โหวผิ่นเหยียนถามด้วยความเป็นห่วงว่า “อาจารย์หลิน กระสุนมันไม่มีตานะ! ท่านเปลี่ยนวิธีการแสดงเป็นอย่างอื่นไหม?”
“ไม่จำเป็นต้องกังวล พวกเจ้าแค่เหนี่ยวไกปืนก็พอ” หลินหยุนพูดด้วยเสียงเรียบๆ
“นี่......”เหล่าลูกทีมของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้ายังคงกังวลเล็กน้อย ต่างจ้องมองซึ่งกันและกัน
ยิ่งตงไหลเคยเห็นหลินหยุนรับกระสุนปืนมาแล้ว อย่าว่าแต่ลูกกระสุนเลย ต่อให้เป็นจรวดมิสไซล์หลินหยุนก็สามารถรับเอาไว้ได้
“พวกแกจะไม่ฟังคำพูดของอาจารย์หรือไง? อาจารย์บอกให้พวกแกยิง พวกแกแค่ทำตามก็พอแล้ว!” ยิ่งตงไหลตะโกนเสียงเย็นชา เพื่อบอกให้เหล่าลูกทีมเชื่อฟังคำสั่งของหลินหยุนโดยไม่ต้องตั้งข้อสงสัย
“ครับ!”
เหล่าลูกทีมของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้าตะโกนเป็นเสียงเดียวกัน รีบหยิบปืนพกขึ้นมา แล้วเล็งไปที่หลินหยุน
หลินหยุนจ้องมองทุกคน แล้วพูดอย่างสบายๆว่า “ยิงได้”
เหล่าลูกทีมของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้ากลืนน้ำลาย ลังเลไปสองวินาที จากนั้นก็กัดฟันเนี่ยวไกปืนออกไป
ปังๆๆ!
เสียงปืนดังขึ้นมาอย่างรุนแรง
จู่ๆรอบๆร่างของหลินหยุนก็มีแสงสีฟ้าปรากฏออกมาล้อมรอบเอาไว้ ทำให้กระสุนทุกนัดที่ยิงมาหาเขาถูกหยุดเอาไว้ข้างนอก
แฉลบๆ
กระสุนปืนหล่นอยู่รอบๆตัวของหลินหยุน
“ระยะใกล้ขนาดนี้ กลับป้องกันได้ทั้งหมด!”
สีหน้าของเหล่ากองกำลังพิเศษมังกรฟ้า เต็มไปด้วยความตกใจ
“อาจารย์หลิน ทำได้ยังไงกัน?” จางเสีว่หรูถามพร้อมกับเบิกตาโต
หลินหยุนกวาดสายตามองเหล่าผู้คนที่กำลังต้องการคำตอบเป็นอย่างมาก แล้วพูดด้วยเสียงเรียบๆว่า “นี่ก็คือวิธีใช้งานชี่แท้คุ้มกาย”
“ชี่แท้แข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ?” สีหน้าของหลิวจื่อเทาเต็มไปด้วยความตกใจ เขาไม่เคยนึกมาก่อนว่า ชี่แท้ของนักบู๊ จะมีวันที่สามารถเอามาใช้ป้องกันกระสุนได้
หลินหยุนอธิบายว่า “ชี่แท้ของพวกเจ้าในตอนนี้ ยังอ่อนเกินไป ถ้าเกิดอยากไปถึงขั้นที่สามารถป้องกันกระสุนได้ อย่างน้อยๆก็ต้องเข้าไปอยู่ในระดับขั้นสูงสุด”
“ขั้นสูงสุดเหรอ!นั่นเป็นถึงระดับปรมาจารย์บู๊เลยนะ!ในชาตินี้พวกเราไปถึงขั้นสูงสุดได้ก็ถึงว่าไม่เลวแล้ว” ลูกทีมคนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยเสียงท้อแท้
“จงอย่าได้ดูถูกตัวเอง ที่ความแข็งแกร่งของพวกเจ้าพัฒนาได้ช้า นั่นเป็นเพราะว่าเพลงฝึกของพวกเจ้ายังอ่อนเกินไป สองสามวันนี้ข้าจะถ่ายทอดเพลงฝึกที่เหมาะสมกับพวกเจ้า เพื่อช่วยยกระดับความแข็งแกร่งของพวกเจ้า” หลินหยุนพูดอธิบาย
แววตาทั้งคู่ของยิ่งคงไหลเต็มไปด้วยความสดใส หัวใจเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “ดูเหมือนว่าการที่สามารถเชิญปรมาจารย์หลินมาทำหน้าที่เป็นอาจารย์บู๊ของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้าได้ ถึงเป็นความโชคดีอย่างแท้จริงของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า!”
เพลงบู๊ล้ำค่าขนาดไหน ยิ่งตงไหลที่เป็นปรมาจารย์ขั้นสูงสุด แน่นอนว่าเข้าใจดียิ่งกว่าคนอื่น
แต่ว่า หลินหยุนเพิ่งจะเจอหน้าครั้งแรก ก็ยอมถ่ายทอดเพลงฝึกให้แล้ว
ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะบนมือของหลินหยุนมีเพลงฝึกอยู่เป็นจำนวนมาก ก็ต้องเป็นเพราะเขามีความแข็งแกร่งถึงขั้นที่สามารถคิดค้นเพลงฝึกบู๊ได้ด้วยตัวเอง
ถ้าเกิดเป็นอย่างแรก ก็เป็นการพิสูจน์ว่าอาจารย์ของหลินหยุนเป็นคนที่มีเบื้องหลังที่แข็งแกร่งมาก ถึงได้สะสมเพลงฝึกไว้เป็นจำนวนมาก
ถ้าเกิดเป็นอย่างหลัง งั้นก็ยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่ นักบู๊ที่สามารถคิดค้นเพลงฝึกได้ด้วยตัวเอง อย่างน้อยๆก็ต้องเป็นถึงแดนมหาปรมาจารย์สูงสุด!
เหล่าลูกทีมของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า ก็ตื่นเต้นมากเหมือนกัน
ถึงแม้พวกเขาจะไม่ถือว่าเป็นคนของฝั่งโลกบู๊ แต่ว่า พวกเขาเองก็เข้าใจถึงความล้ำค่าของเพลงฝึกเป็นอย่างดี ดูจากจุดที่พวกเขากลายเป็นลูกทีมของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า แต่ก็ยังต้องผ่านบททดสอบแห่งความเป็นและความตาย ถึงยอมถ่ายทอดเพลงฝึกบู๊ให้กับพวกเขา ก็พอจะมองออกแล้ว
แต่อาจารย์หลินที่เพิ่งเจอหน้ากันครั้งแรก กลับยอมมอบเพลงฝึกที่เหมาะสมสำหรับพวกเขา นี่มันก็เหมือนกับเศรษฐีร้อยล้านคนหนึ่ง ที่จู่ๆก็เจอกับเศรษฐีพันล้าน
แค่คิดก็รู้แล้วว่า หัวใจของเหล่าลูกทีมของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“อาจารย์หลิน คุณดีกว่าอดีตอาจารย์ของพวกเรา เป็นอย่างมากเลย!”
จางเสว่หรู่พูดเสียงดัง ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น
“อาจารย์ฉีที่เป็นอดีตอาจารย์พวกเรา ทุกครั้งจะสอนแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจ ตอนที่พวกเราถามเขา เขาก็จะท่าทางเหมือนคนที่อยู่สูงกว่า ดูรำคาญพวกเราเป็นอย่างมาก ความจริงพวกเราเข้าใจกันดี ใจจริงของเขาไม่อยากถ่ายทอดวิชาให้กับพวกเรา” หลิวจื่อเทาพูดด้วยเสียงไม่พอใจ
หลินหยุนหันไปมองยิ่งตงไหล แล้วถามว่า “หัวหน้ายิ่ง อาจารย์ฉีคนนี้มันยังไงกัน?”
ความจริง ต่อให้หลินหยุนไม่พูด ยิ่งตงไหลเองก็พอจะเดาสาเหตุที่หลินหยุนมาที่นี่
แต่ว่า หนี้บุญคุณที่หลินหยุนช่วยชีวิตเขาเอาไว้ มันเป็นความจริง
“ปรมาจารย์หลินพูดถ่อมตัวไปแล้ว ขอแค่ท่านยอมมาที่กองกำลังพิเศษมังกรฟ้าของพวกเรา ก็ถึงเป็นเกียรติของพวกเราแล้ว” ยิ่งตงไหลยังคงเกรงใจมาก
หลินหยุนมองเขา แล้วพูดด้วยสีหน้าเรียบเงียบว่า “ข้าอยู่ที่ของพวกเจ้าไม่นานหรอก ท่านบอกหน้าที่ที่ข้าต้องรับผิดชอบก่อนเถอะ!”
ยิ่งตงไหลก็เข้าใจดี คนที่เป็นยอดฝีมืออย่างหลินหยุน จะต้องมีเรื่องที่ตัวเองต้องจัดการอย่างแน่นอนอยู่แล้ว เขาเองก็ไม่ได้คาดหวังให้หลินหยุนอยู่ที่ฐานทัพมังกรฟ้าไปตลอด
“ความจริงก็ไม่มีอะไรมาก หน้าที่หลักของอาจารย์บู๊ ก็คือเพิ่มระดับเพลงบู๊ของเหล่ากองกำลังพิเศษมังกรฟ้าก็พอแล้ว”
“เรื่องนอกเหนือจากนี้ ก็ไม่ใช่หน้าที่ของอาจารย์บู๊”
หลินหยุนพยักหน้า แบบนี้ก็ตรงกับสิ่งที่เขาหวังเอาไว้ และเขาก็จะได้มีเวลาอิสระ ดูเหมือนว่าหงซานเหอ จะเตรียมการได้อย่างรอบคอบ
“ข้าเข้าใจแล้ว” หลินหยุนพูด
ยิ่งตงไหลพูดว่า “งั้นข้าจะพาท่านไปที่ที่พักของท่าน”
“ได้”
พอจัดทุกอย่างเรียบร้อย หลินหยุนก็กลับไปที่ห้องพักของตัวเอง เริ่มคิดหาเพลงฝึก ที่เหมาะสมกับลูกทีมของเหล่ากองกำลังพิเศษมังกรฟ้า
ถ้าดูจากหลักการอายุในการฝึกเพลงบู๊ เหล่าลูกทีมพวกนี้ได้เลยช่วงระยะเวลาที่เหมาะแก่การฝึกฝนที่สุดไปแล้ว
แต่ก็ยังดีที่ร่างกายของคนพวกนี้ มีรากฐานอยู่แล้ว
ถ้าเกิดให้พวกเขาฝึกวิชาตัวอ่อน เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะกับคนพวกนี้
ดูจากรูปแบบการต่อสู้ของพวกเขา จะต้องผ่านการฝึกที่หฤโหดมาอย่างแน่นอน ดังนั้น เพลงฝึกนี้ จะต้องเหมาะสมกับรูปแบบการต่อสู้ของพวกเขา
แบบนี้ ถึงจะสามารถแสดงศักยภาพของพวกเขาออกมาได้อย่างเต็มที่
สุดท้าย หลินหยุนจึงเลือก‘วิชาการฝึกร่างมังกรฟ้า’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...