรักษาอย่างไรดี? ”
ขณะที่เฉียนเจียเหาพูด ใบหน้าก็ขยับเข้าใกล้ไปอยู่เบื้องหน้าของหยางหยิงแล้ว ลมหายใจร้อนผ่าวได้พ่นไปสัมผัสกับใบหน้าของหยางหยิงแล้ว
หยางหยิงไม่พูดไม่จาแล้วก็ถอยหลังหนึ่งก้าว รอยยิ้มบนใบหน้าหายไป: “ความหวังดีของฉัน แต่ผู้บริหารเฉียนกลับนำมาพูดล้อเล่น! ฉันมีธุระอยู่อีก ขออภัยที่ต้องขอตัวไปก่อน! ”
หยางหยิงก้าวเดินไป โดยเดินผ่านบริเวณด้านข้างของเฉียนเจียเหา
แต่ว่า ลูกน้องจำนวนหนึ่งของเฉียนเจียเหา ได้รีบไปยืนขวางกั้นอยู่ด้านหน้าของหยางหยิง
“ผู้บริหารเฉียน นี่มันหมายความว่าอย่างไร? ” หยางหยิงถามขึ้นด้วยใบหน้าเย็นชา
เฉียนเจียเหายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์: “ไม่มีอะไร เพียงแค่ชื่นชอบในตัวของคุณหยางมานานแล้ว ต้องการที่จะพูดคุยกับคุณหยาง หรือว่าคุณหยางจะไม่ให้เกียรติกันเลยอย่างนั้นเหรอ? ”
หยางหยิงกวาดสายตามองไปโดยรอบ พฤติกรรมของเฉียนเจียเหา ได้ดึงดูดสายตาของผู้คนจำนวนมาก
“ผู้บริหารเฉียน ที่นี่คือสถานที่จัดพิธีเปิดงานการประชุมสุดยอดจงโจว หรือว่าคุณจะไม่คำนึงถึงหน้าตาศักดิ์ศรีของตนเองบ้างเลยเหรอ? ” หยางหยิงพูดข่มขู่เบา ๆ
เฉียนเจียเหายิ้มอย่างเย็นชา: “เหมือนว่าคุณหยางต่างหากที่เป็นบุคคลสาธารณะ? ทำไมฉันเองจะต้องคำนึงถึงหน้าตาศักดิ์ศรีด้วยล่ะ? เพียงแค่คุณหยางยอมที่จะไปที่ห้องกับฉันเพื่อพูดคุยปรึกษาเรื่องราวของชีวิต ฉันเองก็คงจะไม่ทำให้คุณหยางต้องลำบากใจ”
หยางหยิงสีหน้าเปลี่ยนไปดูไม่ดีอย่างมาก ผู้จัดการนักแสดงกับพนักงานที่อยู่ด้านหลังต่างก็มีสีหน้าโกรธเคือง เฉียนเจียเหาทำกันเกินไปแล้ว
“ผู้บริหารเฉียน ถ้าหากว่าคุณต้องการหาหญิงสาว สถานะระดับคุณชายของบริษัท QC entertainment อย่างคุณ ฉันเชื่อว่าเพียงคุณโพสต์ข้อความลงในโมเมนต์ ก็จะมีผู้หญิงจำนวนมากหลั่งไหลมาหาคุณถึงห้อง ขอให้คุณอย่ามาก่อกวนยียวนกับฉันอีก”
หยางหยิงพูดอย่างนี้ขึ้นก็เท่ากับว่าฉีกหน้ากันเลยทีเดียว เมื่อก่อนเฉียนเจียเหาก็มักจะก่อกวนยียวนเธออยู่เป็นประจำ ซึ่งเธอก็อดทนอดกลั้นมาโดยตลอด
ครั้งนี้ เฉียนเจียเหาได้คืบจะเอาศอก หยางหยิงจึงอดทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว
ลูกน้องของเฉียนเจียเหาคนหนึ่งยิ้มอย่างเย็นชาและพูดขึ้นว่า: “อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสาไปหน่อยเลย! คุณชายของข้าชื่นชอบแก คือความโชคดีของแกแล้ว! ข้าขอเตือนให้แกเชื่อฟังทำตัวดี ๆ มิเช่นนั้นเพียงคำพูดเดียวของคุณชาย ก็สามารถจะแบนปิดกั้นโอกาสแกได้ในทันที”
เฉียนเจียเหากระหยิ่มยิ้มย่อง เสแสร้งดุด่าว่า: “พูดอะไรอย่างนั้น? คุณหยางสวยงดงามขนาดนี้ ข้าจะแบนปิดกั้นโอกาสเธอลงได้อย่างไรกัน? นอกจากนี้ข้ายังเตรียมที่จะให้คุณหยางเข้าสู่วงการแสดงในระดับสากล พาเธอไปยังเติบโตในแวดวงฮอลลีวูดโน่น? ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...