จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 670

ในชาติที่แล้ว ทัศนคติของหลินหยุนที่มีต่อนิ่งโหย่วหรง ปกติเมื่อเจอกันก็จะเยาะเย้ยประชดประชันกัน ลับหลังก็แอบพูดนินทาเรื่องร้ายๆของนิ่งโหย่วหรง

ครั้งหนึ่ง หลินหยุนชอบพูดคำหนึ่งกับนิ่งโหย่วหรง เป็นคนที่ใจกว้างดั่งมหาสมุทร

นิ่งโหย่วหรงเป็นคนที่นิสัยดีมาก และไม่เคยถือสาหลินหยุนเลย

อย่างไรก็ตาม ตามจริงแล้ว รูปร่างของนิ่งโหย่วหรง เหมาะสมกับชื่อของเธอมากดีกว่าอันซิน

“ในชาติที่แล้ว พูดตามหลัก เธอมีพระคุณกับฉันมาก และฉันผิดต่อเธอมาก”

ในชาตินี้ หลินหยุนจะไม่ปฏิบัติต่อนิ่งโหย่วหรงด้วยความอคติ

นอกจากนี้ หากมีโอกาส เขาหวังว่าจะช่วยนิ่งโหย่วหรง เพื่อตอบแทนน้ำใจในชาติที่แล้ว

หลินโร่สุ่ยเห็นหลินหยุนไม่พูดอะไร และคิดว่าหลินหยุนไม่สนใจสาวสวยอันดับหนึ่งในเมืองหลวง และพูดว่า “แม้ไม่รู้ว่าคุณหนูนิ่งผู้เลอโฉมจะมาหรือไม่มา เพียงแต่ว่า น้องชายของเธอคุณชายนิ่งต้องมาแน่นอน!”

“นั่นคือทายาทในอนาคตของตระกูลนิ่ง ถ้าสามารถเป็นมิตรกันได้ ก็จะเป็นประโยชน์ในอนาคตอย่างแน่นอน”

“เพียงแต่ว่า ได้ยินมาว่าคุณชายนิ่งคนนี้ มีบุคลิกที่แปลกมาก และก็เป็นคนเย่อหยิ่งมาก เข้ากับคนยากด้วย”

คุณชายนิ่ง ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับหลินหยุน

น้องชายของนิ่งโหย่วหรง นิ่งโหย่วฉาย

ชื่อของสองพี่น้องรวมกัน มีความงามและความสามารถ มีทั้งความสามารถและความงามคู่กัน

ความหมายไม่เลว และหน้าตานิ่งโหย่วหรง ก็ดูดีและเหมาะกับชื่อนี้มาก

หน้าตาของนิ่งโหย่วฉายก็ดีมาก แต่ความงามนั้นเหมือนผู้หญิงหน่อย

น่าเสียดายที่ ชื่อของนิ่งโหย่วฉายนั้น พัฒนาไปในทิศทางตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง

ในชาติที่แล้วหลินหยุนได้ติดต่อกับนิ่งโหย่วฉายหลายครั้ง ความรู้สึกที่หลินหยุนมีต่อคุณชายนิ่งคือ โอ้อวด จองหอง ชอบดูหมิ่น เห็นใคนอยู่ในสายตา

ยิ่งกว่านั้น เขาไม่มีพรสวรรค์ใดๆเลยจริงๆ

และ ไม่มีกลอุบายใดๆ เป็นทายาทเศรษฐีรุ่นที่สองที่นิสัยบ้าระห่ำ

ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีภูมิหลังตระกูลที่ดี คาดว่าบุคคลเช่นนี้ เวลาออกจากบ้านก็จะถูกทุบตีตายแน่ๆ

อย่างไรก็ตาม คุณชายนิ่งมีข้อดีหนึ่งอย่าง คนที่เขาถูกชะตาด้วย เขาจะปฏิบัติต่อบุคคลนั้นอย่างจริงใจ

หลินโร่สุ่ยเห็นหลินหยุนไม่พูดอะไร ทนไม่ไหวรู้สึกกังวลเล็กน้อย “ฉันพูดไปเยอะมาก ทำไมคุณไม่พูดอะไรสักคำ?”

หลินหยุนอมยิ้ม “ฉันก็กำลังฟังเธอพูดไม่ใช่เหรอ?”

หลินโร่สุ่ยเบ้ปาก “ช่างมันเถอะ น่าเบื่อ ดูแล้วคุณกำลังใจลอย”

“ยังมีเวลาอีกห้าวันก่อนงานเลี้ยงค็อกเทลชนชั้นสูง หากคุณสนใจ ฉันสามารถพาคุณไปทำความคุ้นเคยกับมารยาททางสังคมหน่อย”

“แน่นอน ถ้าคุณเข้าใจสิ่งนี้ มันจะดีมาก”

หลินหยุนพูดว่า “ไม่ต้องลำบากขนาดนั้น”

สำหรับมารยาทเหล่านั้น หลินหยุนเข้าใจดีว่า ในชาติที่แล้วตอนที่เขาบริหารบริษัทตงหวางกรุ๊ป ฉินหลันพาเขาไปฝึกเป็นเวลาหนึ่งเดือน

เดือนนั้น ตอนนี้ย้อนกลับไปคิดยังจำได้ดี เหมือนได้ผ่านภัยพิบัติครั้งใหญ่มา

ในขณะนี้ จู่ๆโทรศัพท์ของหลินหยุนก็ดังขึ้นทันที

หลังจากเหลือบมอง โจวชิงเหอเป็นคนโทรมา

นานมากแล้วที่โจวชิงเหอไม่ได้โทรหาหลินหยุน

อาจเป็นไปได้ว่าโจวชิงเหอเห็นความสามารถของหลินหยุน แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และเริ่มไม่กล้ารบกวนหลินหยุน

คราวนี้โทรมากะทันหัน คิดว่าคงมีเรื่องเร่งด่วน

“ฉันไปรับโทรศัพท์ก่อน”

หลินหยุนพูดกับหลินโร่สุ่ย จากนั้นหันหลังและเดินออกไปข้างนอก

ผู้อำนวยการโจว เกิดอะไรขึ้น?” หลินหยุนถามอย่างอบอุ่น

น้ำเสียงของโจวชิงเหอเคารพอย่างยิ่ง “หมอเทพหลิน มีเรื่องหนึ่งอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณ หวังว่าคุณจะไม่ปฏิเสธ”

“ผู้อำนวยการโจวเชิญพูด” หลินหยุนพูด

“เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งของฉัน หลังจากฟังคำแนะนำของหมอเทพเย่ ถึงตายก็จะให้ฉันเชิญคุณไปรักษาชายชราคนหนึ่ง ถ้าฉันไม่ช่วย เขาจะอยู่ที่บ้านของฉันไม่ไปไหน” น้ำเสียงของโจวชิงเหอหมดหนทาง