จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 654

ผู้หญิงอีกคนที่มีรูปร่างอ้วนหน้ากลม ก็พูดขึ้นอย่างจริงใจว่า: “โร่สุ่ย ฉันเองก็จะสนับสนุนเธอตลอดไป เธอจะต้องเข้มแข็งและสู้ต่อไป! ”

หลินโร่สุ่ยเผยรอยยิ้มออกมา พยักหน้าหงึกหงึก: “อืม ฉันจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง! ”

“โอ้ พี่โร่สุ่ย ฉันว่าแล้วทำไมถึงหาพี่ไม่เจอ ที่จริงก็อยู่ที่ตรงนี้นี่เอง! ” หลินเสี่ยวหยูกับหลินเห้า ยิ้มเยาะพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหา

“พวกเธอทำไมไม่อยู่ที่พี่สาวของฉันตรงนั้นล่ะ จะมาทำอะไรที่ตรงนี้? ” หลินโร่สุ่ยมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนักกับสองคนนี้ และก็รู้ว่าที่พวกเขามาคงจะมีเจตนาที่ไม่ดีอย่างแน่นอน

หลินเสี่ยวหยูกับหลินเห้าก็ไม่เกรงใจ ไม่แม้แต่จะต้องเสแสร้งอีก โดยได้พูดเยาะเย้ยถากถางขึ้นว่า: “พวกเรามาก็เพื่อดูว่าเธอจะมีความอับอายขายหน้ามากขนาดไหนยังไงล่ะ! ”

หลินเห้ายิ้มเยาะพร้อมกับพูดขึ้นอย่างเหยียดหยาม: “หลินโร่สุ่ย ดูงานพิธีเปิดบริษัทของเธอสิ แล้วก็ดูงานพิธีเปิดบริษัทของพี่สาวของเธอ หากว่าฉันเป็นเธอ ก็คงจะแทรกแผ่นดินหนีตั้งไปนานแล้ว คงไม่มีทางอยู่ที่นี่เพื่อทนรับต่อความอับอายขายหน้าได้อีกแล้ว! ”

คำพูดของหลินเสี่ยวหยู ยิ่งไม่น่าฟังขึ้นไปอีก: “หลินโร่สุ่ย เธอตั้งใจที่จะจัดงานพิธีเปิดบริษัทพร้อมกันกับพี่โร่หลัน ก็เป็นเพราะต้องการที่จะอาศัยความโด่งดังของพี่โร่หลันล่ะสิ! ”

“น่าเสียดายที่เธอคงคิดไม่ถึงว่า ไม่ทันจะได้อาศัยความโด่งดัง แต่กลับกลายเป็นเรื่องที่ขบขัน น่าอาย พี่โร่หลันตรงนั้น มีแขกผู้มีเกียรติคับคั่ง ส่วนที่เธอตรงนี้มีเพียงแค่สองสามคน โดยที่มีแม่ผู้ให้กำเนิดเป็นคนเดียวกัน แต่ทำไมพวกเธอถึงมีความแตกต่างกันมากมายขนาดนี้ไปได้ล่ะ? ”

หลินเสี่ยวหยูพวกคนเหล่านี้ ก็เพียงแค่อยู่ต่อหน้าหลินโร่สุ่ยเท่านั้น จึงจะสามารถค้นพบความ ล้ำเลิศของตัวเองได้บ้าง

เพื่อนสมัยเรียนสองคนของหลินโร่สุ่ย มีสีหน้าท่าทางที่โกรธเคือง แต่ พวกเขารู้ดีว่าตนเองมีสถานะที่ต่ำต้อย จึงทำได้เพียงแค่โมโหแต่ก็ไม่กล้าพูดดุด่าออกไป

หลินโร่สุ่ยตะโกนใส่อย่างเย็นชาด้วยความโมโห: “หลินเสี่ยวหยู หลินเห้า พวกแกสองคนอยากจะโดนอีกใช่ไหม? ดูเหมือนว่าครั้งที่แล้วสั่งสอนพวกแกยังไม่พอ! ”

แววตาของหลินเสี่ยวหยูกับหลินเห้าแสดงอาการที่หวาดกลัวขึ้นในทันที ครั้งก่อนพวกเขาสองคนเยาะเย้ยหลินโร่สุ่ย จึงได้ถูกหลินโร่สุ่ยต่อยตีไปหนึ่งยก

ดังนั้น พวกเขาจึงได้เคียดแค้นหลินโร่สุ่ย เมื่อมีโอกาส ก็จะว่ากล่าวโจมตีหลินโร่สุ่ย

หลินโร่สุ่ยเองก็ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็น แต่ในเรื่องทักษะการต่อสู้แล้วกลับเก่งกาจมีความสามารถ โดยทั่วไปห้าถึงหกคนไม่สามารถที่จะเข้าใกล้ประชิดตัวเธอได้

“ฮึ หลินโร่สุ่ย นอกจากแกจะต่อยตีคนเป็นแล้วทำอะไรเป็นอีกบ้าง! ไอ้คนไม่ได้เรื่อง ตระกูลหลิน อับอายขายหน้าไปหมดก็เพราะแกคนเดียว! ” หลินเห้ามีความหวาดกลัวอยู่บ้าง ซึ่งพูดออกไปพร้อมกับก้าวถอยหลังไปด้วย

หลินโร่สุ่ยเดินขึ้นมาข้างหน้าหนึ่งก้าว: “พูดบ่นให้ฉันฟังอีกทีสิ! ”

หลินเสี่ยวหยูกับหลินเห้าตื่นตกใจ และทั้งสองคนก็ได้ถอยหลังไปพร้อมกัน

“หลินโร่สุ่ย เธอก็แค่ใช้กำลังเป็นอย่างเดียว ซึ่งเทียบกับหลินโร่หลันแล้ว เธอก็คือไอ้คนไม่ได้เรื่อง ได้ราว! ”

หลินเสี่ยวหยูกับหลินเห้าพูดจบก็วิ่งหนีไป กลัวว่าจะถูกหลินโร่สุ่ยจับตัวเอาไว้อย่างไรอย่างนั้น

หลินโร่สุ่ยทำให้สองคนนั้นตกใจแล้วก็วิ่งหนีไป สายตาก็ได้เผยออกมาถึงความหดหู่อย่างที่สุด

หลินโร่หลัน หลินโร่หลัน ชื่อเรียกนี้เหมือนกับเป็นภูเขาลูกหนึ่ง กดทับอยู่บนศีรษะของหลินโร่สุ่ย อย่างหนักหน่วง ไม่มีทางที่จะหลุดพ้นออกไปได้ตลอดชีวิต

หลินโร่สุ่ยก็เข้าใจอย่างดีกับความคิดที่คุณพ่อคุณแม่มีต่อตัวเธอเอง และเกิดความขัดแย้งขึ้นภายในใจ: “ฮึ ตอนนั้นพวกท่านก็ไม่สมควรที่จะให้กำเนิดฉัน! ฉันไม่ใช่หลินโร่หลัน และฉันก็ไม่ได้ต้องการที่จะเปลี่ยนไปเป็นแบบเธออย่างนั้นด้วย! ”

เพื่อนสมัยเรียนสองคนได้ปลอบใจหลินโร่สุ่ยอีกครั้ง โดยหลินโร่สุ่ยได้แสดงออกมาว่าตัวเองไม่เป็นอะไร

ทางด้านของหลินโร่หลัน แขกผู้เกียรติยังคงทยอยมาอย่างต่อเนื่อง

ทั้งผู้รับผิดชอบบริษัทหวนตี้สาขาเมืองหลวง รวมถึงผู้รับผิดชอบจากบริษัทเกนเนอร์ ซึ่งที่คนเหล่านี้มาร่วมงานต่างก็เป็นการให้เกียรติกับหวางเหวินหย่วนทั้งนั้น

มองเห็นภาพที่แขกผู้มีเกียรติมากันเต็มห้องโถง หลินโร่หลันรู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก

มองเห็นสีหน้าท่าทางที่อิจฉาของคนในตระกูลหลิน ใบหน้าอันสวยงามของหลินโร่หลันก็แอบกระหยิ่มยิ้มย่องขึ้นมาบ้างเล็กน้อย

แต่ว่า หลินโร่หลันเข้าใจอย่างชัดเจนว่า ทั้งหมดในวันนี้ ส่วนใหญ่ล้วนเป็นความดีความชอบของหวางเหวินหย่วน

ถ้าหากอาศัยแค่ตัวเธอเองแล้ว ต่อให้รวมถึงตระกูลหลินแห่งอูซู ก็คงจะไม่มีความสามารถในการเชื้อเชิญผู้คนให้มาร่วมงานได้มากขนาดนี้อย่างแน่นอน

หลินโร่หลันอดไม่ได้ จึงใช้คู่ดวงตาที่งดงามแอบมองสังเกตไปยังหวางเหวินหย่วนที่กำลังต้อนรับทักทายแขกอย่างสุภาพ ในสายตา ก็เกิดเป็นความรู้สึกซึ้งใจอย่างที่สุด

“ก็คงมีเพียงแค่ตระกูลใหญ่อย่างตระกูลหวางแบบนี้ จึงจะเป็นเป้าหมายที่ฉันหลินโร่หลันต้องมุ่งมั่นไขว่คว้ามาให้ได้ ตระกูลหลิน ก็คงมีแค่ฉันที่สามารถเป็นที่พึ่งพิงได้เพียงคนเดียว! ”

“แต่ ผู้คนที่มาในวันนี้ แม้ว่าต่างก็มีชื่อเสียง ทว่า กลับไม่มีบุคคลที่ยิ่งใหญ่ตัวจริง ซึ่งน่าแปลกที่ว่า เจ้านายใหญ่บริษัท หลงสือ เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ไม่ใช่ว่าตอบตกลงที่จะมาร่วมงานในวันนี้แล้วไม่ใช่เหรอ? ซึ่งก็ควรจะมาถึงแล้ว! ”

หลินโร่หลันแอบครุ่นคิด เจ้านายใหญ่บริษัท หลงสือ เอ็นเตอร์เทนเมนท์ บุคคลที่ยิ่งใหญ่ระดับนี้ คงจะไม่ผิดนัดโดยง่ายอย่างแน่นอน