จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 377

ฉู่หมิงเฉิงกับซ่างกวงชิงฉันก็ตกตะลึงถึงขนาดอ้าปากกว้าง ค้างไม่ยอมหุบอยู่นาน

“นี่ นี่มันเป็นไปได้อย่างไรกัน! ไอ้หนุ่มคนนี้อายุแค่ยี่สิบปีเท่านั้น ทักษะวิชาการแพทย์ของเขาทำไมถึงได้สูงส่งขนาดนี้!" ฉู่หมิงเฉิงคิดไม่ออกจริงๆ ว่า เขาเป็นถึงผู้มีพรสวรรค์ท่ามกลางผู้มีพรสวรรค์แล้ว โดยตอนที่มหาวิทยาลัยการแพทย์หลินโจว เขาก็เคยพ่ายแพ้ให้กับหลินหยุนมาแล้ว

จากนั้นเขาจึงคิดวิธีการต่างๆ เพื่อจะให้หลินหยุนเข้าร่วมการแข่งขันราชาการแพทย์ ก็เพื่อให้ ฉู่หยุนหวาที่เป็นพ่อของเขาสั่งสอนหลินหยุนสักหน่อย เพื่อแสดงให้เห็นว่าทักษะวิชาการแพทย์ของตระกูลฉู่สูงส่งและเหนือกว่าหลินหยุน

คิดไม่ถึงว่า ทักษะวิชาการแพทย์ที่หลินหยุนแสดงออกมานั้น เมื่อเปรียบเทียบกับวิชาการฝังเข็มปลิดชีพที่ยอดเยี่ยมและน่าภาคภูมิใจเป็นที่สุดของตระกูลฉู่แล้วยังจะเก่งกาจสูงส่งกว่าเป็นหลายสิบเท่าเลย!

ฉู่หมิงเฉิงทันใดนั้นก็รู้สึกเหมือนว่าได้ยกก้อนหินแล้วทุ่มลงบนเท้าของตัวเอง!

ในสองดวงตาที่งดงามของซ่างกวงชิงฉัน เต็มไปด้วยความแปลกใจ เดิมทีตอนที่เธออยู่ที่เมือง หลินโจว รู้สึกว่าหลินหยุนคนนี้แม้ว่าจะมีทักษะวิชาการแพทย์ที่ไม่เลว แต่เป็นคนที่เย่อหยิ่งเกินไป ซึ่งยากที่จะประสบความสำเร็จได้

แต่ว่าตอนนี้เธอเข้าใจได้แล้วว่า ท่าทางของหลินหยุนที่ไม่มีทุกอย่างอยู่ในสายตา ไม่ใช่ว่าเป็น ความเย่อหยิ่ง แต่เป็นความมั่นใจ

เป็นความมั่นใจในตนเองอย่างที่สุด!

ซ่างกวงชิงฉันอยากทราบมาก ว่าตกลงเป็นผู้ใดกันแน่ ที่สามารถอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ให้เก่งได้อย่างหลินหยุนแบบนี้?

แน่นอนว่า สำหรับประวัติความเป็นมาของหลินหยุน ซ่างกวงชิงฉันเองก็มีความอยากรู้อยากเห็นเช่นเดียวกัน

ท่ามกลางความไม่รู้ตัว มุมมองความคิดของซ่างกวงชิงฉันที่มีต่อหลินหยุน ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างมาก

กู่เซิงยู่ก็รู้สึกอิจฉาริษยาและรังเกียจอย่างมากเลยทีเดียว

ในงานเลี้ยงวันเกิดของเซี่ยเจี้ยนโก๋ หลินหยุนไม่เพียงทำลายงานเลี้ยงฉลองของเขา ยังได้ดูถูกทำให้เขาอับอายขายหน้าอย่างรุนแรง จนเขากลายเป็นตัวตลกในวงการการแพทย์ไปเลยทีเดียว

เดิมทีคิดว่าจะอาศัยมือของพ่อของเขาในการแข่งขันราชาการแพทย์ครั้งนี้ จัดการโจมตีหลินหยุน สักครั้ง โดยคิดไม่ถึงว่าหลินหยุนจะมีไพ่เด็ดใบสุดท้ายที่ยอดเยี่ยมทรงพลังขนาดนี้ แม้แต่พ่อของเขาที่เตรียมตัวมาเป็นอย่างดีก็ยังต้องตกเป็นรอง

กู่เซิงยู่ไม่กล้าที่จะเชื่อว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้เป็นความจริง

“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน! ทักษะวิชาการแพทย์ของเขาทำไมถึงได้สูงส่งระดับนี้? ของปลอม ของปลอมอย่างแน่นอน!"

“ถูกต้องเลย เพราะว่าตอนนี้ผลคะแนนยังไม่ประกาศออกมา รอตอนที่คณะกรรมการประกาศผลคะแนนออกมาแล้ว แน่นอนว่าพ่อของข้าต้องเป็นผู้ชนะ!"

“ราชาแพทย์คือพ่อของข้า อย่างแน่นอน!"

กู่เซิงยู่กำลังสะกดจิตตัวเองอยู่

หลินหยุนไม่สนใจความโกลาหลวุ่นวายที่อยู่รอบข้าง ตั้งใจรักษาอาการของผู้ป่วยเพียงอย่างเดียว

หลินหยุนรักษาอาการของผู้ป่วยได้อย่างรวดเร็วมากขึ้น เทคนิคและวิชาการฝังเข็มที่ชำนาญและคล่องแคล่วนั้น ทำให้ผู้คนที่มองดูถึงกับตาลาย

ทุกคนในที่แห่งนี้ โดยทั่วไปก็เป็นแพทย์ อีกทั้งยังเป็นแพทย์ชื่อดังอีกด้วย ซึ่งทักษะวิชาการแพทย์ที่หลินหยุนได้แสดงออกมานั้น ทุกคนต่างก็ตกตะลึงกันไปหมด!

การใช้ทักษะวิชาการแพทย์อย่างน่าอัศจรรย์คงไม่เพียงพอที่จะอธิบายพูดถึงทักษะวิชาการแพทย์ที่หลินหยุนกำลังแสดงออกมาอยู่ในเวลานี้ คงต้องใช้คำว่าตื่นตาตื่นใจจึงจะน่าเหมาะสมมากกว่า

อีกทั้ง ถ้าหากทุกคนรู้ว่าหลินหยุนใช้วิชาการฝังเข็มปราณไท่ชิงครั้งนี้เป็นเพียงครั้งที่สอง ไม่ทราบว่าทุกคนจะมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้าง?

โดยครั้งแรกใช้เพื่อช่วยเหลือพวกเด็กๆ หลายสิบคนนั้น ส่วนครั้งนี้เป็นการใช้เพียงครั้งที่สองของ หลินหยุน

ถ้าหากว่าหลินหยุนเหมือนกับแพทย์คนอื่นทั่วไปนั้น วิชาการฝังเข็มหนึ่งชุดเรียนรู้ฝึกฝนเป็นเวลานานหลายปี จนถึงตอนนั้นคาดว่าเทคนิคการฝังเข็มของหลินหยุน คงจะรวดเร็วจนถึงขนาดมองไม่เห็นกันแล้ว

ผ่านไปชั่วครู่ ก็รักษาผู้ป่วยเรียบร้อยแล้วสามคน หลินหยุนจึงเริ่มรักษาอาการของเด็กน้อยคนนั้นสำหรับการรักษาเด็กน้อย ความรวดเร็วในการใช้เข็มของหลินหยุนช้าลงไปพอสมควร คล้ายกันกับตอนที่รักษาอาการป่วยของคนชราคนที่หนึ่ง แต่ว่า ในตอนที่หลินหยุนรักษาอาการป่วยของวัยรุ่นสองคนนั้น ได้ใช้วิธีการฝังเข็มที่ทั้งรวดเร็วและรุนแรงกว่ามากอย่างชัดเจน

อาการป่วยของเด็กน้อยแม้ว่าจะยากต่อการรักษา แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นลักษณะโรคร้ายที่รักษาไม่หายแบบโรคมะเร็ง โดยหลินหยุนใช้พลังทิพย์ควบคุมเข็ม เมื่อฝังเข็มเสร็จเรียบร้อยอาการป่วยก็หายไป

“ขอบคุณคุณอามาก!"หลังจากที่หลินหยุนได้ใช้พลังทิพย์อันอ่อนโยนบำบัดให้เลือดลมเคลื่อนไหวได้เป็นปกติแล้ว อาการป่วยของเด็กน้อยก็เบาบางลงไปอย่างฉับพลัน

เด็กน้อยที่ถูกโรคร้ายทรมานมาเป็นเวลานาน ดูเหมือนว่าจะเติบโตมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเด็กในรุ่นเดียวกัน จึงได้รีบคุกเข่าลง เพื่อทำการขอบคุณหลินหยุน

หลินหยุนประคองตัวเด็กน้อยขึ้นมา และพูดว่า “ลุกขึ้นเถอะ! หลังจากที่กลับไปแล้ว ห้ามทำอะไรที่เหน็ดเหนื่อยเด็ดขาด และใส่ใจบำรุงสุขภาพทานอาหารที่มีประโยชน์ด้วย”