จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 48

บทที่ 47 ความรักของแม่

หลินหยุนได้นำเอกสารที่หนาเตอะวางไว้ด้านข้าง มองไปที่โจวชิงเหอ

“ผมต้องการเห็นคนไข้ก่อนถึงจะรู้”

“ได้ ผมพาคุณไป”

โจวชิงเหอลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอก

“ช้าก่อน ผมไปกับพวกคุณด้วย!” จู่หวางหยวนเผยก็ลุกขึ้นมา

“ท่านหวาง ผมก็ไปด้วย!” เชี่ยเจี้ยนโก๋ก็เดินออกมา

“พวกเราก็ไปดูด้วยเถอะ!” ก็มีผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่ผมก็หงอกแล้วได้ลุกขึ้นมา

โจวชิงเหอมองทุกคนไปแวบหนึ่ง รู้ว่าพวกเขาไม่วางใจ ก็กล่าวขึ้น: “งั้นก็ไปพร้อมกันเลย!”

รอโจวชิงเหอพาหลินหยุนและคนอื่นๆจากไป คนที่เหลืออยู่ก็วิภาษก์วิจารย์ขึ้นมา

“เช้อ ผู้เชี่ยวชาญตั้งมากมายอย่างพวกเรายังดูไม่ออก ผมไม่เชื่อหรอกว่าไอ้หนุ่มน้อยคนนี้จะสามารถดูออก!”

“เห่อๆ แค่แกล้งทำตัวยิ่งใหญ่เท่านั้นเอง อย่าไปสนใจเลย!”

ผู้คนหัวเราะเยาะหลินหยุนอยู่ด้านหลัง

หลินหยุนเดินตามโจวชิงเหอและพวกมาถึงห้องเฉพาะผู้ป่วย

ผ้าปูเตียงที่ขาวสะอาด ข้างบนนอนอยู่ด้วยผู้หญิงคนหนึ่ง ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ไม่มีเลือดเลย ซีดขาวเหมือนผ้าปูเตียง

ผู้หญิงคนนี้ดูแล้วชรามากแล้ว ดูเฉพาะภายนอกอายุประมาณหกสิบปี

ในห้องผู้ป่วยยังมีชายหนึ่งหญิงสอง ในนั้นผู้ชายเด็กสุด อายุน่าจะประมาณสิบสองสิบสาม หญิงสาวอีกคนจะโตกว่าหน่อย ประมาณสิบหกสิบเจ็ดปี

คนที่อายุเยอะที่สุดก็คือคนที่ใส่กระโปรงยาวสีแดง ใส่แว่นตาดำ ปล่อยผมสยาย เป็นผู้หญิงที่แต่งกายทันสมัย

หญิงสาวอายุประมาณยี่สิบต้น ผิวพรรณยองใย แม้ว่าจะมองไม่เห็นหน้าตาที่ชัดเจนของหญิงสาว แต่ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือรูปร่าง ก็เป็นมาตรฐานของคนหน้าตาดี อีกอย่างแวบแรกที่หลินหยุนเห็นเธอ ก็มีความรู้สึกที่คุ้นเคย

“คุณหมอคะ แม่ของดิฉันเป็นยังไงบ้าง?” เห็นหมอมากันเป็นโขยง หญิงสาวที่ใส่แว่นตาดำเอาไว้ก็รีบถามอย่างร้อนใจ

“อย่าเพิ่งใจร้อน ผมได้เชิญหมอเทพหลินมา ให้เขาดูก่อน โจวชิงเหอพูดจบ ก็มองไปที่หลินหยุนแล้วกล่าว คนไข้อ่อนแออย่างมาก อาศัยสารละลายธาตุอาหารในการรักษามาโดยตลอด คุณมาดูหน่อยเถอะ!”

หญิงสองชายหนึ่งใสห้อง มองหลินหยุนอย่างแปลกๆ ใบหน้าแสดงความด้วยความสงสัย

“อายุน้อยขนาดนี้ เป็นหมอเทพ?”

หวางหยวนเผยและคนอื่นๆหลีกทางให้หลินหยุน

หลินหยุนเดินไปถึงขอบเตียง มอบผู้ป่วยไปแวบหนึ่ง

ครั้งนี้ ต่อให้เป็นหลินหยุนก็ดูไม่ออกอะไร

แต่ว่าเขาอาศัยพลังชี่ทิพย์ของฟ้าดินในการสัมผัส สามารถพบว่าบนร่างกายของผู้ป่วย คายหยินชี่ออกมาโดยตลอด

ตำนานที่เล่าขานในสมัยโบราณ ตั้งแต่เริ่มต้น หยินและหยางถือกำเนิดขึ้น วิวัฒนาการทุกอย่าง

แม้ว่าทุกสิ่งไม่ได้วิวัฒนาการมาจากหยินและหยาง แต่หยินและหยางก็มีอยู่จริง

ในร่างกายมนุษย์ หยินหยางสมดุล จึงจะแข็งแรง หยินหยางไม่สมดุล ก็จะไม่สบาย

หยินชี่ที่แผ่ออกมาจากตัวของผู้ป่วยนั้นอ่อนแออย่างมาก คนธรรมดาไม่อาจที่จะสัมผัสมันได้ ต่อให้เป็นผู้ฝึกบู๊ก็ยังไม่สามารถ มีเพียงแต่ผู้บำเพ็ญเซียนอย่างหลินหยุนถึงจะสัมผัสมันได้

หลินหยุนยื่นมือออกไป ห่างจากร่างกายผู้ป่วยเจ็ดนิ้ว จากนั้นค่อยๆวาดจากหัวลงเท้า

จากนั้น หลินหยุนก็พอรู้อยู่ในใจแล้ว

“นี่คืออาการหยินชี่เข้ากระดูก” หลินหยุนกล่าว

ผู้เชี่ยวชาญสูงอายุท่านหนึ่งที่อยู่ด้านหลังก็หัวเราะกล่าว: “นายไม่ได้จับชีพจร ไม่ได้ตรวจ แม้กระทั่งร่างกายของผู้ป่วยก็ยังไม่ได้แตะต้อง ก็สรุปอย่างใจร้อนว่าคนไข้เป็นโรคอะไร ช่างเหลวไหลจริงๆ!”