“อะไร!”
“นี่เป็นไปได้ยังไง!”
“คุณแน่ใจว่าไม่ได้พูดจามั่วซั่ว!”
ใบหน้าของเหล่าบรรดาเศรษฐีหนุ่มเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ รู้สึกว่าคำพูดของกู้ซิวหรั่น เหมือนกับเรื่องตลกที่สุดในโลก
“คุณหนูใหญ่อีหลิงที่สง่างาม ลูกสาวของคุณอีแห่งเจียงหนาน ทำไมถึงได้หาคนที่ไร้ชื่อเสียงเรียงนาม กระทั่งยังเป็นคนที่เคยแต่งงานแล้วเป็นลูกเขยที่ฝ่ายหญิงออกค่าสมรสอีก!” สีหน้าของคุณชายโจวเต็มไปด้วยความสงสัย
กู้ซิวหรั่นผายมือออก กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง: “ดังนั้นผมถึงได้บอกว่าคุณหนูอีหลิงโดนเจ้าหมอนั้นหลอกไงครับ”
สีหน้าของบรรดาเศรษฐีหนุ่มแปลกประหลาดแตกต่างกันไป ไม่พูดจาอีก
ถ้าหากเจ้าหมอนั่นเป็นคุณชายของตระกูลใหญ่โตตระกูลใดจริงๆ ฐานะตำแหน่งเทียบเท่ากับอีหลิง แบบนั้นแม้ว่าในใจของพวกเขาจะไม่ยินยอม ก็ทำอะไรไม่ได้
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน เจ้าหมอนั่นเป็นเพียงคนไร้ชื่อเสียงเรียงนามของครอบครัวธรรมดาๆผู้หนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นคนที่แต่งงานแล้วเป็นลูกเขยที่ฝ่ายหญิงออกค่าสมรสอีก
แม้ว่าอีหลิงจะชอบเขายังไง ก็เป็นไปไม่ได้ที่คุณอีจะตกลง
สีหน้าของคุณชายโจวมีความเคร่งขรึมเล็กน้อย มองกู้ซิวหรั่นแล้วกล่าว: “คุณมั่นใจว่าคำพูดเหล่านี้เป็นความจริงไหมครับ?”
“ผมรู้ว่าคุณกับหมอนั่นที่ชื่อหลินหยุนมีความแค้นส่วนตัว แต่ ถ้าหากคุณคิดจะหลอกใช้พวกเราให้ช่วยคุณกดขี่เขา จงใจพูดคำเหล่านี้ออกมาโกหกพวกเรา คุณรู้ผลลัพธ์ที่จะตามมา!”
กู้ซิวหรั่นตกใจทันที พวกเศรษฐีหนุ่มของเจียงหนานเหล่านี้ไม่ธรรมดาเลย!
แต่ว่า กู้ซิวหรั่นไม่กลัวเป็นธรรมดา เพราะที่เขาพูดเป็นเรื่องจริงทั้งหมด
ตั้งแต่หลังจากจบการประกวดคัดเลือกครั้งนั้น เขาก็ดำเนินการตรวจสอบข้อมูลของหลินหยุนแล้ว รู้ข้อมูลผิวเผินเล็กน้อย แต่ข้อมูลส่วนใหญ่ รวมถึงตัวตนของปรมาจารย์หลิน เขายังไม่ได้ตรวจสอบ
พอดีเวลานี้ วัยรุ่นหนุ่มสาวเดินเข้ามา กลับเป็นเจิ้งเทียนหมิงกับเซี่ยหยู่เวยและคนอื่นๆมาถึงแล้ว
กู้ซิวหรั่นสีหน้าดีใจทันที เขารู้แล้วว่าเซี่ยหยู่เวยก็คือภรรยาในนามของหลินหยุน เขายังรู้อีกว่าคนที่เซี่ยหยู่เวยชอบก็คือเจิ้งเทียนหมิง อีกทั้งเกลียดหลินหยุนมาโดยตลอด
ถ้าเขาต้องการคิดวางแผนใส่ร้าย หลินหยุน เชื่อว่าเซี่ยหยู่เวยและเจิ้งเทียนหมิงไม่กี่คนนี้ จะกลายเป็นแรงที่ช่วยเหลือเขาได้เยอะมากแน่นอน
“คุณชายโจว ถ้าพวกคุณยังสงสัยในคำพูดของผม แบบนั้นก็ให้ภรรยาของหมอนั่นเป็นคนพูดด้วยตัวเองเถอะครับ!”
“ภรรยา!” บรรดาเศรษฐีหนุ่มของเจียงหนานเบิกตาโพลง สีหน้าตกใจ!
เห็นเซี่ยหยู่เวยและคนอื่นๆเดินเข้ามา กู้ซิวหรั่นเดินขึ้นไป กล่าวทักทายอย่างเป็นมิตร: “คุณชายเจิ้ง ไม่เจอกันนาน!”
คุณพ่อของเจิ้งเทียนหมิงเป็นรองนายกเมืองหลินโจว เคยคบค้าสมาคมกับคุณพ่อของกู้ซิวหรั่น แม้ว่ากู้ซิวหรั่นและเจิ้งเทียนหมิงจะไม่ได้สนิทกันนัก แต่ก็นับว่ารู้จักกัน สามารถพูดคุยกันได้
อีกทั้ง ทั้งสองก็มีความต้องการจะคบค้าสมาคมกัน
“คุณชายกู้ คุณก็มาด้วย!” เจิ้งเทียนหมิงเดินเข้าไป ด้วยรอยยิ้มที่เป็นทางการเล็กน้อยแขวนอยู่บนใบหน้า ทักทายต่อกู้ซิวหรั่น
สายตาของกู้ซิวหรั่นมองไปทางเซี่ยหยู่เวยที่อยู่ด้านข้าง บนหน้าปรากฏความทึ่ง
เดิมทีเซี่ยหยู่เวยก็สวยอยู่แล้ว วันนี้ตั้งใจแต่งตัวเป็นพิเศษ ผมยาวมัดขึ้น สวมชุดกระโปรงแบบหางปลาสีขาวที่เป็นทางการมากทั้งตัว สวมรองเท้าส้นสูงสีส้มคู่หนึ่ง ทำให้รูปร่างที่ผอมสูงอยู่เดิม เผยให้เห็นถึงความสูงโปร่งและสง่าราศีมากขึ้น
นิ้วเท้าดั่งหยกอยู่ด้านในถุงน่องสีเนื้อบางๆ ทั้งเผยให้เห็นความสง่างามเพรียบพร้อม ทั้งมีเสน่ห์ดูเป็นผู้ใหญ่
กู้ซิวหรั่นสามารถรู้สึกได้ว่า คุณชายโจวที่อยู่ข้างกายหายใจติดขัดเล็กน้อย และเศรษฐีหนุ่มคนในพื้นที่เจียงหนานเหล่านั้น การหายใจเปลี่ยนเป็นหยาบและหนักขึ้นมา
สายตาของกู้ซิวหรั่นมีความลำพองใจที่ยากจะสังเกตเห็นแวบผ่าน ถ้าหากเขาบอกพวกเศรษฐีหนุ่มของเจียงหนานเหล่านี้ว่า นางฟ้าที่งดงามตรงหน้าคนนี้ก็คือภรรยาของหลินหยุน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...