จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 306

มีคนพูดว่าทะเลสาบเยว่หยาบนเขามีเทพอาศัยอยู่ ดังนั้นทะเลสาบเยว่หยาจึงได้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ขนาดนี้

และก็มีคนพูดว่าทะเลสาบเยว่หยามีปีศาจอยู่หนึ่งตน สร้างค่ายกลเอาไว้ ดังนั้นคนที่คิดจะขึ้นไปบนภูเขาจะถูกเขาวงกตขังเอาไว้

หนึ่งปากต่อสิบปาก สิบปากต่อร้อยปาก ไม่นานนัก ทะเลสาบเยว่หยาที่อยู่ในหลินโจวก็มีชื่อเสียงขึ้นมาแล้ว

เริ่มแรกทุกคนนั้นมาเพื่อท่องเที่ยว จากนั้นค่อยๆกลายมาเป็นการผจญภัย

แต่ก็ไม่มีใครที่สามารถขึ้นไปบนยอดเขาได้สำเร็จ

ห้าวันต่อมา ช่วงเช้าสิบโมงกว่า หลินหยุนที่บำเพ็ญฝึกฝนอยู่บนดาดฟ้า จู่ๆก็มีสายของโจวเฟินโทรเข้ามา

“น้าเฟิน มีเรื่องอะไรครับ?” สำหรับโจวเฟิน ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ หลินหยุนนั้นมีความรู้ที่สึกสำนึกบุญคุณอยู่ตลอดเวลา

น้ำเสียงของโจวเฟินค่อนข้างที่จะร้อนใจ “เสี่ยวหยุน นายอยู่ที่มหาวิทยาลัยหรือเปล่า? นายกลับมาหน่อยได้มั้ย พ่อของนายประสบปัญหาแล้ว”

เซี่ยเจี้ยนโก๋ประสบปัญหาแล้ว?

“น้าเฟินน้าอย่าใจร้อน ส่งที่อยู่มาให้ผม ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

“ได้!”

พลังทิพย์สั่นเบาๆไปหนึ่งที เศษฝุ่นบนร่างของหลินหยุนก็ถูกชะล้างไปหมด

ตามที่อยู่ที่โจวเฟินส่งมา หลินหยุนก็มุ่งหน้าเดินทางไปทันที

หอจื่อหยุน ร้านร้านขายของโบราณที่มีชื่อเสียงอย่างมากในหลินโจว อยู่ในหลินโจวมีหลายสาขา ขายของดีไปแล้วมากมาย ได้รับการติดตามสนับสนุนจากนักสะสมที่ชอบสะสมของโบราณในหลินโจว

ตอนที่หลินหยุนมาถึง ก็เห็นเซี่ยเจี้ยนโก๋ที่ใบหน้าตาบูดบึ้งกำลังทะเลาะกับชายวัยกลางคนอยู่ รอบๆมีคนยืนมองดูอยู่ไม่น้อย

โจวเฟินกับเซี่ยหยู่เวยยืนอยู่ข้างกายของเซี่ยเจี้ยนโก๋ ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความโกรธ

“น้าเฟิน เรื่องมันยังไงกันครับ?” หลินหยุนเดินเข้าไป ยืนอยู่ข้างกายโจวเฟิน แล้วถาม

“เสี่ยวหยุน ในที่สุดนายก็มาแล้ว!” โจวเฟินแสดงสีหน้าที่ดีใจ

เซี่ยหยู่เวยกลับขมวดคิ้ว มองไปที่หลินหยุน มีความขยะแขยงเล็กน้อย

“พวกคุณกำลังทำอะไรกันอยู่?” หลินหยุนถามอย่างสงสัย

โจวเฟินดึงตัวหลินหยุนไปด้านข้าง เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาทั้งหมด

ที่แท้ เซี่ยเจี้ยนโก๋พบตำราเล่มหนึ่งที่ชื่อ《เข็มเทพห้ามังกร》ตำราการฝังเข็มเล่มนี้เป็นของราชาหมอในราชวงศ์หมิง เป็นตำราการรักษาของสวี่ชง

เถ้าแก่รับประกันอย่างหนักแน่น ว่าเป็นคนแท้อย่างแน่นอน

เซี่ยเจี้ยนโก๋ซื้อกลับไปอย่างอารมณ์ดี เพื่อตำราเล่มนี้แล้วใช้เงินเก็บทั้งหมดที่มีในครอบครัว

แต่ว่า ในขณะที่เซี่ยเจี้ยนโก๋รักษาผู้ป่วยตามตำราเข็มเทพห้ามังกร ทำให้เกิดความผิดพลาดในการรักษา โชคดีที่ส่งผู้ป่วยไปที่โรงพยาบาลประชาชนได้ทันเวลา จึงไม่เกิดความอันตรายต่อชีวิต

แต่ว่าครอบครัวของผู้ป่วยมันเอาเรื่องที่คลินิกของเซี่ยเจี้ยนโก๋ เรียกร้องให้เซี่ยเจี้ยนโก๋ชดใช้ค่าเสียหาย

ชดใช้ค่าเสียหายนั้นไม่เท่าไหร่ แต่ว่าครอบครัวของผู้ป่วยต่างว่าเขาเป็นหมอเถื่อน ทำให้เซี่ยเจี้ยนโก๋รับไม่ได้

ด้วยเหตุนี้ เซี่ยเจี้ยนโก๋จึงได้มาที่หอจื่อหยุน เรียกร้องให้เถ้าแก่ออกหน้ามาอธิบาย ยอมรับว่าตำราเข็มเทพห้ามังกรที่ขายให้กับเซี่ยเจี้ยนโก๋นั้นเป็นของปลอม อีกทั้งต้องชดใช้ค่าเสียหายของเซี่ยเจี้ยนโก๋และของผู้ป่วยทั้งหมด

เถ้าแก่ของหอจื่อหยุนก็ต้องไม่ยอมอยู่แล้ว ยังต่อว่าเซี่ยเจี้ยนโก๋ก่อน บอกว่าเซี่ยเจี้ยนโก๋พูดให้ร้ายทางร้าน โวยวายอย่างไม่มีเหตุผล

ทั้งสองฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร เรื่องราวก็เลยไม่มีข้อสรุป

โจวเฟินตามตัวเซี่ยหยู่เวยมา แต่ว่าเซี่ยหยู่เวยก็จนปัญญา นอกเสียจากจะสามารถยืนยันว่าตำราเข็มเทพห้ามังกรเป็นของปลอม ไม่อย่างนั้นเถ้าแก่ของหอจื่อหยุนก็ไม่มีทางยอมรับ ต่อให้แจ้งความก็ไม่มีประโยชน์

หลังจากที่ทราบเรื่องราวความเป็นมาแล้ว หลินหยุนให้โจวเฟินเอาตำราเข็มเทพห้ามังกรมาให้เขาดูหน่อย

เพียงแวบเดียว หลินหยุนก็มองออก ตำรา เข็มเทพห้ามังกรเป็นของปลอม

เพราะว่าขอเพียงเป็นของโบราณ ต้องมีพลังของโบราณ นั่นก็คือพลังโบราณที่สะสมผ่านประวัติศาสตร์

คนธรรมดาจะมองไม่เห็น ต้องใช้เครื่องทดสอบในการแบ่งแยก แต่ผู้บำเพ็ญเซียนก็ต้องเห็นอยู่แล้ว หากตำราเข็มเทพห้ามังกรเล่มนี้เป็นของราชวงศ์หมิงจริง ย่อมมีพลังโบราณเก่าแก่หลายร้อยปี

แต่ตำราเข็มเทพห้ามังกรเล่มนี้ไม่มีพลังโบราณเลยแม้แต่นิดเดียว เห็นได้ชัดว่าคนสมัยนี้เป็นคนทำเลียนแบบมันขึ้นมา

เซี่ยเจี้ยนโก๋ถามอย่างร้อนใจ “หลินหยุน นายมีทักษะทางการแพทย์ที่สูง มีวิธีที่จะยืนยันตำราเข็มเทพห้ามังกรเล่มนี้เป็นของปลอมมั้ย?”

ใบหน้าของหลินหยุนไร้ความรู้สึก แม้ว่าเขาจะมองออกว่ามันเป็นของปลอม แต่ว่าต่อให้เขาพูดออกมา ก็ไม่มีคนเชื่อ

น่าจะเป็นเพราะสาเหตุของเซี่ยเจี้ยนโก๋ วันนี้ในร้านไม่ค่อยมีคน มีเพียงชายคนหนึ่งที่อายุประมาณห้าสิบปี หัวล้านเล็กน้อย รูปร่างอ้วนท้วนที่เป็นเถ้าแก่

ก็คือเจ้าอ้วนที่เซี่ยเจี้ยนโก๋ทะเลาะด้วยเมื่อกี้

“เถ้าแก่ ตำราเข็มเทพห้ามังกรเล่มนั้นเป็นของปลอม” หลินหยุนกล่าวอย่างมั่นใจ

เถ้าแก่อ้วนก็หน้าดำทันที กล่าวอย่างโกรธเคือง “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดมั่วตรงนี้นะ ของในหอจื่อหยุนที่ฉันขายออกไป จะเป็นของปลอมได้ยังไง!”

หลินหยุนกล่าว “เถ้าแก่ แม้ว่าวัสดุที่ใช้ทำตำราเล่มนั้นจะเหมือนจริง แต่วิชาการฝังเข็มที่บันทึกอยู่ข้างในตำรา กลับมีข้อบกพร่องที่ใหญ่หลวง หากเป็นตำราเข็มเทพห้ามังกรของแท้ ไม่มีทางที่จะมีข้อบกพร่องใหญ่ขนาดนี้”

เถ้าแก่อ้วนดูประหลาดใจ แต่ไม่นานเขาก็หัวเราะขึ้นมา

“ไอ้หนุ่ม นายว่ามีข้อบกพร่องก็มีข้อบกพร่องเหรอ? อีกอย่าง ต่อให้มีข้อบกพร่อง บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าทักษะทางการแพทย์ของคนสมัยก่อนมีจำกัด แต่ไม่ได้หมายความว่าเป็นของปลอม”

“นอกจากว่าสามารถเอาตำราเข็มเทพห้ามังกรของจริงออกมา”

เถ้าแก่ยิ้มอย่างเย็นชา มั่นใจว่าหลินหยุนไม่มีทางเอาตำราเข็มเทพห้ามังกรเล่มจริงออกมาได้ ต่อให้หลินหยุนสามารถเอาออกมา แล้วใครจะพิสูจน์ได้ว่ามันเป็นของจริงล่ะ?

เป็นจริงที่ว่า หลินหยุนไม่สามารถเอาออกมาได้

แม้ว่าเขาจะมีวิชาฝังเข็มที่เก่งกว่าเข็มเทพห้ามังกร ร้อยเท่า แต่สิ่งนี้ก็ไม่สามารถที่จะมายืนยันได้ว่าตำราเข็มเทพห้ามังกรที่เถ้าแก่ขายออกไปจะเป็นของปลอม

“เถ้าแก่ เรามาตกลงกันหน่อย คุณไม่ต้องคืนเงิน เพียงแค่คุณยอมรับว่าตำราเข็มเทพห้ามังกร มีปัญหา มันไม่ใช่ปัญหาการรักษาที่เกิดจากหมอเซี่ยก็พอแล้ว”

“เรื่องนี้ก็ให้มันจบเพียงเท่านี้ คุณเห็นว่าไง?”

เถ้าแก่หัวเราะฮ่าแล้วกล่าว “ไอ้หนุ่ม นายอย่าฝันไปหน่อยเลย คิดอยากจะมาทำให้ฉันหลงกล ไม่มีทาง!”

“รีบไปซะ ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งความ บอกว่าพวกคุณมารบกวนการทำมาหากินของฉัน!”

เป็นเหมือนที่เซี่ยหยู่เวยคิดไว้ไม่มีผิด เถ้าแก่คนนี้ค่อนข้างที่จะระวังตัว ไม่มีทางที่จะเหลือช่องโหว่ใดๆให้กับหลินหยุน

ในเวลาอันรวดเร็ว หลินหยุนก็คิดวิธีที่ดีๆไม่ออก

สายตาของหลินหยุน มองไปทางวัตถุพลังโบราณเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นเขาก็เห็นหมอนหยกชิ้นหนึ่ง หลินหยุ่นดีใจเป็นอย่างยิ่ง

“มันคือหยกทิพย์!”