เซียนเซิงจูก็มาถึงแล้วเช่นกัน!
ในอูซู ไม่มีใครที่ไม่รู้จักเซียนเซิงจู
ต่อให้ทั้งตระกูลหลิน เมื่อเทียบอิทธิพลอำนาจกับเซียนเซิงจูแล้ว ก็ยังคงห่างไกลกันลิบลับ
“หรือว่า แม้แต่เซียนเซิงจู ก็ยังมาอวยพรปีใหม่ให้กับหลินตงหัวด้วย? ”
ทุกคนของตระกูลหลินอดไม่ได้ที่จะทำเสียงจุ๊จุ๊
“ถ้าเป็นอย่างนั้น ชื่อเสียงบารมีของปรมาจารย์หลิน ก็ช่างน่าเกรงขามยิ่งนัก! ”
ทุกคนต่างก็คิดว่าเซียนเซิงจูมาอวยพรปีใหม่ให้กับปรมาจารย์หลิน แต่ว่า หลินตงเย่วกลับขมวดคิ้วขึ้น
จากนั้น หลินตงเย่วเหมือนกับว่าคิดอะไรขึ้นได้ จึงหัวเราะดีใจขึ้นในทันที
และก็เดินอย่างรวดเร็ว ผ่านหลินตงหัว กลับไปยังด้านข้างของหลินตงถิง พร้อมกับพูดขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางที่ทั้งตะลึงและอิจฉา: “พี่ใหญ่ เซียนเซิงจู มาหาพี่โดยเฉพาะอย่างแน่นอน! ”
หลินตงถิงไม่ค่อยจะพอใจพฤติกรรมที่ไม่มีจุดยืนของหลินตงเย่วเมื่อสักครู่ จึงมีท่าทางที่ค่อนข้างเฉยชา: “จะรู้ได้อย่างไรล่ะ? เมื่อพิจารณาถึงตำแหน่งหน้าที่แล้ว เซียนเซิงจูเป็นถึงหัวหน้าของฉัน! ”
หลินตงถิงพูดวิเคราะห์อย่างจริงจังว่า: “พี่ใหญ่ เมื่อพิจารณาถึงตำแหน่งหน้าที่แล้ว ใช่ที่ว่า เซียนเซิงจูเป็นหัวหน้าของพี่ แต่ว่า ถ้าหากหลังจากที่พี่เลื่อนตำแหน่งหน้าที่ขึ้นล่ะ? ”
หลินตงถิงหรี่ตาเล็กน้อย
หลังจากที่เขาเลื่อนตำแหน่งแล้ว ก็ถือว่าอยู่ในระดับเดียวกันกับเซียนเซิงจูแล้ว
หลินตงเย่วพูดขึ้นว่า: “ถ้าหากฉันคือเซียนเซิงจู ฉันก็คงจะมาตีสนิทกับเพื่อนร่วมงานเอาไว้ล่วงหน้าก่อนแน่นอน โดยการมีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกคน ยังดีกว่ามีศัตรูเพิ่มขึ้นอีกไม่ใช่เหรอ! ”
ได้ยินหลินตงเย่วพูดขึ้นแบบนี้ หลินตงถิงก็เกิดความหวั่นไหวขึ้นบ้างแล้ว
หลินตงเย่ววิเคราะห์ต่ออีกว่า: “พี่ใหญ่ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งไม่รู้ว่าพี่สังเกตเห็นแล้วหรือยัง! ”
หลินตงเย่วมองไปยังทุกคนที่อยู่ด้านข้างของหลินหยุน และกระซิบขึ้นว่า: “ไม่ว่าจะเป็นคุณอีแห่งเจียงหนาน หรือว่าเสิ่นเหยียนผู้มีอิทธิพลอำนาจแห่งกว่างหนัน หรือว่าควีนจินแห่งหลิงหนาน”
“คนเหล่านี้ ต่างก็มีลักษณะพิเศษหนึ่งอย่างที่เหมือนกัน พี่ใหญ่สังเกตเห็นแล้วหรือยัง? ”
หลินตงถิงถามขึ้นด้วยความสงสัย: “ลักษณะพิเศษอะไร”
หลินตงเย่วกระหยิ่มยิ้มย่องเล็กน้อย และแสดงสีหน้าท่าทางยียวน: “คนเหล่านี้ ส่วนใหญ่นั้น ต่างมีความสัมพันธ์เชื่อมโยงกับคนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น แต่ในระดับทางการแล้ว ไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องอะไรแม้แต่น้อยเลย”
“บวกกับสถานะของปรมาจารย์หลิน ซึ่งวิธีการที่จะสามารถทำให้พวกคนเหล่านี้ยอมศิโรราบได้นั้น ก็มีเพียงวิธีเดียว นั่นคือการใช้กำลัง”
“แต่ว่า การใช้กำลังไม่สามารถที่จะใช้ได้กับคนของทางการ เพราะว่าทางการเป็นผู้ควบคุมกองทัพทหาร”
“แสดงว่า ฝ่ายทางการนี้ ก็คือจุดบกพร่องที่ใหญ่ที่สุดของปรมาจารย์หลิน”
“นั่นแสดงว่า เซียนเซิงจู คงจะไม่ได้มาหาไอ้หนุ่มหลินหยุนนั้นอย่างแน่นอน! ”
“ถ้าอย่างนั้น นอกจากหลินหยุนแล้ว พวกเราตระกูลหลินยังจะมีใครที่คู่ควรให้เซียนเซิงจูมาหาด้วยอีกล่ะ? ”
หลินตงเย่วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วมองไปที่หลินตงถิง โดยที่ไม่พูดไม่จาอะไร
หลินตงถิงมีท่าทางตื่นเต้น เมื่อผู้อาวุโสตระกูลหลินทั้งห้าท่านได้เกษียณแล้ว ตอนนี้คนที่มีตำแหน่งที่สูงที่สุดในตระกูลหลิน ก็คือหลินตงถิงตัวเขาเอง
“นั่นหมายความว่า เป็นไปได้อย่างมากที่เซียนเซิงจูมาหาเขาโดยเฉพาะ! ”
หลินตงถิงดีอกดีใจเล็กน้อย ซึ่งหลินหยุนนั้นได้แย่งชิงความโดดเด่นจากเขาไปหมดแล้ว ถ้าหากเซียนเซิงจูมาหาเขาโดยเฉพาะจริง ๆ งั้นเขาก็สามารถแย่งชิงความโดดเด่นกลับคืนมาได้
แม้ว่าอีหยุ่นและพวกผู้มีอิทธิพลอำนาจเหล่านั้น จะมีชื่อเสียงโด่งดังไม่น้อย แต่ว่า เมื่อเปรียบเทียบกับคนของทางการแล้ว ช่างต่ำต้อยกว่ากันลิบลับเลยทีเดียว
หลินซื่อเฉิงมองไปที่หลินตงถิง และพูดขึ้นว่า: “ตงถิง เซียนเซิงจูเป็นหัวหน้าของนาย นายไปต้อนรับเขาด้วยตัวเองหน่อย! ”
“รับทราบ! ” หลินตงถิงจึงออกไปต้อนรับเซียนเซิงจู
อีหยุ่นถามขึ้นด้วยความแปลกใจว่า: “นายท่านหลิน เซียนเซิงจูท่านนี้ คือท่านจูจากตระกูลจู เมืองหานใช่ไหม? ”
หลินซื่อเฉิงพยักหน้า: “ใช่แล้ว! ”
“ตระกูลจู ได้รับการยกย่องว่ามีประวัติสืบทอดมายาวนานกว่าห้าร้อยปี มีภูมิหลังอันลึกล้ำที่คนอย่างพวกเราไม่สามารถจินตนาการคาดคิดได้! เซียนเซิงจูท่านนี้ได้มาถึงที่นี่ ข้าและคนอื่น ๆ จึงขอถือโอกาสนี้ทำความเคารพเขาด้วยสักครั้ง! ” อีหยุ่นพูดขึ้น
เสิ่นเหยียนและคนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้าพากันยกย่อง: “ตระกูลจูมีประวัติยาวนานกว่าห้าร้อยปี ตระกูลโม่หนึ่งพันปี ซึ่งคิดไม่ถึงว่า ครั้งนี้จะสามารถพบเจอกับคนของตระกูลจูด้วย! ”
ผ่านไปครู่หนึ่ง หลินตงถึงก็ได้พาชายวันกลางคนผู้หนึ่งเข้ามา โดยด้านหลังยังมีผู้ชายหนึ่งคนและผู้หญิงหนึ่งคนติดตามมาด้วย
“นายท่านหลิน ฉันเซียนเซิงจูมาอวยพรปีใหม่ให้กับท่านแล้ว! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...