จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 657

หลินโร่สุ่ยสีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ถ้าหากเป็นตามปกติ เธอทำได้ไม่ดีเหมือนกับพี่สาวในทุก ๆ ด้าน แล้วถูกพ่อแม่ตำหนิเธอก็ยังยอมรับได้

แต่นี่ ไม่เพียงแค่เธอไม่ผิด แต่กลับทำได้ดีกว่าพี่สาวของเธอเสียอีก แล้วทำไมจะต้องถูกตำหนิด้วย!

“เธอ......” หลินตงเย่วชี้ไปยังหลินโร่สุ่ยด้วยความโกรธ ต้องการที่จะดุด่า แต่กลับพบว่า ไม่มีข้ออ้างอะไรที่จะไปว่ากล่าวหลินโร่สุ่ยได้

“ฉันจัดการอะไรเธอไม่ได้ และฉันก็ไม่อยากที่จะจัดการเธอแล้วด้วย สรุปว่าวันนี้เป็นวันจัดงานพิธีเปิดบริษัทของพี่สาวของเธอ มีแขกผู้มีเกียรติมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก ถ้าหากถูกเธอก่อกวนจนต้องล้มเลิกไป ฉันจะไม่ปล่อยเธอเอาไว้แน่”

หลินโร่สุ่ยโกรธมากจนน้ำตาคลอเบ้า: “ท่านมีเหตุผลบ้างได้ไหม! ”

“สายตาของท่านมีแต่พี่สาว วันนี้ก็เป็นวันงานพิธีเปิดบริษัทของฉันเหมือนกัน คนอื่นมาอวยพรแสดงความยินดีให้กับฉัน ท่านก็พูดว่าฉันก่อความวุ่นวายให้กับพิธีเปิดบริษัทของพี่สาว งั้นในตอนแรกท่านก็อย่าให้ฉันจัดงานพิธีเปิดบริษัทพร้อมกับพี่สาวสิ! ”

เผชิญหน้ากับคำย้อนถามของหลินโร่สุ่ย หลินตงเย่วหน้าตาแดงก่ำ พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ในตอนแรกที่ให้สองพี่น้องจัดงานพิธีเปิดบริษัทพร้อมกัน อย่างแรกก็เพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายอีกอย่างก็คือ หวังให้หลินโร่สุ่ยสามารถเรียนรู้จากงานพิธีเปิดบริษัทของหลินโร่หลัน ให้เธอได้เปิดหูเปิดตามีประสบการณ์มากขึ้น และอาจจะสามารถกระตุ้นให้เธอ เปลี่ยนแปลงนิสัยของตัวเธอเอง

หลินตงเย่วคาดคิดไม่ถึงว่า พิธีเปิดบริษัทของหลินโร่สุ่ยจะมีคนมาร่วมงานด้วย!

อีกทั้งคนที่มาร่วมงานยังเป็นผู้ที่มีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดา!

แบบนี้ จึงทำให้หลินตงเย่วเกิดความลำบากใจขึ้นแล้ว

ถ้าหากปล่อยให้หลินโร่สุ่ยเป็นอย่างนี้ต่อไป คงจะไปแย่งความเป็นจุดสนใจของหลินโร่หลันอย่างแน่นอน แม้ว่าหลินโร่สุ่ยก็เป็นลูกสาวของเขาเหมือนกัน แต่ว่า ในใจของเขาคิดว่าหลินโร่สุ่ยเป็นเพียงแค่เด็กที่ไม่ได้เรื่องได้ราวมาโดยตลอด

มีเพียงหลินโร่หลัน ที่เขาตั้งใจสั่งสอนเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดี

ดังนั้น หลินตงเย่วไม่มีทางที่จะปล่อยให้หลินโร่สุ่ยเป็นจุดสนใจเหนือกว่าหลินโร่หลันได้อย่างแน่นอน

หลินตงเย่วส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา แสดงท่าทางอันธพาล และพูดขึ้นอย่างไร้เหตุผล: “ในเมื่อเธอไม่ต้องการที่จะจัดงานพิธีเปิดบริษัทในสถานที่เดียวกันกับพี่สาวของเธอ งั้นเธอก็ออกไปเดี๋ยวนี้เลย! ”

“ฉันไม่อยากเห็นเธอมาสร้างความวุ่นวายในสถานที่แห่งนี้”

หลินโร่สุ่ยกัดฟัน แล้วมองไปที่หลินตงเย่วด้วยความโกรธแค้น และตวาดขึ้นว่า: “ท่านไม่คิดที่จะใช้เหตุผลกันบ้างเลยจริง ๆ ใช่ไหม! ”

ประธานเหรินแห่งบริษัทเกนเนอร์ ยิ้มและพูดขึ้นว่า: “คุณหลิน นี่หมายความว่าจะขับไล่พวกเรา ใช่ไหม? ”

หลินตงเย่วหันหน้ามองไปยังประธานเหริน แล้วแสดงใบหน้าที่ยิ้มแย้ม: “ประธานเหรินพูดอะไรแบบนั้นล่ะ พวกท่านสามารถเคลื่อนย้ายไปฝั่งทางนั้น โดยฉันจะให้โร่หลันต้อนรับทุกท่านเป็นอย่างดี! ”

ประธานสือแห่งบริษัทหลงสือพูดขึ้นว่า: “ไม่ต้องหรอก พวกเรามาเพื่ออวยพรแสดงความยินดีให้กับคุณหนูรองหลิน หากคุณหนูรองหลินไปที่ไหน พวกเราก็ตามไปที่นั่นเช่นกัน”

หลินตงเย่วขมวดคิ้ว สีหน้าหม่นหมอง ประธานของทั้งสามบริษัทเอ็นเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ปในจีน มีสถานะที่ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว

แต่ว่า หลินตงเย่วแห่งตระกูลหลินที่อยู่ติดกับอูซู ก็ไม่เกรงกลัวที่จะล่วงเกินต่อพวกเขาเช่นกัน

“ถ้าหากทั้งสามท่านยังคงดึงดันที่จะก่อกวนสร้างความวุ่นวายพร้อมกันกับลูกสาวคนรองของข้า ถ้าอย่างนั้นต้องขออภัยที่ข้าไร้มารยาทด้วย”

คำพูดนี้แสดงออกอย่างชัดเจนว่า หากพวกคุณจะไปก็ไปได้เลย ฉันจะไม่ยื้อให้พวกคุณอยู่ต่ออย่างเด็ดขาด

หลินโร่สุ่ยรู้สึกผิดหวังอย่างรุนแรงกับพ่อคนนี้ และได้พูดออกมาด้วยความทรมานว่า: “ตกลง ฉันไป คงมีสักวันหนึ่ง ที่ฉันจะทำให้ท่านเสียใจภายหลัง! ”

ในเวลานี้เอง พนักงานที่อยู่หน้าประตู ก็ได้เอ่ยชื่อแขกขึ้น: “คุณเสี้ยงแห่งบริษัทเทียนชิง มาถึงแล้ว! ”

“คุณหยวนหยูแห่งบริษัทปั้นฉิว มาถึงแล้ว! ”

“คุณเฉิงเฉียงแห่งบริษัทเฉิงต๋า มาถึงแล้ว! ”

เมื่อสิ้นเสียงของพนักงาน ทันใดนั้น ในสถานที่จัดงานก็เกิดความโกลาหลขึ้น!

“เกิดอะไรขึ้น! ”

“ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม! ”

“นี่คือบริษัทเอ็นเตอร์เทนเมนท์ยักษ์ใหญ่ชื่อดังของโลกเลยทีเดียว! ”

บริษัทเอ็นเตอร์เทนเมนท์เหล่านี้ ต่างก็อยู่ในระดับเดียวกันกับหัวหยา กรุ๊ป และอาจจะมีความสามารถที่เหนือกว่าหัวหยา กรุ๊ปด้วย

สำหรับท่านเสี้ยง เฉิงเฉียงและหยวนหยู กี่ท่านนี้ยิ่งถือได้ว่าเป็นบุคคลระดับผู้สูงศักดิ์ที่ได้รับความเคารพจากทั่วทั้งวงการบันเทิง แม้ในวงการบันเทิงโลกก็นับว่าเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงเช่นกัน

ในห้องโถงเงียบสงัดลงไปชั่วครู่ ทุกคนต่างก็กลั้นหายใจ เพื่อรอต้อนรับบุคคลระดับผู้สูงศักดิ์แห่งวงการบันเทิงที่มาถึง

ใบหน้าของหลินโร่หลันเผยอาการตกตะลึงออกมา แล้วมองไปยังหวางเหวินหย่วนอย่างมีความหวัง ซึ่งหวังว่าหวางเหวินหย่วนจะพูดขึ้นมาคำหนึ่งว่า คนเหล่านี้เขาเป็นผู้ที่เชิญมาเอง