จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 376

กู่เชียนซานช่างมีความสามารถที่เก่งกาจยอดเยี่ยมจริงๆ!

ต่อให้หลินหยุนเคยได้แสดงทักษะวิชาการแพทย์อย่างน่าอัศจรรย์ ต่อหน้าโม่หัวถิงกับโจวชิงเหอ ครั้งแล้วครั้งเล่า

แต่ว่า ทักษะวิชาการแพทย์ที่กู่เชียนซานได้แสดงออกมานั้น ก็ยังคงยอดเยี่ยมกว่ามาก!

โม่หัวถิงกับโจวชิงเหอก็เป็นแพทย์เช่นกัน อีกทั้งยังเป็นแพทย์ชื่อดังแห่งเมืองหลินโจว ซึ่งในฐานะที่เป็นแพทย์ ก็ยิ่งเข้าใจได้ว่าทักษะวิชาการแพทย์ของกู่เชียนซานนั้น สูงส่งถึงระดับขั้นไหน!

ทุกคนในที่แห่งนี้ แม้แต่ราชาแพทย์ฉู่หยุนหวากับซ่างกวงเย่าสือ ต่างก็ไม่มีความคัดค้านใดๆ ทั้งสิ้น

การแสดงความสามารถของกู่เชียนซานในครั้งนี้ ทำให้ตกตะลึงกันไปทั่ว!

เซี่ยเจี้ยนโก๋หลับตาลงอย่างไม่เต็มใจ หลังผ่านไปชั่วครู่ จึงได้ลืมตาขึ้น

เซี่ยเจี้ยนโก๋เงยหน้าขึ้นฟ้าและถอนหายใจยาวอย่างจำยอม “โธ่ พระเจ้าไม่ยอมเปิดตาดูบ้างเลยจริงๆ ใกล้มาก ใกล้ที่จะสำเร็จแล้ว! แต่ว่า คนตระกูลกู่กลับแสดงตัวแทรกเข้ามาสร้างความวุ่นวายจนได้!"

แม้ว่าตระกูลกู่นับได้ว่าเป็นเพียงสมาชิกวงนอกของวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีน ซึ่งระดับวิชาความสามารถนั้นแม้จะแตกต่างกันมากกับวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีนที่แท้จริง แต่เมื่อเปรียบเทียบกับพวกแพทย์ในโลกมนุษย์แล้ว ก็ยังคงยอดเยี่ยมเป็นเลิศมากกว่าเป็นไหนๆ

อีกทั้งสิ่งที่ทำให้เซี่ยเจี้ยนโก๋ไม่ว่าอย่างไรก็คาดคิดไม่ถึงก็คือ ตระกูลกู่นั้นได้เรียนรู้ฝึกฝนวิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิงที่หลินหยุนเป็นผู้คิดค้นขึ้น!

ตามหลักที่ว่าในฐานะการเป็นคนของวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีนนั้น มักจะมองข้ามเหยียดหยามทักษะวิชาการแพทย์ของโลกมนุษย์มาโดยตลอด

แม้ว่าตระกูลกู่จะเป็นเพียงสมาชิกวงนอกของวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีน แต่เดิมทีตระกูลกู่ก็อ้างตัวว่าเป็นคนในวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีนมาโดยตลอด ทำไมถึงได้ลดตัวลงไปเรียนรู้วิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิงของโลกมนุษย์กันล่ะ?

แต่ ความจริงก็คือ ตระกูลกู่ได้เรียนรู้แล้ว และยังเรียนรู้ได้เป็นอย่างดีอีกด้วย ทั้งยังนำวิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิงไปผสมผสานกับวิชาการฝังเข็มอีกแบบหนึ่ง กลายเป็นวิชาการฝังเข็มแบบใหม่ ที่ยอดเยี่ยมเป็นเลิศมากขึ้น!

วิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิงนั้นเซี่ยเจี้ยนโก๋เป็นผู้มอบออกไปด้วยตนเอง ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจอย่างมากที่ในตอนนั้นได้นำวิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิงมอบให้กับสมาคมการแพทย์ของประเทศจีน ไม่อย่างนั้นในตอนนี้ตระกูลกู่ก็คงจะไม่แสดงตัวออกมาเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันราชาการแพทย์

แม้ว่าเซี่ยเจี้ยนโก๋จะไม่ได้เรียนรู้ทักษะวิชาการแพทย์ของตระกูลเซี่ย แต่เขาเกิดในวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีน จึงพอที่จะเข้าใจทักษะวิชาการแพทย์ของวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีนอยู่บ้าง

เขาทราบอย่างชัดเจนว่า ตอนนี้วิชาการฝังเข็มชุดนี้ของกู่เชียนซาน ต่อให้เป็นคนในวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีนเอง ก็คงมีคู่แข่งที่น้อยมาก

ต่อให้อาจารย์ผู้นั้นของหลินหยุนจะเก่งกาจมากเท่าไหร่ ก็คงไม่สามารถเหนือไปกว่าวิชาการฝังเข็มขั้นสูงสุดของวงศ์ตระกูลแพทย์แผนจีน

เขาคิดว่า หลินหยุนคงต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย!

เห็นเซี่ยเจี้ยนโก๋สีหน้าซีดขาว ท่าทางไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ โจวเฟินก็เข้าใจได้ว่า คนที่ลงแข่งขัน เมื่อครู่นี้ คงจะเก่งกาจมากอย่างแน่นอน ถึงขนาดทำให้เซี่ยเจี้ยนโก๋หมดความเชื่อมั่นในตัวของหลินหยุน

โจวเฟินอดกลั้นอารมณ์เอาไว้ไม่ไหว เหลือบตาขาวมองไปยังเซี่ยเจี้ยนโก๋ ดุด่าว่า “คุณไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย! ก่อนหน้านี้คุณก็ไม่เชื่อมั่นในตัวหลินหยุน จึงทำให้เกิดสภาพที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้ขึ้น ทำไมคุณถึงไม่ยอมเชื่อมั่นในตัวของหลินหยุนบ้างล่ะ?"

เซี่ยเจี้ยนโก๋ส่ายศีรษะ แล้วมองไปที่โจวเฟินด้วยสีหน้าท่าทางจำใจ ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ไม่ใช่ว่าข้าไม่มั่นใจ คุณไม่รู้หรอกว่าวิชาการฝังเข็มที่กู่เชียนซานแสดงออกมานั้นมันเก่งกาจ ยอดเยี่ยมมากเพียงใด! หลินหยุน ไม่มีความหวังที่จะเอาชนะได้เลยแม้แต่น้อย!"

“การแข่งขันราชาการแพทย์ในครั้งนี้ พูดได้ว่าเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของข้า ถ้าหากยังมีความหวังเพียงเล็กน้อย ข้าก็จะไม่ยอมละทิ้งมันไปแน่”

“แต่ว่า หลินหยุนไม่มีทางที่จะเอาชนะได้แน่ คนที่เขาต้องเผชิญหน้านั้น ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป!"

โจวเฟินทำเสียงฮึอย่างเย็นชา “ฉันไม่สนใจหรอกว่าเขาจะเก่งกาจมากแค่ไหน ฉันรู้เพียงแค่ว่า ฉันเชื่อมั่นในตัวเสี่ยวหยุน ฉันเชื่อว่าเขาจะต้องเอาชนะได้อย่างแน่นอน”

ผู้คนจำนวนมากในที่แห่งนี้ นอกจากโจวเฟินแล้ว ทุกคนต่างก็ไม่คาดหวังอะไรในตัวของหลินหยุน

มีคนจำนวนมากที่ยังคาดหวังว่าจะเห็นหลินหยุนอับอายขายหน้า ต่างก็มีท่าทางดีอกดีใจรอที่จะหัวเราะเยาะเย้ยหลินหยุน

ผู้ป่วยทั้งห้าคนของกลุ่มสุดท้ายได้ถูกนำตัวมา และมองไปยังผู้ชมจำนวนมาก ผู้ป่วยทั้งห้าคนก็เหมือนกับผู้ป่วยก่อนหน้านี้ มีความตึงเครียดอยู่บ้าง

หลินหยุนค่อยๆ เดินเข้าไป แล้วก็พูดกับคนชราคนแรกนั้นว่า “ต่อจากนี้ ข้าจะทำหน้าที่รักษาอาการป่วยให้กับพวกคุณ พวกคุณต้องให้ความร่วมมือกับข้า”

ผู้อาวุโสมีความประหลาดใจเล็กน้อย เห็นหลินหยุนอายุน้อยขนาดนี้ จึงเกิดความกังวลในวิชาการแพทย์ของหลินหยุน แต่ว่า ด้วยความเชื่อมั่นที่มีต่อโรงพยาบาล เขาก็พยักหน้าแสดงความเต็มใจที่จะร่วมมือ

แต่ว่า วัยรุ่นที่ไว้ทรงผมสกินเฮดที่อยู่ตรงกลางคนนั้น ดูเหมือนว่าเป็นคนอารมณ์ร้อน หลังจากที่เห็นหลินหยุนแล้ว ก็ทำตัวแข็งกร้าวแต่จิตใจอ่อนแอและตะโกนพูดว่า “นี่คือแพทย์ชื่อดังของโรงพยาบาลพวกคุณเหรอ? เด็กน้อยที่ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมนี้ จะเป็นแพทย์ชื่อดังได้อย่างไรกัน?