“นี่มันเกิดอะไรขึ้น! ฉิวเชียนซาต้องการใช้หนึ่งชีวิตเพื่อแลกกับอีกหนึ่งชีวิตเหรอ?”
“ใช่สิ นี่คือการต่อสู้ของอันธพาลข้างถนนโดยไม่คำนึงถึงชีวิต!”
เหล่านักบู๊ที่อยู่รอบๆต่างสงสัยและเบื่อหน่าย นี่มันไม่ใช่การต่อสู้ระหว่างปรมาจารย์ มันเป็นเพียงการต่อสู้ของนักเลงตามท้องถนน
แม้แต่หลินหยุนก็ยังรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง ในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าฉิวเชียนซาได้เปรียบกว่า ทำไมเขาถึงต้องใช้รูปแบบการสู้สุดชีวิตเช่นนี้?
หลินหยุนไม่คิดมาก แล้วเพิ่มพลัง และต่อยไปที่หน้าอกของฉิวเชียนซาโดยตรง
ตามหลักแล้วหลินหยุนโจมตีฉิวเชียนซาเข้าที่หน้าอก โดยปกติแล้วฉิวเชียนซาจะต้องป้องกันอย่างแน่นอน แต่ว่า ฉิวเชียนซาไม่สนใจอะไรเลย และยังคงต่อยไปที่หน้าอกของหลินหยุน
บูม!
หลินหยุนต่อยเข้าที่หน้าอกฉิวเชียนซา แต่ว่า หมัดนี้ทรงพลังกว่าเมื่อกี้ถึงสองเท่า กลับกลายเป็นว่าเหมือนต่อยไปที่กำแพงเหล็ก
ฉิวเชียนซาไม่มีความรู้สึกใดๆ
แต่หลินหยุนกลับถูกหมัดของฉิวเชียนซาต่อยจนปลิวออกไป และกระแทกใส่ต้นไม้หักไปหลายต้นอย่างหมดท่า
“ทำไมเป็นเช่นนี้ได้!”
“นี่มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อจริงๆ”
เหล่านักบู๊เหล่านั้นต่างสับสน และไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“เป็นไปได้ไหมว่าทักษะการต่อสู้ของฉิวเชียนซาเมื่อสักครู่นั้น สามารถป้องกันการโจมตีทุกอย่าง?”
“ใช่ ต้องเป็นเช่นนั้น ไม่น่าแปลกใจที่เรียกว่าร่างอาชูร่าอมตะ! หากมันสามารถป้องกันการโจมตีทุกสิ่งได้จริงๆ มันจะกลายเป็นคนที่ไม่มีวันพ่ายแพ้!”
“ทักษะการต่อสู้นี้สุดยอดไปเลย!”
เหล่านักบู๊เหล่านนั้นต่างตื่นเต้น และนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นการดำรงอยู่ที่ยิ่งใหญ่ราวกับBUGแบบนี้!
ไม่สนใจการโจมตีทั้งหมด นี่ใครจะสามารถชนะเขาได้!
หลินหยุนยืนขึ้นจากพื้นดินในระยะไม่ไกล มองไปที่ฉิวเชียนซา สายตาของเขาเริ่มสงสัยมากขึ้น
“พลังการป้องกันเพิ่มขึ้นจนน่าตกใจ!” หลินหยุนวิเคราะห์ต่อไป
“ฉิวเชียนซาไม่ได้ใช้โอกาสโจมตีต่อ แต่ยืนอยู่ที่เดิม ด้วยรอยยิ้มที่พอใจและพูดว่า “หลินชางฉอง ตอนนี้รับรู้ถึงความร้ายกาจของฉันแล้วใช่ไหม!”
“ร่างอาชูร่าอมตะของฉัน สามารถป้องกันการโจมตีทั้งหมด นายไม่สามารถเอาชนะฉันได้!”
หลินหยุนไม่เชื่อว่ามันสามารถป้องกันการโจมตีทั้งหมด มันเป็นไปไม่ได้
หลินหยุนไม่พูดต่อ ใช้ความจริงพิสูจน์ เงาร่างเคลื่อนตัว และพุ่งเข้าไปต่อยเขา
ฉิวเชียนซาไม่ได้หลบหลีกใดๆ รอหมัดที่หลินหยุนต่อยออกมา เขาก็โต้กลับด้วยหมัด
หลินหยุนต่อยเข้าที่ร่างกายเขา ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ว่า ตอนที่เขาต่อยเข้าร่างกายของหลินหยุน จนหลินหยุนปลิวออกไปทุกครั้ง
ถ้าไม่ใช่เพราะมีชี่ทิพย์ที่แข็งแกร่งปกป้องร่างกาย ขณะนี้หลินหยุนคงได้รับบาดเจ็บสาหัส
ถึงอย่างนั้น ในขณะนี้หลินหยุนรู้สึกอับอายเล็กน้อย และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับคู่ต่อสู้ที่แท้จริง
อย่างไรก็ตาม หลินหยุนอาศัยความแข็งแกร่งของตัวเองในการต่อสู้อย่างหนัก ไม่ว่าวิชาใดๆ ยังไม่ถูกนำออกมาใช้ นี่ไม่นับว่าเป็นความสามารถนที่แท้จริงของเขา
เป็นการเพิกเฉยต่อการโจมตีโดยสิ้นเชิง!
น่าสนใจ!
นักบู๊ที่อยู่รอบๆ ต่างตกตะลึงกันหมด
“เป็นการเพิกเฉยต่อการโจมตีโดยสิ้นเชิง!”
“เจ๋งมาก เจ๋งมากจริงๆ!”
“ทักษะเทพ!”
“ในอนาคตใครจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขา!”
นักบู๊เหล่าทั้งหมดกำลังโกลาหล หากฉิวเชียนซาต้องการโจมตีประเทศจีน ตอนนี้พวกเขากำลังพิจารณาว่า จะยอมจำนนต่อฉิวเชียนซาล่วงหน้าก่อนหรือไม่?”
หลินหยุนยืนอยู่ที่เดิม และไม่โจมตีต่อไป
ในดวงตาที่มืดมิด ดวงตาข้างหนึ่งเป็นสีเทาและอีกข้างคือสีขาว
พลังดวงตาทำลายล้าง ทุกอย่างในสายตาของหลินหยุน ก็เกิดการเปลี่ยนแปลง
ทุกอย่างที่เกี่ยวกับคน ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าหลินหยุนในรูปแบบของเส้นด้ายสีดำบางๆ ร่างกายของฉิวเชียนซา ก็กลายเป็นเส้นด้ายสีดำที่หนาแน่น
อย่างไรก็ตาม รอบๆร่างกายของเขา มีด้ายสีดำบางๆอีกชั้นพันรอบร่างกาย เมื่อชำเลืองมองเส้นด้ายบางๆนั้นก็รู้ว่า มันไม่ใช่ร่างกายของฉิวเชียนซา
หลินหยุนเข้าใจว่า นั่นคงจะเป็นพลังกฎเกณฑ์ที่ฉิวเชียนซาตระหนักและเข้าใจ
และมันก็คือร่างอาชูร่าอมตะ
เมื่อสามารถทำลายพลังกฎเกณฑ์ชั้นบางๆนี้ได้ ก็สามารถทำลายร่างอาชูร่าอมตะของฉิวเชียนซาได้
อยากทำลายพลังกฎเกณฑ์นั้น ใช้พลังธรรมดามันคงไม่ได้ นี่ก็เป็นสาเหตุที่หลินหยุนต้องเพิ่มพลังเท่าตัว แต่ฉิวเชียนซาก็ยังเพิกเฉย
เดิมทีสิ่งที่คิดไม่ออก เมื่อใช้พลังดวงตาทำลายล้างมอง ชั่วขณะหลินหยุนก็เข้าใจประเด็นสำคัญนั้น
หลินหยุนยิ่งอยู่ยิ่งค้นพบจุดที่แข็งแกร่งของพลังดวงตาทำลายล้าง มันสามารถทำให้สิ่งลึกลับที่สุดระหว่างฟ้าดิน ให้มันง่ายขึ้น
นี่เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดราวกับBUG!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...