จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 262

หลินหยุนหันกลับ มองไปที่ส้งอันหมิง ด้วยสีหน้าแปลกๆ

ฉินหลันมองไปที่หลินหยุนอย่างตื่นเต้นเล็กน้อย ถ้าในตอนแรก เธอเพียงแค่ชื่นชมทักษะของหลินหยุน แล้วมีแนวคิดขึ้นมา

เช่นนั้น การกระทำทุกสิ่งที่หลินหยุนทำในตอนนี้ ทำให้เธอตกใจ!

เธอมีคำถามมากมายต้องการคำยืนยันจากหลินหยุน

เธอไม่อยากให้หลินหยุนถูกคนอื่นแย่งไปอย่างแน่นอน

หลินหยุนมองไปที่ส้งอันหมิง ส้งอันหมิงก็มองหลินหยุน ทั้งคู่มีความมั่นใจมาก

ความมั่นใจของหลินหยุนเกิดจากความแข็งแกร่งของเขา และความมั่นใจในตัวเองของส้งอันหมิง เกิดจากอำนาจและสถานะของตระกูลส้ง

แต่ว่า หลินหยุนรู้ที่พึ่งพิงของส้งอันหมิง แต่ส้งอันหมิงไม่รู้ที่พึ่งพิงของหลินหยุน

เข้าใจตนเองและรู้จักผู้อื่น ในด้านนี้ ส้งอันหมิงก็พ่ายแพ้ไปแล้ว

เพียงแต่ว่า ส้งอันหมิงไม่รู้เรื่องนี้ ตอนนี้เขามีความมั่นใจมาก ขอเพียงเขาจ่ายราคาออกมา หลินหยุนก็จะต้องทำงานให้เขาอย่างแน่นอน

อันที่จริง ชื่อของหลินหยุนส้งอันหมิงรู้จักตั้งนานแล้ว เพียงแต่ว่า เขาจงใจถาม เพียงเพื่อให้หลินหยุนแสดงทัศนคติของเขา

หลินหยุนมองไปที่ส้งอันหมิง และยิ้มเล็กน้อย และพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ทุกคนตกตะลึงจนเกือบถลนลูกตาออกมา

“ชื่อของฉัน นายไม่คู่ควรที่จะรู้”

คุณชายหลี่อ้าปากค้าง นิ่งอึ้งและจ้องไปที่หลินหยุน “ไอ้หนุ่ม นายกล้าที่จะมาทำให้คุณชายส้งอับอาย!”

“บ้าแล้ว บ้าไปแล้วจริงๆ! แม้แต่คุณชายส้งยังกล้าทำให้อับอาย ไอ้หมอนี่ไม่กลัวตายเหรอ?” สีหน้าคุณชายเฉินก็ดูหวาดผวาเช่นกัน

คราวนี้เหยียนรุ่ยเหวินตกตะลึง เดิมทีเขาคิดว่าหลินหยุนกล้าตีเขาและคุณชายหลี่ ก็มีความกล้ามากพอแล้ว และตอนนี้ไอ้หมอนี่กล้าที่จะทำให้คุณชายส้งอับอายขายหน้า ช่างกล้าหาญมากเกินไปแล้ว!

“ไอ้หนุ่ม ฉันคิดครั้งนี้นายตายแน่นอน!”

ฉินหลันก็รู้สึกประหลาดใจ แต่ก็ยังมีความสุขใจ นี่คือการปฏิเสธของหลินหยุนหรือไม่?”

เพียงแต่ว่า ทัศนคติของหลินหยุนนั้นรุนแรงเกินไป นี่มันทำให้ส้งอันหมิงอับอายเกินไป และต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ ส้งอันหมิงจะยอมได้อย่างไร?

แต่คราวนี้ ฉินหลันไม่ได้ขวาง แต่แอบคิดว่าจะทำอย่างไรให้หลินหยุนปลอดภัย

ความอับอายบนใบหน้าของส้งอันหมิง หายวับไปทันที

จากนั้น ก็มีความเป็นสุภาพบุรุษขึ้นมาพร้อมกับแสยะยิ้ม “ฉันไม่คู่ควรที่จะรู้ ฮ่าๆ บุคลิกลักษณะเป็นของตนเอง นายเป็นคนแรกที่กล้าพูดแบบนี้กับฉัน!”

ถอะ!”

“ฉันเชื่อว่าอีกไม่นาน นายก็จะสมัครใจบอกชื่อให้กับฉัน” ส้งอันหมิงดูมั่นใจ

พรุ่งนี้คือการประชุมสุดยอดจงโจว พรุ่งนี้บริษัทตงหวางกรุ๊ปก็ล่มสลาย ในเวลานั้น ต่อหน้าเขาฉินหลันจะต้องคุกเข่าขอร้อง และหลินหยุนซึ่งเป็นแค่บอดี้การ์ดจิ๊บจ๊อยคนหนึ่ง เขาจะสามารถทำอะไรได้?

หลินหยุนไร้ความรู้สึก แต่ในใจรู้สึกนับถือส้งอันหมิงเล็กน้อย ขนาดนี้เขายังทนได้อีก

ชาติก่อน เขาพ่ายแพ้อย่างไม่มีข้อสงสัย!

หลินหยุนยังเดาได้ว่าส้งอันหมิงกำลังรอ รอพรุ่งนี้จะมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ ดังนั้น ไม่ว่าวันนี้จะเกิดอะไรขึ้น เขาสามารถเพิกเฉยได้

เพียงแต่ว่า เมื่อต้องเผชิญกับพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ ไม่ว่าการวางแผนชั่วร้ายใดๆ ก็เป็นเพียงเรื่องตลกเท่านั้น

หลินหยุนหันกลับมาและมองไปที่ฉินหลัน “ไปกันเถอะ!”

ฉินหลันรู้สึกประหลาดใจ เช่นนี้ส้งอันหมิงยังสามารถยับยั้งจิตใจได้

“คุณชายส้ง ขอบคุณ!” ฉินหลันพยักหน้าให้ส้งอันหมิง

รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของส้งอันหมิง หากถึงวันพรุ่งนี้ ฉินหลันอาจไม่พูดคำว่าขอบคุณกับเขาอีก!

“คุณฉินไม่ต้องเกรงใจ ค่อยๆไป ฉันไม่ไปส่งนะ”

“รอเดี๋ยว”

ฉินหลันกำลังจะพาหลินหยุนออกไป มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลังเขา ซึ่งเสียงไพเราะมาก

หลินหยุนหันกลับมา และเห็นหญิงสาวสวยซึ่งสวมชุดสูทสีดำยูนิฟอร์ม ไว้ผมสั้นเท่าหู เป็นผู้หญิงสวยอายุประมาณยี่สิบกว่า กำลังก้าวเท้าเดินตรงเข้ามาหาเขา