จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 338

แล้วมีความสงสัยตามมาว่า ในร่างกายของผู้หญิงคนนี้มีเครื่องรางได้อย่างไร?

เข้าใจแล้ว ต้องเป็นไอ้หนุ่มคนนั้นที่มอบให้แน่นอน ไม่น่าแปลกใจว่าทำไมเขาถึงทนเห็นหญิงสาวถูกคนอื่นทำให้เสียโฉมได้ และไม่แยแส

คงเป็นเพราะมีที่พึ่งพาเลยไม่กังวลมั้ง!

“ฮึ่ม ฉันไม่เชื่อ แค่จี้หยกเล็กๆอันหนึ่ง จะสามารถขวางฉันได้?”

ทันใดนั้นอีเฉินเย่าก้าวถอยหลังทันที แล้วต่อยลงไปที่อีหลิงอย่างแรง

ลมหมัดอันทรงพลัง ทำให้ผู้คนที่อยู่รอบๆอีหลิง ตกใจจนกรีดร้องเสียงดัง วิ่งหนีกันโกลาหล

อ๊ะ!” อีหลิงคาดไม่ถึงว่าอีเฉินเย่าจะโจมตีกะทันหัน กรีดร้องด้วยความตกใจ ใช้มือปิดตาไว้

“อีหลิง!” อีหยุ่นตะโกน สีหน้ากังวลใจ

ทุกคนตกใจจนหัวใจเต้นกระตุก เมื่อกี้อีเฉินเย่าเพิ่งใช้นิ้วกีดที่ใบหน้าอีหลิงเบาๆ แน่นอนคงจะไม่ใช้แรงมาก

เพียงแต่ว่า ตอนนี้หมัดนี้ของอีเฉินเย่า เป็นการโจมตีแบบเต็มรูปแบบอย่างชัดเจน เครื่องรางที่ปกป้องอีหลิง ยังสามารถสำแดงฤทธิ์อัศจรรย์ออกมาได้ไหม?”

บูม!

มีเสียงดังกระหึ่ม แสงสีเขียวก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง และยาวนานกว่าเมื่อสักครู่สองเท่า

แขนทั้งสองข้างของอีเฉินเย่าสะเทือนจนชา และอีหลิงยังคงไม่ได้รับอันตรายใดๆ ยืนอยู่ที่เดิมอย่างมั่นคง

“นี่มัน……เหลือเชื่อจริงๆ!”

ทุกคนประหลาดใจ

ยิ่งกว่านั้น ในที่สุดทุกคนก็มองเห็นได้ชัดเจน แสงสีเขียวนั้นมาจากหน้าอกของอีหลิง

“มันคือจี้หยกที่หลินหยุนมอบให้อีหลิง!”

“โอ้ พระเจ้า! จี้หยกนั่นสามารถป้องกันการโจมตีของปรมาจารย์บู๊ได้จริงๆ!”

“ไม่น่าแปลกใจที่หลินหยุนพูดว่าจี้หยกของเขานั้นสิ่งของในโลกมนุษย์ไม่สามารถเทียบได้ มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ!”

“ลุงฉินพูดว่าจี้หยกที่หลินหยุนมอบให้อีหลิงเป็นของล้ำค่าที่สุด เมื่อกี้ฉันไม่เชื่อ ตอนนี้ฉันยอมเชื่อแล้ว!”

“ถ้าใครเป็นเจ้าของจี้หยกนี้ ยังดีกว่าสวมเสื้อเกราะ ในอนาคตหากเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ยังสามารถช่วยชีวิตได้ ถ้าเอาจี้หยกมาเทียบกับแสงแห่งความหวัง แสงแห่งความหวังก็เป็นแค่ขยะ!”

กลุ่มเศรษฐีหนุ่มจากเจียงหนานพูดซุบซิบกัน มองจี้หยกบนหน้าอกของอีหลิง ด้วยความอิจฉา

สีหน้าป๋ายรุ่ยเหวินดูน่าเกลียดมาก เขาใช้เงินไปเยอะมากเพื่อซื้อแสงแห่งความหวังนี้มา ตอนนี้กลับมีคนพูดว่ามันเหมือนขยะ

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะโกรธ เขาก็ไม่สามารถตอบโต้ได้ เขาเป็นนักบู๊ และเข้าใจคุณค่าของจี้หยกนั้นมากกว่าคนทั่วไป

จากพลังที่จี้หยกนั้นปรากฏออกมา ป๋ายรุ่ยเหวินสรุปได้ว่า จี้หยกนั้นสามารถป้องกันการโจมตีจากปรมาจารย์ระดับเล็กขั้นสูงสุด

กล่าวคือ นักบู๊ที่มีระดับต่ำกว่าปรมาจารย์ระดับเล็กนั้น ไม่สามารถทำร้ายอีหลิงได้เลย

เดิมทีเซี่ยหยู่เวยมีใบหน้าที่สวยงามและไม่มีใครเทียบได้ ตอนนี้หน้าดำคร่ำเครียดสุดๆ

เมื่อมองจี้หยกบนหน้าอกของอีหลิง มีความอิจฉาริษยา

ผู้หญิงมักจะเป็นเพศที่เสียเปรียบ ดังนั้นสำหรับผู้หญิงทุกคนเครื่องรางชนิดนี้ที่สามารถปกป้องตัวเอง จึงเป็นสมบัติอันล้ำค่าที่ใฝ่ฝัน

เซี่ยหยู่เวยก็ใฝ่ฝันที่จะครอบครองสมบัติล่ำค่าชนิดนี้ โดยเฉพาะสมบัติชนิดนี้อยู่ในมือของหลินหยุน

หลินหยุน เป็นสามีในนามของเธอ ในแง่ของความสัมพันธ์ เธอกับหลินหยุน สนิทสนมกันมากกว่าอีหลิงอย่างแน่นอน

แต่ว่า ทั้งสองดำเนินชีวิตด้วยกันมาสิบกว่าปีแล้ว และหลินหยุนไม่เคยมอบสิ่งของดีๆให้เธอเลย แต่กลับมอบให้อีหลิงแทน

มันทำให้ผู้หญิงที่หยิ่งยโสอย่างเซี่ยหยู่เวยจะทนได้อย่างไร?

หวางเสี่ยวซีในเวลานี้ บังเอิญจับมือของเซี่ยหยู่เวยด้วยความตื่นเต้น และตะโกนว่า “หยู่เว่ย เธอเห็นไหม จี้หยกที่หลินหยุนมอบให้อีหลิงนั้น มันทรงพลังเช่นนี้!”

ก่อนหน้านี้พวกเราทุกคนเข้าใจเขาผิดไป!”

“ใช่สิ เธอเป็นภรรยาของหลินหยุน เขาต้องมอบให้เธอด้วยใช่ไหม? รีบเอาออกไปให้พวกเราดูหน่อย!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของเซี่ยหยู่เวยยิ่งแย่ขึ้น

อีหยุ่นก็ตกตะลึงเช่นกัน “ไม่คาดคิดว่าแต่ก่อนฉันโจมตีเขามากขนาดนั้น แต่เขากลับมอบสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ให้กับอีหลิง ดูเหมือนว่าไอ้หนุ่มคนนี้จริงใจกับอีหลิงจริงๆ!”

“ในยามยากลำบากเห็นความจริงใจ! แต่ก่อนฉันเข้าใจเขาผิดไป!”