ทุกคนของตระกูลหลินต่างก็พากันตกอกตกใจขึ้น!
แม่ทัพใหญ่นี่คือ......กำลังอธิบายให้กับหลินหยุน?
ขณะนั้น ใบหน้าของคนตระกูลหลินทั้งหมด ก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง
“นั่นเป็นถึงแม่ทัพใหญ่เลยทีเดียว! บุคคลระดับผู้มีอำนาจการตัดสินใจสูงสุด แม้ว่าจะสั่งการต่อ เจ้าบ้านตระกูลหลิน ก็คงเป็นเรื่องธรรมดา! แต่ตอนนี้ เป็นเพราะกังวลว่าหลินหยุนจะเข้าใจผิด ตนเองจึงได้ทำการอธิบายขึ้น! ”
“นี่ นี่มัน นี่มันผิดหลักความเป็นจริง! แม่ทัพใหญ่ท่านนี้เป็นตัวปลอมหรือเปล่า? ”
แน่นอนว่า ความคิดดังกล่าวนี้ทุกคนต่างก็กล้าที่จะจินตนาการแค่ภายในสมองเท่านั้น ซึ่งมีคนที่กล้าปลอมตัวเป็นควีนจิน กล้าปลอมตัวเป็นคุณอี แต่ว่า คงจะไม่มีใครกล้าที่จะปลอมตัวเป็นแม่ทัพใหญ่อย่างเด็ดขาด
เพราะว่า ไม่มีใครที่สามารถรับผลการกระทำนี้ได้ อีกทั้ง ต่อให้ปลอมตัว ก็คงจะปลอมตัวไม่ได้
แม่ทัพใหญ่ประเทศจีน ต่างก็ต้องผ่านการต่อสู้ในสนามรบ มาอย่างโชกโชน ต่อให้เป็นถึงนักแสดงชั้นยอด ก็คงจะไม่สามารถลอกเลียนแบบลักษณะท่าทางแบบนั้นได้
รวมทั้ง เครื่องประดับเกียรติยศทางทหารบริเวณหน้าอกของหงซานเหอนั้น ยิ่งไม่สามารถปลอมแปลงได้แน่นอน เพราะไม่มีใครกล้าที่จะทำของปลอมขึ้น
หลินโล่เฉินมีสีหน้าท่าทางที่ตกตะลึง และมองไปที่หลินหยุนอย่างเหลือเชื่อ
“แม่ทัพใหญ่ของจีนผู้ยิ่งใหญ่ กลับปฏิบัติต่อหลินหยุน ด้วยความระมัดระวังมากขนาดนี้! ”
“ไอ้หนุ่มนี้ ตกลงมีอะไรพิเศษกันแน่! ”
เขาเพิ่งออกมาจากภายใต้เงามืดของหลินหยุน คิดว่าหลินหยุนมีข้อบกพร่องทางด้านการเมือง เพียงแค่เขาขยันมุมานะ ในอนาคตอาจจะสามารถเหนือกว่าหลินหยุนได้
แต่ว่า ผ่านไปเพียงชั่วครู่ แม่ทัพใหญ่ของจีน หนึ่งในบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ระดับผู้มีอำนาจการตัดสินใจสูงสุดของจีน คิดไม่ถึงว่าจะมาที่นี่เพื่อหาเขาโดยเฉพาะ
อีกทั้ง การปฏิบัติต่อหลินหยุน ยังจะมีความระมัดระวังมากขนาดนี้ด้วย!
จิตใจของหลินโล่เฉิน จากเดิมที่อยู่บนสวรรค์ ได้ร่วงหล่นลงสู่หุบเขาลึกอีกครั้ง
“เป็นแบบนี้ได้อย่างไร? ” หลินโล่เฉินสีหน้าท่าทางย่ำแย่ และทรุดนั่งลงบนเก้าอี้
หลินเหลยตกใจยิ่งกว่าจนขาทั้งสองข้างสั่นไปหมด โดยสายตาที่มองไปยังหลินหยุนนั้นเต็มไปด้วยความเคารพและยำเกรง: “พี่เห้า แม่ทัพใหญ่มาหาหลินหยุนด้วยตนเองโดยเฉพาะเลย! โอ้วพระเจ้า ตกลงว่าหลินหยุนเขามีความสามารถอะไรที่ปกปิดพวกเราอยู่? ”
หลินเห้ามีสีหน้าท่าทางเคร่งเครียด ตอนเริ่มแรกนั้น เขาคิดที่จะเหยียบย่ำหลินหยุนอย่างหนักมาโดยตลอด แต่ว่า หลินหยุนในสายตาของเขาตอนนี้ เหมือนกับภูเขาใหญ่ที่สูงตระหง่าน ไม่สามารถอาจเอื้อมได้!
“เขา ไม่ได้เป็นคนในโลกเดียวกันกับพวกเราแล้ว! ”
“ต่อไป ตลอดชีวิตของพวกเรา ก็คงได้เพียงแต่เคารพเลื่อมใสในตัวเขา! ”
สายตาของหลินเห้า เต็มไปด้วยความเคารพและยำเกรง
มือสองข้างที่ขาวนวลของหลินโร่หลัน ได้กำหมัดขึ้นอย่างแน่น เล็บที่แหลมคมฝังเข้าไปในเนื้อ โดยมีเลือดไหลออกมาตามนิ้วมือ
“เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไรกัน? ”
“ตกลงว่าฉันผิดพลาดอะไรไป! ”
หลินหยุนยิ่งแสดงท่าทางที่แข็งแกร่งมากขึ้นเท่าไร หลินโร่หลันก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นเท่านั้น
หากเธอรู้ว่าในตอนที่ทำการประเมินผลของตระกูล หลินหยุนแค่นำเงินทุนออกมาเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์เท่านั้น เกรงว่าหลินโร่หลันคงจะเสียใจอย่างมากจนกระอักเลือดออกมาเป็นแน่
หลินตงเย่วกับหลินตงถิง ต่างก็มีสีหน้าท่าทางที่หวาดผวา
“คิดไม่ถึงว่าแม่ทัพใหญ่จะอธิบายให้กับเขาฟังด้วยตัวเองเลย! ”
“หากเป็นเช่นนี้ แม่ทัพใหญ่ก็คงจะมาหาเขาโดยเฉพาะ! ”
“ตกลงว่าเขามีความสามารถอะไรกันแน่? แม้แต่บุคคลผู้มีอำนาจตัดสินใจสูงสุดของจีน ยังคงที่จะต้องให้ความสำคัญกับเขาขนาดนี้ด้วย! ”
เซียนเซิงจูที่อยู่ด้านข้าง มีสีหน้าที่ไร้อารมณ์ไร้ความรู้สึก แต่ว่า ในจิตใจกลับหวาดกลัวและตื่นตระหนกอย่างที่สุด
เมื่อเทียบระหว่างเขากับทุกคนตระกูลหลินในที่แห่งนี้แล้ว เขายิ่งมีความตกตะลึงมากกว่า
เพราะว่า เขารู้อย่างชัดเจนถึงสถานะของหงซานเหอ
แม่ทัพ ในจีนก็มีอยู่หลายท่าน
แต่ว่า แม่ทัพใหญ่ผู้นั้นที่ควบคุมคฤหาสน์นายพลของจีน มีเพียงแค่ท่านเดียว
นั่นคือบุคคลที่แม้แต่ประธานาธิบดีของจีน ก็ยังต้องเรียกขานว่าท่านหง
แต่ คิดไม่ถึงว่าทำไมท่านหงถึงต้องมาหาเด็กรุ่นหลังของตระกูลหลิน ด้วยตนเองด้วย อีกทั้งยังปฏิบัติต่อเด็กรุ่นหลังด้วยท่าทาง ที่ระมัดระวังมากขนาดนี้ด้วย
แต่ในเมื่อครู่นี้ เซียนเซิงจูกลับไปล่วงเกินต่อหลินหยุน......
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซียนเซิงจูก็รู้สึกว่าขาทั้งสองข้างสั่นไปหมด อยากที่จะวิ่งเข้าไปอยู่ด้านหน้าของหลินหยุน เพื่อยอมรับผิดและกล่าวคำขอโทษ
ตระกูลจูที่มีประวัติยาวนานกว่าห้าร้อยปี ก็ถือว่ายอดเยี่ยมเช่นกัน
แต่ว่า เมื่อเปรียบเทียบกับบุคคลที่มีอำนาจสูงสุดในกองทัพของจีนแล้ว ตระกูลจูก็เป็นเพียงแค่มดแมลงเท่านั้น
“เด็กหนุ่มคนนี้ คงจะไม่ธรรมดาเหมือนกับที่เห็นอยู่ภายนอกนี้อย่างเด็ดขาด! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...