สรุปเนื้อหา บทที่ 717 ฟอกเลือด – จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บท บทที่ 717 ฟอกเลือด ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“ฉันจำเป็นต้องเอาเลือดของผู้ป่วยสักเล็กน้อย” หลินหยุนมองไปที่นิ่งเฟิ่งเซียน
นิ่งเฟิ่งเซียนพูดขึ้นทันทีว่า: “รอสักครู่! ”
“โหย่วฉาย นายไปแจ้งหมอเทพหลิ่ว บอกว่าหมอเทพหลินจะเริ่มทำการรักษานายท่านแล้ว”
หลินหยุนมีสายตาค่อนข้างเย็นชา
หรือว่ายังจะไม่เชื่อมั่นในตัวเขาอีก?
นิ่งเฟิ่งเซียนเหมือนกับรู้สึกว่าสายตาของหลินหยุนนั้นเปลี่ยนไป จึงรีบชี้แจงขึ้นว่า: “หมอเทพหลิน คุณอย่าได้เข้าใจผิด ครั้งก่อนหลังจากที่คุณกลับไปแล้ว อาจารย์ของหมอเทพหลิ่วได้กำชับฉันเอาไว้ หวังว่าสามารถที่จะได้เห็นคุณใช้วิชาการแพทย์ที่มหัศจรรย์ในการรักษานายท่าน”
นิ่งโหย่วฉายก็รีบพูดชี้แจงขึ้นด้วยว่า: “ถูกต้อง ท่านกู่ได้พูดอย่างนี้เอาไว้! ”
สายตาของหลินหยุนค่อย ๆ ผ่อนคลายลง และพูดขึ้นว่า: “อย่างนั้นก็เร็วหน่อยเถอะ เมื่อฉันหาวิธีจัดการกับเชื้อโรคในเลือดของผู้ป่วยได้แล้ว ก็จะเริ่มต้นทำการรักษา”
“ขอบคุณหมอเทพหลินมาก! ” นิ่งเฟิ่งเซียนเกรงใจอย่างมาก โดยท่าทางในครั้งนี้ ช่างมีความแตกต่างจากครั้งก่อนอย่างมากเลยทีเดียว
“รีบไปแจ้งเดี๋ยวนี้! ” นิ่งเฟิ่งเซียนพูดเร่งนิ่งโหย่วฉาย
“โอ้ว! ” นิ่งโหย่วฉายรีบออกไปทันที เพื่อไปแจ้งให้กับหลิ่วหยวนและกู่หมิงซาน
นิ่งโหย่วฉายกระซิบถามขึ้นว่า: “จะต้องเตรียมหลอดเก็บเลือดให้คุณไหม? ”
“ไม่ต้อง” พูดจบ หลินหยุนก็กดลงไปที่หลอดเลือดดำที่คอของนายท่าน
เลือดหนึ่งก้อน ถูกพลังที่มองไม่เห็นดูดออกมาจากร่างกายของนายท่านนิ่ง แล้วหมุนวนอยู่บนปลายนิ้วมือของหลินหยุน
หลินหยุนยื่นมือออกมา แล้วก็ปรากฏขวดหยกสีเขียวขึ้น และได้นำเลือดก้อนนั้นบรรจุใส่ลงไป
“ขอห้องที่เงียบสงบให้กับฉันหนึ่งห้อง โดยอย่าให้ใครมายุ่งรบกวน” หลินหยุนมองไปที่นิ่งเฟิ่งเซียน และพูดขึ้นอย่างจริงจัง
“ตกลง! ”
นิ่งเฟิ่งเซียนรีบไปจัดการโดยทันที
หลินหยุนมายังห้องที่นิ่งเฟิ่งเซียนได้จัดเตรียมไว้ โดยที่อยู่ด้านข้างห้องพักของนายท่าน ซึ่งเงียบสงบอย่างมาก
เมื่อเขานึกคิดขึ้น ขวดหยกที่ใส่ก้อนเลือดของนายท่านนิ่งนั้น ก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา
“ขอฉันดูหน่อย ตกลงว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
วิธีการของหลินหยุนนั้นลึกลับมาก คนทั่วไปต่างก็ไม่เข้าใจ แต่ว่า หากพูดถึงหลักการแล้ว ก็ง่ายดายเป็นอย่างมาก
โดยใช้พลังทิพย์ แบ่งแยกเชื้อโรคเหล่านั้นออกจากเลือด จากนั้นก็เร่งปฏิกิริยา เพื่อวิเคราะห์ ลักษณะพิเศษของเชื้อโรค
โดยคล้ายกับกระบวนการวิจัยทางการแพทย์สมัยใหม่
เพียงแต่ว่า การแพทย์สมัยใหม่ใช้เครื่องมือที่ละเอียดแม่นยำ ส่วนหลินหยุนใช้พลังทิพย์ตลอดกระบวนการ
ทั้งนี้เพื่อสามารถที่จะเข้าใจลักษณะพิเศษของเชื้อโรคเหล่านี้ได้อย่างถ่องแท้ หลินหยุนจึงได้อาศัยร่างกายของตนเอง โดยใช้พลังทิพย์ในการแบ่งแยกเนื้อส่วนหนึ่งที่ปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ และปราศจากการป้องกันใด ๆ เพื่อใช้รับรู้และสัมผัสกับลักษณะอาการที่เกิดจากเชื้อโรคเหล่านี้
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดหลินหยุนก็ทำการวิจัยลักษณะพิเศษของเชื้อโรคเหล่านี้ได้ ตลอดจนยังค้นพบวิธีการกำจัดพวกมันด้วย
“ไปแจ้งเจ้าบ้านนิ่ง สามารถเริ่มรักษาอาการป่วยของนายท่านนิ่งได้แล้ว” หลินหยุนพูดกับคนใช้ของตระกูลนิ่ง
สิบนาทีหลังจากนั้น หลินหยุนกับนิ่งเฟิ่งเซียนและคนในครอบครัว ก็ปรากฏตัวขึ้นที่ห้องพักของนายท่านนิ่งอีกครั้ง
นอกจากนี้ยังมีหลิ่วหยวน และอาจารย์ของหลิ่วหยวน กู่หมิงซานที่ได้พบเจอกันครั้งก่อน
นายท่านนิ่งในตอนนี้ มีสติรู้สึกตัวแล้ว แต่ว่าร่างกายยังคงอ่อนแอ ชัดเจนว่าเป็นอาการสืบเนื่องหลังจากที่อาการป่วยกำเริบ
นิ่งเฟิ่งเซียนเดินขึ้นไปด้านหน้า และโค้งคำนับแสดงความเคารพต่อนายท่านนิ่ง: “ท่านพ่อ หมอเทพหลินหาวิธีการรักษาได้แล้ว อีกไม่นานท่านก็จะหายป่วยแล้ว”
นายท่านนิ่งสีหน้าท่าทางเฉยเมย ไม่ได้มีความตื่นเต้นอะไร และพูดขึ้นว่า: “โอ้ อย่างนั้นก็ให้เขาลองรักษา! ”
ไม่ใช่ว่านายท่านนิ่งเมินเฉยต่อการเกิดและการตาย แต่เป็นเพราะเขาประสบกับความผิดหวังมานับครั้งไม่ถ้วน หลายปีมานี้ เขาพบกับหมอเทพมาไม่รู้จำนวนเท่าไรแล้ว ซึ่งหมอเทพทุกรายต่างก็คือความหวัง
แต่ว่า ผลสุดท้ายของความหวังทุกครั้ง ล้วนคือความสิ้นหวัง
ดังนั้น นายท่านนิ่งจึงรู้สึกเฉยชาแล้ว คิดว่าหลินหยุนก็เป็นเหมือนกับพวกหมอก่อนหน้านี้ ในตอนเริ่มแรก มีความมั่นใจเต็มเปี่ยม แต่ผ่านไปชั่วครู่ ก็พบความกับล้มเหลว
นิ่งเฟิ่งเซียนมองไปที่หลินหยุน และพูดว่า: “หมอเทพหลิน เริ่มต้นเถอะ! ”
ถ้าหากว่าต้องการใช้เครื่องมืออะไร ฉันก็ให้คนไปนำมา โดยที่แห่งนี้ เครื่องมือรักษาทางการแพทย์ทั่วไป มีเตรียมพร้อมไว้อยู่แล้ว
เลือดในร่างกายของนายท่านนิ่ง เข้าจากทางซ้าย และออกไปทางขวา โดยผ่านหลอดพิเศษเส้นนั้นของหลินหยุน จากนั้นก็ไหลย้อนกลับเข้าสู่ร่างกายอีกครั้ง กลายเป็นวัฏจักรที่สมบูรณ์แบบ
หลิ่วหยวนตกตะลึงเป็นอย่างมาก: “เป็นอย่างนี้ไปได้อย่างไร? เขาทำมันได้อย่างไรกัน? ”
กู่หมิงซานเองก็มีสีหน้าท่าทางที่ชื่นชม: “ทักษะวิชาล้ำเลิศ ทักษะวิชาล้ำเลิศเสียจริง! ”
นิ่งโหย่วฉายท่าทางดีอกดีใจ: “นี่มันสุดยอดมาก! ตอนแรกฉันดูถูกเขาเกินไปแล้ว เกือบที่จะไปล่วงเกินหมอเทพเข้าจริง ๆ แล้วด้วย! ”
ที่จริงแล้ว วิธีการของหลินหยุนนั้นง่ายดายมาก โดยที่ปลายทั้งสองข้างของหัวเข็มนั้น ได้แบ่งแยกจัดตั้งค่ายกลขนาดเล็กเอาไว้
ด้านหนึ่งตั้งค่ายกลระบายออกเพื่อทำการรับ และอีกด้านหนึ่งตั้งค่ายกลดูดผันเพื่อทำการปล่อย
ครั้งแล้ว จึงเกิดเป็นวัฏจักรที่สมบูรณ์แบบ
สำหรับขวดหยกที่อยู่ตรงกลางของสายให้น้ำเกลือนั้น ก็คือยาที่หลินหยุนได้ปรุงแต่งขึ้นมา เพื่อใช้ในการกำจัดเชื้อโรค
ที่จริงแล้ว สิ่งเหล่านั้นไม่ควรเรียกว่าเชื้อโรค ควรที่จะเรียกว่าหนอนกู่มากกว่า
เพียงแต่ ไม่รู้ว่านายท่านนิ่งไปโดนหนอนกู่พวกนี้ทำร้ายตั้งแต่เมื่อไรกัน
หลินหยุนใช้พลังทิพย์ ช่วยในการฟอกเลือดให้กับนายท่านนิ่ง แต่ว่า กระบวนการนี้ก็ใช้เวลาต่อเนื่องนานถึงสามชั่วโมง
ก่อนหน้านี้อาการป่วยของนายท่านนิ่ง มากที่สุดผ่านไปแค่สองชั่วโมง ก็จะกำเริบขึ้นอีกครั้ง
แต่ว่า ครั้งนี้กลับน่าอัศจรรย์อย่างมากที่ไม่มีอาการป่วยกำเริบ ทำให้นายท่านนิ่งมองเห็นถึงความหวังขึ้นมาบ้าง
เมื่อเลือดหยดสุดท้ายในสายให้น้ำเกลือ ไหลเข้าสู่ร่างกายของนายท่านนิ่ง
นอกจากหลินหยุนแล้ว ทุกคน ต่างก็เบาใจลงได้บ้างแล้ว
“เสร็จสิ้นแล้วเหรอ? ”
นายท่านนิ่งราวกับฝันไปอย่างไรอย่างนั้น และได้ตะโกนถามขึ้น
หลินหยุนพูดขึ้นว่า: “อาการป่วยของท่านหายเป็นปกติแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...