สรุปตอน บทที่ 368 ฉันมาแล้ว – จากเรื่อง จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
ตอน บทที่ 368 ฉันมาแล้ว ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดยนักเขียน จูผาซู่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ในฝูงชนมีเสียงหัวเราะดังขึ้น
เซี่ยเจี้ยนโก๋หน้าแดง ไม่สามารถพูดอะไรได้
ราชาการแพทย์ปีที่แล้ว ฉู่หยุนหวานั่งบนบัลลังก์ราชาการแพทย์อย่างสง่า เพื่อรอผู้มาท้าชิง
ฉู่หมิงเฉิงที่อยู่ข้างหลังเขายิ้มเยาะเย้ย “หลินหยุน ทำไมนายเป็นเต่าหดหัวได้อย่างไร?”
“ฉันกับคุณพ่อรอมานานแล้ว
ชุดกระโปรงสีขาว สวยงามหาที่เปรียบมิได้อย่างซ่างกวงชิงฉันจ้องมองเซี่ยเจี้ยนโก๋ ใบหน้าที่สวยงามดูไม่ออกว่าสุขหรือโกรธ
สายตาของเธอมองไปที่ฉู่หยุนหวาที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ราชาการแพทย์ ในสายตาแฝงด้วยความหยิ่งยโส ตำแหน่งนี้ควรเป็นของพ่อของฉัน!”
ซ่างกวงเย่าสือเป็นพ่อของเธอ หลับตาและนั่งสมาธิอยู่ข้างๆ ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่สามารถรบกวนจิตใจของเขาได้
คราวที่แล้วคะแนนต่างกันเพียงเล็กน้อย ก็พ่ายแพ้ให้กับฉู่หยุนหวา คราวนี้บัลลังก์ราชาแห่งการแพทย์ ต้องคว้ามาให้ได้อย่างแน่นอน
โม่หัวถิงกับโจวชิงเหอทั้งสองคน ก็ก้มหน้าด้วยความอาย
“ครั้งนี้วงการแพทย์หลินโจวคงจะมีชื่อเสียงโด่งดังแน่ๆ!”
แม้แต่ผู้เข้าแข่งขันอีกสองคนจากหลิงหนาน ก็ยังจ้องมองโม่หัวถิงและคนอื่นๆด้วยความโกรธ และพูดอย่างเย็นชา “ฮึ่ม ช่างขายขี้หน้าจริงๆ!”
กรรมการถามอีกครั้ง “ถ้าหากหลินโจวต้องการเปลี่ยนตัว ก็ให้ขึ้นมาลงทะเบียน!
ในฝูงชนมีคนกระซิบ “เฮ้ยๆ หลินหยุนจากหลินโจวมีประวัติอะไรเเหรอถึงหลบหนีกะทันหันเช่นนี้! นี่เป็นกรณีแรกของการแข่งขันราชาทางการแพทย์!
“แน่นอน จำนวนคนในการแข่งขันราชาการแพทย์นั้นมีค่ามาก ไม่มีใครจะยอมเสียมันไปได้? ฉันอยากรู้จริงๆ ไอ้หนุ่มคนนี้ที่ชื่อหลินหยุน สมองของเขามีปัญหาหรือเปล่า
“ใครจะไปรู้? บางทีแกอาจจะหลบหนีกะทันหันก็ได้!”
เซี่ยเจี้ยนโก๋ขมวดคิ้ว เผชิญหน้ากับเสียงเยาะเย้ยและสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม เตรียมจะไปลงทะเบียน
“รอสักครู่!”
เสียงที่เรียบเฉยแฝงด้วยความรังเกียจเล็กน้อย ก็ดังขึ้นข้างหลังฝูงชน
หลินหยุนสวมชุดลำลองสีดำ และเดินเข้ามาอย่างช้าๆ
“เสี่ยวหยุน!” ใบหน้าของโจวเฟินแสดงรอยยิ้มที่ประหลาดใจ “ฉันรู้อยู่แล้ว เสี่ยวหยุนจะต้องมาแน่นอน!”
ชั่วขณะเซี่ยเจี้ยนโก๋ถอนหายใจด้วยความโล่งใจทันที ความไม่พอใจทั้งหมดถูกโยนทิ้ง และมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า
โม่หัวถิงกับโจวชิงเหอมีสีหน้าโล่งอกเช่นกัน มองไปที่หลินหยุน และถอนหายใจด้วยความโล่งอก “หมอเทพหลิน ในที่สุดนายก็มาจนได้!”
หลินหยุนเดินไปอย่างสงบ สายตากวาดมองไปที่โม่หัวถิงกับโจวชิงเหอและในที่สุดก็หยุดที่โจวเฟิน “ขออภัย ที่ฉันมาสาย”
“ไม่เป็นไร มาถึงก็ดีแล้ว!” โจวเฟินพูดด้วยท่าทางมีความสุข
กรรมการมองไปที่หลินหยุน ก็แปลกใจเล็กน้อย “คุณคือหลินหยุนผู้เข้าร่วมการแข่งขันจากหลินโจวใช่หรือไม่?”
ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆอายุประมาณห้าสิบกว่าปี และแม้แต่อายุหกสิบกว่าปีก็ยังมี คนหนุ่มสาวในวัยยี่สิบต้นๆเหมือนหลินหยุน ไม่มีเลย
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะสงสัย ชายวัยหนุ่มเช่นนี้ มีความสามารถอะไรถึงกล้ามาเข้าร่วมการแข่งขันราชาการแพทย์?”
หลินหยุนมองไปที่กรรมการ และพยักหน้าเบาๆ “ฉันเอง มีปัญหาอะไรไหม?”
ในขณะนี้ บนที่นั่งกรรมการ ท่านหลิวมองไปที่หลินหยุน ด้วยใบหน้าที่ประหลาดใจ
“เขามาทำไม? เป็นไปได้ไหมหมอเทพที่รองประธานถังพูดถึง เป็นเขาเอง!”
หลินโจว หนุ่มหมอเทพ หลินหยุน ท่านหลิวไม่สงสัย และยืนยันตัวตนของหลินหยุน
ไม่น่าแปลกใจที่เขาสามารถคิดค้นสูตรมหัศจรรย์ซุปยาจีนเพื่อสุขภาพ ปรากฏว่าเขาเป็นผู้สร้างวิชาฝังเข็มปราณไท่ชิง
ในฝูงชน เสียงที่น่าสงสัยค่อยๆดังขึ้น “ไอ้หนุ่มนี้มีประวัติมาจากไหน? เขาอายุน้อยขนาดนี้ จะมีทักษะทางการแพทย์อะไร?”
“ไม่รู้นะ อาจเป็นเพราะใช้โควตาจากเส้นสายแทรกเข้ามามั้ง!”
“ฉันคิดว่าคนในวงการแพทย์หลินโจวกำลังก่อเรื่องวุ่นวาย เอาไอ้เด็กหนุ่มคนนี้เข้าร่วมการแข่งขัน!” ช่างเป็นเรื่องน่าตลก!” แพทย์ผู้เฒ่าหัวแข็งท่านหนึ่ง จ้องไปที่หลินหยุนด้วยความเหยียดหยาม
เกือบทุกคนในสถานที่ มองหลินหยุนด้วยสายตาดูหมิ่น
กู่เซิงยู่มองไปที่หลินหยุน ด้วยสีหน้าชั่วร้าย เหลือบมองไปที่คนแปลกๆรอบๆตัวเขา ทันใดนั้นก็ยิ้มเยาะเย้ย “ไอ้หมอนี่เป็นลูกเขยที่แต่งงานเข้าไปอยู่ในตระกูลเซี่ย พ่อตาของเขาเปิดคลินิกขนาดเล็ก”
คำพูดของกู่เซิงยู่แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในหมู่ฝูงชน
กรรมการพูดเสียงเบา “เงียบๆ!”
นี่คือการแข่งขันราชาทางการแพทย์ ไม่ใช่ตลาดขายผัก!
“การยืนยันตัวตนของหลินหยุนเสร็จสมบูรณ์ คนต่อไป หวางเยว่หวา!”
ในเวลานี้ทุกคนในห้องโถงเงียบ แต่สายตาที่มองหลินหยุน ยิ่งดูหมิ่นมากขึ้น
ดูเหมือนว่าเมื่อสักครู่ที่พวกเขาถูกกรรมการดุ ต่างก็โทษหลินหยุน
หลังจากเช็กชื่อเสร็จ เก้าโมงยังเหลืออีกห้านาที
กรรมการประกาศเสียงดัง “เหลือเวลาอีกห้านาที เป็นเวลาที่ทุกคนต้องเตรียมตัว เวลาเก้าโมงเช้าจะเข้าสู่การแข่งขันด่านแรกอย่างเป็นทางการ!”
เมื่อเห็นกรรมการเดินกลับไปด้านหลังซึ่งเป็นโต๊ะนั่งสำหรับการตัดสิน ด้านล่างก็เริ่มสนทนากันอีกครั้ง
“ฮึ่ม ฉันคิดว่าไอ้หนุ่มหลินหยุนด่านแรกก็คงไม่ผ่านด้วยซ้ำ!”
“ฮ่าๆ ยังจำเป็นต้องพูดถึงอีกเเหรอเป็นคลินิกเล็กๆที่มีลูกเขยแต่งเข้ามาอยู่ในบ้านผู้หญิง จะมีความสามารถอะไร!”
“หรือพวกเรามาพนันกันไหม? ฉันจะเป็นเจ้ามือ พนันว่าหลินหยุนจะผ่านด่านแรกไม่ได้!”
“ถ้าอย่างนั้นฉันแทงว่าเขาไม่สามารถผ่านด่านแรกได้!”
“ฉันแทงว่าเขาไม่สามารถผ่านด่านแรกได้”
“คนที่เป็นเจ้ามือ พูดดุด่าเสียงดัง “พวกแกทุกคนก็แทงว่าเขาไม่สามารถผ่านด่านแรกได้ ดังนั้นเกมนี้จึงไม่สามารถเล่นได้
“ฮ่าๆ……”
ฝูงชนหัวเราะอย่างเหยียดหยาม
โจวชิงเหอกับโม่หัวถิง มองหลินหยุนที่มีใบหน้าเรียบเฉย และอดไม่ได้ที่จะเกลี้ยกล่อม “หมอเทพหลิน นายอย่าโมโหเด็ดขาด สักครู่ใช้ความสามารถเพื่อปิดปากพวกเขา!”
เซี่ยเจี้ยนโก๋พูดตาม “เสี่ยวหยุนอย่าให้คนเหล่านี้มารบกวนจิตใจของเรา คนที่เป็นหมอสภาพจิตใจสำคัญมาก และสภาพจิตใจจะต้องไม่สับสน!
ห้านาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว กรรมการเดินลงจากเวที และประกาศเสียงดัง “ฉันขอประกาศว่า การแข่งขันราชาการแพทย์ในปีนี้ ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...