จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 306

มีคนพูดว่าทะเลสาบเยว่หยาบนเขามีเทพอาศัยอยู่ ดังนั้นทะเลสาบเยว่หยาจึงได้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ขนาดนี้

และก็มีคนพูดว่าทะเลสาบเยว่หยามีปีศาจอยู่หนึ่งตน สร้างค่ายกลเอาไว้ ดังนั้นคนที่คิดจะขึ้นไปบนภูเขาจะถูกเขาวงกตขังเอาไว้

หนึ่งปากต่อสิบปาก สิบปากต่อร้อยปาก ไม่นานนัก ทะเลสาบเยว่หยาที่อยู่ในหลินโจวก็มีชื่อเสียงขึ้นมาแล้ว

เริ่มแรกทุกคนนั้นมาเพื่อท่องเที่ยว จากนั้นค่อยๆกลายมาเป็นการผจญภัย

แต่ก็ไม่มีใครที่สามารถขึ้นไปบนยอดเขาได้สำเร็จ

ห้าวันต่อมา ช่วงเช้าสิบโมงกว่า หลินหยุนที่บำเพ็ญฝึกฝนอยู่บนดาดฟ้า จู่ๆก็มีสายของโจวเฟินโทรเข้ามา

“น้าเฟิน มีเรื่องอะไรครับ?” สำหรับโจวเฟิน ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ หลินหยุนนั้นมีความรู้ที่สึกสำนึกบุญคุณอยู่ตลอดเวลา

น้ำเสียงของโจวเฟินค่อนข้างที่จะร้อนใจ “เสี่ยวหยุน นายอยู่ที่มหาวิทยาลัยหรือเปล่า? นายกลับมาหน่อยได้มั้ย พ่อของนายประสบปัญหาแล้ว”

เซี่ยเจี้ยนโก๋ประสบปัญหาแล้ว?

“น้าเฟินน้าอย่าใจร้อน ส่งที่อยู่มาให้ผม ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

“ได้!”

พลังทิพย์สั่นเบาๆไปหนึ่งที เศษฝุ่นบนร่างของหลินหยุนก็ถูกชะล้างไปหมด

ตามที่อยู่ที่โจวเฟินส่งมา หลินหยุนก็มุ่งหน้าเดินทางไปทันที

หอจื่อหยุน ร้านร้านขายของโบราณที่มีชื่อเสียงอย่างมากในหลินโจว อยู่ในหลินโจวมีหลายสาขา ขายของดีไปแล้วมากมาย ได้รับการติดตามสนับสนุนจากนักสะสมที่ชอบสะสมของโบราณในหลินโจว

ตอนที่หลินหยุนมาถึง ก็เห็นเซี่ยเจี้ยนโก๋ที่ใบหน้าตาบูดบึ้งกำลังทะเลาะกับชายวัยกลางคนอยู่ รอบๆมีคนยืนมองดูอยู่ไม่น้อย

โจวเฟินกับเซี่ยหยู่เวยยืนอยู่ข้างกายของเซี่ยเจี้ยนโก๋ ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความโกรธ

“น้าเฟิน เรื่องมันยังไงกันครับ?” หลินหยุนเดินเข้าไป ยืนอยู่ข้างกายโจวเฟิน แล้วถาม

“เสี่ยวหยุน ในที่สุดนายก็มาแล้ว!” โจวเฟินแสดงสีหน้าที่ดีใจ

เซี่ยหยู่เวยกลับขมวดคิ้ว มองไปที่หลินหยุน มีความขยะแขยงเล็กน้อย

“พวกคุณกำลังทำอะไรกันอยู่?” หลินหยุนถามอย่างสงสัย

โจวเฟินดึงตัวหลินหยุนไปด้านข้าง เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาทั้งหมด

ที่แท้ เซี่ยเจี้ยนโก๋พบตำราเล่มหนึ่งที่ชื่อ《เข็มเทพห้ามังกร》ตำราการฝังเข็มเล่มนี้เป็นของราชาหมอในราชวงศ์หมิง เป็นตำราการรักษาของสวี่ชง

เถ้าแก่รับประกันอย่างหนักแน่น ว่าเป็นคนแท้อย่างแน่นอน

เซี่ยเจี้ยนโก๋ซื้อกลับไปอย่างอารมณ์ดี เพื่อตำราเล่มนี้แล้วใช้เงินเก็บทั้งหมดที่มีในครอบครัว

แต่ว่า ในขณะที่เซี่ยเจี้ยนโก๋รักษาผู้ป่วยตามตำราเข็มเทพห้ามังกร ทำให้เกิดความผิดพลาดในการรักษา โชคดีที่ส่งผู้ป่วยไปที่โรงพยาบาลประชาชนได้ทันเวลา จึงไม่เกิดความอันตรายต่อชีวิต

แต่ว่าครอบครัวของผู้ป่วยมันเอาเรื่องที่คลินิกของเซี่ยเจี้ยนโก๋ เรียกร้องให้เซี่ยเจี้ยนโก๋ชดใช้ค่าเสียหาย

ชดใช้ค่าเสียหายนั้นไม่เท่าไหร่ แต่ว่าครอบครัวของผู้ป่วยต่างว่าเขาเป็นหมอเถื่อน ทำให้เซี่ยเจี้ยนโก๋รับไม่ได้

ด้วยเหตุนี้ เซี่ยเจี้ยนโก๋จึงได้มาที่หอจื่อหยุน เรียกร้องให้เถ้าแก่ออกหน้ามาอธิบาย ยอมรับว่าตำราเข็มเทพห้ามังกรที่ขายให้กับเซี่ยเจี้ยนโก๋นั้นเป็นของปลอม อีกทั้งต้องชดใช้ค่าเสียหายของเซี่ยเจี้ยนโก๋และของผู้ป่วยทั้งหมด

เถ้าแก่ของหอจื่อหยุนก็ต้องไม่ยอมอยู่แล้ว ยังต่อว่าเซี่ยเจี้ยนโก๋ก่อน บอกว่าเซี่ยเจี้ยนโก๋พูดให้ร้ายทางร้าน โวยวายอย่างไม่มีเหตุผล

ทั้งสองฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร เรื่องราวก็เลยไม่มีข้อสรุป

โจวเฟินตามตัวเซี่ยหยู่เวยมา แต่ว่าเซี่ยหยู่เวยก็จนปัญญา นอกเสียจากจะสามารถยืนยันว่าตำราเข็มเทพห้ามังกรเป็นของปลอม ไม่อย่างนั้นเถ้าแก่ของหอจื่อหยุนก็ไม่มีทางยอมรับ ต่อให้แจ้งความก็ไม่มีประโยชน์

หลังจากที่ทราบเรื่องราวความเป็นมาแล้ว หลินหยุนให้โจวเฟินเอาตำราเข็มเทพห้ามังกรมาให้เขาดูหน่อย

เพียงแวบเดียว หลินหยุนก็มองออก ตำรา เข็มเทพห้ามังกรเป็นของปลอม

เพราะว่าขอเพียงเป็นของโบราณ ต้องมีพลังของโบราณ นั่นก็คือพลังโบราณที่สะสมผ่านประวัติศาสตร์

คนธรรมดาจะมองไม่เห็น ต้องใช้เครื่องทดสอบในการแบ่งแยก แต่ผู้บำเพ็ญเซียนก็ต้องเห็นอยู่แล้ว หากตำราเข็มเทพห้ามังกรเล่มนี้เป็นของราชวงศ์หมิงจริง ย่อมมีพลังโบราณเก่าแก่หลายร้อยปี

แต่ตำราเข็มเทพห้ามังกรเล่มนี้ไม่มีพลังโบราณเลยแม้แต่นิดเดียว เห็นได้ชัดว่าคนสมัยนี้เป็นคนทำเลียนแบบมันขึ้นมา

เซี่ยเจี้ยนโก๋ถามอย่างร้อนใจ “หลินหยุน นายมีทักษะทางการแพทย์ที่สูง มีวิธีที่จะยืนยันตำราเข็มเทพห้ามังกรเล่มนี้เป็นของปลอมมั้ย?”

ใบหน้าของหลินหยุนไร้ความรู้สึก แม้ว่าเขาจะมองออกว่ามันเป็นของปลอม แต่ว่าต่อให้เขาพูดออกมา ก็ไม่มีคนเชื่อ