จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 508

ชายชราในชุดสูทสีเทาคนหนึ่ง ได้เดินออกมาอย่างรวดเร็วจากด้านหลังของเวที

จังหวะการก้าวเท้าของเขามั่นคง กระดูกสันหลังตั้งตรง สีหน้ามีน้ำมีนวล แสดงว่าร่างกายได้ฟื้นฟูกลับคืนเป็นอย่างดี

“ใช่นายท่านเสี้ยงจริง ๆ ด้วย! ”

“คิดไม่ถึงว่านายท่านเสี้ยงจะมาด้วยตนเองเลย! ”

เฉิงต๋ากับหยวนเบียวและจางเจียหยูทั้งสามคน ลุกยืนขึ้นในทันที เพื่อแสดงความเคารพ

หลี่หมิงกับโจวเจ๋หลุนและพวกดาราแนวหน้า หูเกอกับโห้เจี้ยนหวาพวกดาราแถวที่หนึ่ง เกือบทุกคนที่ได้ยินชื่อของนายท่านเสี้ยง ต่างก็ลุกขึ้นยืนกันทั้งหมด

แม้แต่เติ้งเจียหลุนเอง ก็ต้องยืนขึ้นเพื่อแสดงความเคารพ ซึ่งถ้าหากใครกล้าที่จะไม่เคารพต่อนายท่านเสี้ยงแล้ว ไม่ต้องให้นายท่านเสี้ยงสั่งการ ทุกคนทั้งวงการบันเทิงก็จะมองว่าคนผู้นั้นเป็นศัตรู

นายท่านเสี้ยง หนึ่งในผู้ก่อตั้งวงการบันเทิงของจีน ในปีนั้นเป็นเขากับนายท่านหงรวมถึงนายท่านเหลียนทั้งสามคน เป็นผู้สนับสนุนและยืนหยัดวงการบันเทิงที่เพิ่งเริ่มต้นขึ้นทั่วทั้งจีน

นี่จึงทำให้เกิดเป็นปรากฏการณ์รุ่งเรื่องเฟื่องฟูของวงการบันเทิงจีนในเวลาต่อมา

กล่าวได้ว่า ถ้าหากไม่มีนายท่านเสี้ยง ก็จะไม่มีวงการบันเทิงของจีนที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้

ปัจจุบัน นายท่านเสี้ยงเป็นถึงผู้มีอิทธิพลอำนาจสูงสุดในวงการบันเทิงทั่วทั้งเอเชีย และก็มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดีในวงการบันเทิงระดับสากล

แค่เป็นคนในวงการบันเทิงของจีน ล้วนจำเป็นที่จะต้องเคารพนอบน้อมต่อนายท่านเสี้ยงอยู่ตลอด

สถานะของเขาในวงการบันเทิงของจีน ก็เทียบได้กับนักปราชญ์ขงแห่งสำนักปรัชญาขงจื๊อ กุ่ยกู่จื่อผู้บัญชาการทหาร เล่าจื๊อแห่งลัทธิเต๋า

มองไปยังทุกคนที่ลุกยืนขึ้นทั้งหมด หลินหยุนก็ตกตะลึงเล็กน้อย: “คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า ชื่อเสียงของนายท่านเสี้ยงในวงการบันเทิง จะโด่งดังเป็นที่เคารพมากถึงขนาดนี้! ”

นายท่านเสี้ยงเดินมาถึงบนเวที แล้วยืนอยู่ด้านข้างของหลินหยุน

“คุณหลิน ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลย! ”

นายท่านเสี้ยงมีสีหน้ายิ้มแย้ม ลักษณะท่าทางเหมือนกับได้พบเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี

“ดูเหมือนว่า นายท่านเสี้ยงฟื้นฟูร่างกายได้ไม่เลวเลยทีเดียว” หลินหยุนกล่าว

จ้าวซูเหาโค้งคำนับแสดงความเคารพต่อนายท่านเสี้ยง: “นายท่านเสี้ยง ท่านสามารถมาถึงที่นี่ได้ ถือว่าเป็นเกียรติอย่างมากต่อคนรุ่นหลังอย่างพวกเรา คิดไม่ถึงว่าจะต้องรบกวนให้ท่านแสดงตัวออกหน้า เพราะความจำเป็นจริง ๆ หวังว่าท่านจะให้อภัย”

นายท่านเสี้ยงโบกมือไปมา ยิ้มและพูดว่า: “ไม่เป็นไร! ”

“ตอนนี้ ข้าขอประกาศอย่างเป็นทางการว่า หัวหยา กรุ๊ป นับตั้งแต่เดือนตุลาคมปีที่แล้ว ก็ได้ย้ายมาอยู่ภายใต้ชื่อของคุณหลินอย่างเป็นทางการ ซึ่งก็จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับข้าอีกต่อไปแล้ว”

“ดังนั้น คุณหลินคือเจ้านายที่แท้จริงของหัวหยา กรุ๊ป! ”

สถานที่จัดงานเงียบสงบ ที่จริงแล้วตั้งแต่นายท่านเสี้ยงปรากฏตัวอยู่บนเวที ทุกคนต่างก็พบเห็นผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้าแล้ว

จ้าวซูเหายิ้มและมองไปที่เฉิงจิ่งว่าง: “ประธานเฉิง หลักฐานนี้ใช้ได้ไหม? ”

เฉิงจิ่งว่างทรุดนั่งลงไปบนเก้าอี้ทันที สีหน้าดูแย่มาก และพูดขึ้นอย่างงุนงงว่า: “เขาคือเจ้านายของหัวหยา กรุ๊ปจริง ๆ ด้วย! ”

“ก็คือว่า ต่อไปเขาก็คือเจ้านายของข้า”

“แต่ว่าเมื่อสักครู่ข้ากลับคิดที่จะขับไล่เจ้านายของตนเองออกไป! ”

แม้ว่าหลังจากที่หัวหยา กรุ๊ปเข้าซื้อกิจการของบริษัทหวนตี้แล้ว เฉิงจิ่งว่างก็ยังคงเป็นประธานกรรมการบริษัทหวนตี้เหมือนเดิม อีกทั้งยังถือหุ้นส่วนอีกด้วย

แต่ว่า หุ้นส่วนในบริษัทหวนตี้ของเขาได้ถูกปรับลดจนถึงขั้นที่หลงเหลือไม่เท่าไหร่แล้ว เพียงแค่คำพูดของหลินหยุนคำเดียว ก็สามารถที่จะขับไล่เขาออกจากบริษัทได้เลย

จางจิ้งฟาก็มีสีหน้าที่ตื่นตระหนกเช่นกัน ซึ่งรู้สึกเสียใจภายหลังเป็นอย่างมาก: “เรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงสุดท้ายไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตัวเขาเลยแม้แต่น้อย ศีรษะของเขาเองต่างหากที่ถูกประตูหนีบจนโง่ถึงได้เสนอหน้าออกมา! ”

แม้ว่าเถียนชุ่ยชุ่ยกับจางเหมิง จะไม่มีความสงสัยในสถานะของหลินหยุน แต่ที่นายท่านเสี้ยงเสนอตัวออกหน้าเป็นพยานให้กับหลินหยุนด้วยตัวเอง ก็ยังทำให้พวกเธอทั้งหลายตกตะลึงขึ้นอีกครั้ง

“เจ้านายของหัวหยา กรุ๊ป นายท่านเสี้ยงหนึ่งในผู้ที่ก่อตั้งวงการบันเทิงของจีนเสนอตัวออกหน้าเป็นพยานให้กับนาย! หลินหยุน ปรมาจารย์หลินตกลงว่านายเป็นคนอย่างไรกันแน่! ”

หากพูดถึงเมื่อตอนที่เพิ่งทราบว่าหลินหยุนคือปรมาจารย์หลินนั้น เถียนชุ่ยชุ่ยกับจางเหมิงก็เต็มไปด้วยความเคารพและยำเกรงต่อหลินหยุน

ถ้าอย่างนั้นในตอนนี้ หลินหยุนสำหรับพวกเธอแล้ว ก็เหมือนกับเทพเจ้าบนสวรรค์ พวกเธอทำได้เพียงแค่คาดเดา จินตนาการ แต่กลับยากที่จะพบเจอตัวตนที่แท้จริง

ประธานกรรมการบริษัทหวนตี้ที่มีชื่อเสียง และเป็นถึงบุคคลระดับแนวหน้าในวงการบันเทิง ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มีดาราชั้นนำจำนวนนับไม่ถ้วนเข้ามาตามประจบอยู่เสมอ

อีกทั้งเขายังเป็นหนึ่งในคนสำคัญของการประชุมควบรวมกิจการในวันนี้ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นถูกหมางเมินอย่างที่สุดแล้ว

แต่ว่า เขาเองก็ไม่สามารถที่จะโวยวายอะไรได้ เพราะว่าหลินหยุนกับจ้าวซูเหาที่เป็นเจ้านายใหม่ ทั้งสองคนของเขานั้นก็ไม่ได้พูดบอกว่าจะจัดการเขาอย่างไร ซึ่งถ้าอยู่ดี ๆ เขาเอะอะโวยวายขึ้น เกรงว่าคงจะเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสมไม่มีหลักการณ์

ดังนั้น การประชุมควบรวมกิจการก็ดำเนินต่อไป เฉิงจิ่งว่างกับจางจิ้งฟาที่เป็นเจ้านายของบริษัทหวนตี้ ได้ดำเนินการตามขั้นตอนพิธีการ ขึ้นกล่าวบนเวที

ตลอดช่วงพิธีการทั้งหมด เฉิงจิ่งว่างรู้สึกว่าตนเองเหมือนกับลิงที่กระโดดโลดเต้นในสวนสัตว์ โดยที่คนด้านล่างเวทีล้วนเป็นผู้ชมการแสดง

เหตุการณ์ทั้งหมดก็เป็นจริงตามนี้ การที่ได้ล่วงเกินเจ้านายของหัวหยา กรุ๊ป ทำให้เฉิงจิ่งว่างกับหลินเสี่ยวลู่ ถูกทุกคนที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้ขึ้นรายชื่อบัญชีดำเอาไว้แล้ว

ผ่านไปสักพัก หลินหยุนได้เดินออกมาจากด้านหลังเวที กลับไปยังตำแหน่งที่นั่งเดิมของเขา

อีหลิงกับจางซือจู่ รวมถึงหลันโร่หลินและเฉิงเฉิน มองไปยังหลินหยุนด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร

“เจ้านายหลิน นายปกปิดได้อย่างมิดชิดเลยทีเดียว! ” หลันโร่หลินแสดงสายตาที่เย้ายวนน่าหลงใหล จ้องมองไปที่หลินหยุน

สีหน้าท่าทางของเฉิงเฉิน ก็แฝงไปด้วยการตำหนิตัวเอง

หลินหยุนยิ้มและพูดขึ้นว่า: “ถ้าหากฉันพูดบอกสถานะของฉันเองออกไป พวกคุณจะเชื่อกันไหม? ”

กี่คนนี้ต่างไม่พูดไม่จา ถ้าหากหลินหยุนได้พูดเปิดเผยตามตรงว่าตนเองคือเจ้านายเบื้องหลังของหัวหยา กรุ๊ป คาดว่าคงจะถูกไม่กี่คนนี้มองว่าเป็นโรคประสาท

หลินเสี่ยวลู่กับอู่ซื่อหานรวมถึงจ้าวจื่อฉี แสดงท่าทางที่น่าสงสารแล้วก็มองไปที่หลินหยุน

กี่คนนี้บิดตัวไปมาอยู่สักพัก ในที่สุดก็ได้เดินมาแสดงความขอโทษต่อหลินหยุน

“คุณหลิน พวกฉันมีตาหามีแววไม่ จึงได้ล่วงเกินท่าน ขอให้ท่านโปรดให้อภัย! ”

ในดวงตาของหญิงสาวกี่คนนี้ เปล่งประกายแวววาว หยดน้ำตาใกล้ที่จะไหลออกมาแล้ว

โดยเฉพาะอู่ซื่อหานที่เป็นดาวประจำสถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์หวู่หยาง แววตาของเธอนั้นเหมือนกำลังพูดว่า: “เพียงแค่คุณให้อภัยฉัน คุณต้องการให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอมที่จะทำตามโดยทั้งหมด”