จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 655

หลังจากที่เงียบสงบลงไปชั่วครู่ ทุกคนในสถานที่แห่งนี้ก็เกิดการวิพากษณ์วิจารณ์กันขึ้นอย่างโกลาหล

โดยคนกลุ่มแรกที่ตื่นตะลึงก็คือคนของตระกูลหลิน

หลินเห้าถามขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางที่ตื่นตระหนก: “พี่เสี่ยวหยู ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม! เขาต้องการที่จะหาหลินโร่สุ่ยไอ้คนที่ไม่ได้เรื่องได้ราวนั้น! ”

หลินเสี่ยวหยูก็มีสีหน้าท่าทางที่ตกตะลึงด้วยเช่นกัน: “แกไม่ได้ฟังผิดหรอก ฉันก็ได้ยินเหมือนกัน เขาพูดสองรอบแล้ว ต้องการหาคุณหนูรองหลิน หลินโร่สุ่ย! ”

พวกผู้อาวุโสตระกูลหลินเหล่านั้น ก็จ้องมองหน้าซี่งกันและกัน

“ตงเย่ว นี่มันเกิดอะไรขึ้น? หรือว่าประธานเหรินคนนี้ต้องการที่จะมาหาโร่สุ่ยลูกสาวของนายอย่างนั้นหรอกเหรอ? ”

เวลานี้หลินตงเย่วก็มีสีหน้าท่าทางที่สงสัยเช่นกัน: “เป็นไปไม่ได้ ไอ้เด็กที่ไม่ได้เรื่องได้ราวนั้นจะไปรู้จักกับประธานบริษัทเกนเนอร์ได้อย่างไรกันล่ะ! ”

“บางทีประธานเหรินผู้นี้อาจจะพูดผิดไปก็เป็นได้”

มาดามหลินพูดขึ้นด้วยความสงสัย: “เขาพูดชื่ออย่างชัดเจนว่าต้องการหาโร่สุ่ยแล้ว คงจะไม่ผิดหรอก! ”

หลินตงเย่วไม่อยากจะเชื่อ และยืนหยัดพูดอีกทีว่า: “ต่อให้พูดชื่อขึ้น บางทีอาจจะแค่สอบถามก็เป็นได้ ลูกสาวคนรองที่ไม่ได้เรื่องได้ราวคนนั้น จะสามารถเชิญให้ประธานบริษัทเกนเนอร์ที่เป็นหนึ่งในสามบริษัทเอ็นเตอร์เทนเมนท์ที่ใหญ่ที่สุดในจีนมาร่วมงานพิธีเปิดบริษัทของเธอได้อย่างไรกัน! ”

คนของตระกูลหลินจ้องมองหน้าซึ่งกันและกัน พวกเขาต่างก็ทราบกันดีถึงความสามารถของหลินโร่สุ่ย ไม่ว่าจะอย่างไรหลินโร่สุ่ยก็คงจะไม่สามารถเชิญประธานบริษัทเกนเนอร์ให้มาร่วมงานได้!

ทุกคนในสถานที่แห่งนี้ ต่างก็กระซิบพูดคุยกัน ซึ่งคนส่วนใหญ่ต่างก็กำลังรอฟังอยู่ว่า คุณหนูรองหลินผู้นั้นคือใคร

จากนั้น หลินโร่สุ่ยที่อยู่ในมุมห้อง ก็กลายเป็นเป้าหมายสายตาของทุกคนไปโดยทันที

เมื่อเห็นงานพิธีเปิดบริษัทของหลินโร่สุ่ย ที่มีความต๊อกต่อยขนาดนั้น ทุกคนต่างก็มีสีหน้าท่าทางที่ตกตะลึง

“ใช่จริง ๆ เหรอเนี่ย ฉันคิดว่านั่นเป็นงานที่จัดขึ้นเล่น ๆ? คิดไม่ถึงว่านั่นจะเป็นพิธีเปิดบริษัทของคุณหนูรองหลิน! ”

“นั่นน่ะสิ ทั้งหมดมีเพียงแค่สามโต๊ะ เวทีก็มีขนาดเล็กนิดเดียว ลองมาดูพื้นที่จัดงานของคุณหนูหลินคนโตสิ ช่างเปรียบเทียบกันไม่ได้อย่างสิ้นเชิง”

“ประธานเหรินคงไม่ได้มาร่วมงานพิธีเปิดบริษัทของคุณหนูรองหลินจริง ๆ ใช่ไหม? คุณหนูรองหลินนี้ มองดูแล้วไม่น่าจะใช่ผู้ที่สามารถเชิญประธานเหรินผู้ยิ่งใหญ่ระดับนี้ให้มาร่วมงานได้! ”

“ใครจะไปทราบได้ว่าภายในนี้เกิดอะไรขึ้น ไม่แน่วันนี้อาจจะมีเรื่องราวที่น่าสนุกให้ได้ติดตามกัน”

หลังจากที่หลินโร่หลันตะลึงไปแล้วชั่วครู่นั้น ก็พูดขึ้นอย่างยิ้มแย้มอีกครั้งว่า: “ประธานเหริน ท่านแน่ใจนะว่าไม่ได้พูดเล่นตลกกับฉัน? ท่านรู้จักน้องสาวของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ท่านแน่ใจนะว่ามาร่วมงานพิธีเปิดบริษัทของเธอ? ”

ประธานเหรินพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า: “คุณหลิน นั่นคือน้องสาวของคุณ ขอให้คุณอย่าได้ปฏิบัติกับเธอด้วยท่าทางที่ดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้อีก! ”

พูดจบ ประธานเหรินก็หันหน้าไปทางมุมห้อง แล้วก็เดินตรงไปหาหลินโร่สุ่ยบริเวณที่โต๊ะสามตัวตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวนั้น

เมื่อครู่ ตามสายตาของทุกคนที่มองไปนั้น ประธานเหรินก็พบเห็นตำแหน่งที่อยู่ของหลินโร่สุ่ย รวมถึงอักษรขนาดเล็กหนึ่งแถวที่ช่างดูต๊อกต๋อยยิ่งนัก

“พิธีเปิดบริษัท โร่สุ่ย เอ็นเตอร์เทนเมนท์ จำกัด”

ใบหน้าที่งดงามของหลินโร่หลัน แสดงออกทั้งอาการโมโหและหงุดหงิดซึ่งดูย่ำแย่อย่างที่สุด

มองไปที่แผ่นหลังของประธานเหรินด้วยความไม่พึงพอใจ กำหมัดสองข้างขึ้นอย่างแน่น: “ทำไม! โร่สุ่ยไปรู้จักประธานเหรินตั้งแต่เมื่อไหร่กัน! นี่มันเป็นไปได้อย่างไร! ”

ผู้คนจำนวนมากในสถานที่จัดงานต่างก็มองไปที่ประธานเหริน เห็นเขาเดินมาถึงเบื้องหน้าของ หลินโร่สุ่ย แล้วก็ได้นำของขวัญที่ได้เตรียมไว้มอบให้กับหลินโร่สุ่ย

“คุณหนูรองหลิน ฉันขอให้กิจการของคุณเจริญรุ่งเรือง! ต่อไปหากมีเรื่องอะไรที่ต้องการให้ฉันช่วยเหลือ ก็ขอให้คุณหนูรองหลินเอ่ยปากมาได้เลย! ”

หลินโร่สุ่ยหน้าตาแข็งทื่อโดยมองไปยังประธานเหรินที่กำลังโค้งคำนับให้กับตนเอง แล้วก็ตกตะลึงอย่างที่สุด

นี่เป็นถึงประธานบริษัทเกนเนอร์เลยทีเดียว!

นึกไม่ถึงว่าเขาจะมาร่วมงานพิธีเปิดบริษัทของตนเอง!

นี่เป็นไปได้อย่างไรกัน? ฉันไม่ได้ฝันไปใช่หรือไม่!

ผ่านไปสักพักใหญ่หลินโร่สุ่ยก็ยังคงตั้งสติกลับคืนมาไม่ได้ โดยที่ประธานเหรินได้กระซิบเตือนเธอขึ้นว่า: “คุณหนูรองหลินไม่ต้องตื่นตะลึงไป ฉันได้รับคำสั่งจากคุณหลินให้มาอวยพรแสดงความยินดีต่อคุณหนูรองหลิน! ”

หลินโร่สุ่ยพูดขึ้นอย่างสงสัยว่า: “คุณหลิน? คุณหลินคนไหนเหรอ? ฉันไปรู้จักบุคคลที่ยิ่งใหญ่ระดับนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน! ”

ประธานเหรินยิ้มอย่างขมขื่นและพูดขึ้นว่า: “คุณหนูรองหลิน คุณรับของขวัญของฉันก่อนได้ไหม แล้วพวกเราค่อยมาพูดคุยกัน”